ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ   

 

                                                (25 Μαΐου, 2007.)

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 4/2005.)

 

ΕΝΩΠΙΟΝ:  Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΥ, Δ.

 

Αναφορικά με τα άρθρα 25, 26, 28 και 146 του Συντάγματος.

 

Μεταξύ:

 

Χρίστου Χ΄΄ Νεοφύτου,

                                    Αιτητή,

-ν-

              Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών,

                        Καθ΄ ου η αίτηση.

 

_ _ _

 

Για τον αιτητή:  Χρ. Χριστάκη για Α. Σ. Αγγελίδη.

Για το καθ΄ ου η αίτηση Συμβούλιο:  Β. Χριστοφόρου (κα), Δικηγόρος της

                        Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα .

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση που περιέχεται σε επιστολή του ημερομηνίας 12.11.2004, και με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή για εγγραφή ως φυσιοθεραπευτής στο μητρώο εγγραφής φυσιοθεραπευτών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.

 

Μεταξύ των νομικών σημείων που ο αιτητής επικαλείται είναι και τα ακόλουθα:

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν πλάνης περί το νόμο και τα πράγματα, δεν διενεργήθηκε η αναγκαία έρευνα, η απόφαση στερείται αιτιολογίας  και παραβιάζει κεκτημένα δικαιώματα του αιτητή. 

 

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του αιτητή  ενώ αυτός κατέχει όλα τα από το νόμο απαιτούμενα προσόντα για εγγραφή του ως φυσιοθεραπευτής στο μητρώο εγγραφής φυσιοθεραπευτών, ο καθ΄ ου η αίτηση απέρριψε την αίτησή του, μη συμμορφούμενος μάλιστα και με σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.  Κατά τον αιτητή  και η σύνθεση του καθ΄ ου η αίτηση, κατά το χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, ήταν ελαττωματική. 

 

Ο σχετικός νόμος είναι ο περί Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Νόμος του 1989 (Ν.140/1989).  Το άρθρο 6(1) του προαναφερόμενου νόμου προνοούσε (κατά τον ουσιώδη χρόνο για την παρούσα προσφυγή) ότι:

 

Πρόσωπο δικαιούται να εγγραφεί στο μητρώο εγγραφής φυσιοθεραπευτών αν ικανοποιήσει το Συμβούλιο εγγραφής φυσιοθεραπευτών ότι είναι πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ότι έχει συμπληρώσει το 21 έτος της ηλικίας του, ότι είναι καλού χαρακτήρος και (α) ότι κατέχει πτυχίο, δίπλωμα ή πιστοποιητικό φυσιοθεραπευτού χορηγηθέν  υπό σχολής αναφερομένης στο συνημμένο (στο νόμο) πίνακα ή υπό οιασδήποτε άλλης σχολής την οποίαν αναγνωρίζει το Υπουργικό Συμβούλιο ή (β) παρά το ότι δεν κατέχει το προαναφερόμενο προσόν του πτυχίου, υποβάλλει αίτηση εγγραφής εντός δώδεκα μηνών από της ενάρξεως της ισχύος του νόμου και κέκτηται επαρκείς γνώσεις περί την εργασίαν του φυσιοθεραπευτή και κατά την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του νόμου ενασκεί καλόπιστα και για δικό του λογαριασμό, ως αυτοεργοδοτούμενος, το επάγγελμα του φυσιοθεραπευτή και ενασκούσε το επάγγελμα αυτό για τρία τουλάχιστο συναπτά έτη αμέσως πριν την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του νόμου. 

 

Στην προσβαλλόμενη απορριπτική απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση αναγράφεται ότι ο αιτητής δεν κατέχει επαρκείς γνώσεις περί την εργασία του φυσιοθεραπευτή και επίσης ότι δεν πληροί τη σχετική πρόνοια του νόμου για ενάσκηση του επαγγέλματος του φυσιοθεραπευτή για τρία τουλάχιστο συνεχόμενα χρόνια αμέσως πριν την 1 Νοεμβρίου 1989.   Παρατηρείται, στην προσβαλλόμενη απόφαση, ότι από τα δικαιολογητικά που ο ίδιος ο αιτητής απέστειλε στον καθ΄ ου η αίτηση, αυτός (ο αιτητής) συμπλήρωσε την εκπαίδευσή του στην αθλητοφυσιοθεραπεία στις 13 Δεκεμβρίου, 1987 και ότι το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο φοίτησε ήταν άγνωστο (και μη αναγνωρισμένο). 

 

Είναι προφανές από τα ενώπιον μου στοιχεία ότι ο αιτητής δεν βασίζει την αξίωση του, για εγγραφή ως φυσιοθεραπευτής, στην κατοχή εκ μέρους του πτυχίου, διπλώματος, ή πιστοποιητικού φυσιοθεραπευτή από αναγνωρισμένη σχολή αλλά βασίζει την αξίωση του στο ότι έχει επαρκείς γνώσεις περί την εργασία του φυσιοθεραπευτή, ότι κατά την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του προαναφερόμενου νόμου, δηλαδή την 1 Νοεμβρίου, 1989, ασκούσε καλόπιστα το επάγγελμα του φυσιοθεραπευτή, ως αυτοεργοδοτούμενος, και ότι για τρία συναπτά έτη αμέσως πριν την 1 Νοεμβρίου, 1989, ασκούσε το ίδιο επάγγελμα.

 

Συμφωνώ με τις θέσεις του καθ΄ ου η αίτηση ότι από τα στοιχεία που ο ίδιος ο αιτητής υπέβαλε προς υποστήριξη του αιτήματος του διαφαίνεται ότι αυτός συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Γερμανία στις 13 Δεκεμβρίου 1987.  Εφόσον ο αιτητής μέχρι 13 Δεκεμβρίου 1987 ήταν φοιτητής είναι προφανές ότι αυτός δεν μπορούσε να ασκεί το επάγγελμα του φυσιοθεραπευτή για τρία συναπτά έτη πριν την 1 Νοεμβρίου 1989.   

 

Επομένως ο αιτητής δεν απέδειξε ούτε ότι κατέχει πτυχίο, δίπλωμα ή πιστοποιητικό φυσιοθεραπευτή, από αναγνωρισμένη σχολή  αλλά ούτε και ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις της άσκησης του επαγγέλματος του φυσιοθεραπευτή για τρία συναπτά έτη πριν την έναρξη της ισχύος του προαναφερόμενου νόμου.  Κατά συνέπεια ορθά ο καθ΄ ου η αίτηση απέρριψε το αίτημα του αιτητή για εγγραφή στο μητρώο φυσιοθεραπευτών, με την προσβαλλόμενη απόφαση. 

 

Δεν αποδίδω οποιαδήποτε ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιχειρηματολογία που προβλήθηκε εκ μέρους του αιτητή ως προς το νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο για την παρούσα προσφυγή και τούτο διότι είτε με βάση το άρθρο 6(1) του Νόμου 140 του 1989 (όπως ήταν αρχικά) κριθεί η υπόθεση, είτε και λαμβανομένων υπόψη των τροποποιήσεων που επέφεραν  οι Νόμοι 36(1)/1998 και 76(1)/2004,  ο αιτητής ώφειλε να αποδείξει εν πάση περιπτώσει, ότι ασκούσε το επάγγελμα του φυσιοθεραπευτή για τρία τουλάχιστο χρόνια πριν από την 1^η Νοεμβρίου 1989, πράγμα που απέτυχε να πράξει.

 

Κατά την κρίση μου η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι μεμπτή για οποιοδήποτε από τους προβληθέντες λόγους  και είναι δεόντως αιτιολογημένη.

 

Όσον αφορά την κατ΄  ισχυρισμό πλημμελή σύνθεση του καθ΄ ου η αίτηση παρατηρώ ότι κατά την ημερομηνία λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης ήταν παρόντα οχτώ μέλη του Συμβουλίου.   Δεν έχει υποδειχθεί από τον αιτητή ο,τιδήποτε που να δείχνει ότι η σύνθεση του καθ΄ ου η αίτηση κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν πλημμελής  και με βάση το άρθρο 4 του Νόμου 140/89, το οποίο προνοεί τη συγκρότηση του Συμβουλίου, δεν μπορώ να εντοπίσω οποιοδήποτε μειονέκτημα στη σύνθεση του Συμβουλίου κατά τον ουσιώδη χρόνο.

 

Θεωρώ σκόπιμό να αναφερθώ και στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναθεωρητική Έφεση αρ. 3245 Χ΄΄Νεοφύτου ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών (2004)3 Α.Α.Δ. 397  όπου η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου επιτρέποντας την έφεση δικαίωσε τον εφεσείοντα (αιτητή στην παρούσα διαδικασία) επειδή πρωτόδικα η προσφυγή του είχε απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν εκπρόθεσμη.  Εκτιμώ ότι η προαναφερόμενη απόφαση δεν επηρεάζει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο την παρούσα διαδικασία εφόσον αποφασίστηκε ουσιαστικά μόνο επί του προαναφερομένου σημείου, του εκπροθέσμου δηλαδή της προσφυγής. 

 

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι οι λόγοι τους οποίους επικαλείται ο αιτητής είναι αβάσιμοι και ότι η απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση ήταν καθόλα επιτρεπτή και αιτιολογημένη.   Κρίνω ότι ο καθ΄ ου η αίτηση ενήργησε εντός νομίμων πλαισίων και άσκησε την εξουσία του κατά τον προσήκοντα τρόπο.   Δεν διέγνωσα οποιαδήποτε πλάνη περί τα πράγματα ή περί το νόμο ή ο,τιδήποτε άλλο για το οποίο θα ήταν ορθό και δίκαιο να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

 

Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.

 

 

 

 

                                                            (Μ. Μ. Νικολάτος)

                                                                Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΑυΦ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο