ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 761/2006)
14 Μαΐου, 2007
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
AZHARUL ISLAM,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
- - - - - - -
Γ. Μυλωνάς, για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
- - - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Μπαγκλαντές. Ήρθε στην Κύπρο νόμιμα στις 7.3.2003. Στις 26.3.2004 υπέβαλε αίτηση για παροχή πολιτικού ασύλου, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι εγκατέλειψε τη χώρα του για πολιτικούς λόγους. Υποστήριξε, συγκεκριμένα, ότι εγκατέλειψε τη χώρα του λόγω της εκεί πολιτικής αστάθειας και της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι φοβάται να επιστρέψει λόγω του ότι ανήκει στο κόμμα της αντιπολίτευσης, οι οπαδοί του οποίου καταδιώκονται από το κυβερνών κόμμα. Στις 2.1.2003, μετά την ανάμιξή του σε κάποιο βίαιο περιστατικό, συνελήφθη από την Αστυνομία και, στη συνέχεια, φυλακίστηκε για δύο μήνες. Εάν επιστρέψει στη χώρα του θα διωχθεί ποινικά με αποτέλεσμα να φυλακιστεί ξανά.
Ο αιτητής κλήθηκε σε συνέντευξη στις 13.10.2004 και, στη συνέχεια, η Υπηρεσία Ασύλου, υπό το φως των στοιχείων που είχε ενώπιόν της, απέρριψε την αίτηση στις 20.12.2004. Ο αιτητής καταχώρησε, ακολούθως, στις 25.1.2005, διοικητική προσφυγή την οποία η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων επίσης απέρριψε. Ο αιτητής κρίθηκε αναξιόπιστος από την Υπηρεσία Ασύλου, θέση η οποία υιοθετήθηκε, ως ορθή και δικαιολογημένη, από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, η οποία εντόπισε και πρόσθετα σημεία που, κατά τη γνώμη της, κλόνιζαν περαιτέρω την αξιοπιστία του. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι, κατά τη συνέντευξη της 13.10.2004, ο αιτητής προσκόμισε προς υποστήριξη της αίτησής του διάφορα έγγραφα στη μητρική του γλώσσα.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει τη νομιμότητα της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για πολιτικό άσυλο.
Προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ως λόγος ακυρώσεως ότι η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, όπως και η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, είναι προϊόν μη δέουσας έρευνας.
Ο λόγος αυτός ευσταθεί. Από τα ενώπιόν μου στοιχεία προκύπτει ότι η αίτηση του αιτητή απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου στις 20.12.2004. Η μετάφραση, όμως, των εγγράφων που προσκόμισε ο αιτητής κατά τη συνέντευξη της 13.10.2004 έγινε στις 19.1.2006, με αποτέλεσμα το περιεχόμενό τους να μη βρίσκεται, κατά τον ουσιώδη χρόνο, ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου. Η μετάφραση των εγγράφων που προσκόμισε ο αιτητής τέθηκε για πρώτη φορά ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων. Όμως, όπως φαίνεται από την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων της 26.1.2006, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων λειτούργησε κάτω από την πλάνη ότι τα μεταφρασμένα έγγραφα που προσκόμισε ο αιτητής στην Υπηρεσία Ασύλου στις 13.10.2004 μελετήθηκαν και αξιολογήθηκαν, αφού προηγουμένως μεταφράστηκαν, από την Υπηρεσία Ασύλου (ερ. 44-62 και συγκεκριμένα στα ερ. 58 και 60). Το γεγονός αυτό υποδηλοί μη δέουσα έρευνα και, συνακόλουθα, ενδεχόμενη ουσιώδη πλάνη περί τα πράγματα αν, μάλιστα, ληφθεί υπόψη ότι και η μετάφραση της 19.1.2006 δε φαίνεται να είναι η πρέπουσα, εφόσον ο μεταφραστής αναφέρει ότι έκανε απλή περίληψη της ουσίας των εν λόγω εγγράφων. Αναφέρει, συγκεκριμένα, "Ι have translated to the best of my knowledge a substantive synopsis and the core of the content of these documents".
Η προσφυγή επιτυγχάνει λόγω ενδεχόμενης ουσιώδους πλάνης περί τα πράγματα, οφειλόμενης σε μη δέουσα έρευνα των εγγράφων που προσκόμισε ο αιτητής προς υποστήριξη της αίτησής του.
Επιδικάζονται £300 έξοδα υπέρ του αιτητή.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ