|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 721/2005
23 Απριλίου, 2007
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΜΑΡΙΑ ΖΟΥΠΑΝΙΩΤΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - - -
Π. Παναγιώτου για Α. Μαρκίδη, για την αιτήτρια
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), για την καθ΄ης η αίτηση.
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια υπηρετούσε από τις 17.7.2000 ως Λειτουργός Τύπου και Πληροφοριών στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Νέα Υόρκη.
Στις 16.7.2004 η αιτήτρια συμπλήρωσε τετραετία στην ίδια θέση και η παράταση της απόσπασής της ήταν δυνατή για ένα ακόμα έτος, σύμφωνα με σχετικές αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
Το Υπουργικό Συμβούλιο, μετά από πρόταση του Υπουργού Εξωτερικών, αποφάσισε να εγκρίνει την υποβολή σύστασης από την αρμόδια αρχή, τον Υπουργό Οικονομικών, προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας για την απόσπαση Λειτουργών Τύπου και Πληροφοριών από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών στο Υπουργείο Εξωτερικών και την τοποθέτησή τους σε Διπλωματικές Αποστολές της Δημοκρατίας.
Αναφορικά με την αιτήτρια, η απόσπασή της αφορούσε τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δημοκρατίας στη Νέα Υόρκη μέχρι 16.7.2005.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, ύστερα από σύσταση της αρμόδιας αρχής, αποφάσισε με βάση το άρθρο 47(1)(ε) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90), την απόσπαση της αιτήτριας για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δημοκρατίας στη Νέα Υόρκη, μέχρι τις 16.7.2005.
Η απόφαση αυτή, την οποία η αιτήτρια έλαβε γνώση με επιστολή της Επιτροπής ημερομηνίας 14.4.2005, προσβάλλεται με την προσφυγή.
Η δικηγόρος της καθ΄ης η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση, υποστηρίζοντας ότι η προσβαλλόμενη πράξη αποτελεί κυβερνητική πράξη, η οποία δεν συνιστά αντικείμενο του ακυρωτικού ελέγχου του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Για την υποστήριξη της ένστασης αυτής περιορίστηκε στην παράθεση αποσπάσματος από την απόφαση του Κραμβή, Δ., στην προσφυγή Σάββα Παύλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 573/02, ημερομηνίας 2.7.03, όπου κρίθηκε ότι η παράταση της υπηρεσίας του ΕΜ ως Μορφωτικού Ακόλουθου στην Πρεσβεία της Κύπρου στην Αθήνα είναι κυβερνητική πράξη. Τονίστηκε στην υπόθεση αυτή ότι η ΕΔΥ δεν είχε την ουσιαστική δυνατότητα απόρριψης ή μεταβολής της ήδη ληφθείσας από το Υπουργικό Συμβούλιο απόφασης για απόσπαση του Μορφωτικού Ακόλουθου και δεν ασκούσε πλήρη αρμοδιότητα ως αποφασίζον όργανο με βάση το άρθρο 47 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου. Παραθέτω τα πιο κάτω λεχθέντα:
«Συνεπώς, υπό αυτό το πρίσμα, ούτε το γεγονός ότι η τοποθέτηση του Μορφωτικού Ακολούθου έγινε με απόσπαση του ενδ. Μέρους από την ΕΔΥ σύμφωνα με την απόφαση ημερ. 27.2.86, ούτε το ότι επρόκειτο για δημόσιο υπάλληλο, δεν αναιρούν την πρωτογενή εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου δυνάμει των άρθρων 50 και 54 του Συντάγματος. Ο τρόπος με τον οποίο έγινε η τοποθέτηση στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν αλλοιώνει ούτε μπορεί να μεταβάλει την φύση της προσβαλλόμενης πράξης.
Πρόκειται για απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου κατά ενάσκηση της εξουσίας διαχείρισης των εξωτερικών υποθέσεων, με την οποία αποσκοπούσε στην εύρυθμη λειτουργία πολιτιστικής υπηρεσίας που αποτελεί μέρος της Πρεσβείας της χώρας μας στο εξωτερικό. Ως τέτοια ήταν αποτέλεσμα άσκησης πολιτειακής εξουσίας, και όχι διοικητικής λειτουργίας η οποία να απολήγει στην έκδοση εκτελεστής διοικητικής πράξης.»
Όμοιο θέμα με το επίδικο εξετάστηκε και στην προσφυγή Σωτήρη Γιωργαλλή ν. ΕΔΥ, Υπ. Αρ. 769/04, ημερομηνίας 5.10.05, από το Νικολαϊδη, Δ. Σ΄αυτή, ο αιτητής, ο οποίος υπηρετούσε στην Υπάτη Αρμοστεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο ως ακόλουθος τύπου και μετατέθηκε, ύστερα από απόφαση της ΕΔΥ, στη Λευκωσία, πρόσβαλε την απόφαση αυτή.
Το δικαστήριο απέρριψε την προδικαστική ένσταση της καθ΄ης η αίτηση ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι κυβερνητική πράξη, αναφέροντας τα πιο κάτω, τα οποία παραθέτω αυτούσια:
«Στην παρούσα περίπτωση, δεν συμφωνώ ότι πρόκειται για πράξη που αφορά τις διεθνείς σχέσεις της Δημοκρατίας και ιδιαίτερα τις σχέσεις με το Ηνωμένο Βασίλειο. Αντίθετα, η απόφαση της Επιτροπής εμπίπτει στη σφαίρα διαχείρισης της διοικητικής λειτουργίας και όχι στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής (βλέπε Ιωαννίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 604/95, ημερ. 2.6.1997).
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνιστά πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου κατά την άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, η οποία εξέτασε το θέμα, μάλιστα σε περισσότερες από μια συνεδριάσεις και αποφάσισε ως αρμόδιο διοικητικό όργανο, τη μετάθεση του αιτητή. Η διοικητική λειτουργία, φαίνεται και από το ότι η Επιτροπή πριν καταλήξει, ζήτησε και εξασφάλισε και σχετικές εκθέσεις από αρμόδια όργανα.»
Συμφωνώ με το σκεπτικό της απόφασης αυτής και το υιοθετώ. Τα ίδια ισχύουν και στην εξεταζόμενη υπόθεση. Η προσβαλλόμενη πράξη δεν αφορά τις διεθνείς σχέσεις της Δημοκρατίας. Δε συνιστά πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου κατά την άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά απόφαση της ΕΔΥ κατά την άσκηση διοικητικής λειτουργίας. Η ΕΔΥ εξέτασε το θέμα, αφού μελέτησε τη σύσταση της αρμόδιας αρχής, και αποφάσισε ως αρμόδιο διοικητικό όργανο με βάση το άρθρο 47(1)(ε) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, την απόσπαση πέντε Λειτουργών Τύπου και Πληροφοριών, μεταξύ αυτών και της αιτήτριας, στο Υπουργείο Εξωτερικών για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων σε Διπλωματικές Αποστολές της Δημοκρατίας στο εξωτερικό. Η απόσπαση της αιτήτριας στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δημοκρατίας στη Νέα Υόρκη θα διαρκούσε μέχρι τις 16.7.05.
Η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Οι δικηγόροι της αιτήτριας πρόβαλαν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση του Συντάγματος και συγκεκριμένα της αρχής της διάκρισης των εξουσιών. Είναι η θέση τους πως το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο έχει κατ΄εξοχή εκτελεστική εξουσία, δεν είχε νομοθετική εξουσιοδότηση να αποφασίσει ότι οι πρόνοιες των περί Εξωτερικής Υπηρεσίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμών του 1968 - 2002, που ρυθμίζουν τη χρονική περίοδο και παραμονή μελών της Εξωτερικής Υπηρεσίας στο εξωτερικό, τυγχάνουν εφαρμογής κατ΄αναλογία και στην περίπτωση του μη διπλωματικού προσωπικού.
Το Υπουργικό Συμβούλιο δεν προέβηκε σε έκδοση νέων κανονισμών ούτε τροποποίησε τους ισχύοντες Κανονισμούς. Απλά ενέκρινε την υποβολή σύστασης από την αρμόδια αρχή προς την ΕΔΥ για την απόσπαση πέντε Λειτουργών Τύπου και Πληροφοριών, μεταξύ αυτών και της αιτήτριας, επιδιώκοντας εκπλήρωση του σκοπού των Κανονισμών που ισχύουν για τους διπλωματικούς υπαλλήλους. Ο σκοπός αυτός προκύπτει από την έκθεση Επιτροπής, η οποία μελέτησε τη λειτουργία της Εξωτερικής Υπηρεσίας και υπέβαλε προτάσεις για τη θέσπιση των εν λόγω Κανονισμών και ήταν ότι «η μακροχρόνια παραμονή διπλωματών και άλλων δημόσιων λειτουργών στο εξωτερικό δεν εξυπηρετούσε το δημόσιο συμφέρον διότι οι εν λόγω λειτουργοί έχαναν την επαφή τους με την Κύπρο, τουλάχιστον μερικώς και παρουσίαζαν τάσεις αφομοίωσης με το περιβάλλον όπου υπηρετούσαν».
Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός απορρίπτεται.
Πρόβαλαν στη συνέχεια οι δικηγόροι της αιτήτριας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι αιτιολογημένη και λήφθηκε χωρίς να προηγηθεί δέουσα έρευνα.
Από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία προκύπτει ότι ο λόγος της προσβαλλόμενης απόφασης είναι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου να εφαρμόζει την αρχή της εναλλαξιμότητας και για τους Λειτουργούς Τύπου και Πληροφοριών που υπηρετούν στις Διπλωματικές Αποστολές της Δημοκρατίας στο εξωτερικό (βλ. Γιωργαλλή, πιο πάνω).
Η ΕΔΥ, αφού μελέτησε τη σύσταση της αρμόδιας αρχής και όλα τα ενώπιον της στοιχεία, κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση.
Δεν υπάρχει, κατά την κρίση μου, περιθώριο για παρέμβαση του Δικαστηρίου. Οι προσβαλλόμενοι λόγοι ακύρωσης απορρίπτονται.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα εναντίον της αιτήτριας.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.