|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 386/2006)
27 Απριλίου, 2007
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MAZHAR HUSSAIN
Aιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
.......
Χρ. Χριστούδιας για τον αιτητή.
Ε. Λοϊζίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
.......
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατάγεται από το Πακιστάν και στις 10.3.03 εισήλθε νόμιμα στη Δημοκρατία, ως φοιτητής. Υπέβαλε αίτηση για άσυλο 13 μήνες αργότερα, στις 14.6.04 και υποβλήθηκε σε συνέντευξη. Ο ισχυρισμός του ήταν πως ήταν μέλος της θρησκευτικής οργάνωσης των Σιιτών Tehrik Jafria και πως εγκατέλειψε τη χώρα του από φόβο για τη ζωή του επειδή, όπως διάβασε σε εφημερίδα το 1999, αντίπαλες θρησκευτικές οργανώσεις σκότωναν κάθε ένα με το δικό του επίθετο. Χωρίς να είχε ο ίδιος δεχθεί οποιαδήποτε απειλή κατά τα 4 χρόνια που μεσολάβησαν.
Με αναφορά στο αβάσιμο και στο υπερβολικό αυτού του ισχυρισμού και για άλλα που εξειδικεύθηκαν, κρίθηκε πως κλονιζόταν σοβαρά η αξιοπιστία του αιτητή και η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε το αίτημά του. Άσκησε διοικητική προσφυγή και η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων την απέρριψε, στην ίδια βάση, αφού πρόσθεσε και τις δικές της παρατηρήσεις αλλά και τα σχόλιά της στους λόγους της διοικητικής προσφυγής.
Αντικείμενο της προσφυγής είναι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων ημερομηνίας 7.12.05 αλλά δεν έχει προωθηθεί οποιοσδήποτε ισχυρισμός ή επιχείρημα σε σχέση με τα πιο πάνω, ως το πραγματικό υπόβαθρο της διοικητικής κρίσης. Οι λόγοι ακυρότητας που προτείνονται με τη μακροσκελή αγόρευση του αιτητή, ουσιαστικά εξαντλούνται σε γενικούς ισχυρισμούς για ανυπαρξία έρευνας από την ίδια την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων που εμφανίζεται απλώς να σφράγισε τις διαπιστώσεις της Υπηρεσίας Ασύλου και συνακολούθως σε πλάνη, χωρίς παραπομπή στην έκθεση της λειτουργού της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων την οποία, όμως, σε άλλο σημείο, εμφανίζει αντικανονική αφού δεν φέρει την υπογραφή της. Όπως και στον ισχυρισμό πως δεν δόθηκε στον αιτητή το δικαίωμα να ακουστεί από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Και αυτό, παρά την προσθήκη πως «το εγειρόμενο σημείο κρίθηκε από την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση 498/05.»
Ορθά οι καθ' ων η αίτηση παραπέμπουν στο τεκμήριο της κανονικότητας σε σχέση με την έκθεση της λειτουργού που δεν κλονίστηκε και, ως προς τα υπόλοιπα, σημειώνω πως αλυσιτελώς προβάλλονται χωρίς την εξειδίκευση οποιουδήποτε γεγονότος, έστω και του ελάχιστου, από τα αναφερόμενα στην προσβαλλόμενη απόφαση, ως μη ανταποκρινόμενα προς την αλήθεια. Δεν νομίζω πως δικαιολογείται να επεκταθώ περαιτέρω. Από τον έλεγχο του συνόλου των δεδομένων καταλήγω πως δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν πλήρως αιτιολογημένη και στη βάση του πραγματικού υπόβαθρου ήταν ευλόγως επιτρεπτή. Όπως ευλόγως επιτρεπτή ήταν και η κρίση ως προς τη συμπληρωματική προστασία, θέμα πάντως που δεν εγείρεται με την προσφυγή αφού, με αναξιόπιστους τους ισχυρισμούς του αιτητή ούτως ή άλλως δεν απέμενε στήριγμα για οτιδήποτε.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με £300 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.