|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 191/2005 και 331/2005)
2 Απριλίου, 2007
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
(Υπόθεση Αρ. 191/2005)
1. ΓΙΟΛΑΝΤΑ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ,
2. ΕΛΕΓΚΩ ΦΡΑΓΚΟΥΛΙΔΟΥ,
Αιτήτριες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 331/2005)
ΧΡΙΣΤΟΣ Κ.ΛΑΜΠΡΙΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τις Αιτήτριες στην Προσφυγή αρ. 191/2005.
Α. Δράκος, για τον Αιτητή στην Προσφυγή αρ. 331/2005.
Ρ. Παπαέτη (κα), για την Καθ' ης η Αίτηση και στις δύο Προσφυγές.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος και στις δύο Προσφυγές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με τη συναίνεση των διαδίκων διετάχθη η συνεκδίκαση των δύο αυτών προσφυγών γιατί προσβάλλουν την ίδια διοικητική πράξη και έχουν την ίδια βάση γεγονότων και νομικών σημείων. Και οι δύο προσφυγές προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία προήγαγε την Ουρανία Χαραλαμπίδου-Κωμοδρόμου στη μόνιμη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών Α' αναδρομικά από την 1.2.2001.
Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του, ημερομηνίας 22.6.2004 στην προσφυγή αρ. 591/03 (Ουρανία Χαραλαμπίδου-Κωμοδρόμου ν. Δημοκρατίας), ακύρωσε την απόφαση της ΕΔΥ της 9.5.2003 με την οποία προήγαγε αναδρομικά από 1.2.2001 στη μόνιμη θέση Λειτουργού και Πληροφοριών Α' τους Τακούσιη Παύλο και Λαμπρία Χρίστο (αιτητή στην προσφυγή αρ. 331/05).
Κατόπιν σχετικής γνωμάτευσης της Νομικής Υπηρεσίας η ΕΔΥ προχώρησε σε επανεξέταση της πλήρωσης των δύο μονίμων θέσεων με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο αλλά και το δεδικασμένο της ακυρωτικής απόφασης.
Η ΕΔΥ σε συνεδρία της, στις 24.11.2004, αφού άκουσε τη σύσταση του Διευθυντή αποφάσισε να προάξει αναδρομικά από 1.2.2001 το ενδιαφερόμενο μέρος (Ε/Μ) και ένα άλλο υποψήφιο. Η ΕΔΥ προηγουμένως αποφάσισε ότι το εξάμηνο ταχύρυθμο επιμορφωτικό σεμινάριο στην Επικοινωνία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης υπό την εποπτεία του Πάντειου Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Λευκωσία, αποτελεί μετεκπαίδευση εν τη εννοία του Σχεδίου Υπηρεσίας. Έτσι η ΕΔΥ απέδωσε το πλεονέκτημα στο Ε/Μ, πλεονέκτημα που δεν κατείχαν οι αιτητές και στις δύο προσφυγές.
Εναντίον της απόφασης της ΕΔΥ καταχωρήθηκαν οι δύο αυτές προσφυγές. Προβάλλονται διάφοροι λόγοι ακύρωσης σε κάθε μία από τις προσφυγές.
Προσφυγή αρ. 191/2005
Οι αιτήτριες ισχυρίζονται ότι η ΕΔΥ χωρίς δέουσα έρευνα και κατά πλάνη πίστωσε το Ε/Μ με το πλεονέκτημα παρά το γεγονός ότι η ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή 591/03 ημερ. 22.6.2004 (πιο πάνω) δεν δημιούργησε δεδικασμένο.
Δεν συμφωνώ με τους πιο πάνω ισχυρισμούς. Ο ακυρωτικός δικαστής (Κωνσταντινίδης, Δ.) στην απόφαση του ημερ. 22.6.2004 (βλέπε πιο πάνω) ανέφερε τα εξής:-
«Κατά το σχέδιο υπηρεσίας, «μετεκπαίδευση σε θέματα Δημοσιογραφίας, Δημοσίων Σχέσεων, Διεθνών Σχέσεων και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, θα αποτελεί πλεονέκτημα». Σύμφωνα με πιστοποιητικό από το Πάντειο Πανεπιστήμιο που βρίσκεται στο φάκελο της αιτήτριας, αυτή παρακολούθησε «σεμινάριο διαρκείας ενός εξαμήνου και εξεπόνησε επιτυχώς τις απαιτούμενες εργασίες στην Επικοινωνία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης». ................................................
........................................................................................................................................................................................................................................ ............................................................................
Συνάγεται πως δεν αμφισβητήθηκε η ύπαρξη βασικής εκπαίδευσης στο καθορισθέν επίπεδο, η ένταξη του αντικειμένου του σεμιναρίου στα διαλαμβανόμενα στο σχέδιο υπηρεσίας, η διεξαγωγή του από αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό/ακαδημαϊκό ίδρυμα και, βεβαίως, η ύπαρξη πιστοποιητικού. Ούτε καν η εξάμηνη διάρκεια του, συνυπολογιζομένου του χρόνου που προφανώς απαιτείτο για την ετοιμασία των εργασιών, όπως τη βεβαίωνε το πιστοποιητικό.
Το πρόβλημα ήταν οι ώρες διδασκαλίας ........................................................................................
........................................................................................................................................................................................................................................ .............................................. τα δεδομένα στο σύνολο τους δείχνουν πως δεν έχουμε κατ' επίφαση μετεκπαίδευση αλλά ουσιαστική ................
Ανεξάρτητα από αυτό, ήταν και εντελώς αναιτιολόγητη η απαίτηση για το συγκεκριμένο αριθμό ωρών διδασκαλίας ..............................................................................................................
........................................................................................................................................................................................................................................ ............................................. Με αποτέλεσμα, σεμινάριο σε προβλεπόμενο θέμα από αναγνωρισμένο ανώτατο ακαδημαϊκό ίδρυμα, εξάμηνης κατά τα ανωτέρω διάρκειας και που περιλάμβανε, αν η αριθμητική πράξη είναι ορθή, 315 ώρες διδασκαλίας, να κριθεί αδίκως κατά τη γνώμη μου, πως δεν ήταν «μετεκπαίδευση» επειδή οι ώρες έπρεπε να ήταν περίπου 420».
Από το πιο πάνω απόσπασμα προκύπτει δεδικασμένο αφού ο ακυρωτικός δικαστής απεφάνθη ότι θα ήταν άδικο και αυθαίρετο να μη χαρακτηρισθεί ως μετεκπαίδευση.
Πέραν όμως του δεδικασμένου η ΕΔΥ, ως διορίζον όργανο έχει διακριτική εξουσία να αποφασίζει για την καταλληλότητα συγκεκριμένου προσόντος που αποτελεί, σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας, πλεονέκτημα. Η κρίση αυτή της ΕΔΥ, όπως ασκήθηκε υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, ήταν εύλογη.
Περαιτέρω η αιτήτρια Ελέγκω Φραγκουλίδου παραπονείται ότι η ΕΔΥ δεν έκαμε καμιά αναφορά σε μεταπτυχιακό δίπλωμα που κατείχε στη Διεύθυνση, του Μεσογειακού Ινστιτούτου Διεύθυνσης (ΜΙΜ) και ζητά για το λόγο αυτό την ακύρωση της διοικητικής απόφασης.
Κατ' αρχήν η πιο πάνω αιτήτρια δεν νομιμοποιείτο να προβάλλει τον πιο πάνω ισχυρισμό γιατί στο δικόγραφο της προσφυγής της δεν εξειδικεύει ούτε αιτιολογεί τέτοιο λόγο ακύρωσης όπως απαιτεί ο Καν. 7 των σχετικών κανονισμών του 1962. Πέραν τούτου ουδέποτε η αιτήτρια τόσο κατά την πρώτη εξέταση (3.1.2001 ημερομηνία λήψης της αρχικής απόφασης της ΕΔΥ) όσο και τις μεταγενέστερες επανεξετάσεις συμπεριλαμβανομένης της επίδικης, έθεσε ενώπιον της ΕΔΥ το μεταπτυχιακό της δίπλωμα. Το δίπλωμα αυτό το απέστειλε η αιτήτρια στην ΕΔΥ μόλις στις 21.7.2005, οκτώ περίπου μήνες μετά την ημερομηνία της επίδικης απόφασης. Τούτο φαίνεται στον προσωπικό φάκελο της αιτήτριας Ελέγκως Φραγκουλίδου, Τεκμήριο 3. Κατά συνέπεια δεν μπορεί η αιτήτρια σήμερα να μέμφεται την ΕΔΥ ότι δεν αναφέρθηκε στο προσόν αυτό. Παρατηρώ όμως ότι το ίδιο προσόν με αυτό της Ε. Φραγκουλίδου κατείχε και το Ε/Μ και η ΕΔΥ ουδεμία μνεία έκανε γι' αυτό.
Η αιτήτρια αρ. 1 Γιολάντα Ανδρονίκου παραπονείται ότι η ΕΔΥ αγνόησε το γεγονός ότι παρακολούθησε επιμορφωτικά μαθήματα σε θέματα Δημοσιογραφίας. Όμως αυτή η παρακολούθηση επιμορφωτικών μαθημάτων ήταν διάρκειας μόνο δύο μηνών που δεν ικανοποιούσε την απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας για το πλεονέκτημα. Η παρακολούθηση μαθημάτων από την αιτήτρια ήταν καταχωρημένη στον προσωπικό φάκελο της και τεκμαίρεται ότι η ΕΔΥ την έλαβε υπόψη.
Οι αιτήτριες προβάλλουν επίσης ως λόγο ακύρωσης ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη. Θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω το ουσιώδες μέρος της σύστασης που έχει ως εξής:-
«Ό,τι αναφέρω στη σύστασή μου ανάγεται στον ουσιώδη χρόνο. Γνωρίζω όλους τους υποψηφίους εδώ και πολλά χρόνια λόγω της μακράς υπηρεσίας που έχω στο Τμήμα. Έλαβα υπόψη μου την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή με αρ. 591/03 όπως και την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας για την απόδοση του προβλεπόμενου από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονεκτήματος στις υποψήφιες Αθανασίου Ιουλία, Κωμοδρόμου-Χαραλαμπίδου Ουρανία και Χριστοδούλου Ερμούλα. Επίσης, αφού μελέτησα το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων στο βαθμό που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο και με βάση τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - κρίνω ως καταλληλότερους και συστήνω για προαγωγή τους Τακούσιη Παύλο και Κωμοδρόμου-Χαραλαμπίδου Ουρανία.
........................................................................................................................................................................................................................................ ............................................................................
Η Κωμοδρόμου-Χαραλαμπίδου Ουρανία ουδενός υστερεί ή/και υπερέχει σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ' αυτές των πέντε τελευταίων, προ του ουσιώδους χρόνου, ετών. Επίσης, η Κωμοδρόμου-Χαραλαμπίδου διαθέτει το προβλεπόμενο από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονέκτημα. Η συστηνόμενη υπερέχει σε αρχαιότητα των ανθυποψηφίων της με α/α 22-40 του καταλόγου αρχαιότητας και υστερεί σε αρχαιότητα των ανθυποψηφίων της με α/α 1 και 3-17 του καταλόγου αρχαιότητας στην παρούσα θέση και των υποψηφίων με α/α 18-20 με βάση την ημερομηνία γέννησης. Η υπεροχή όμως της συστηνομένης σε αξία, συγκρινόμενη με τους υποψηφίους με α/α 3, 6, 9, 10, 11, 12, 16, 17, 18 και 20, και η κατοχή του πλεονεκτήματος για τους υπόλοιπους θεωρώ ότι υπερακοντίζει τη διαφορά σε αρχαιότητα και καθιστά τη σύστασή μου αιτιολογημένη.
Τέλος, δεν παραλείπω να αναφέρω ότι οι υποψήφιοι με α/α 6, 7, 9, 18, 33, 35, 36 και 40 κατέχουν μεταπτυχιακά προσόντα, τα οποία αν και δεν απαιτούνται ούτε προβλέπονται από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, εντούτοις, είναι σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης και τους απέδωσα τη δέουσα βαρύτητα, η οποία όμως δεν μπορεί να ανατρέψει τη σύστασή μου υπέρ των Τακούσιη και Κωμοδρόμου-Χαραλαμπίδου. Ειδικότερα, από τους πιο πάνω υποψηφίους, οι υποψήφιοι με α/α 6, 9, 18 και 33 υστερούν των συστηνομένων σε αξία, ενώ όλοι οι υποψήφιοι με επιπρόσθετο προσόν υστερούν του Τακούσιη σε αρχαιότητα και οι υποψήφιοι με α/α 33, 35, 36 και 40 του καταλόγου αρχαιότητας, υστερούν σε αρχαιότητα της Κωμοδρόμου-Χαραλαμπίδου.»
Από τη μελέτη των διοικητικών φακέλων προκύπτει ότι το Ε/Μ είναι ίσο σε αξία με την αιτήτρια αρ. 1 και υπερείχε οριακά της αιτήτριας αρ. 2. Ο Διευθυντής έχοντας υπόψη και τα πιο πάνω βάσισε ακολούθως τη σύσταση του στο γεγονός ότι το Ε/Μ κατείχε το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας ενώ δεν το κατείχαν οι αιτήτριες, οι οποίες όμως υπερείχαν σε αρχαιότητα κατά δύο χρόνια.
Έχω την άποψη ότι ο Διευθυντής με τη σύσταση του δεν αλλοιώνει ούτε αναπλάθει την εικόνα των υποψηφίων όπως αυτή αντικατοπτρίζεται μέσα από τους διοικητικούς φακέλους. Ο Διευθυντής ορθά έδωσε την προτίμηση του στο Ε/Μ λόγω της κατοχής του πλεονεκτήματος. Το πλεονέκτημα δίδει προβάδισμα στον υποψήφιο που το κατέχει. Γι' αυτό το λόγο και όταν η ΕΔΥ δεν επιλέγει υποψήφιο που διαθέτει το πλεονέκτημα οφείλει, κατά πάγια νομολογία, να αιτιολογεί ειδικά την απόφαση της. Ο κάτοχος του πλεονεκτήματος υπερέχει του υποψηφίου που δεν το διαθέτει και πρέπει να δίδονται ειδικοί λόγοι γιατί δεν επιλέγεται για τη θέση. Ο Διευθυντής, εύλογα, έκρινε ότι η κατοχή από το Ε/Μ του πλεονεκτήματος υπερακοντίζει την αρχαιότητα των αιτητριών και την κατοχή άλλων προσόντων απ' αυτούς.
Θεωρώ κατά συνέπεια ότι η σύσταση είναι πλήρως αιτιολογημένη
Οι αιτήτριες ισχυρίζονται περαιτέρω ότι η ΕΔΥ δεν προέβη σε δέουσα έρευνα ούτε αιτιολόγησε την επίδικη απόφαση.
Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί. Στη μακροσκελή επίδικη απόφαση διαφαίνεται με διαύγεια η αιτιολογία αποτέλεσμα της δέουσας έρευνας στην οποία προέβη. Η αιτιολογία της επίδικης απόφασης ήταν εύλογη και επαρκής, συμπληρώνεται δε από το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων.
Προσφυγή αρ. 331/05
Ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακύρωσης της επίδικης απόφασης τον ισχυρισμό ότι το Ε/Μ δεν κατείχε βασικό Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή Τίτλο.
Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί για τους ακόλουθους λόγους.
Πρώτον γιατί για πρώτη φορά προβάλλεται με την παρούσα προσφυγή. Για να γίνω πιο σαφής ο ίδιος ισχυρισμός προβλήθηκε στην προσφυγή αρ. 591/2003 (πιο πάνω) και απορρίφθηκε γιατί, μεταξύ άλλων, δεν είχε προβληθεί σε προηγούμενη προσφυγή, δηλαδή την πρώτη προσφυγή.
Δεύτερο γιατί υπάρχει αμάχητο τεκμήριο ότι το Ε/Μ κατέχει πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο από τον προηγούμενο διορισμό του στη θέση Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών από την 8.11.1985. Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Λειτουργού απαιτούσε πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν. Στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πάμπου Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422, στις σελίδες 428-429 αναφέρονται τα εξής:-
«Είναι πραγματικό γεγονός ότι τα σχέδια υπηρεσίας της θέσης ειδικού ιατρού (παθολογία), που κατέχει ο προαχθείς από 1.3.84, προνοούσαν ακριβώς το ίδιο προσόν, πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας, όπως δηλαδή απαιτείται και στα σχέδια υπηρεσίας της επίδικης θέσης, του ανώτερου ειδικού ιατρού.
Ως εκ τούτου η κοινή λογική αναντίρρητα επιβάλλει, και δεν χρειαζόταν οποιαδήποτε παραπέρα «έρευνα» από την ΕΔΥ, να κρίνει ως πραγματικό γεγονός ότι ο προαχθείς διέθετε το επίμαχο προσόν, που είναι το ίδιο με αυτό που απαιτείται για τη θέση, στην οποία διορίστηκε από 1.3.84. Το συμπέρασμα όμως αυτό δεν επιβάλλεται μόνο από την κοινή λογική, αλλά και παγιώνεται από την αρχή του διοικητικού δικαίου περί της νομιμότητας του διορισμού του ενδιαφερομένου προσώπου στην προηγούμενη θέση, που ουδέποτε προσεβλήθη. Οποιαδήποτε «έρευνα» από την ΕΔΥ για το επίμαχο προσόν, όπως την έχει εισηγηθεί στο πρωτόδικο Δικαστήριο και ενώπιόν μας ο δικηγόρος του εφεσιβλήτου, θα απέληγε στην πράξη σε αναψηλάφιση του διορισμού του προαχθέντος, που έγινε την 1.3.84 στη θέση ειδικού ιατρού, πράγμα νομικά ανεπίτρεπτο.»
Είναι περαιτέρω ο ισχυρισμός του αιτητή ότι αυτός υπερέχει σε αξία, προσόντα και αρχαιότητα και ως εκ τούτου υπερέχει έκδηλα του Ε/Μ.
Οι ισχυρισμοί αυτοί του αιτητή δεν με βρίσκουν σύμφωνο. Κατ' αρχήν όσον αφορά την αξία υπάρχει δεδικασμένο σε δύο ακυρωτικές αποφάσεις ότι ο αιτητής και το Ε/Μ είναι ισοδύναμοι. Από την εξέταση των διοικητικών φακέλων αυτό προκύπτει επίσης. Αλλά και στα προσόντα ο αιτητής δεν υπερέχει του Ε/Μ. Αντίθετα από τους προσωπικούς φακέλους προκύπτει υπεροχή του Ε/Μ αφού είναι κάτοχος δύο βασικών πανεπιστημιακών διπλωμάτων και μεταπτυχιακού που αποτελεί πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Ο αιτητής υπερέχει κατά δύο χρόνια σε αρχαιότητα του Ε/Μ που δεν κρίθηκε τόσο από το Διευθυντή όσο και από την ΕΔΥ ότι ήταν αρκετή για να υπερισχύσει του πλεονεκτήματος που κατείχε το Ε/Μ. Τόσο ο Διευθυντής όσο και η ΕΔΥ έκαμαν ρητή αναφορά στην αρχαιότητα του αιτητή και ανέφεραν το λόγο για τον οποίο η αρχαιότητα δεν ήταν δυνατό να του δώσει προβάδισμα λόγω της κατοχής από το Ε/Μ του πλεονεκτήματος του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Η υπεροχή του Ε/Μ τόσο σε αξία, αφού είχε τη σύσταση του Διευθυντή, όσο σε προσόντα και στο πλεονέκτημα είναι κριτήρια ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογη υπό τις περιστάσεις. Η αιτιολογία της είναι επαρκής και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων. Ο αιτητής δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή, όπως το απαιτεί η πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Και οι δύο προσφυγές, ως εκ τούτου, απορρίπτονται με £700 έξοδα υπέρ των καθ'ων η αίτηση και £500 υπέρ του Ε/Μ εξ ημισίας για εκάστη προσφυγή.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ