|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 874/2005)
5 Μαρτίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MOHAMMED SHAHADAR HOSSAIN (SUMAN SUMAN),
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΗΣ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Ι. Γ. Ιωάννου, για τον Αιτητή.
Θ. Πιπερή-Χριστοδούλου (κα), Νομικός Λειτουργός, για Γεν. Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής, ο οποίος κατάγεται από τη Μπαγκλαντές, την 1.12.2003 υπέβαλε αίτηση για παροχή ασύλου η οποία απορρίφθηκε. Την ίδια τύχη είχε και η διοικητική προσφυγή την οποία καταχώρησε ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (στο εξής «η Αρχή»).
Με την παρούσα προσφυγή υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, η απόφαση της Αρχής να απορρίψει τη διοικητική προσφυγή, είναι άκυρη, διότι όπως υποστηρίζει, η Αρχή όφειλε να εξετάσει κατά πόσο η συνέντευξή του ελήφθη νομίμως και μέσα στα χρονικά περιθώρια του άρθρου 14(3) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, Ν.6(Ι)/2000. Προφανώς ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή δεν είναι ενήμερος της κατάργησης του σχετικού άρθρου με το Νόμο 9(Ι) του 2004, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 6.2.2004. ΄Οταν αυτό του υποδεικνύεται στη γραπτή αγόρευση των καθ΄ ων η αίτηση, υποστηρίζει ότι αφού η αίτηση καταχωρήθηκε την 1.12.2003, δηλαδή πριν την έναρξη της ισχύος του τροποποιητικού νόμου, με τον οποίο καταργήθηκε η συγκεκριμένη προθεσμία, το νομικό καθεστώς που διέπει την αίτησή του είναι αυτό που ήταν σε ισχύ κατά την ημερομηνία εκείνη.
Είναι βασική αρχή του διοικητικού δικαίου (άρθρο 9 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, Ν. 158(Ι)/99) ότι το νομικό καθεστώς που λαμβάνεται υπ΄ όψιν κατά την έκδοση διοικητικής πράξης είναι το ισχύον κατά το χρόνο λήψης της απόφασης και όχι αυτό που ίσχυε κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης.
Ο αιτητής υποστηρίζει περαιτέρω ότι η απόφαση ελήφθη εκπροθέσμως, μια και η Αρχή όφειλε, σύμφωνα με το άρθρο 18 (3) του Νόμου, να εκδώσει την απόφασή της μέσα σε 90 ημέρες από την ημερομηνία άσκησης της προσφυγής.
Και σ΄ αυτό το σημείο ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή αγνοεί την κατάργηση της προθεσμίας από το Νόμο 9(Ι)/2004. Ως προς δε την αναφορά του στην απαντητική του αγόρευση για τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 28 (3), δεν αντιλαμβάνομαι πως η πρόνοια αυτή μπορεί να εκληφθεί ως μη κατάργηση των προϋποθέσεων που υπήρχαν προηγουμένως, όταν σαφώς το άρθρο 18 έχει καταργηθεί από το Νόμο 9(Ι)/2004. Εν πάση περιπτώσει, ακόμα κι΄ αν ο νόμος προνοούσε σχετική προθεσμία, έχει επανειλημμένα λεχθεί ότι οι προθεσμίες που τίθενται, εκτός αν άλλως προνοείται σαφώς στο νόμο, είναι ενδεικτικές και όχι απαγορευτικές.
Ο αιτητής υποστηρίζει περαιτέρω ότι η απόφαση είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα και ελήφθη χωρίς τη δέουσα έρευνα. Προς υποστήριξη του ισχυρισμού του και για να αποδείξει ότι λανθασμένα η Υπηρεσία Ασύλου κατέληξε ότι στη συνέντευξή του υπήρχαν αντιφάσεις, επισημαίνει ορισμένες απαντήσεις που έδωσε.
Και αυτό το επιχείρημα του αιτητή θα πρέπει να απορριφθεί. Η εκδοχή που έδωσε με τη συνέντευξή του είναι παιδαριώδης. Χαρακτηριστικά ισχυρίστηκε ότι ενώ ήταν πολιτικός καθοδηγητής κόμματος δεν τον είχαν ακόμα εγγράψει ως μέλος του κόμματος. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι αναζητείτο με την κατηγορία διάπραξης ανθρωποκτονίας και γι΄ αυτό φοβόταν να πάει στο σπίτι του. Την πληροφορία αυτή την πήρε, παραδόξως, από άρθρο σε εφημερίδα και αυτή ήταν η μόνη του πληροφόρηση ότι αναζητείτο από την αστυνομία. Στην όλη εικόνα αναξιοπιστίας προσθέτει και το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη χώρα του δύο χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια των οποίων, βέβαια, δεν συνελήφθηκε. Ισχυρίστηκε ότι δεν εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του αμέσως μετά την κατηγορία γιατί νόμιζε ότι το δικό του κόμμα βρισκόταν ακόμα στην εξουσία. ΄Ανκαι εκκρεμούσε, κατ΄ ισχυρισμό, κατηγορία για φόνο εναντίον του, εγκατέλειψε τη χώρα νομίμως από το αεροδρόμιο, γιατί τον βοήθησε ο ηγέτης του κόμματός του. Περαιτέρω ισχυρίστηκε ότι και ο ίδιος είχε διαπράξει τρεις φόνους, τον ένα σε ηλικία 14 χρόνων.
Ο αιτητής υποστηρίζει τέλος ότι η προσβαλλόμενη απόφαση καταπατά τις αρχές της ίσης μεταχείρισης, γιατί δήθεν η Αρχή αυθαίρετα χρησιμοποίησε εις βάρος του το γεγονός ότι υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση πολιτικού ασύλου εννιά μήνες μετά την άφιξή του στην Κύπρο.
Τα πράγματα κάθε άλλο παρά έτσι είναι. Ο αιτητής κρίθηκε αναξιόπιστος και η εκδοχή του καθόλου πειστική. Αυτός ήταν ο λόγος που η αίτησή του απορρίφθηκε. ΄Οπως σημειώνεται και στην προσβαλλόμενη απόφαση, έδωσε ψευδή στοιχεία, δηλαδή ψεύτικο όνομα και ημερομηνία γέννησης. Ανέφερε λανθασμένη ημερομηνία αναχώρησης από τη χώρα καταγωγής του και λανθασμένη ημερομηνία εισόδου του στην Κυπριακή Δημοκρατία. Στη συνέντευξή του ανέφερε ότι ήλθε στην Κύπρο με αεροπλάνο, ενώ προηγουμένως ισχυρίστηκε ότι αφίχθηκε με πλοίο στη Λεμεσό. Ο λόγος που η Αρχή αναφέρθηκε στο γεγονός ότι υπέβαλε αίτηση ασύλου εννιά μήνες μετά την άφιξή του στην Κύπρο, είναι για να τονιστεί ότι οι λόγοι που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του δεν αφορούσαν δικαιολογημένο φόβο δίωξης, γιατί τότε θα ήταν λογικό και αναμενόμενο να υποβάλει σχετική αίτηση σε εύλογο χρονικό διάστημα, άνκαι βέβαια, ένας τέτοιος συλλογισμός δεν είναι πάντα ασφαλής.
Εν όψει όλων των πιο πάνω, η παρούσα προσφυγή κρίνεται ως εντελώς αβάσιμη και απορρίπτεται, με £400 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ