ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 201/2006)

 

21 Μαρτίου, 2007

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ  ΗΡΟΔΟΤΟΥ, 

Αιτητής,

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΜΥΝΑΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

____________________

 

Σ. Οικονομίδης, για τον Αιτητή.

Φ. Κωμοδρόμος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους  Καθ' ων η αίτηση.

________________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:   Ο αιτητής προσβάλλει, με την προσφυγή του, την προαγωγή στο βαθμό του Επισμηναγού στο Στρατό της Δημοκρατίας του Σμηναγού Γεωργίου Ανδρέα, αντί του ιδίου, από 30.12.2005.

 

Προς ενίσχυση των θέσεων του ο αιτητής κάνει επίκληση του Κανονισμού 27 των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 90/90) και υποβάλλει ότι επειδή αποφασίστηκε πως αυτός ενέπιπτε στις πρόνοιες των διατάξεων των παραγράφων (1), (2) και (3) του προαναφερομένου κανονισμού, και συνεπεία αυτού του γεγονότος ότι ο χρόνος παραμονής στο βαθμό του για να δικαιούται σε κρίση για προαγωγή μειωνόταν κατά ένα χρόνο, ο ίδιος θα έπρεπε να θεωρηθεί ως αρχαιότερος του προαχθέντος Σμηναγού Γεωργίου Ανδρέα και επομένως να προαχθεί ο ίδιος αντί του προαναφερομένου.

 

Ουσιαστικά το παράπονο του αιτητή είναι ότι, υπό τις περιστάσεις, λανθασμένα θεωρήθηκε ως αρχαιότερος ο Σμηναγός Γεωργίου αντί ο ίδιος και πως η προαγωγή του προαναφερομένου αντί του αιτητή, που κατά τον αιτητή έγινε στη βάση της αρχαιότητας, ήταν λανθασμένη.

 

Από το φάκελο που κατατέθηκε ενώπιον του δικαστηρίου ως τεκμήριο φαίνεται στην Επετηρίδα του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς, ημερ. 6.9.2004, ότι στον κατάλογο των Σμηναγών Σώματος πρώτος ήταν ο Γεωργίου Ανδρέας του Πέτρου με ημερομηνία προαγωγής (στη θέση Σμηναγού) την 27.12.1999 και τρίτος ο αιτητής με ημερομηνία προαγωγής την 22.12.2000.   Επομένως, αν αντιλαμβάνομαι ορθά,  η θέση του αιτητή είναι πως αν πιστωνόταν με ένα έτος αρχαιότητος, όπως κατά τον ισχυρισμό του εδικαιούτο, ο αιτητής θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι είχε ως ημερομηνία προαγωγής του, στη θέση του Σμηναγού, την 22.12.1999 και κατά συνέπεια ότι ήταν κατά 5 μέρες αρχαιότερος του Σμηναγού Γεωργίου.

 

Προκύπτει από τα ενώπιόν μου στοιχεία πως η προαγωγή του Σμηναγού Γεωργίου έγινε στη βάση του ότι ήταν ο πρώτος στην Επετηρίδα - Δέστε την έκθεση γεγονότων, του Υπουργείου Άμυνας προς το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ημερ. 29.6.2006, που βρίσκεται στο φάκελο που κατατέθηκε, όπου αναγράφεται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος προήχθη επειδή ήταν πρώτο σε σειρά αρχαιότητας στον οριστικό πίνακα των Σμηναγών του Σώματος της Αεροπορίας, που κρίθηκαν ως προακτέοι κατ΄ εκλογή.  Έτσι ουσιαστικά θέτει το ζήτημα και ο ίδιος ο αιτητής.  Με αυτό το δεδομένο θεωρώ ότι, εφόσον ο αιτητής δεν προσέβαλε δεόντως την τοποθέτηση του στη θέση με αύξοντα αρ. 3 της Επετηρίδας, δεν δικαιούται τώρα να προσβάλει την προαγωγή του Σμηναγού Γεωργίου από 30.12.2005, ο οποίος ήταν στη θέση με αύξοντα αριθμό 1 στην Επετηρίδα.  

 

Εν πάση περιπτώσει, ο Κανονισμός 27, τον οποίο επικαλείται ο αιτητής, αναφέρεται στις προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για να δικαιούται σε κρίση για προαγωγή ένας αξιωματικός, περιλαμβανομένης και της μείωσης του ελάχιστου απαιτούμενου χρόνου παραμονής σε συγκεκριμένο βαθμό,  όμως ο εν λόγω κανονισμός δεν μεταβάλλει την ημερομηνία προαγωγής του αξιωματικού ή τη σειρά προτεραιότητάς του στην Επετηρίδα.

 

Η Επετηρίδα είναι κατάλογος της προτεραιότητας των αξιωματικών για προαγωγή και η τοποθέτηση κάποιου στην Επετηρίδα συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη που προσβάλλεται από τα άτομα των οποίων επηρεάζονται τα συμφέροντα (Δέστε:  Ζαβρός κ.α. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349).   Ο αιτητής, στην προκείμενη περίπτωση, δεν προσέβαλε την τοποθέτηση του στην Επετηρίδα, αλλά με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την προαγωγή του πρώτου αξιωματικού στην Επετηρίδα αντί του ιδίου που βρισκόταν στην τρίτη θέση.  Κατά την εκτίμηση μου η προσφυγή του αιτητή, υπό τις περιστάσεις, δεν είναι παραδεκτή και θα πρέπει να απορριφθεί με έξοδα εις βάρος του καθότι η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν απλά η συνέπεια της τοποθέτησής του στην πρώτη θέση της Επετηρίδας. 

 

Το ζήτημα της παραδεκτότητας της προσφυγής είναι ζήτημα που εξετάζεται και αυτεπάγγελτα από το δικαστήριο και επομένως δεν τίθεται θέμα μη έγερσης του από τους καθ΄  ων η αίτηση. 

 

 

Κατά συνέπεια και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα  εις βάρος του αιτητή, όπως αυτά θα  υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

 

 

 

 

 

                                                                   Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                                  Δ.

 

 

 

 

/ΕΑΠ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο