|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&n bsp; Υπóθεση Αρ. 1656/2006
5 Μαρτίου, 2007
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
AΝΔΡΕΑΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ
Αιτητής
ν.
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ΄ών η αίτηση.
................................
Αιτητής παρών προσωπικά
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκατρίας Α΄, για τους καθών η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ex tempore
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά δήλωση και/ή απόφαση ότι η πράξη και/ή απόφαση του Αρχηγού Αστυνομίας να του απαγορεύσει τροφή και νερό κατά την παραμονή του στα αστυνομικά κελιά του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι παράνομη. Σύμφωνα με τα γεγονότα όπως τα επικαλείται ο αιτητής, ο ίδιος είναι κατάδικος στις Κεντρικές Φυλακές και σε 5 περιπτώσεις, δηλαδή στις 13 και 15/6 και 3, 4, και 5/7/06 κατά την μεταφορά του από τις Φυλακές για να εμφανιστεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου για υποθέσεις που είχε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και κατά την κράτηση του στα αστυνομικά κελιά του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο επί καθήκοντι λοχίας απαγόρευσε, κατόπιν διαταγής του Αρχηγού Αστυνομίας, να του δοθεί τροφή και νερό.
Στη γραπτή του αγόρευση ο αιτητής επικεντρώνεται σε περισσότερες λεπτομέρειες και αναφέρει ότι ο εν λόγω λοχίας απαγόρευσε στον οικογενειακό του φίλο Μιχάλη Μιχαήλ να του δώσει νερό, αναψυκτικό και φαγώσιμα τα οποία ο φίλος του είχε αγοράσει από το περίπτερο του Νοσοκομείου. Παρόλο που δε διευκρινίζει ο αιτητής αν αυτά που του απαγόρευαν σε όλες τις ημερομηνίες που παραθέτει στην αίτηση του τα έφερνε ο φίλος του, κρίνω ότι, για σκοπούς της απόφασης που ακολουθεί, αυτό είναι άσχετο.
Από την πλευρά των καθών η αίτηση εγείρεται προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι προδήλως αβάσιμη και ζητείται απόρριψη της με βάση το άρθρο 134.2 του Συντάγματος.
Κατά τη σημερινή ακρόαση, που και οι δύο πλευρές είχαν δικαίωμα να επεκταθούν και πέραν των γραπτών τους αγορεύσεων, ο συνήγορος των καθών η αίτηση έθεσε ενώπιον του δικαστηρίου και αριθμό αποφάσεων οι οποίες σύμφωνα με τον ισχυρισμό του υποστηρίζουν τη θέση του.
Υποθέτοντας ότι τα γεγονότα όπως τα επικαλείται ο αιτητής είναι ορθά, θεωρώ ότι η εν λόγω οδηγία του Αρχηγού της Αστυνομίας προς τα πρόσωπα που είχαν τη φύλαξη του αιτητή, δεν αποτελεί απόφαση με την έννοια του άρθρου 146.1 του Συντάγματος. Αν οι καθών η αίτηση (και συγκεκριμένα ο Αρχηγός της Αστυνομίας) παραβίασαν το άρθρο 221 του Ποινικού Κώδικα, στο οποίο κάμνει ρητή αναφορά ο αιτητής, ο τελευταίος έχει άλλη θεραπεία. Το θέμα διατροφής κατά την έκτιση των ποινών φυλάκισης που του έχει επιβληθεί, δεν είναι θέμα που εμπίπτει στο άρθρο 146.1 του Συντάγματος, αφού τούτο δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται αλλά υπό τις περιστάσεις χωρίς έξοδα.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ