|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ.338/05
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 και 29 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
Καθ΄ων η Αίτηση.
______________
Μ. Καλλιγέρου, για Αιτητές
Δ. Λυσάνδρου, για Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές υπέβαλαν στις 30.3.2004 στο Επαρχιακό Γραφείο Πολεοδομίας Πάφου αίτηση για χορήγηση Πολεοδομικής άδειας καθώς και αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση του σχεδίου ανάπτυξης για το ακίνητό τους αρ. τεμαχίου 19, Φ/Σχ. ΧΧV150 στην Πόλη Χρυσοχούς της Επαρχίας Πάφου. Η ανάπτυξη αφορούσε διαμόρφωση κήπων και χώρων στάθμευσης.
Γνωστοποιήθηκε στους αιτητές η λήψη της αίτησης για χορήγηση πολεοδομικής άδειας καθώς και ότι αυτή θα εξεταστεί εντός τριών μηνών, δηλαδή μέχρι τις 30.6.2004.
Η Πολεοδομική Αρχή, αφού μελέτησε την αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση, υπέβαλε στο Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων έκθεση ημερομηνίας 20.4.05. Η εν λόγω έκθεση υποβλήθηκε μετά την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
Το Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων άρχισε να εξετάζει την αίτηση ζητώντας τις απόψεις των αρμόδιων αρχών.
Μέχρι την ημερομηνία επιφύλαξης της παρούσας απόφασης δε λήφθηκε απόφαση στην αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση.
Με την προσφυγή οι αιτητές προσβάλλουν την παράλειψη των καθ΄ων η αίτηση να απαντήσουν στην επίδικη αίτηση ημερομηνίας 30.3.2004, καθώς και την παράλειψη του καθ΄ου η αίτηση 1 να ετοιμάσει και υποβάλει την έκθεσή του στον καθ΄ου η αίτηση 2, όπως ο σχετικός Κανονισμός απαιτούσε. Παραθέτω τις ζητούμενες θεραπείες:
«Α. Διακήρυξη και/ή Απόφαση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη απάντησης των Καθ΄ων η αίτηση, στην αίτηση των Αιτητών ημερομηνίας 30.3.04 για έκδοση Πολεοδομικής άδειας και/ή πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση, με την οποία ζητούν διαμόρφωση χώρων στάθμευσης, πλακόστρωτα και υποστατικά δεξαμενών στο ακίνητο Φ/Σχ. XXVI 50, Τεμ. 19, Πόλη Χρυσοχούς, είναι αντισυνταγματική, άκυρη, παράνομη και οτιδήποτε παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.
Β. Διακήρυξη και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας του καθ΄ου η αίτηση 1 να ετοιμάσει και αποστείλει την Έκθεσή του βάσει των προνοιών του Κανονισμού 13(8)(α) στους Καθ΄ων η αίτηση 2, είναι άκυρη, παράνομη και ότι παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.»
H δικηγόρος των αιτητών υποστήριξε ότι υπάρχει παράλειψη των καθ΄ων η αίτηση να απαντήσουν στην επίδικη αίτηση κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος.
Ο δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση παρέπεμψε στην απόφαση που δόθηκε στη Δημοτική Επιτροπή Αγίου Δομετίου ν. Χριστόφορου Α. Χριστοφόρου κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. 434. Κρίθηκε σ΄αυτή πως το άρθρο 29 εισήγαγε το ατομικό δικαίωμα του «αναφέρεσθαι προς τας αρχάς» με την έννοια της διοικητικής προσφυγής, όπως ήταν γνωστή στην Ηπειρωτική Ευρώπη. Καθώς και ότι περιλαμβάνει το δικαίωμα του «αναφέρεσθαι» γενικά, που διακρίνεται στο δικαίωμα παραπόνου και το δικαίωμα υποβολής αίτησης. Δεν καλύπτει όμως τις αιτήσεις που ο πολίτης πρέπει να υποβάλει σύμφωνα με τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις, όπως είναι η επίδικη περίπτωση.
Παραθέτω το πιο κάτω απόσπασμα από αυτή:
«Η λέξη «αιτήσεις» έχει την έννοια του αιτήματος και όχι την έννοια των αιτήσεων που ο πολίτης είναι υποχρεωμένος να υποβάλει στη Διοίκηση, σύμφωνα με τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας, για να τύχει κάποιας άδειας, όπως π.χ. άδεια οικοδομής, ανόρυξης φρέατος, λατόμευσης, κ.λ.π.»
Ενόψει των πιο πάνω, καταλήγω ότι δεν υπήρξε παράβαση του Άρθρου 29 του Συντάγματος, αφού εδώ επρόκειτο για αίτηση που οι αιτητές υπέβαλαν σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
Αναφορικά με το αιτητικό Β, ο δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση υπέβαλε ότι η προσφυγή στερείται πλέον αντικειμένου και συνεπώς πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο, για το λόγο ότι η Πολεοδομική Αρχή υπέβαλε στο Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων την απαιτούμενη έκθεση στις 20.4.2005, μετά την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής.
Η ίδια η ευπαίδευτη συνήγορος των αιτητών παραδέχεται στη γραπτή απαντητική αγόρευσή της ότι η παράλειψη άρθηκε. Πρόβαλε όμως ότι αυτό έγινε με μεγάλη καθυστέρηση, αφού αναγκάστηκαν οι αιτητές να υποβληθούν σε δικηγορικά έξοδα για την καταχώρηση της προσφυγής. Παρέπεμψε δε σε επιστολή της ημερομηνίας 23.12.05, με την οποία εξέφρασε την πρόθεση της να αποσύρει την προσφυγή αν οι καθ΄ων η αίτηση συμφωνούσαν να επιδικασθούν τα έξοδα υπέρ των, στην οποία, κατά τον ισχυρισμό της, δεν έλαβε απάντηση.
Για τους λόγους που εξήγησα πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται, τόσο σε σχέση με το αιτητικό Α όσο και σε σχέση με το αιτητικό Β. Αποδέχομαι το γεγονός ότι οι αιτητές έχουν υποστεί δικηγορικά έξοδα για την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής λόγω της καθυστέρησης της ετοιμασίας της έκθεσης από τον καθ΄ου η αίτηση 1. Επιδικάζονται £500 έξοδα υπέρ των αιτητών.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.