|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1488/2005)
29 Ιανουαρίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
LIYANA HETTIGE MALANI ASHOKA,
Αιτήτριας,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Γ. Ερωτοκρίτου, για την Αιτήτρια.
Λ. Ζαννέττου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια η οποία κατάγεται από τη Σρι-Λάνκα, αφίχθηκε στην Κύπρο στις 21.3.2005 για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός. Της παραχωρήθηκε άδεια παραμονής και εργασίας μέχρι την 21.3.2009, αλλά στις 6.8.2005 εξασφάλισε έγγραφο αποδέσμευσης από τον εργοδότη της, σύμφωνα με το οποίο θα έπρεπε να εξεύρει εντός ενός μηνός νέο εργοδότη.
Μετά την εκπνοή της ισχύος του εγγράφου αποδέσμευσης, ο εργοδότης της στις 12.9.2005 παρέδωσε το διαβατήριο και το δελτίο εγγραφής της στην Υπηρεσία Αρχείου και Μετανάστευσης. ΄Οταν η αιτήτρια επισκέφθηκε τα γραφεία της Υπηρεσίας στη Λευκωσία, συνελήφθη και τελικά απελάθηκε στις 14.9.2005.
Με την παρούσα προσφυγή αξιώνει ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση να την συλλάβουν και να την απελάσουν. Υποστηρίζει ότι ουδεμία έρευνα έγινε και η απόφαση ελήφθη χωρίς εξέταση των πραγματικών γεγονότων των θέσεων της αιτήτριας. Ισχυρίζεται ακόμα ότι η απόφαση ελήφθη λόγω πλάνης περί τα πράγματα και τους νόμους, αποτελεί δυσμενή διάκριση και ελήφθη για αλλότριους σκοπούς με μοναδικό σκοπό να εκδιωχθεί η αιτήτρια για να μην εφαρμοστεί κάποια οδηγία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, την οποία δεν συγκεκριμενοποιεί. Τέλος, η αιτήτρια υποστηρίζει ότι η απόφαση είναι αδικαιολόγητη και αποτελεί κατάχρηση εξουσίας.
Οι καθ΄ ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση υποστηρίζοντας ότι η αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρον γιατί βρισκόταν στην Κύπρο παράνομα μια και δεν κατάφερε να εξεύρει νέο εργοδότη μέσα στα χρονικά περιθώρια που αναφέρεται στο έγγραφο αποδέσμευσης από τον εργοδότη της.
Η ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί. Ακόμα κι' αν η αιτήτρια παρέμενε στη Δημοκρατία παράνομα, έχει βέβαια συμφέρον να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης ενώπιον του Δικαστηρίου.
΄Ομως η ένσταση μας οδηγεί στην καρδιά της παρούσας υπόθεσης. Η αιτήτρια είχε εξασφαλίσει άδεια προσωρινής παραμονής στην Κύπρο η οποία ίσχυε μέχρι τις 21.3.2009. Η άδεια αυτή ουδέποτε φαίνεται να ανακλήθηκε και η μόνη ένδειξη στο διοικητικό φάκελο είναι μια επιστολή του υπευθύνου του κλιμακείου Αλλοδαπών Λευκωσίας προς το Διοικητή της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης, ημερ. 12.9.2005, στην οποία αναφέρεται ότι μετά την εκπνοή της αποδεσμευτικής επιστολής και την αδυναμία της αιτήτριας να εξεύρει νέο εργοδότη, διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια παρέμεινε παράνομα στην Κύπρο και γι΄ αυτό συνελήφθη, κρατήθηκε και στη συνέχεια απελάθηκε.
Η απόφαση για σύλληψη και απέλασή της στηρίχθηκε ακριβώς στην πιο πάνω αιτιολογία, ότι δηλαδή η αιτήτρια μετά την εκπνοή της προθεσμίας που της είχε δοθεί από τον εργοδότη της στο έγγραφο αποδέσμευσης, παρέμεινε στη Δημοκρατία χωρίς άδεια.
Η άδεια παραμονής της αιτήτριας ουδέποτε ανεκλήθη. Απλώς θεωρήθηκε ότι λόγω της αδυναμίας της να τηρήσει όρο μιας συμφωνίας μεταξύ της ίδιας και του εργοδότη της (δηλαδή την υποχρέωσή της να εξεύρει άλλο εργοδότη) αυτομάτως χαρακτηρίστηκε παράνομη.
Δεν είναι βέβαια έτσι τα πράγματα. Για να καταστεί η παραμονή της στην Κύπρο παράνομη θα έπρεπε η προηγουμένως εκδοθείσα άδεια προσωρινής παραμονής της να είχε, για καλό λόγο, ανακληθεί.
Εν όψει των πιο πάνω, καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν πλάνης και συνεπώς θα πρέπει να ακυρωθεί. Η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ