|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 4 ΑΑΔ 916
18 Οκτωβρίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑSTELANOS HOLDINGS LTD,
Αιτητές,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1408/2005)
Ηλεκτρισμός ― Αίτηση για παροχή ηλεκτρισμού ρεύματος σε κατοικία ― Πεπλανημένα απορρίφθηκε με ρητή επίκληση της μη συγκατάθεσης του Επάρχου στην κριθείσα περίπτωση ― Η συγκατάθεση του Επάρχου δεν αποτελεί προϋπόθεση για την έγκριση της αίτησης.
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Πλάνη περί τον νόμο ― Περιστάσεις στοιχειοθέτησής της στην κριθείσα περίπτωση.
Οι αιτητές προσέβαλαν την απόρριψη του αιτήματος τους για παροχή ηλεκτρισμού ρεύματος σε ιδιόκτητη κατοικία τους στην Θελέτρα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
H αναφορά στη μη συγκατάθεση του Επάρχου, ως της αιτίας της απόρριψης είναι ρητή στην προσβαλλόμενη απόφαση, αλλά και επιπρόσθετο στοιχείο δείχνει πως οι καθ' ων η αίτηση κάθε άλλο παρά κινήθηκαν προς δική τους διαπίστωση αναφορικά με το εύλογο του αιτήματος ή των αναγκών και, συνεπώς, με τέτοια κατάληξη ως της αληθινής αιτιολογίας της απόφασης στην οποία άχθηκαν.
Η συγκατάθεση του Επάρχου δεν αποτελούσε προϋπόθεση για την έγκριση του αιτήματος, οι καθ' ων η αίτηση κατά πλάνη περί το Νόμο τη θεώρησαν ως τέτοια και στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Χρ. Μ. Γεωργιάδης, για τους αιτητές.
Κ. Στιβαρού, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Το αίτημα των αιτητών για παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε κατοικία που τους ανήκε στη Θελέτρα απορρίφθηκε επειδή, όπως πληροφορήθηκαν με την επιστολή ημερομηνίας 26.8.05, «ο Έπαρχος δεν δίνει τη συγκατάθεσή του».
Οι αιτητές αναφέρθηκαν στις πρόνοιες του περί Ηλεκρισμού Νόμου Κεφ. 170 και του περί Ρύθμισης της Αγοράς Ηλεκτρισμού Νόμου του 2003 (Ν. 122(Ι)/03 που θεσπίστηκε προς εναρμόνιση προς την Οδηγία 96/92 ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ημερομηνίας 19.12.96) και το κεντρικό τους επιχείρημα ήταν πως η συγκατάθεση του Επάρχου ήταν στοιχείο εξωγενές.
Αναγνώρισαν και οι καθ' ων η αίτηση πως δεν υπάρχει νομοθετική διάταξη που να εξαρτά την απόφαση επί τέτοιου θέματος από την προηγούμενη εξασφάλιση της συγκατάθεσης του Επάρχου. Επειδή, όμως, όπως δέχονται και οι αιτητές, τέτοιο αίτημα εμπίπτει στη διακριτική τους εξουσία αφού, από το συνδυασμό της ερμηνείας του όρου «καθολική υπηρεσία παροχής ηλεκτρικής ενέργειας» και των άρθρων 51 και 100 του Ν. 122(Ι)/93 πρέπει να είναι εύλογo ή οι ανάγκες, στην ικανοποίηση των οποίων στοχεύει, να είναι εύλογες, εισηγούνται πως δεν κινήθηκαν έξω από το πλαίσιο των εξουσιών τους. Αυτά, ενόψει της εξήγησης του Επάρχου αναφορικά με την άρνησή του να συγκατατεθεί. Ο Έπαρχος εξήγησε πως «δεν μπορεί να δοθεί η συγκατάθεσή μου στην παροχή υπηρεσιών σε οικίες που κρίθηκαν επικίνδυνες λόγω εδαφολογικών προβλημάτων» και πως «για το λόγο αυτό ολόκληρο το χωριό μετακινήθηκε από την κυβέρνηση». Με την προσθήκη πως «σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 15.5.69 στις περιπτώσεις μετακίνησης χωριών '... δεν θα παρέχεται οποιαδήποτε διευκόλυνση προς τον παλαιό συνοικισμό'».
Επομένως, όπως εν τέλει εισηγούνται οι καθ' ων η αίτηση, θα πρέπει να θεωρηθεί πως, στην πραγματικότητα, η απόρριψη του αιτήματος αναφέρεται στην πρωτογενή αξιολόγηση αυτής της κατάστασης και πως η ουσία της αιτιολογίας της βρίσκεται στη θεώρηση πως δεν ήταν εύλογο το αίτημα ή εύλογες οι ανάγκες. Μάλιστα, με αναφορά στην πιο πάνω απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που δεν αφορούσε στη Θελέτρα, σε συνδυασμό και προς την ανάλογη της 28.7.77 που αφορούσε σ' αυτή, εισηγήθηκαν, με τη μορφή προδικαστικής ένστασης, πως είχε από τότε κριθεί, δεσμευτικά, η τύχη παρόμοιων αιτημάτων και πως δεν νομιμοποιούνταν οι αιτητές να προωθούν τώρα παράνομη διεκδίκησή τους. Αυτά δε ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι αιτητές απέκτησαν την κυριότητα της κατοικίας, σύμφωνα με το σχετικό τίτλο ιδιοκτησίας, το 2004. Εν τούτοις, διατύπωσαν και την παράλληλη προδικαστική ένσταση πως η απόφασή τους δεν ήταν τελική αφού, εφόσο σε κάποιο στάδιο εξασφαλιστεί η συγκατάθεση του Επάρχου, θα εγκρίνουν το αίτημά του. Και την επιπρόσθετη πως, στην έκταση που η απόφαση τελούσε υπό την έγκριση άλλου οργάνου, εν προκειμένω του Επάρχου, δεν ήταν εκτελεστή και, πάντως, η προσφυγή θα έπρεπε να στρέφεται και εναντίον της απόφασης του Επάρχου.
Δεν θα χρειαστεί να επεκταθώ με αναφορά στις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ή σε συσχετισμό τους ως προς ιδιαίτερες πτυχές. H αναφορά στη μη συγκατάθεση του Επάρχου ως της αιτίας της απόρριψης είναι ρητή στην προσβαλλόμενη απόφαση αλλά και επιπρόσθετο στοιχείο δείχνει πως οι καθ' ων η αίτηση κάθε άλλο παρά κινήθηκαν προς δική τους διαπίστωση αναφορικά με το εύλογο του αιτήματος ή των αναγκών και, συνεπώς, με τέτοια κατάληξη ως της αληθινής αιτιολογίας της απόφασης στην οποία άχθηκαν. Οι αιτητές υπέδειξαν και οι καθ' ων η αίτηση αναγνώρισαν, όπως το επιβεβαιώνει και ο σχετικός διοικητικός φάκελος, πως εγκρίθηκε παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στη Θελέτρα τουλάχιστον υπέρ κάποιας Αγνής Στέλιου Χαραλαμπίδου το 2004 και οι καθ' ων η αίτηση, απαντώντας στη συναφή επιχειρηματολογία των αιτητών, υποστήριξαν ότι εκείνη η περίπτωση πρέπει να διαφοροποιηθεί. Είχε ήδη, το 2003, εκδοθεί πολεοδομική άδεια για «προσθηκομετατροπές» στην οικία της κας Χαραλαμπίδου, αυτό σήμαινε πως ο Έπαρχος είχε συγκατατεθεί και, συνεπώς, ορθώς και όχι κατά δυσμενή διάκριση χορηγήθηκε ηλεκτρικό ρεύμα σε εκείνη την περίπτωση.
Αυτή η ενέργεια και τα σχετικά προς αυτή προδήλως αναιρούν την εισήγηση πως οι καθ' ων η αίτηση δεν ήταν σε αυτή καθ' εαυτή τη συγκατάθεση του Επάρχου που στηρίχθηκαν. Όπως συνακολούθως αναιρούν και το υπόβαθρο των προδικαστικών τους ενστάσεων. Οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου παρέμειναν αναλλοίωτες και αν ήταν ορθό πως απέρριψαν το αίτημα ενόψει των προεκτάσεών τους δεν θα έπρεπε να διαφοροποιείτο η στάση τους ανάλογα με το κατά πόσο ο Έπαρχος συγκατατίθετο ή όχι.
Η συγκατάθεση του Επάρχου δεν αποτελούσε προϋπόθεση για την έγκριση του αιτήματος, οι καθ' ων η αίτηση κατά πλάνη περί το Νόμο τη θεώρησαν ως τέτοια και στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Στα άλλα που συσχετίστηκαν προς τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και τις επιπτώσεις από αυτές, δεν θα επεκταθώ. Θα είναι για τους καθ' ων η αίτηση να τα εξετάσουν και να καταλήξουν αν, στο πλαίσιο όλων των δεδομένων, περιλαμβανομένης βεβαίως και της περίπτωσης της Χαραλαμπίδου, πρέπει να επηρεάσουν την απόφασή της.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.