|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 4 ΑΑΔ 339
14 Απριλίου, 2006
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28, 23, 25, 26 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΖΙΩΝΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ου η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 261/2005)
Πολεοδομία και Χωροταξία ― Ιεραρχική προσφυγή κατά πολεοδομικής απόφασης ― Όροι νομιμότητας της απόφασης του Υπουργού επί της ιεραρχικής προσφυγής ― Η δυνατότητα απλής υιοθέτησης της εισήγησης που υποβάλλεται στον Υπουργό, η ευθύνη έρευνας και παρουσίασης των στοιχείων της υπόθεσης, η ικανοποίηση του δικαιώματος ακρόασης του ιεραρχικά προσφεύγοντος ― Πτυχές της νομιμότητας της απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής στην κριθείσα περίπτωση.
Διοικητικό Δίκαιο ― Γενικές αρχές ― Αρχή της καλής πίστης ― Κατά πόσο παραβιάστηκε στην κριθείσα περίπτωση έκδοσης ειδοποίησης επιβολής, λόγω μη συμμόρφωσης προς όρο πολεοδομικής άδειας.
Ο αιτητής επεδίωξε την ακύρωση της απόρριψης από τον Υπουργό Εσωτερικών της ιεραρχικής προσφυγής που άσκησε εναντίον ειδοποίησης επιβολής, που του επεδόθη από την Πολεοδομική Αρχή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Είναι εισήγηση του Αιτητή ότι δεν αποκαλύπτεται απόφαση του Υπουργού, καθ' όσον το έγγραφο που παρουσιάζεται ως η απόφασή του δεν φέρει παρά μόνο δύο μονογραφές, και δύο ημερομηνίες.
Τέτοια εισήγηση δεν μπορεί να γίνεται από τον Αιτητή, εφ' όσον με το ίδιο το αιτητικό της προσφυγής του ο Αιτητής ζητά ακύρωση της απόφασης του Υπουργού με την οποία απερρίφθη η ιεραρχική προσφυγή του και δεν μπορεί τώρα να ακούεται να λέγει ότι δεν υπάρχει η απόφαση την οποία προσβάλλει. Άλλο θα έπρεπε να ήταν το αιτητικό για να εγερθεί θέμα μη ύπαρξης της απόφασης. Εν πάση περιπτώσει όμως, έγγραφο το οποίο παρουσιάζεται στο φάκελο ως εισήγηση προς τον Υπουργό προς λήψη απόφασης επί της ιεραρχικής προσφυγής και ως φέρον την υπογραφή του με την οποία αποδέχεται την εισήγηση, στη βάση του οποίου και αποστέλλεται ανάλογη απάντηση στον Αιτητή ως απόφαση του Υπουργού, δεν μπορεί να θεωρείται άλλως παρά ως σχετική απόφαση του Υπουργού λαμβάνοντας υπ' όψη και την αρχή της κανονικότητας.
2. Η έρευνα και παρουσίαση των στοιχείων της υπόθεσης δεν είναι έργο του Υπουργού αλλά των λειτουργών του, νόμιμη είναι δε και η επί τούτου υποβολή εισήγησης προς τον Υπουργό. Η ευθύνη του Υπουργού είναι να τοποθετηθεί αρμοδίως με τη λήψη απόφασης. Εδώ τα στοιχεία που αφορούσαν την ιεραρχική προσφυγή ετέθησαν με περισσή πληρότητα ενώπιον του Υπουργού.
3. Η ιεραρχική προσφυγή δεν εξυπακούει διαδικασία ακρόασης. Ο ίδιος ο Αιτητής, υποβάλλοντας ιεραρχική προσφυγή, εξέθεσε και τους λόγους για τους οποίους ζητούσε όπως ο Υπουργός αναθεωρήσει την ειδοποίηση επιβολής. Δεν του εστερήθη οποιοδήποτε δικαίωμα να παρουσιάσει τη θέση του.
4. Άλλη εισήγηση είναι ότι παρεβιάσθη η αρχή της καλής πίστης ως εκ του ότι υπήρξε καθυστέρηση εκ μέρους της διοίκησης η οποία διέπλασε καθεστώς εφησυχασμού στον Αιτητή και την πεποίθηση ότι δεν ήταν αναγκαία η λήψη περαιτέρω μέτρων. Κάθε άλλο παρά κάτι τέτοιο όμως. Είναι ο Αιτητής που προκύπτει ένοχος κακής πίστης αφού δεν συμμορφώθηκε με τον όρο που και με δική του συναίνεση είχε επιβληθεί. Ούτε υπήρξε καθυστέρηση εκ μέρους της Πολεοδομικής Αρχής. Το διάστημα που μεσολάβησε από την πολεοδομική άδεια μέχρι την ειδοποίηση επιβολής ουδόλως μπορούσε να δημιουργήσει εύλογη εντύπωση εφησυχασμού στον Αιτητή ότι ο όρος δεν θα εφαρμόζετο, η μόνη δε συνέπειά της ήταν να του δώσει περισσότερο χρόνο για να συμμορφωθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Δ. Λυσάνδρου, για τον Καθ' ου η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής είχε υποβάλει αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για αλλαγή χρήσης καταστήματος και διαμερίσματος σε μπυραρία στην Αγία Νάπα με βάση συγκεκριμένα σχέδια που προνοούσαν προσθηκομετατροπές. Η αίτηση ενεκρίθη, περιελήφθη όμως σε αυτή όρος όπως "οι όψεις της οικοδομής όπως έχουν κατασκευασθεί να τροποποιηθούν/ανακατασκευαστούν κατά τρόπο ώστε να είναι απόλυτα σύμφωνη με τα εγκριμένα σχέδια". Τον ίδιο όρο περιλάμβανε και η ακολούθως εκδοθείσα από το Δήμο Αγίας Νάπας άδεια οικοδομής. Ο όρος αυτός συναρτάτο προς το ότι, πριν από την έκδοση της άδειας, είχαν ήδη, και παράνομα, γίνει τα έργα και οι όψεις της οικοδομής εκρίθησαν απαράδεκτες ως εκ της όλης αισθητικής τους, όπως αυτή παρουσιάζεται και στο διοικητικό φάκελο. Τα αρχικά υποβληθέντα σχέδια λοιπόν, κατόπιν υποδείξεων της Πολεοδομικής Αρχής, διαμορφώθησαν από τον Αιτητή ανάλογα ώστε να αποφεύγονται οι υφιστάμενες όψεις.
Ο Αιτητής όμως δεν συνεμορφώθη με τον εν λόγω όρο εντός της ταχθείσας προθεσμίας, οπότε η Πολεοδομική Αρχή του επέδωσε Ειδοποίηση Επιβολής δυνάμει του Αρθρου 46 των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμων, στην οποία αναφέρετο ότι, καθ' όσον διεπιστώθη η μη υλοποίηση του εν λόγω όρου, ο Αιτητής εκαλείτο όπως εντός 30 ημερών κατεδαφίσει τις αυθαίρετες κατασκευές και προσαρμόσει την οικοδομή σύμφωνα με τα εγκεκριμένα σχέδια. Ο Αιτητής υπέβαλε Ιεραρχική Προσφυγή προς τον Υπουργό Εσωτερικών κατά της εν λόγω Ειδοποίησης Επιβολής επισημαίνοντας ότι "εάν συμβεί αυτό θα αναγκαστούμε να κλείσουμε το χώρο αναψυχής λόγω της μη προσέλκυσης των τουριστών και επίσης του μεγάλου κόστους της ανακαίνισης η οποία ζητείται". Η ιεραρχική προσφυγή απερρίφθη και η ειδοποίηση Επιβολής επικυρώθηκε, κατά δε της απόφασης αυτής κατεχωρήθη η ενώπιόν μου προσφυγή.
Είναι εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον Αιτητή ότι δεν αποκαλύπτεται απόφαση του Υπουργού καθ' όσον το έγγραφο που παρουσιάζεται ως η απόφασή του δεν φέρει παρά μόνο δύο μονογραφές, η μία κάτω από τη σημείωση "συμφωνώ απόλυτα με την εισήγηση", και δύο ημερομηνίες, στη γραπτή εισήγηση που διοικητικός λειτουργός υπέβαλε προς τον Υπουργό επί της ιεραρχικής προσφυγής.
Έχω την άποψη ότι τέτοια εισήγηση δεν μπορεί να γίνεται από τον Αιτητή εφ' όσον με το ίδιο το αιτητικό της προσφυγής του ο Αιτητής ζητά ακύρωση της απόφασης του Υπουργού με την οποία απερρίφθη η ιεραρχική προσφυγή του και δεν μπορεί τώρα να ακούεται να λέγει ότι δεν υπάρχει η απόφαση την οποία προσβάλλει. Άλλο θα έπρεπε να ήταν το αιτητικό για να εγερθεί θέμα μη ύπαρξης της απόφασης. Εν πάση περιπτώσει όμως, δεν βλέπω γιατί, έγγραφο το οποίο παρουσιάζεται στο φάκελο ως εισήγηση προς τον Υπουργό προς λήψη απόφασης επί της ιεραρχικής προσφυγής και ως φέρον την υπογραφή του με την οποία αποδέχεται την εισήγηση, στη βάση του οποίου και αποστέλλεται ανάλογη απάντηση στον Αιτητή ως απόφαση του Υπουργού, να μπορεί να θεωρείται άλλως παρά ως σχετική απόφαση του Υπουργού λαμβάνοντας υπ' όψη και την αρχή της κανονικότητας.
Ο κ. Αγγελίδης εισάγει στην πιο πάνω εισήγηση του και αναφορές στο ότι ο Υπουργός δεν διεξήγαγε δική του έρευνα και δεν άσκησε τη δική του κρίση παρά μόνο προσυπέγραψε την εισήγηση του λειτουργού του. Αν η εισήγηση επιδιώκει να καθιερώσει ότι κατά την εξέταση ιεραρχικής προσφυγής ο Υπουργός με δικές του ενέργειες ερευνά το θέμα, συλλέγει τα στοιχεία και διαμορφώνει άποψη, είναι σαφώς εκτός πραγματικότητας. Η έρευνα και παρουσίαση των στοιχείων της υπόθεσης δεν είναι έργο του Υπουργού αλλά των λειτουργών του, νόμιμη είναι δε και η επί τούτου υποβολή εισήγησης προς τον Υπουργό. Η ευθύνη του Υπουργού είναι να τοποθετηθεί αρμοδίως με τη λήψη απόφασης. Το γεγονός και μόνο ότι ο Υπουργός συμφωνεί με την εισήγηση και δεν προβαίνει σε δικά του σχόλια δεν αναιρεί την άσκηση της αρμοδιότητάς του, η ορθότητα της κατάληξης της οποίας έγκειται πλέον στον έλεγχο των στοιχείων που ετέθησαν ενώπιον του και αποτέλεσαν το υπόβαθρο της κρίσης του. Εδώ τα στοιχεία που αφορούσαν την ιεραρχική προσφυγή ετέθησαν με περισσή πληρότητα ενώπιον του Υπουργού, ούτε γίνεται εισήγηση για έλλειψη δέουσας έρευνας, η δε απόφαση αιτιολογείται πλήρως από αυτά. Αρκεί να παρατεθεί η αιτιολογία της εισήγησης που υιοθετήθηκε από τον Υπουργό:
"Έχοντας υπόψη τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής, ότι η μορφολογία της συγκεκριμένης ανάπτυξης αποτελεί ακραία μορφή αισθητικής που δεν θα ήταν δυνατό να γίνει αποδεκτή στα πλαίσια οποιουδήποτε "διορθωτικού", πιλοτικού προγράμματος/σχεδίου αισθητικής αναβάθμισης, αφού αυτό θα πρέπει να ακολουθεί τις βασικές αρχές που καθορίζονται στο Τοπικό Σχέδιο και να έχει σκοπό τον εμπλουτισμό των εν ισχύ προνοιών και μέτρων αισθητικής αναβάθμισης των κτιρίων (ερ. 36), καθώς επίσης και τους λόγους που επικαλείται ο αιτητής, εισηγούμαι όπως μέσα στα πλαίσια της εξουσίας που σας παρέχει το Αρθρο 47 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου:
(α) Απορρίψετε την Ιεραρχική Προσφυγή.
(β) Επικυρώσετε την Ειδοποίηση επιβολής.
(γ) Δώσετε οδηγίες στην Πολεοδομική Αρχή για υλοποίηση της απόφασής σας."
Εισηγείται επίσης ο κ. Αγγελίδης ότι ο Αιτητής εστερήθη του δικαιώματος ακρόασης επί της ιεραρχικής προσφυγής, και ότι αυτό συνιστούσε παράβαση ουσιώδους τύπου ως εκ του ότι η ακρόαση ήταν νομοθετικά οφειλόμενη αλλά και αναγκαία ως εκ του καθήκοντος διεξαγωγής δέουσας έρευνας. Η εισήγηση στερείται ερείσματος. Η ιεραρχική προσφυγή δεν εξυπακούει διαδικασία ακρόασης. Ο ίδιος ο Αιτητής, υποβάλλοντας ιεραρχική προσφυγή, εξέθεσε και τους λόγους για τους οποίους ζητούσε όπως ο Υπουργός αναθεωρήσει την ειδοποίηση επιβολής. Δεν του εστερήθη οποιοδήποτε δικαίωμα να παρουσιάσει τη θέση του. Κατά τα λοιπά, ήδη έχω αναφέρει ότι η όλη υπόθεση ετέθη με περισσή πληρότητα ενώπιον του Υπουργού.
Άλλη εισήγηση του κ. Αγγελίδη είναι ότι παρεβιάσθη η αρχή της καλής πίστης ως εκ του ότι υπήρξε καθυστέρηση εκ μέρους της διοίκησης η οποία διέπλασε καθεστώς εφησυχασμού στον Αιτητή και την πεποίθηση ότι δεν ήταν αναγκαία η λήψη περαιτέρω μέτρων. Κάθε άλλο παρά κάτι τέτοιο όμως. Κατ' αρχάς, ο όρος που είχε επιβληθεί από την Πολεοδομική Αρχή, όπως ήδη παρατήρησα, ήταν το αποτέλεσμα της ήδη συντελεσθείσας παρανομίας του Αιτητή την οποία και επεδίωκε να εξαλείψει, και μάλιστα η αίτηση ενεκρίθη αφού ο Αιτητής, αποδεχόμενος ουσιαστικά εκ των προτέρων τον όρο, διαμόρφωσε ανάλογα τα σχέδια που είχε υποβάλει. Θα μπορούσε λοιπόν μάλλον να λεχθεί ότι είναι ο Αιτητής που προκύπτει ένοχος κακής πίστης αφού δεν συμμορφώθηκε με τον όρο που και με δική του συναίνεση είχε έτσι επιβληθεί. Ούτε υπήρξε καθυστέρηση εκ μέρους της Πολεοδομικής Αρχής. Μπορεί η πολεοδομική άδεια να εξεδόθη στις 28.2.2001, η άδεια οικοδομής όμως, η οποία επαναλάμβανε τον όρο της πολεοδομικής άδειας, εξεδόθη από το Δήμο Αγίας Νάπας στις 4.3.2003 και ήταν μόνο τέσσερις μήνες μετά που εδόθη η ειδοποίηση επιβολής. Αλλά και εν πάση περιπτώσει, το διάστημα που μεσολάβησε από την πολεοδομική άδεια μέχρι την ειδοποίηση επιβολής ουδόλως μπορούσε να δημιουργήσει εύλογη εντύπωση εφησυχασμού στον Αιτητή ότι ο όρος δεν θα εφαρμόζετο, η μόνη δε συνέπειά της ήταν να του δώσει περισσότερο χρόνο για να συμμορφωθεί.
Η τελευταία εισήγηση του κ. Αγγελίδη είναι ότι προσβάλλεται το δικαίωμα ιδιοκτησίας και εργασίας του Αιτητή. Η εισήγηση δεν χρειάζεται να σχολιασθεί για να απορριφθεί.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο Αιτητής θα καταβάλει £500 έξοδα στη Δημοκρατία.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.