|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 4 ΑΑΔ 334
13 Απριλίου, 2006
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 24, 25, 28 ΚΑΙ 146
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΦΟΙΒΗ ΛΟΪΖΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ
ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΤΗΣ ΑΠΟΒΙΩΣΑΣΗΣ ΑΝΝΑΣ ΣΑΒΒΑ ΠΙΕΡΗ
ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗ ΛΟΪΖΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ KAI
ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1071/2002)
Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή, σε αντιδιαστολή προς πληροφοριακού περιεχομένου απόφαση.
Διοικητική Πράξη ― Ανάκληση ― Τα ισχύοντα επί ανακλήσεως παράνομων ευμενών διοικητικών πράξεων ― Περιστάσεις της νομιμότητας της ανάκλησης στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια, διαχειρίστρια της περιουσίας αποβιωσάσης συγγενούς της, προσέφυγε τόσο κατά της απόρριψης αιτήματός της αναφορικά με την κληρονόμηση ακινήτου που εκ λάθους είχε αρχικά εγγραφεί επ' ονόματι της αποβιωσάσης, όσο και κατά της ανάκλησης της απόφασης για την λανθασμένη αυτή εγγραφή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η απόφαση που περιέχεται στην επιστολή της 28.8.2002, με την οποία πληροφορείται η δικηγόρος της αιτήτριας ότι το αίτημά της για κατάθεση αίτησης κληρονομιάς εκ μέρους της αιτήτριας, ως διαχειρίστριας της περιουσίας της Άννας Σάββα Πιερή, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική απόφαση. Συνιστά, απλώς, πληροφοριακού χαρακτήρα απόφαση.
2. Σύμφωνα με το Αρθρο 54 του Ν. 158(Ι)/1999, αλλά και τη σχετική νομολογία, οι παράνομες διοικητικές αποφάσεις μπορούν να ανακληθούν ελεύθερα, εκτός αν παρήλθε εύλογο χρονικό διάστημα από την έκδοσή τους, με αποτέλεσμα, εν τω μεταξύ, να δημιουργηθούν δικαιώματα και, γενικά, ευνοϊκές καταστάσεις για το διοικούμενο. Αν, εν τω μεταξύ, δεν δημιουργήθηκαν τέτοια δικαιώματα ή τέτοιες καταστάσεις, οι παράνομες διοικητικές αποφάσεις μπορούν να ανακληθούν, έστω και μετά την παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος από την έκδοσή τους. Στην προκείμενη περίπτωση, εφόσον, στις 3.9.1997, η Άννα Σάββα Πιερή ήταν νεκρή, η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για εγγραφή του οικοπέδου στο όνομά της, ήταν απόφαση που μπορούσε ελεύθερα να ανακληθεί, έστω και μετά την παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος από την έκδοσή της, δοθέντος ότι, από αυτή την απόφαση, δεν δημιουργήθηκε δικαίωμα ή ευνοϊκή κατάσταση προστατευτέα κατά νόμο είτε υπέρ της Άννας Σάββα Πιερή είτε υπέρ τρίτου προσώπου, ήτοι της αιτήτριας στην προσφυγή, Φοίβης Λοΐζου, ως διαχειρίστριας της περιουσίας της Άννας Σάββα Πιερή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Ε. Λουκά, για την Αιτήτρια.
Γ. Λαζάρου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την υπ' αρ. 46.586 απόφασή του, ημερομηνίας 3.9.1997, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε τη δωρεάν παραχώρηση μεγάλου αριθμού προσφυγικών οικοπέδων αυτοστέγασης σε δικαιούχα πρόσωπα. Ένα από αυτά τα πρόσωπα ήταν η Άννα Σάββα Πιερή, από το Παραλίμνι. Της παραχωρήθηκε το οικόπεδο με αρ. εγγραφής 13752 Φ/Σχ.33/54.Ε.1, τεμάχιο 1671, έκτασης 344 τ.μ. το όλο μερίδιο, στο Συνοικισμό Αυτοστέγασης Παραλιμνίου. Ως εκ τούτου, το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Αμμοχώστου, που εδρεύει στη Λάρνακα, ενέγραψε, στις 3.9.1997, το οικόπεδο στο όνομα της Άννας Σάββα Πιερή και της εξέδωσε τίτλο ιδιοκτησίας.
Μετά την εγγραφή του οικοπέδου και την έκδοση του τίτλου ιδιοκτησίας, διαπιστώθηκε ότι η Άννα Σάββα Πιερή είχε αποβιώσει το Μάιο του 1997, τέσσερις δηλαδή περίπου μήνες πριν την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 3.9.1997, και, επομένως, η συμπερίληψη του ονόματός της, στους σχετικούς καταλόγους των δικαιούχων προσώπων, οφειλόταν σε λάθος. Αιτία του λάθους ήταν το γεγονός ότι η Άννα Σάββα Πιερή βρισκόταν στη ζωή όταν το Επαρχιακό Γραφείο της Υπηρεσίας Μερίμνης διενήργησε απογραφή των δικαιούχων του Συνοικισμού Αυτοστέγασης Παραλιμνίου, προκειμένου να γίνει η εγγραφή των οικοπέδων και να εκδοθούν τίτλοι ιδιοκτησίας στο όνομά τους. Με τη διαπίστωση του λάθους, και μετά από σχετικό αίτημα κάποιου Σωτήρη Κουλλαπή, μη συγγενούς της Άννας Σάββα Πιερή, η χρήση της επί του οικοπέδου κενωθείσης κατοικίας αυτοστέγασης παραχωρήθηκε, στις 7.11.1997, από την αρμόδια Υπηρεσία, στην οικογένεια Κουλλαπή.
Μετά πέντε σχεδόν χρόνια, περί τον Αύγουστο του 2002, η δικηγόρος της Φοίβης Λοΐζου, διαχειρίστριας της περιουσίας της Άννας Σάββα Πιερή, υπέβαλε εκ μέρους της, προς το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Αμμοχώστου, αίτημα για κατάθεση αίτησης κληρονομιάς για το οικόπεδο που είχε εγγραφεί στο όνομα της Άννας Σάββα Πιερή. Το αίτημα απορρίφθηκε, η δε δικηγόρος της Φοίβης Λοΐζου, με επιστολή του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Αμμοχώστου, ημερομηνίας 28.8.2002, πληροφορήθηκε τους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την επιστολή της 28.8.2002 (Παράρτημα 3 στην Ένσταση):
"Το Υπουργικό Συμβούλιο με την Απόφασή του με αρ. 55470 ημερομηνίας 24/4/2002 αποφάσισε:
Ι. Να ανακαλέσει μερικώς την προηγούμενη απόφαση του με αρ. 46586 ημερομηνίας 3.9.1997 με την οποία αποφάσισε την παραχώρηση του πιο πάνω κτήματος στην Άννα Σάββα Πιερή, για το λόγο ότι όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων το εν λόγω πρόσωπο είχε αποβιώσει πριν από την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, γεγονός που επιβάλλει τη διαγραφή του ονόματός της από τα Κτηματικά Μητρώα και εγγραφή του οικοπέδου στο όνομα της Κυπριακής Δημοκρατίας και
ΙΙ. Να εξουσιοδοτήσει το Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας όπως διαγράψει το προαναφερόμενο πρόσωπο από τη γενόμενη εγγραφή στα Κτηματικά Μητρώα και προβεί στην επανεγγραφή του οικοπέδου στο όνομα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σαν αποτέλεσμα των πιο πάνω το υπό αναφορά ακίνητο δεν ανήκε και ούτε ανήκει στην αποβιώσασα και άρα δεν θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε αποδεκτή αίτηση για εγγραφή του στους Κληρονόμους.
Παρακαλώ όπως πληροφορήσετε δεόντως τους πελάτες σας."
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια Φοίβη Λοΐζου, ως διαχειρίστρια της περιουσίας της Άννας Σάββα Πιερή, ζητά από το Δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ' ου η Αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στην Αιτήτρια από τον καθ' ου η αίτηση 2, με την ειδοποίηση ημερομηνίας 28.8.2002, με την οποία ο καθ' ου η αίτηση 2, αρνήθηκε την κατάθεση Αίτησης κληρονομιάς εκ μέρους της Διαχειρίστριας της περιουσίας της αποθανούσας Άννας Σάββα Πιερή για το κτήμα με αριθμό εγγραφής 13752, Φ/Σχ. 33/54Ε1, Τεμάχιο 1671 στο Παραλίμνι (Συνοικισμός Αυτοστέγασης), «είναι άκυρη, ανυπόσπαστη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος» και
Β. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου υπ' αριθμόν, 55470, ημερ. 24.4.2002 η οποία κοινοποιήθηκε στην Δικηγόρο της αιτήτριας με την επιστολή του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Αμμοχώστου ημερ. 28.8.2002 με την οποία το Υπουργικό Συμβούλιο ανακάλεσε μερικώς προηγούμενη απόφαση του υπ' αριθμόν 46586 ημερ. 3.9.1997, με την οποία αποφάσισε την παραχώρηση του κτήματος υπ' αριθμό εγγραφής 13752, Φ/Σχ.33/54Ε1, τεμάχιο 1671 στο Παραλίμνι (Συνοικισμό Αυτοστέγασης) στην Άννα Σάββα Πιερή «είναι άκυρη, ανυπόσπαστη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος».
Γ. Έξοδα."
Αναφορικά με την υπό Α θεραπεία ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση προέβαλε την προδικαστική ένσταση ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση 2 δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική απόφαση ώστε να μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή. Η ένσταση ευσταθεί. Η απόφαση που περιέχεται στην επιστολή της 28.8.2002, με την οποία πληροφορείται η δικηγόρος της αιτήτριας ότι το αίτημά της για κατάθεση αίτησης κληρονομιάς εκ μέρους της αιτήτριας, ως διαχειρίστριας της περιουσίας της Άννας Σάββα Πιερή, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική απόφαση. Συνιστά, απλώς, πληροφοριακού χαρακτήρα απόφαση. Η δικηγόρος της αιτήτριας, δηλαδή, απλώς πληροφορείται ότι, ύστερα από την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 55470, ημερομηνίας 24.4.2002, και στα πλαίσια της υλικής της εκτέλεσης, η εγγραφή του οικοπέδου στο όνομα της Άννας Σάββα Πιερή διαγράφηκε, το δε οικόπεδο επανεγγράφηκε στο όνομα της Δημοκρατίας. Και, επομένως, το αίτημα για κατάθεση αίτησης κληρονομιάς του από την πελάτιδά της δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
Αναφορικά με την υπό Β θεραπεία, ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση προέβαλε τη θέση ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 24.4.2002, που κοινοποιήθηκε στη δικηγόρο της αιτήτριας, μαζί με την επιστολή της 28.8.2002, ήταν καθόλα νόμιμη, καθότι, με αυτή, ανακλήθηκε η μερικώς παράνομη διοικητική απόφαση με αρ. 46586 και ημερομηνία 3.9.1997. Απόφαση που μπορούσε να ανακληθεί, έστω και αν ήθελε θεωρηθεί ότι είχε παρέλθει το εύλογο χρονικό διάστημα από την έκδοσή της, εφόσον, με αυτή, δεν δημιουργήθηκαν δικαιώματα προς όφελος της Άννας Σάββα Πιερή, δοθέντος ότι η τελευταία είχε αποβιώσει πριν την έκδοσή της. Η εισήγηση είναι ορθή. Όντως, σύμφωνα με το Αρθρο 54 του Ν. 158(Ι)/1999, αλλά και τη σχετική νομολογία, οι παράνομες διοικητικές αποφάσεις μπορούν να ανακληθούν ελεύθερα εκτός αν παρήλθε εύλογο χρονικό διάστημα από την έκδοσή τους, με αποτέλεσμα, εν τω μεταξύ, να δημιουργηθούν δικαιώματα και, γενικά, ευνοϊκές καταστάσεις για το διοικούμενο. Αν, εν τω μεταξύ, δεν δημιουργήθηκαν τέτοια δικαιώματα ή τέτοιες καταστάσεις, οι παράνομες διοικητικές αποφάσεις μπορούν να ανακληθούν, έστω και μετά την παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος από την έκδοσή τους. Στην προκείμενη περίπτωση, εφόσον, στις 3.9.1997, η Άννα Σάββα Πιερή ήταν νεκρή, η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για εγγραφή του οικοπέδου στο όνομά της, ήταν απόφαση που μπορούσε ελεύθερα να ανακληθεί, έστω και μετά την παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος από την έκδοσή της, δοθέντος ότι, από αυτή την απόφαση, δεν δημιουργήθηκε δικαίωμα ή ευνοϊκή κατάσταση προστατευτέα κατά νόμο είτε υπέρ της Άννας Σάββα Πιερή είτε υπέρ τρίτου προσώπου, ήτοι της αιτήτριας στην προσφυγή, Φοίβης Λοΐζου, ως διαχειρίστριας της περιουσίας της Άννας Σάββα Πιερή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.