|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 4 ΑΑΔ 240
7 Μαρτίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΤΑΚΗΣ ΟΥΓΓΡΟΣ ΚΑΙ ΥΙΟΙ ΛΤΔ,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 855/2004)
Πολεοδομία και Χωροταξία ― Πολεοδομική άδεια για ανάπτυξη προνομίου λατομείου ― Η δυνατότητα χορήγησής της σε ζώνη του σχεδίου ανάπτυξης, όπου τέτοια ανάπτυξη δεν επιτρέπεται ― Άσκηση της Ειδικής Διακριτικής Ευχέρειας της Πολεοδομικής Αρχής ― Προϋπόθεση για την άσκηση της η σύμφωνη γνώμη της οικείας Τοπικής Αρχής.
Η αιτήτρια εταιρεία ζήτησε την ακύρωση της άρνησης χορήγησης σε αυτήν πολεοδομικής άδειας για ανάπτυξη προνομίου λατομείου. Η σχετική αίτηση είχε απορριφθεί τόσο από την Πολεοδομική Αρχή, όσο και από την αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, μετά από άσκηση ιεραρχικής προσφυγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Τα επιχειρήματα των αιτητών επικεντρώνονται στο γεγονός ότι η άρνηση της Τοπικής Αρχής να συγκατατεθεί, που γνωστοποιήθηκε εγγράφως, δεν περιλαμβάνει αιτιολογία. Την παραλληλίζουν με γνωμοδότηση και, ακόμα, με τις απόψεις άλλων κυβερνητικών τμημάτων και θεωρούν ότι στοιχειοθετείται πλάνη περί το νόμο, αφού εκλήφθηκε πως, ενόψει τέτοιας άρνησης, ήταν δέσμια η αρμοδιότητά τους.
Η Ειδική Διακριτική Ευχέρεια διέπεται από το περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Εκχώρηση Εξουσιών) Διάταγμα Ανάπτυξης του 2001 (Κ.Δ.Π. 57/01 όπως τροποποιήθηκε από την Κ.Δ.Π. 343/01). Σχετική εδώ είναι η παράγραφος 8(1).
Η θετική άσκηση της Ειδικής Διακριτικής Ευχέρειας έχει ως προϋπόθεση τη σύμφωνη γνώμη της οικείας Τοπικής Αρχής. Αυτή δεν υπήρχε, το ζήτημα της αιτιολόγησής της δεν μπορούσε να αφορά στην Πολεοδομική Αρχή και καθηκόντως κρίθηκε πως δεν ήταν δυνατό να ασκηθεί υπέρ των αιτητών η Ειδική Διακριτική Ευχέρεια. Ούτως ή άλλως, δεν προκύπτει στην περίπτωση ανάγκη αιτιολόγησης της γνώμης της Τοπικής Αρχής.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Προσφυγή.
Μ. Κυριακίδης, για τους Αιτητές.
Α. Καλισπέρα, Νομικός Λειτουργός, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΩNΣTANTINIΔHΣ, Δ.: Η προσφυγή αφορά στην άρνηση των καθ' ων η αίτηση να χορηγήσουν πολεοδομική άδεια στους Αιτητές για ανάπτυξη προνομίου λατομείου στο τεμ. 221, Φ/Σχ. LV.15, στο χωριό Μαρώνι, αρχικά από την Πολεοδομική Αρχή στις 30.9.03 και, στη συνέχεια, με την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής που ασκήθηκε, από την αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, στις 14.5.04.
Το τεμάχιο στο οποίο προτεινόταν η λατομική ανάπτυξη εμπίπτει σε κτηνοτροφική ζώνη και δεν διαφωνούν οι αιτητές πως, όπως ήταν και η αιτιολόγηση της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, «σύμφωνα με την παράγραφο 3 της Πολιτικής 9(Δ) της Δήλωσης Πολιτικής κατά κανόνα καμιά άλλη ανάπτυξη εκτός της Κτηνοτροφικής δεν επιτρέπεται». Ενώ, ταυτόχρονα, δεν μπορούσε να περιληφθεί η περίπτωσή τους στις προβλεπόμενες εξαιρέσεις. Ό,τι προβάλλεται ως λόγος ακυρότητας αφορά στο χειρισμό της Πολεοδομικής Αρχής, τον οποίο επικρότησε και η Υπουργική Επιτροπή, αναφορικά με την άσκηση της Ειδικής Διακριτικής Ευχέρειας της. Προσθέτουν οι αιτητές πως ήταν και αναιτιολόγητες οι αποφάσεις της Πολεοδομικής Αρχής και της Υπουργικής Επιτροπής αλλά σαφώς δεν έχουν δίκαιο. Είναι ευθεία η αναφορά στο γεγονός ότι το τεμάχιο εμπίπτει σε κτηνοτροφική ζώνη και στο λόγο για τον οποίο δεν μπορούσε να ασκηθεί η Ειδική Διακριτική Ευχέρεια, υπέρ των αιτητών. Παραθέτω ολόκληρο το παράρτημα στην απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής, στο οποίο εξηγούνται οι «λόγοι αρνήσεως χορηγήσεως άδειας»:
«Το τεμάχιο στο οποίο προτείνεται η Λατομική ανάπτυξη εμπίπτει σε κτηνοτροφική ζώνη όπου σύμφωνα με τη παράγραφο 3 της Πολιτικής 9(Δ) της Δήλωσης Πολιτικής κατά κανόνα καμιά άλλη ανάπτυξη εκτός της κτηνοτροφικής δεν θα επιτρέπεται.
Σημείωση προς τον Αιτητή:
1. Η Πολεοδομική Αρχή έχει εξετάσει την περίπτωση να προχωρήσει στη χορήγηση της αιτούμενης Πολεοδομικής άδειας με την άσκηση Ειδικής Διακριτικής Εξουσίας με βάση τις πρόνοιες της παραγράφου 12.2.23 της Δήλωσης Πολιτικής πλην όμως η κοινότητα Μαρωνίου με την οποία η Πολεοδομική Αρχή είχε διαβούλευση αντιτίθεται στη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για το προτεινόμενο Λατομείο. Κατ' επέκταση χωρίς την απαιτούμενη σύμφωνη γνώμη της Τοπικής Αρχής δεν είναι δυνατή άσκηση της εν λόγω ευχέρειας.
2. Ενόψει του πιο πάνω σοβαρού λόγου άρνησης η αίτηση δεν έτυχε μελέτης στις λοιπές λεπτομέρειες της. Φαίνεται όμως ότι υπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως πρόσβαση διαμέσου ιδιωτικού τεμαχίου για το οποίο δεν προσκομίστηκε συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του κ.λ.π.».
Τα επιχειρήματα των αιτητών επικεντρώνονται στο γεγονός ότι η άρνηση της Τοπικής Αρχής να συγκατατεθεί, που γνωστοποιήθηκε εγγράφως, δεν περιλαμβάνει αιτιολογία. Την παραλληλίζουν με γνωμοδότηση και, ακόμα, με τις απόψεις άλλων κυβερνητικών τμημάτων και θεωρούν ότι έχουμε πλάνη περί το νόμο αφού εκλήφθηκε πως, ενόψει τέτοιας άρνησης, ήταν δέσμια η αρμοδιότητά τους. Οπότε παρέλειψαν να εκτιμήσουν δεόντως την έλλειψη αιτιολόγησής της και, περαιτέρω, αφού θα συμπλήρωναν την έρευνά τους και θα αποτιμούσαν τα αποτέλεσματά της, παρέλειψαν να ασκήσουν την εξουσία τους ως «όργανον αποφασιστικής αρμοδιότητας με εκ του νόμου διακριτική ευχέρεια ...».
Το θέμα συζητήθηκε υπό την κοινή αναγνώριση πως η Ειδική Διακριτική Ευχέρεια διέπεται από το περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας (Εκχώρηση Εξουσιών) Διάταγμα Ανάπτυξης του 2001 (Κ.Δ.Π. 57/01 όπως τροποποιήθηκε από την Κ.Δ.Π. 343/01), η παράγραφος 8(1) του οποίου προβλέπει ως ακολούθως:
«Η Πολεοδομική Αρχή στην οποία εκχωρείται εξουσία άσκησης πολεοδομικού ελέγχου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 6 και 7 πιο πάνω, θα ασκεί την εξουσία αυτή και σε σχέση με ανάπτυξη ή πτυχή ανάπτυξης για την οποία καθορίζεται πολιτική στο Κεφάλαιο με τίτλο Ειδική Διακριτική Ευχέρεια του ισχύοντος Σχεδίου Ανάπτυξης, μόνο αφού προηγουμένως, εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη της οικείας Τοπικής Αρχής».
Σε συμφωνία προς την άποψη των καθ' ων η αίτηση καταλήγω πως η θετική άσκηση της Ειδικής Διακριτικής Ευχέρειας έχει ως προϋπόθεση τη σύμφωνη γνώμη της οικείας Τοπικής Αρχής. Αυτή δεν υπήρχε, το ζήτημα της αιτιολόγησής της δεν μπορούσε να αφορά στην Πολεοδομική Αρχή και καθηκόντως κρίθηκε πως δεν ήταν δυνατό να ασκηθεί υπέρ των αιτητών η Ειδική Διακριτική Ευχέρεια. Προσθέτω πως, ούτως ή άλλως, δεν προκύπτει στην περίπτωση ανάγκη αιτιολόγησης της γνώμης της Τοπικής Αρχής. Υπό συζήτηση ήταν η χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανάπτυξη προνομίου λατομείου σε χώρο στον οποίο, κατά τη Δήλωση Πολιτικής, δεν μπορούσε να δοθεί και η παράκαμψη αυτής της αδυναμίας κατά πρώτο εξαρτήθηκε από τον όρο να συμφωνεί η Τοπική Αρχή, προφανώς ως η κατ' εξοχήν έχουσα λόγο στο θέμα. Δεν ήταν σε κάποιας μορφής διακριτική ευχέρεια της Τοπικής Αρχής ενταγμένη στη διοικητική διαδικασία παραγωγής της απόφασης, υποκείμενης σε αναθεώρηση που παραπέμπει το Διάταγμα αλλά σε τοποθέτησή της, ως ενδιαφερομένης για τις αναπτύξεις στην περιοχή της. Η οποία θα μπορούσε να ήταν θετική, οπότε θα διανοιγόταν η δυνατότητα άσκησης της Ειδικής Διακριτικής Ευχέρειας ή αρνητική οπότε, ελλείπουσας της προϋπόθεσης, το θέμα τελείωνε. Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.