|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 361/2005)
15 Νοεμβρίου 2006
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 23 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΚΟΥΛΛΗΣ,
2. ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΚΟΥΛΛΗΣ,
Αιτητές,
ν.
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Καθ΄Ων η αίτηση.
_________
Χρ. Ματθαίου, για την Αιτήτρια.
Κ. Σταυρινός, δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η προσφυγή στρέφεται κατά της απαλλοτρίωσης μέρους κτήματος των Αιτητών στον Καλοπαναγιώτη το 2005. Η Δημοκρατία εγείρει προδικαστική ένσταση, που ως τοιαύτη και προέχει να εξετασθεί, ότι οι Αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος και κωλύονται να προσβάλλουν την απαλλοτρίωση καθ΄ότι ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του κτήματος (πατέρας των Αιτητών) είχε από το 1964 γραπτώς δηλώσει ότι δεν έφερε ένσταση όπως το εν λόγω μέρος του κτήματος, που είχε ήδη χρησιμοποιηθεί για το σκοπό για τον οποίο τώρα απαλλοτριώθηκε (δηλαδή την κατασκευή δρόμου για αποκατάσταση της πρόσβασης προς τα χωριά της Μαραθάσας μετά από το κλείσιμο του παλαιού δρόμου από τους Τούρκους), αφαιρεθεί από τον τίτλο του και εγγραφή ως δημόσιος δρόμος, παραιτούμενος με άλλη δήλωση και οποιασδήποτε απαίτησης για αποζημίωση.
Οι Αιτητές απαντούν λέγοντας ότι αμφισβητούν την υπογραφή του πατέρα τους εξ ου, όπως παρατηρούν, επεδιώχθη εκ νέου η εξασφάλιση της συγκατάθεσης του ιδιοκτήτη που επιστεύετο ότι ήταν ακόμα ο πατέρας τους.
Δεν διαπιστώνω έρεισμα στα όσα λέγουν οι Αιτητές. Στις δύο δηλώσεις που είχε υπογράψει ο πατέρας των Αιτητών το γνήσιο της υπογραφής του είναι δεόντως πιστοποιημένο από τον Πρόεδρο της κοινότητας. Με δεδομένη δε τη συγκατάθεση του πρώην ιδιοκτήτη για τη χρησιμοποίηση του εν λόγω μέρους του κτήματος για το σκοπό για τον οποίο απαλλοτριώθηκε, ο οποίος μάλιστα είχε ήδη επιτευχθεί τότε με την κατασκευή του δρόμου, και την αφαίρεση του από τον τίτλο του και την εγγραφή του ως δημόσιου δρόμου, φρονώ ότι οι Αιτητές όντως στερούνται εννόμου συμφέροντος και κωλύονται να αμφισβητούν τη νομιμότητα της απαλλοτρίωσης.
Και αν όμως εξετάζετο η ουσία της προσφυγής, προκύπτει έλλειψη ερείσματος και ως προς αυτή. Πέραν των αναφορών σε γενικές αρχές που διέπουν την απαλλοτρίωση και τη διαπίστωση εξ ίσου γενικών εισηγήσεων που προκύπτουν αντίστοιχα από αυτές, οι Αιτητές δεν στοιχειοθετούν οτιδήποτε το συγκεκριμένο ως επηρεάζον τη νομιμότητα της απαλλοτρίωσης. Μια άλλη αναφορά τους ότι ο σκοπός της απαλλοτρίωσης δεν κατέστη εφικτός όχι μόνο δεν συνιστά μέρος της αιτούμενης θεραπείας, που περιορίζεται στην αμφισβήτηση της νομιμότητας της απαλλοτρίωσης, αλλά και προσκρούει στο ότι ο σκοπός της απαλλοτρίωσης είχε ήδη επιτευχθεί πολύ πριν από αυτή με την κατασκευή του δρόμου.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Οι Αιτητές θα καταβάλουν £400 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π