|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1012/2004)
17 Νοεμβρίου, 2006
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
GUS CLUB LTD.,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
Ν. Ανδρέου, για την Αιτήτρια.
Λ. Ζαννέτου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η Gus Club Ltd (η αιτήτρια εταιρεία) αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης της Υπηρεσίας Φόρου Προστιθέμενης Αξίας του Τμήματος Τελωνείων και του Υπουργείου Οικονομικών (οι καθ'ων η αίτηση), με την οποία η αιτήτρια κλήθηκε να καταβάλει το ποσό των £55.245,30 ως Φόρο Προστιθέμενης Αξίας μέσα σε καθορισμένη προθεσμία.
(α) Τα γεγονότα.
Η αιτήτρια, η οποία είναι εγγεγραμμένη στο Μητρώο Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, έχει ως κύρια επιχειρηματική δραστηριότητα την εκμετάλλευση δισκοθήκης στην Αγία Νάπα.
Ως αποτέλεσμα ελέγχου από το Επαρχιακό Γραφείο Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Λάρνακας, που περιλάμβανε επιτόπιες νυκτερινές επιθεωρήσεις του υποστατικού της αιτήτριας και έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων, των βιβλίων και των αρχείων της αιτήτριας, διαπιστώθηκαν για τη χρονική περίοδο 1/6/2000 μέχρι τις 30/6/2003 διάφορες παρατυπίες σε σχέση με τα τιμολόγια αγορών, τα ρολά των ταμειακών μηχανών, τα εισιτήρια εισόδου και τα δηλωμένα ποσοστά κέρδους. Μετά το πέρας του φορολογικού ελέγχου στις 22/12/2003 ο Έφορος Φόρου Προστιθέμενης Αξίας ενόψει των πιο πάνω παραλείψεων προέβηκε σε βεβαίωση φόρου, ειδοποιώντας την αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 7/1/2004, ότι από την εξέταση των βιβλίων, αρχείων και στοιχείων της διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων ότι η αιτήτρια,
(α) Δεν τηρούσε βιβλίο αποθεμάτων,
(β) Δεν τηρούσε αρχείο για τα περιουσιακά στοιχεία της τα οποία διατίθεντο για ιδιωτική χρήση ή ως δώρο,
(γ) Δεν παρουσίασε για έλεγχο τα τιμολόγια αγορών για το 2000 και 2001,
(δ) Δεν διατηρούσε τα ρολά της ταμειακής μηχανής και
(ε) Δεν παρουσίασε για έλεγχο τα αποκόμματα των εισιτηρίων εισόδου.
Με βάση τις πιο πάνω διαπιστώσεις ο Έφορος Φόρου Προστιθέμενης Αξίας αφού έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις της αιτήτριας για την περίοδο 1/6/2000 μέχρι 30/6/2003 ήταν ελλιπείς, ειδοποίησε με την πιο πάνω βεβαίωση φόρου την αιτήτρια ότι όφειλε να καταβάλει το ποσό των £21.149,50.
Η αιτήτρια υπέβαλε γραπτή ένσταση στις 3/2/2004 στην οποία εξέθετε τις θέσεις της αναφορικά με τις πιο πάνω διαπιστώσεις του Εφόρου.
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 53(3) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 2000, Ν. 95(Ι)/2000 και το άρθρο 52 του περί Φ.Π.Α., Ν. 246/90 απαραίτητη προϋπόθεση για την εξέταση ένστασης σε περίπτωση βεβαίωσης Φ.Π.Α. είναι η προηγούμενη καταβολή του καθορισμένου ποσού στον Έφορο ή η παροχή ανάλογης εγγύησης από τον φορολογούμενο και επειδή η αιτήτρια δεν κατέβαλε όλα τα ποσά φόρου που αναφέρονταν στις φορολογικές δηλώσεις και το ποσό που καθορίστηκε από τον Έφορο ως καταβλητέος φόρος, η ένστασή της απορρίφθηκε από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών στις 24/4/2004.
Έτσι στις 18/8/2004 ο Έφορος Φόρου Προστιθέμενης Αξίας απαίτησε την καταβολή του οφειλόμενου ποσού. Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το κείμενο της πιο πάνω επιστολής, το οποίο είναι καθοριστικό για την τύχη της παρούσας προσφυγής.
"Απαίτηση είσπραξης χρέους
Σύμφωνα με το εδάφιο (8) του άρθρου 45 και της παραγράφου 4(1) του Δέκατου Παραρτήματος των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2004, καλείστε να καταβάλετε μέχρι την 30η Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους το οφειλόμενο ποσό των Λ.Κ. 55.245,30 (πενήντα πέντε χιλιάδες, διακόσιες σαράντα πέντε λίρες και τριάντα σεντ) στο οποίο περιλαμβάνονται τόκοι μέχρι 10/7/2004.
Το οφειλόμενο ποσό μπορείτε να το πληρώσετε σ' ένα από τα καταστήματα των εμπορικών τραπεζών ή των συνεργατικών ιδρυμάτων που συνεργάζονται με την υπηρεσία Φ.Π.Α. συμπληρώνοντας το μέρος "Απόδειξη Πληρωμής" της Περιοδικής Κατάστασης Λογαριασμού (Έντυπο Φ.Π.Α. 9), η οποία σας αποστέλλεται κάθε μήνα. Μετά την πληρωμή το πρώτο αντίτυπο θα πρέπει να αποσταλεί ταχυδρομικώς στην Έφορο Φ.Π.Α., Υπηρεσία Φ.Π.Α., 1471 Λευκωσία.
Σημειώνεται ότι σε περίπτωση που παραλείψετε να συμμορφωθείτε με την πιο πάνω υποχρέωση σας μέχρι την 30η Σεπτεμβρίου 2004, άμεσα θα ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ανάκτησης των οφειλομένων ποσών με έναρξη διαδικασίας στο Δικαστήριο ή και ποινικής δίωξης. Τονίζεται ότι τα μέτρα θα περιλαμβάνουν και κατασχέσεις/δημεύσεις περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης σας.
Με τιμή
(Α. Χριστοφορίδου)
για Έφορο Φ.Π.Α."
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ'ων η αίτηση της 18/8/2004 γιατί μεταξύ άλλων έχει εκδοθεί από αναρμόδιο όργανο και στερείται αιτιολογίας και δέουσας έρευνας.
(β) Η προδικαστική ένσταση.
Οι καθ'ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά συνιστά πράξη εκτέλεσης με την οποία ζητείται η είσπραξη του οφειλόμενου ποσού. Οι καθ'ων η αίτηση υποδεικνύουν ότι οι εκτελεστές διοικητικές πράξεις στην παρούσα διαδικασία είναι η βεβαίωση φόρου της 7/1/2004 και η επιστολή του Γενικού Διευθυντή της 24/4/2004. Αντίθετα η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η απόφαση της 18/8/2004 παρήγαγε έννομο αποτέλεσμα, αφού δημιούργησε την υποχρέωση καταβολής του ποσού των £55.245,30, αποτελούσα το καταλυτικό αποτέλεσμα μιας σύνθετης διοικητικής ενέργειας στην οποία ενσωματώθηκε και η απόρριψη της ένστασης της αιτήτριας.
Η προδικαστική ένσταση είναι βάσιμη. Η προσβαλλόμενη απόφαση της 18/8/2004 συνιστά απαίτηση είσπραξης χρέους. Πρόκειται για πράξη εκτέλεσης της προηγηθείσας εκτελεστής βεβαίωσης φόρου και σύμφωνα με τη σχετική νομολογία δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη. Όπως έχει τονιστεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Σολομωνίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 317,
"Όπως επισημαίνει το πρωτόδικο Δικαστήριο, πράξεις σχετιζόμενες με την είσπραξη των φόρων συνιστούν πράξεις εκτέλεσης μη υπαγόμενες στον αναθεωρητικό έλεγχο που καθιερώνει το Άρθρο 146 του Συντάγματος. Έτσι έχει το ζήτημα. Η είσπραξη φορολογικών οφειλών δεν συνιστά πράξη προσδιοριστική των υποχρεώσεων του φορολογούμενου· αφορά την εκπλήρωσή τους. Μόνο πράξεις επαγόμενες έννομες συνέπειες για τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του διοικούμενου συνιστούν εκτελεστές πράξεις υποκείμενες στο δικαστικό έλεγχο που καθιερώνει το Άρθρο 146."
(Βλ. επίσης Ανδρέας Γ. Ιωαννίδης και Υιός Λτδ. κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 905/05 κ.ά., της 4/7/2006 και Παντελής Πιερής ν. Εφόρου Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, Προσφυγή 1210/2003 της 8/2/2005.)
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή κρίνεται ως απαράδεκτη και απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας. Με την πιο πάνω κατάληξη δεν κρίνω σκόπιμο να εξετάσω τα υπόλοιπα θέματα που έχουν εγερθεί από τους δύο δικηγόρους των διαδίκων.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ