|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 6/2005)
7 Σεπτεμβρίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MECHATRONIC LTD,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
Καθ΄ ων η Αίτηση.
-----------------------------------------------
Ν. Παρτασίδου για Γ. Τριανταφυλλίδη, για τους Αιτητές.
Α. Πανταζή, για τους Καθ΄ ων η Αίτηση.
Γ. Παναγίδης, για τους Ενδιαφερόμενους.
------------------------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών, ημερομηνίας 22.11.04, με την οποία η προσφορά για την προμήθεια, εγκατάσταση και συντήρηση τηλεφωνικού συστήματος στο Νέο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, κατακυρώθηκε στους Nedeco Electronics Ltd (οι Ενδιαφερόμενοι).
Στις αγορεύσεις των αιτητών περιλαμβάνονται ισχυρισμοί αναφερόμενοι στην προσφορά των Ενδιαφερομένων, αλλά, όπως αναγνώρισαν τελικά και οι ίδιοι, αυτοί δεν θα πρέπει να μας απασχολήσουν. Το Συμβούλιο Προσφορών, υιοθετώντας την εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης, απέκλεισε την προσφορά των αιτητών και ό,τι νομιμοποιούνται να συζητήσουν είναι ο λόγος του αποκλεισμού. Με συνακόλουθο, ανάλογα με την κατάληξη επ΄ αυτού, την επιτυχία ή την αποτυχία της προσφυγής, άνευ ετέρου.
Με το άνοιγμα των Οικονομικών Φακέλων, οι ιδιώτες Σύμβουλοι του έργου διαπίστωσαν πως η προσφορά των αιτητών εμφανιζόταν χαμηλότερη επειδή «δεν υπολόγισε στην προσφορά της τον αριθμό για τα base stations που απαιτείται από τις προδιαγραφές (300 εσωτερικά και 10 εξωτερικά) ενώ αντίθετα κοστολόγισε μόνο 40 Νο.». Επηρεαζόταν ανάλογα και ο αριθμός των «base station cards» και συνεπώς, όπως σημειώθηκε, η προσφορά είχε υποτιμολογηθεί κατά £123.210. Προστέθηκε αυτό το ποσό στην προσφορά τους, αυτή καθίστατο τότε ψηλότερη από αυτή των Ενδιαφερομένων κατά £56.490 και προτάθηκε η κατακύρωση στους τελευταίους.
Η Επιτροπή Αξιολόγησης είχε επίσης καταλήξει στην ίδια εισήγηση, για κατακύρωση δηλαδή της προσφοράς στους Ενδιαφερόμενους, αλλά με διαφορετικό σκεπτικό. Η προσφορά των αιτητών θα «πρέπει να απορριφθεί λόγω της διαφοροποίησης από τον Προσφοροδότη του αριθμού των αναμεταδοτών που προβλέπετο στις Τεχνικές Προδιαγραφές για να είχε ληφθεί υπόψη από τους Προσφοροδότες». Και, όπως σημείωσα, το Συμβούλιο Προσφορών λειτούργησε πάνω σε αυτή τη βάση.
Οι αιτητές δεν αμφισβητούν είτε την αναφορά στις Τεχνικές Προδιαγραφές του συγκεκριμένου αριθμού αναμεταδοτών είτε το γεγονός της διαμόρφωσης της προσφοράς τους με αναφορά μόνο σε 40. Θεωρούν όμως πως δεν θα έπρεπε να αποκλειστούν, για τέσσερεις λόγους:
1. Διαφωνούν πως η περίπτωση καλύπτεται από την παράγραφο 1.14.3 των Εγγράφων της προσφοράς, την οποία επικαλέστηκε η Επιτροπή Αξιολόγησης. Εκείνη η παράγραφος απαγορεύει παρεμβολές, διαγραφές και προσθήκες στην προσφορά και δεν ήταν αυτή η περίπτωση.
2. Δεν ήταν επιτρεπτή η ανακίνηση τέτοιου θέματος όταν το Συμβούλιο Προσφορών, αφού δέχθηκε πως ο Τεχνικός Φάκελος των αιτητών ανταποκρινόταν, μάλιστα με την ψηλότερη συγκριτική βαθμολογία, είχε αποφασίσει το άνοιγμα του Οικονομικού Φακέλου. Συναφώς υπάρχει σύγχυση αν η διαπιστωθείσα «παράβαση» αφορούσε στην τεχνική ή στην οικονομική πρόταση.
3. Το θέμα δεν ήταν, εν πάση περιπτώσει, ουσιώδες ώστε να οδηγήσει σε παραγνώριση της προσφοράς τους. Το μέρος των Τεχνικών Προδιαγραφών αναφορικά με τον αριθμό των αναμεταδοτών «δεν συμπεριλαμβάνεται στα ελάχιστα ουσιώδη είδη» και θα έπρεπε να διερευνηθεί «κατά πόσο τέτοια παρέκκλιση ήταν ουσιώδης ή μη και να εξετάσουν αν ο αριθμός σταθμών αναμετάδοσης ο οποίος καταγράφηκε από τους αιτητές ήταν αρκετός για την κάλυψη του χώρου όπως καταγράφεται στο είδος Νο. 9 (mobility services) των Τεχνικών Προδιαγραφών του Τόμου 2 (σελ. 21/51).»
4. Υπέστησαν δυσμενή μεταχείριση αφού τουλάχιστον εκείνοι αναφέρθηκαν σε κάποιο αριθμό σταθμών αναμετάδοσης ενώ οι Ενδιαφερόμενοι δεν κατέγραψαν κανένα στην οικονομική τους πρόταση.
Σε συμφωνία με την εισήγηση των καθ΄ ων η αίτηση, με την οποία συντάχθηκαν και οι Ενδιαφερόμενοι, καταλήγω πως δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Με δοσμένη την αναντιστοιχία μεταξύ των απαιτήσεων και της προσφοράς, δεν μπορώ να συμφωνήσω πως η κρίση για τον Τεχνικό Φάκελο και το άνοιγμα του Οικονομικού Φακέλου έχουν τη σημασία που τους αποδίδουν οι αιτητές. Ότι, δηλαδή, ήταν πλέον δέσμιο το Συμβούλιο Προσφορών, χωρίς δυνατότητα ενέργειας μπροστά σε ελάττωμα που στην πορεία θα διαπίστωνε. Και αυτό, πέρα από το ότι, όπως εξηγήθηκε, αυτό το ελάττωμα δεν ήταν εμφανές στον Τεχνικό Φάκελο για να τον επηρεάσει εκείνο εξ αρχής αλλά ήρθε στην επιφάνεια με τον έλεγχο των ποσοτήτων στον Οικονομικό Φάκελο, ως παραμέτρου της οικονομικής πρότασης. Περαιτέρω, δεν θεωρώ καν ότι είναι αναγκαίο να συζητηθεί το θέμα κάτω από το πρίσμα της παραγράφου 1.14.3. Οι αιτητές δεν υπέβαλαν προσφορά για όσα προβλέπονταν. Υπέβαλαν για λιγότερα, κατά πολύ μάλιστα, και αυτό άφηνε ακάλυπτες τις ανάγκες εξ αντικειμένου αλλά και δημιούργησε προφανή αδυναμία σύγκρισης μεταξύ της δικής τους προσφοράς και των άλλων. Σημειώνω δε πως την εισήγηση των ιδιωτών Συμβούλων για την αναμόρφωση της προσφοράς τους με βάση τις τιμές μονάδας την οποία απέρριψε η Επιτροπή Αξιολόγησης και το Συμβούλιο Προσφορών ως μη προσφερόμενη, όχι μόνο δεν την εισηγούνται αλλά και την αντιμάχονται. Από την άλλη, η αντίληψη πως θα έπρεπε να ερευνηθεί μήπως και οι 40 σταθμοί αναμετάδοσης θα ήταν αρκετοί, παραγνωρίζει τη σαφή αναφορά στον αριθμό τους. Ο οποίος, όπως αναφέρεται στα πρακτικά της 22.11.04, τέθηκε ακριβώς επειδή δεν ήταν δυνατό «να γίνουν οι απαραίτητες μετρήσεις για να διαπιστώσει ο κάθε φορέας, τον απαιτούμενο αριθμό αναμεταδοτών». Τέτοια απόπειρα, λοιπόν, θα συνιστούσε αλλοίωση των όρων με προφανείς επιπτώσεις ακόμη και σε σχέση με τη συγκριτική αξιολόγηση όλων των προσφορών. Και αυτό, ανεξάρτητα από το ότι δεν έχω δει και απάντηση στη διαπίστωση ότι, με βάση τις τιμές μονάδας, η τιμή των Ενδιαφερομένων θα ήταν, ούτως ή άλλως, χαμηλότερη. Εκτός αν εννοούν το προφανώς παράλογο να θεωρηθεί ως χαμηλότερη η δική τους προσφορά ενώ αυτή θα αφορά σε 40 και εκείνη των Ενδιαφερομένων σε 310 σταθμούς αναμετάδοσης.
Η απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών ήταν αναπόφευκτη. Και οι αιτητές δεν υπέστησαν δυσμενή μεταχείριση. Η μη αναφορά των Ενδιαφερομένων σε αριθμό αναμεταδοτών σημαίνει πως υπέβαλαν προσφορά για όσους αναφέρονταν στις προδιαγραφές και δεν συνιστούσε, με κανένα τρόπο, παράλειψη ή ελάττωμα. Ενώ εκείνη των αιτητών, ως μη αντιστοιχούσα προς όσα θα έπρεπε, κατά τις ρητές απαιτήσεις, να καλύπτει, έπασχε ανεπανόρθωτα, στη ρίζα της.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΗ