|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 873/2004)
3 Ιουλίου, 2006
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΟΣ Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
- - - - - -
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ε. Λοϊζίδου, για το Καθ ΄ου η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης του Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών (στο εξής «το Συμβούλιο») με την οποία το Συμβούλιο, απέρριψε την αίτηση του για εγγραφή του στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών.
Ο αιτητής σπούδασε στο Russian State University of Physical Education Sport and Tourism και απέκτησε πτυχίο στον τομέα Physical Education με ειδίκευση στο Physical Rehabilitation. Yπέβαλε για πρώτη φορά αίτηση εγγραφής στο μητρώο φυσιοθεραπευτών στις 29/8/03 και στις 5/12/03 η αίτηση του απορρίφθηκε με την εξής αιτιολογία:
«Αφού μελετήθηκε το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών και η έκταση της πρακτικής άσκησης του πιο πάνω αιτητή Απορρίπτεται δεν κατέχει τα απαιτούμενα υπό του νόμου προσόντα στο άρθρο 6-1(δ) γιατί δεν κατέχει πτυχίο Φυσιοθεραπείας».
Ο αιτητής με επιστολή του ημερ. 10/02/04 ζήτησε την επανεξέταση της αίτησης του στην βάση της ΚΔΠ 75/96 με την οποία το Υπουργικό Συμβούλιο αναγνώριζε τα πτυχία της Russian State Academy of Physical Culture, Mόσχας της Ρωσίας ως πτυχία που εμπίπτουν στις διατάξεις της παρ.(δ) του εδαφίου 1 του άρθρου 6 του περί εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Νόμου.
Το Συμβούλιο απέρριψε και πάλι την αίτηση. Στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίας ημερ. 2.6.04 καταγράφονται μεταξύ άλλων:
«Κατόπιν ενδελεχούς έρευνας που έγινε από το Συμβούλιο Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών προκύπτει ότι το πιο πάνω πτυχίο δεν είναι πτυχίο φυσιοθεραπείας, αναφέρεται άλλωστε ξεκάθαρα στο πρωτότυπο πτυχίο «Φυσική Αγωγή κατεύθυνση Φυσική Αγωγή» και το πρόγραμμα σπουδών δεν προετοιμάζει τους αποφοίτους για εξάσκηση του επαγγέλματος του φυσιοθεραπευτή. Οι πληροφορίες που πήραμε αναφέρουν ότι στην Ρωσία η φυσιοθεραπεία παρέχεται από ιατρούς οι οποίοι έχουν κάποια επιπλέον εκπαίδευση ή εξειδίκευση προς τούτο. Τα πιο πάνω επαληθεύονται από
(α) Επιστολή της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Φυσιοθεραπευτών WCPT.
(β) Πληροφορίες στο διαδίκτυο στις σελίδες του ιατρικού πανεπιστημιακού Ιδρύματος της Αγίας Πετρούπολης,
(γ) Εντυπο το οποίο αναφέρεται στις υπηρεσίες υγείας της Ρωσίας,
(δ) Διάλεξη η οποία αναφέρεται στα προγράμματα εξειδίκευσης στην φυσιοθεραπεία των γιατρών και
(ε) Ενημερωτικό έντυπο της Ρωσικής Κρατικής Ακαδημίας Φυσικής Αγωγής όπου αναφέρεται ότι τα προγράμματα σπουδών τα οποία παρέχονται καταλήγουν στην απόκτηση διπλώματος καθηγητού Φυσικής Αγωγής ή προπονητού διαφόρων αθλημάτων,
(στ) Επιστολή του Ινστιτούτου τεχνολογικής Εκπαίδευσης Ι.Τ.Ε. του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδος το αρμόδιο σώμα για αναγνώριση πτυχίων (ισοτιμία ή και αντιστοιχία με τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ΑΤΕΙ Ελλάδος) η οποία αναφέρει ότι αφού εξέτασε το συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών δεν δίνει αντιστοιχία με το πρόγραμμα σπουδών της Φυσιοθεραπείας των ΑΤΕΙ Ελλάδος.
Ως εκ τούτου το Συμβούλιο ομόφωνα απεφάσισε ότι απορρίπτονται διότι δεν κατέχουν τα υπό του Περί Φυσιοθεραπευτών νόμου 140/89 απαιτούμενα προσόντα στο άρθρο 6-1(δ) ήτοι πτυχίο Φυσιοθεραπείας.»
Το Συμβούλιο εγείρει προδικαστική ένσταση που αφορά στον εκτελεστό χαρακτήρα της προσβαλλόμενης απόφασης. Ισχυρίζεται ότι η απόφαση είναι βεβαιωτικού χαρακτήρα αφού η πρώτη απόφαση, λήφθηκε στις 5.12.03 και μετά, δεν υποβλήθηκαν νέα στοιχεία στο Συμβούλιο που θα δικαιολογούσαν επανεξέταση.
Η ένσταση δεν ευσταθεί. Η προσβαλλόμενη απόφαση, όπως αποδεικνύεται από το ίδιο το πρακτικό, ήταν προϊόν εξ υπαρχής επανεξέτασης και λήφηκε μετά από έρευνα νέων στοιχείων. Νέα έρευνα θεωρείται και η μελέτη στοιχείων που ενώ προϋπήρχαν ήταν άγνωστα και δεν λήφθηκαν υπόψη νωρίτερα. Ο αιτητής έθεσε υπόψη του Συμβουλίου στις 10/2/04 την ΚΔΠ 75/96 αναφορικά με την αναγνώριση του πτυχίου του ως πτυχίου που εμπίπτει στις διατάξεις του Νόμου για εγγραφή στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών. Το στοιχείο αυτό, αν και προϋπήρχε, δεν φαίνεται να απασχόλησε το Συμβούλιο κατά την έκδοση της πρώτης απορριπτικής απόφασης. Κατά συνέπεια, η προσβαλλόμενη απόφαση του Συμβουλίου λήφθηκε μετά τη νέα έρευνα και επομένως δεν στερείται εκτελεστότητας.
Ο αιτητής εγείρει θέμα κακής σύνθεσης του Συμβουλίου. Λέγει συναφώς ότι στη συνεδρία ημερ. 5.12.03 συμμετείχαν έξι μέλη και αναφέρεται ένας απών χωρίς να καταγράφεται αν είχε προσκληθεί. Στη συνεδρία ημερ. 2.6.04 ήταν παρόντα οκτώ μέλη. Η επίδικη απόφαση λήφθηκε σε μια και μόνο συνεδρία, αυτή της 2.6.04, κατά την οποία ήταν παρόντα και τα οκτώ μέλη του Συμβουλίου, δηλαδή το Συμβούλιο, βρισκόταν σε πλήρη απαρτία. Η σύνθεση του Συμβουλίου στις 5.12.03, όταν απορρίφθηκε για πρώτη φορά η αίτηση, δεν συνδέεται ούτε επηρεάζει τη συγκρότηση του Συμβουλίου κατά τον ουσιώδη χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η απόφαση στερείται δέουσας έρευνας και αιτιολογίας γιατί το Συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη τις πρόνοιες της ΚΔΠ 75/96, που ως δευτερογενής νομοθεσία, επέβαλε την αναγνώριση του πτυχίου του και την εγγραφή του στο μητρώο Φυσιοθεραπευτών.
Η δικηγόρος του Συμβουλίου, υποστήριξε σε μια προσπάθεια όψιμης αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης απόφασης, ότι το πτυχίο του αιτητή δεν είχε εκδοθεί από το Russian State Academy of Physical Culture αλλά από το Russian State University of Physical Education, Sport and Tourism. Χρειάστηκαν συμπληρωματικές αγορεύσεις από τους διαδίκους και κατάθεση διευκρινιστικών εγγράφων, με τα οποία αποδείχθηκε ότι η συγκεκριμένη σχολή απλά μετονομάστηκε από Russian State Academy of Physical Education σε Russian State University of Physical Education, Sport and Tourism. Συνεπώς πρόκειται για τη σχολή της οποία τα πτυχία αναγνωρίζονταν με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Το Συμβούλιο, κατά το χρόνο λήψης της απόφασης, θεωρούσε ότι η σχολή από την οποία αποφοίτησε ο αιτητής ήταν πράγματι η Ρωσική Κρατική Ακαδημία Φυσικής Aγωγής, προς την οποία κατηύθυνε και την έρευνα της. Διαφορετικά δεν θα είχε κανένα νόημα η διερεύνηση του είδους του προγράμματος σπουδών και του είδους του διπλώματος που παρέχει η Russian State Academy of Physical Culture, στοιχείο (ε) ανωτέρω και οι πληροφορίες από το αρμόδιο Ελληνικό Ινστιτούτο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης αναφορικά με την ισοτιμία του τίτλου σπουδών της συγκεκριμένης Ακαδημίας προς τις υπάρχουσες ειδικότητες των ΤΕΙ, στοιχείο (στ) ανωτέρω.
Παρατηρώ επίσης ότι το Συμβούλιο κατεύθυνε την έρευνα του στο κατά πόσο το πτυχίο του αιτητή αντιστοιχούσε σε πτυχίο φυσιοθεραπείας, και όχι στο αν προερχόταν από αναγνωρισμένη σχολή. Φαίνεται πως τα στοιχεία που έλαβε υπόψη ήταν ικανοποιητικά και ότι η συγκεκριμένη έρευνα ήταν ενδελεχής. Ωστόσο, πεπλανημένα το Συμβούλιο ακολούθησε αυτή τη διαδικασία καθότι το άρθρο 6(1)(δ) προνοεί,
«6.-(1) Παν πρόσωπον δικαιούται να εγγραφή εις το Μητρώον, τη καταβολή του καθωρισμένου δικαιώματος, εάν ικανοποιή το Συμβούλιον ότι-
(α) .............................................................................................................................................
(β) .............................................................................................................................................
(γ) .............................................................................................................................................
(δ) κατέχει πτυχίον, δίπλωμα ή πιστοποιητικόν φυσιοθεραπευτού χορηγηθέν υφ΄ οιασδήποτε σχολής αναφερομένης εις τον Πίνακα του παρόντος Νόμου ή υφ΄ οιασδήποτε ετέρας σχολής την οποίαν το Υπουργικόν Συμβούλιον διά γνωστοποιήσεως δημοσιευομένης εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας, μετά συμβουλευτικήν γνωμοδότησιν του Συμβουλίου, ήθελεν αναγνωρίσει. ή
(ε) ...........................................................................................................................................»
Τα πτυχία της σχολής από την οποία αποφοίτησε ο αιτητής είχαν αναγνωριστεί από το ίδιο το Υπουργικό Συμβούλιο από το 1996, κατόπιν γνωμοδοτήσεως του ίδιου του Συμβουλίου, ότι εμπίπτουν στην πιο πάνω διάταξη, χωρίς να εξειδικεύεται στην ΚΔΠ 75/96 η ειδικότητα του πτυχίου ή η κατεύθυνση. Κατά συνέπεια το Συμβούλιο, όφειλε να είχε υπόψη τις πιο πάνω κανονιστικές πρόνοιες στις οποίες ενέπιπτε το πτυχίο του αιτητή και από τις οποίες φαίνεται, ότι προκύπτει δέσμια αρμοδιότητα του να αποδεχθεί το συγκεκριμένο πτυχίο για σκοπούς εγγραφής του αιτητή στο Μητρώο.
Το Συμβούλιο παρέλειψε να εξετάσει το πτυχίο του αιτητή σε συνάρτηση με ό,τι επιβάλλει ο πιο πάνω Κανονισμός, ενώ ταυτόχρονα παραμένει άγνωστο αν απασχόλησαν το Συμβούλιο οι πρόνοιες του εν λόγω κανονισμού ή αν τις έλαβε υπόψη. Το Συμβούλιο διεξήγαγε έρευνα εξ υπαρχής για το πτυχίο, η οποία οδήγησε στο συμπέρασμα ότι τα προγράμματα σπουδών της συγκεκριμένης ακαδημίας καταλήγουν στην απόκτηση διπλώματος καθηγητή φυσικής αγωγής και υγείας ή προπονητή σε διάφορα αθλήματα. Δοθέντος ότι η αναγνώριση του πτυχίου του αιτητή από το Υπουργικό Συμβούλιο αποτέλεσε το έρεισμα της επανεξέτασης, το Συμβούλιο όφειλε να αναφερθεί στην ΚΔΠ 75/96, αιτιολογώντας την απόφαση του να αποστεί από το περιεχόμενο της και να την αγνοήσει.
Πρόκειται για αντιφατική συμπεριφορά της Διοίκησης γιατί το Συμβούλιο, μέσω του συγκεκριμένου Κανονισμού, εισηγήθηκε την αναγνώριση των πτυχίων της Ακαδημίας ως πτυχίων φυσιοθεραπείας ενώ στην περίπτωση του αιτητή, που ήταν απόφοιτος της εν λόγω Ακαδημίας, δεν αποδέχτηκε ότι το πτυχίο του ήταν στην φυσιοθεραπεία. Αυτή η συμπεριφορά του Συμβουλίου παραβιάζει την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη και της χρηστής διοίκησης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Εξοδα υπέρ του αιτητή.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.