|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 145/2005)
14 Ιουλίου, 2006
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΙΑΝΗ ΚΚΕΖΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ & ΕΡΓΩΝ,
2. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Α. Λάντος, για τους Αιτητές.
Θ. Πιπερή, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
Ι. Νικολάου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Π. Ζαννέτο.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η Αιτήτρια, ανταποκρινόμενη σε ανακοίνωση της Αρχής Αδειών (ΑΑ), υπέβαλε αίτηση για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης αστικού ταξί για την τροχαία περιοχή Αμμοχώστου. Αφού ακολουθήθηκε σχετική διαδικασία, η Αρχή Αδειών ενέκρινε την αίτηση της Αιτήτριας μαζί με άλλες 63 για την τροχαία περιοχή Αμμοχώστου. Τα οκτώ Ενδιαφερόμενα Μέρη όμως υπέβαλαν ιεραρχική προσφυγή κατά της εν λόγω απόφασης προς την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών (ΑΑΑ) η οποία έκανε δεκτές τις ιεραρχικές προσφυγές και ακύρωσε την απόφαση της ΑΑ. Κατά της απόφασης της ΑΑΑ η Αιτήτρια καταχώρησε την προσφυγή αυτή.
Η απόφαση της ΑΑΑ, η οποία, ασκώντας τις σχετικές εξουσίες της, εξέτασε την υπόθεση εξ υπαρχής, είχε το ακόλουθο σκεπτικό:
"Στην έρευνα του Ανώτερου Ελεγκτή Μεταφορών Αμμοχώστου η οποία συνετάχθη στις 28.3.2002 αναφέρεται ότι η ενδιαφερόμενη είναι άνεργη. Η ενδιαφερόμενη εξασφάλισε επαγγελματική άδεια οδηγού στις 25.10.2001. Όταν υπέβαλλε την αίτηση της στην Αρχή Αδειών στις 17.10.2001 για χορήγηση άδειας οδικής χρήσης αστικού ταξί, δεν κατείχε επαγγελματική άδεια οδηγού. Θα έπρεπε η Αρχή Αδειών να μην δεχθεί καν την αίτηση της ενδιαφερόμενης γιατί κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν κατείχε το απαραίτητο εφόδιο για άσκηση του επαγγέλματος οδηγού μηχανοκινήτων οχημάτων δημόσιας χρήσεως. Είναι παραδεκτό γεγονός από όλες τις πλευρές ότι η ενδιαφερόμενη δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί, ούτε και είχε ποτέ ενασχόληση με τις δημόσιες μεταφορές. Μέσα από την εξέταση της φάνηκε ότι δεν έχει καμία γνώση σε ότι αφορά το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί σε αντίθεση με το συμπέρασμα της Αρχής Αδειών που δεν στηρίζεται σε κανένα απολύτως στοιχείο. Θα θέλαμε να θίξουμε για πολλοστή φορά τον εύκολο τρόπο της χορήγησης των επαγγελματικών αδειών από την αρμοδία αρχή. Είναι εκπληκτικό πως η ενδιαφερομένη όπως και άλλοι που στο παρελθόν εμφανίστηκαν ενώπιον μας χωρίς να έχουν καμία γνώση ή ενασχόληση με τις μεταφορές εξασφάλιζαν επαγγελματικές άδειες οδηγού. Ενώ η ενδιαφερόμενη δήλωνε στον Ανώτερο Ελεγκτή Μεταφορών Αμμοχώστου άνεργη παραδέχθηκε ενώπιον μας, έστω και με τον τρόπο που τόσο η ίδια όσο και ο δικηγόρος της μετέφεραν σε εμάς ότι το κύριο της επάγγελμα είναι το επάγγελμα της κομμώτριας............... Ούτε και έχουμε πεισθεί μέσα από την εξέταση της ενδιαφερόμενης ότι αυτή προτίθεται να μετέλθει ως κύριο επάγγελμα το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί αλλά και εν πάση περιπτώσει φάνηκε καθαρά ότι δεν πληροί τα κριτήρια που θέτει ο Νόμος για να ασκήσει το πιο πάνω επάγγελμα ως κύριο επάγγελμα."
Και κατάληξε ότι:
"............... η ενδιαφερόμενη δεν πληροί τα κριτήρια που θέτει ο Νόμος για χορήγηση άδειας οδικής χρήσεως αστικού ταξί, ούτε και μας έπεισε ότι έχει την ικανότητα να μετέλθει ως κύριο επάγγελμα το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί σε σύγκριση με άλλους αιτητές ή και με μερικούς εκ των προσφευγόντων."
Παραπονείται η Αιτήτρια ότι κακώς η ΑΑΑ θεώρησε ότι μπορούσε να εξετάσει την υπόθεση εξ υπαρχής. Ο ρόλος της, εισηγείται, είναι να ενεργήσει ως δευτεροβάθμιο όργανο για να αποφασίσει αν η ΑΑ εφάρμοσε ορθά το νόμο στα ενώπιον της γεγονότα. Και περαιτέρω ότι, εφ΄όσον η ΑΑΑ αποφάσισε να εξετάσει την υπόθεση εξ υπαρχής, κακώς δεν επέσυρε την προσοχή της Αιτήτριας στο ότι είχε δικαίωμα να καλέσει και αντεξετάσει μάρτυρες από την αρχή. Ακόμα, η Αιτήτρια παραπονείται ότι η ΑΑΑ δεν διεξήγαγε δέουσα έρευνα και ότι ήσαν αυθαίρετα και αναιτιολόγητα τα συμπεράσματα της σε συνάρτηση με τα ενώπιον της στοιχεία. Και ότι η απόφαση της ΑΑΑ παραβιάζει το δικαίωμα εργασίας της Αιτήτριας όπως αυτό κατοχυρώνεται στο Άρθρο 25.1 του Συντάγματος.
Είναι χωρίς έρεισμα οι εισηγήσεις της Αιτήτριας. Η εισήγηση για παράβαση του Άρθρου 25.1 του Συντάγματος ούτε τεκμηριώνεται επαρκώς για να μπορεί να εξετασθεί ούτε μπορεί να ευσταθεί δεδομένων και των προνοιών του Άρθρου 25.2. Η εισήγηση ως προς τη δικαιοδοσία της ΑΑΑ παραγνωρίζει τις ρητές εξουσίες που δίδει στην ΑΑΑ ο ίδιος ο νόμος (ο περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμος του 1982, Ν. 9/82) στο άρθρο 4Α και το ανεγνωρισμένο στη νομολογία εύρος των εξουσιών της. Καμία δε υποχρέωση είχε η ΑΑΑ να επισύρει την προσοχή της Αιτήτριας στο δικαίωμα της να καλέσει ή αντεξετάσει μάρτυρες, προκειμένου περί εξ υπαρχής εξέτασης. Εξ άλλου, η Αιτήτρια εκπροσωπείτο από δικηγόρο ο οποίος μάλιστα επιχειρηματολόγησε επί των ενώπιον της ΑΑΑ υφιστάμενων αλλά και νέων στοιχείων τα οποία ο ίδιος παρουσίασε για να πείσει ως προς το γνήσιο της πρόθεσης της Αιτήτριας να ασκήσει το επάγγελμα του οδηγού ταξί και να αντικρούσει τον ισχυρισμό ότι την άδεια δεν θα την εκμεταλλεύετο η ίδια αλλά ο αλλοδαπός γαμβρός της.
Τέλος, αδυνατώ να διαπιστώσω έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, κάθε άλλο δε παρά αυθαίρετα ήσαν τα συμπεράσματα της ΑΑΑ. Η έρευνα της ΑΑΑ ήταν ευρύτατη, όλα δε τα σχετικά στοιχεία ήσαν ενώπιον της, αφού μάλιστα σε εκείνα που ήσαν ενώπιον της ΑΑ προσετέθησαν και νέα που παρουσίασε η Αιτήτρια. Και αν ακόμα παραβλέπετο το γεγονός ότι η Αιτήτρια δεν πληρούσε τα κριτήρια όταν υπέβαλε την αίτησή της, αφού την επαγγελματική άδεια οδηγού την εξασφάλισε αργότερα, ώστε, όπως παρατήρησε η ΑΑΑ, να μπορούσε να είχε αποκλεισθεί για αυτό το λόγο, η κρίση της ΑΑΑ επί της ουσίας ήταν καθ΄όλα εύλογη. Εκτός από το ότι η Αιτήτρια, ηλικίας 56 ετών, αρχικά εφέρετο ότι ήταν άνεργη, προέκυψε ότι το κύριο επάγγελμα της, στο βαθμό που εργάζετο, ήταν εκείνο της κομμώτριας. Ουδέποτε είχε ασκήσει το επάγγελμα του οδηγού ταξί ή είχε οποιαδήποτε σχέση ή πρακτικές γνώσεις ως προς αυτό. Τα δεδομένα που είχε ενώπιον της η ΑΑΑ καθιστούσαν εύλογο το συμπέρασμα της, που συναρτάτο προς το ρυθμιστικό κριτήριο του άρθρου 5(9), ότι η Αιτήτρια δεν μετήρχετο ή προτίθετο να μετέλθει το επάγγελμα του οδηγού ταξί ως το κύριο επάγγελμά της.
Η προσφυγή λοιπόν αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π