ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                        (Υπóθεση Αρ. 1083/2004)

 

17 Ιουλίου, 2006

 

[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΝΙΚΟΣ ΑΔΑΜΟΥ,

Αιτητής,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

ΤΜΗΜΑ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΑΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

 

Δ. Κακουλλής, για τον Αιτητή.

Τζ. Καρακάννα (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Ο αιτητής είναι μόνιμος δημόσιος υπάλληλος.  Κατέχει τη μόνιμη θέση του Κτηματολογικού Γραφέα από τις 8.11.1985 και υπηρετεί στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λευκωσίας.

 

Ο αιτητής κρίθηκε από την Επιτροπή Ανακουφίσεως Παθόντων ως ανάπηρος, με ποσοστό αναπηρίας 30%, λόγω τραυματισμού του κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1974, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία.  Αντίγραφα του πιστοποιητικού αυτού ο αιτητής απέστειλε με επιστολή του τόσο στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας όσο και στον Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.

 

Ο αιτητής την 31.8.2004 συμπλήρωσε εξάμηνη παράταση άδειας ασθενείας με πλήρεις απολαβές. 

 

Στις 31.8.2004, όταν έληξε η εξάμηνη παράταση της άδειας ασθενείας με πλήρεις απολαβές, σύμφωνα με τον Κανονισμό 11(3) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Χορήγηση Αδειών) Κανονισμών του 1995 έως 2003 (Κ.Δ.Π. 101/95), ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός Λευκωσίας με επιστολή του προς τον αιτητή, ημερ. 6.9.2004, τον πληροφόρησε ότι, σύμφωνα με τον πιο πάνω Κανονισμό, μπορεί να κάμει χρήση της κανονικής του άδειας πριν αρχίσει η νέα εξάμηνη παράταση της άδειας ασθενείας με μισές απολαβές όπως και πάλιν προβλέπει ο Κανονισμός 11(3).

 

Ο αιτητής με επιστολή των δικηγόρων του στις 21.9.2004 ζήτησε από τους καθ'ων η αίτηση όπως στην περίπτωση του εφαρμοστεί ο Κανονισμός 13 σύμφωνα με τον οποίο οι τραυματίες πολέμου δικαιούνται άδεια ασθενείας με πλήρεις απολαβές για διάρκεια ενός έτους.  Ο αιτητής διαμαρτύρετο επίσης γιατί οι καθ'ων η αίτηση αδικαιολόγητα δεν έλαβαν υπόψη το Πιστοποιητικό της Επιτροπής Παθόντων για τα πολεμικά τραύματα του και την αναπηρία του.

 

Η πιο πάνω επιστολή του αιτητή διαβιβάστηκε στο Διευθυντή του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, αρμόδιο τμήμα για θέματα αδειών των δημοσίων υπαλλήλων.  Ο Διευθυντής εξέτασε το θέμα και απεφάνθη ότι η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει στον Κανονισμό 13 αλλά στον Κανονισμό 11(3).  Οι καθ' ων η αίτηση υιοθέτησαν τη θέση του Διευθυντή του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού και με επιστολή τους ημερ. 26.10.2004 απέρριψαν το αίτημα του.

 

Εναντίον της διοικητικής αυτής απόφασης καταχωρήθηκε από τον αιτητή η παρούσα προσφυγή με την οποία ζητά:-

 

«Απόφαση και/ή Διαταγή του Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, ημερομηνίας 26.10.2004 με Αρ. Φακ. Π.Φ. 178 σύμφωνα με την οποία για την παράταση της άδειας ασθενείας του Αιτητή για περίοδο μέχρι άλλους 6 μήνες από την 1.9.2004 θα του καταβάλλεται το ½ των απολαβών του μόνον.»

 

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή στη γραπτή του αγόρευση, προβάλλει, μεταξύ άλλων, ως λόγους ακύρωσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας και/ή πλάνης περί τα πράγματα.  Επίσης, ως αποτέλεσμα αυτού, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη.

 

Οι καθ'ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα του αιτητή και του απέστειλαν την ακόλουθη επιστολή, ημερ. 26.10.2004, που αποτελεί την ουσιαστική διοικητική απόφαση:-

 

«Σε συνέχεια της επιστολής μου, με τον ίδιο αριθμό φακέλου και ημερ. 27.9.04, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, σας πληροφορώ ότι το αίτημα του κ. Νίκου Αδάμου, για υπολογισμό της άδειας ασθενείας του ως τραυματία πολέμου, παραπέμφθηκε στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, το οποίο είναι αρμόδιο για θέματα αδειών προσωπικού.

 

Με επιστολή του, το εν λόγω Τμήμα μας πληροφόρησε ότι η περίπτωση του κ. Αδάμου δεν καλύπτεται από τις πρόνοιες του Κανονισμού 13 του Μέρους ΙΙΙ της Κ.Δ.Π. 101/95, αλλά θα πρέπει να εφαρμοστεί η παράγραφος (3) του Κανονισμού 11 της πιο πάνω Κ.Δ.Π., σύμφωνα με την οποία για την παράταση της άδειας ασθενείας του, για περίοδο μέχρι άλλους 6 μήνες, θα του καταβάλλεται το ½ των απολαβών του.»

 

Η πιο πάνω επιστολή παραπέμπει στην απάντηση, ημερ. 8.10.2004, που απέστειλε ο Διευθυντής του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού προς τους καθ'ων η αίτηση που έχει ως εξής:-

 

«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με αρ. φακ. Π.Φ. 178 και ημερ. 28.9.2004 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και να σας πληροφορήσω ότι σύμφωνα με τον Καν. 13 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Χορήγηση Αδειών) Κανονισμών του 1995-2003 (ΚΔΠ 101/95) σε υπάλληλους τραυματίες πολέμου παραχωρείται άδεια ασθενείας δύο ετών, ήτοι ένας χρόνος με πλήρεις απολαβές και ένας χρόνος με ½ των απολαβών.

 

2.  Δεδομένου ότι ο εν λόγω Κανονισμός αφορά τις περιπτώσεις που υπάλληλος χρειάζεται να απουσιάσει από την εργασία του λόγω του τραυματισμού του στον πόλεμο, άποψη του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού είναι ότι η περίπτωση του κου Αδάμου στον οποίο αναφέρεστε, δεν καλύπτεται από τις πρόνοιες του Κανονισμού 13 των πιο πάνω Κανονισμών.  Στην περίπτωση του εν λόγω υπαλλήλου θα πρέπει να εφαρμοστεί η παράγραφος (3) του Κανονισμού 11 των Κανονισμών, σύμφωνα με την οποία η παράταση της άδειας ασθενείας του για περίοδο μέχρι άλλους 6 μήνες, θα είναι ίση με το ½ των απολαβών του συν την άδεια ανάπαυσης που πιθανό να έχει σε πίστη του, και την οποία μπορεί να πάρει πριν από την παράταση αυτή, αν το επιθυμεί ο ίδιος.»

 

Από τα πιο πάνω κείμενα των δύο επιστολών, που συναποτελούν ουσιαστικά τη διοικητική απόφαση, δεν προκύπτει ότι οι καθ'ων η αίτηση προέβηκαν σε επαρκή έρευνα.  Τίποτε δεν αναφέρεται για τα ιατρικά πιστοποιητικά μερικά από τα οποία αναφέρονται σε πολεμικά τραύματα, ως επίσης, τίποτε δεν αναφέρεται για το πιστοποιητικό των πολεμικών τραυμάτων και της αναπηρίας του αιτητή που εξέδωσε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ανακουφίσεως Παθόντων του Γραφείου Επιτρόπου Προεδρίας για Ανθρωπιστικά Θέματα.

 

Ο Κανονισμός 13 έχει ως εξής:-

 

«13.  Σε υπαλλήλους τραυματίες πολέμου παραχωρείται άδεια ασθενείας δύο ετών - ένα χρόνο με πλήρεις απολαβές και ένα χρόνο με ½ των απολαβών.»

 

Από το περιεχόμενο των πιο πάνω επιστολών σε συνδυασμό με τον Κανονισμό 13 προκύπτει ότι οι καθ' ων η αίτηση σε καμιά απολύτως έρευνα δεν έχουν προβεί, δεν έλαβαν καθόλου υπόψη τα ιατρικά πιστοποιητικά και το πιστοποιητικό αναπηρίας του αιτητή με αποτέλεσμα η επίδικη απόφαση να είναι αναιτιολόγητη.

 

Τούτο επιβεβαιώνεται ακόμα και από το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης των καθ'ων η αίτηση στην ένσταση τους σε αίτηση του αιτητή για αναστολή της διοικητικής απόφασης ημερ. 8.12.2004.  Στην ένορκη δήλωση του Γεώργιου Λαουτάρη, Ανώτερου Γραμματειακού Λειτουργού στο Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, ημερ. 5.1.2005 αναφέρει στην παράγραφο 12:-

 

«12.  Όπως μας συμβουλεύει η δικηγόρος μας η επίδικη απόφαση όχι μόνο δεν είναι έκδηλα παράνομη αντίθετα είναι νόμιμη και λήφθηκε σύμφωνα με το νόμο και τους σχετικούς κανονισμούς.  Δεν είναι ξεκάθαρο από τα ιατρικά πιστοποιητικά που έχει προσκομίσει ο Αιτητής ότι η ασθένειά του λόγω της οποίας αναγκάστηκε να απουσιάσει από την εργασία του, οφείλεται σε τραύματα πολέμου.  Δεν είναι επίσης ξεκάθαρο κατά πόσο μπορεί να επικαλεστεί ότι εμπίπτει στις διατάξεις του κανονισμού 13 της Κ.Δ.Π. 101/95, η οποία προβλέπει την ειδική διευθέτηση για υπαλλήλους τραυματίες πολέμου.»

 

Είναι φανερό ότι οι καθ'ων η αίτηση διατηρούσαν αμφιβολίες ως προς την ορθότητα ή το ακριβές περιεχόμενο των ιατρικών πιστοποιητικών, αμφιβολίες που δεν ερεύνησαν καθόλου.  Παρά τις αμφιβολίες αυτές δε εξετάσθηκαν παρά την ύπαρξη του εδαφίου 6 του Καν. 15 που λέγει ότι:-

 

«15(6)  Σε περίπτωση που ο οικείος Προϊστάμενος Τμήματος έχει αμφιβολία ως προς την αντικειμενικότητα του πιστοποιητικού ασθενείας που εκδίδεται, παραπέμπει το θέμα στο Υπουργείο Υγείας, το οποίο και μεριμνά για τη σύσταση ειδικής Επιτροπής για διερεύνηση του θέματος.»

 

Κατά συνέπεια έχω καταλήξει ότι οι καθ'ων η αίτηση δεν έχουν προβεί σε επαρκή έρευνα με συνέπεια και η επίδικη απόφαση να μην είναι επαρκώς αιτιολογημένη, πράγμα που οδηγεί αναπόφευκτα σε ακύρωση της.  Ενόψει τούτου δεν θεωρώ αναγκαίο να επιληφθώ οποιουδήποτε άλλου λόγου ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.

 

 

                                                                                                       (Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠσ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο