|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 1009/2005
18 Ιουλίου, 2006
[Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 25 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΙΕΡΕΤΤΗΣ
Αιτητής,
- ν. -
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ
Καθής η αίτηση.
------------------
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή,
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την καθής η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθής η αίτηση, που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 9/6/05 και παραλήφθηκε απ' αυτόν στις 16/6/05 και με την οποία η καθής η αίτηση απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή για χορήγηση άδειας οδικής χρήσεως αστικού ταξί για την αστική περιοχή Αμμοχώστου, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Σύμφωνα με τον αιτητή η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει το σύνταγμα και τους νόμους 9/82 και 158(1)/99, λήφθηκε υπό καθεστώς πλάνης περί το νόμο και τα πράγματα, παραβιάζει τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση εξουσίας, χωρίς τη δέουσα έρευνα, στερείται αιτιολογίας, είναι αντίθετη με τις αρχές της χρηστής διοίκησης, λήφθηκε με διαδικασία που πάσχει και με αλλότριο σκοπό.
Τα ουσιώδη γεγονότα είναι τα εξής:
Ο αιτητής στις 12/10/01 υπέβαλε αίτηση στην Αρχή Αδειών για χορήγηση άδειας οδικής χρήσεως αστικού ταξί για την αστική τροχαία περιοχή Αμμοχώστου. Στις 2/12/02 η Αρχή Αδειών με επιστολή της προς τον αιτητή απέρριψε την αίτησή του. Ο αιτητής καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Αδειών υπ' αρ. 563/02. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή και η απόφαση κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 9/6/05, η οποία παραλήφθηκε στις 16/6/05.
Ο αιτητής ισχυρίζεται πως η προσβαλλόμενη απόφαση του αποστερεί το δικαίωμα εργασίας και τη δυνατότητα επιβίωσης αφού δεν έχει άλλους πόρους ζωής ή δυνατότητα άλλης εργασίας.
Στην προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 8/6/05 παρατηρείται, μεταξύ άλλων, πως ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης επιχείρησης οχημάτων ενοικίασης με 10 οχήματα και έχει άδεια Μεταφορέα Α΄ (Μεταφοράς Νερού). Στα πλαίσια της εξέτασης της αίτησης, η καθής η αίτηση εξέτασε τον αιτητή με σκοπό να διαπιστώσει κατά πόσον αυτός πληροί τις προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για να του χορηγηθεί άδεια οδικής χρήσεως αστικού ταξί και συγκεκριμένα κατά πόσον αυτός πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 5 παράγραφοι 8 και 9 του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν. 9/82). Σύμφωνα με τον προαναφερόμενο νόμο ο αιτητής έχει και το βάρος να πείσει την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών ότι «μετέρχεται ή προτίθεται όπως μετέλθη την μεταφορικήν επιχείρησιν ως κύριον αυτού επάγγελμα» (άρθρο 5 (9)).
Στα συμπεράσματα της καθής η αίτηση, μετά την εξέταση στην οποία υπέβαλε τον αιτητή, περιλαμβάνεται και το ότι οι γνώσεις του αιτητή σε ότι αφορά το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί είναι περιορισμένες. Σημειώνει περαιτέρω η καθής η αίτηση πως και αν ακόμη διαπίστωνε πως ο αιτητής διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις για να ασκήσει το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί και πάλιν θα ήταν δύσκολο να γίνει αποδεκτό το αίτημα του και τούτο γιατί θα παραβιάζονταν δύο βασικές αρχές: η αρχή της παροχής ίσης ευκαιρίας κτήσεως κέρδους αλλά και η αρχή της ίσης μεταχείρισης των πολιτών. Όπως σημειώνει η καθής η αίτηση, ενώπιον της εκκρεμούσε και συνεχίζει να εκκρεμεί μεγάλος αριθμός αιτήσεων για χορήγηση άδειας οδικής χρήσεως αστικού ταξί στην αστική τροχαία περιοχή Αμμοχώστου. Δεδομένου ότι ο αιτητής παραδέχθηκε ενώπιον της καθής η αίτηση ότι διατηρεί επιχείρηση ενοικίασης οχημάτων, έχει άδεια Μεταφορέα Α΄ και είναι δηλωμένος στο Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων ως ασκών το επάγγελμα του γεωργού και πληρώνει εισφορές ως γεωργός, η καθής η αίτηση κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι θα ήταν άδικο, για τους επαγγελματίες οδηγούς, να εγκριθεί το αίτημα του προσφεύγοντα-αιτητή.
Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία υπό το φως των αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η απόφαση της καθής η αίτηση να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή ήταν απόλυτα νόμιμη, επιτρεπτή και με κανένα τρόπο μπορεί να λεχθεί ότι αυτή είναι μεμπτή για οποιονδήποτε από τους προβαλλόμενους λόγους. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξα αφού έλαβα ιδιαίτερα υπόψη και τα εξής στοιχεία:
(α) Ήταν νόμιμο και θεμιτό για την καθής η αίτηση να λάβει υπόψη της τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή ο οποίος έχει επιχείρηση ενοικίασης οχημάτων, άδεια Μεταφορέα Α΄ και πληρώνει εισφορές κοινωνικών ασφαλίσεων ως γεωργός και να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτός δεν μετέρχεται ή προτίθεται να μετέλθει τη μεταφορική επιχείρηση ως κύριο επάγγελμα του, σύμφωνα με το άρθρο 5(9) του Ν. 9/82.
(β) Ήταν νόμιμο και θεμιτό για την καθής η αίτηση να λάβει υπόψη της το βαθμό στον οποίο είναι πιθανό ο αιτητής να μπορεί να παρέχει τις αιτούμενες μεταφορικές υπηρεσίες, σύμφωνα με το άρθρο 9(3)(α)(ii) του Ν. 9/82. Η καθής η αίτηση με βάση τα ενώπιον της στοιχεία κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο αιτητής είχε περιορισμένες μόνο γνώσεις σε ότι αφορά το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί και προφανώς ότι αυτό θα επηρέαζε τη δυνατότητα του να παρέχει τις αιτούμενες μεταφορικές υπηρεσίες, σε περίπτωση έγκρισης του αιτήματός του για παροχή της σχετικής άδειας.
(γ) Παρόλο που δεν συνιστά προβαλλόμενο λόγο ακυρώσεως της προσβαλλόμενης πράξης, εντούτοις, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή στην αγόρευση του, ήγειρε και ζήτημα κακής σύνθεσης της καθής η αίτηση, όταν αυτή επιλήφθηκε της ιεραρχικής προσφυγής του αιτητή, καθότι η καθής η αίτηση απαρτιζόταν από Πρόεδρο και τρία Μέλη και όχι Πρόεδρο και τέσσερα Μέλη. Θεωρώ ότι δεν τίθεται ζήτημα κακής σύνθεσης της καθής η αίτηση δεδομένου ότι σύμφωνα με το άρθρο 4(14) του Ν. 9/82 «ο Πρόεδρος ή το ασκούν καθήκον προέδρου μέλος και έτερα δύο μέλη αποτελούν απαρτίαν».
Κατά την εξέταση της προσφυγής δεν μου διέφυγε ο ισχυρισμός του αιτητή ότι δεδομένου πως στην αστική τροχαία περιοχή Αμμοχώστου υπάρχουν αδιάθετες άδειες για αστικά ταξί, η καθής η αίτηση θα έπρεπε να είχε εγκρίνει και το δικό του αίτημα δεχόμενη την ιεραρχική του προσφυγή. Δε θεωρώ βάσιμο ούτε αυτό το επιχείρημα του αιτητή δεδομένου ότι, όπως αναφέρει στην προσβαλλόμενη απόφαση της η καθής η αίτηση, ενώπιον της εκκρεμεί μεγάλος αριθμός αιτήσεων για χορήγηση τέτοιων αδειών και μάλιστα αρκετοί από τους αιτητές μετέρχονται για χρόνια, ως κύριο επάγγελμα, το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί και ικανοποιούν τα κριτήρια που θέτει ο νόμος σε πολύ πιο ικανοποιητικό βαθμό από τον προσφεύγοντα-αιτητή.
Ενόψει των προαναφερομένων θεωρώ ως αβάσιμους όλους τους λόγους που προβάλλει ο αιτητής και για τους οποίους ζητά την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά την κρίση μου, είναι νόμιμη, θεμιτή, αιτιολογημένη και δεν υπόκειται σε ακύρωση για οποιονδήποτε λόγο.
Κατά συνέπεια και για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Μ. Μ. Νικολάτος,
Δ.
/ΚΑς