|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 958/04)
22 Ιουνίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
ΕΛΕΝΙΤΣΑ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ
Αιτήτρια
ν.
1. ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ ΛΑΡΝΑΚΑΣ Η/ΚΑΙ
2. ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
Καθ' ων η αίτηση
Ι. Τυπογράφος για την αιτήτρια.
Α. Ζαχαρίου για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια υπηρετούσε ως Σχολική Βοηθός για παιδιά με ειδικές ανάγκες στο Β΄ Δημοτικό Σχολείο Αγίου Λαζάρου, στη Λάρνακα, με σύμβαση ορισμένης διάρκειας. Κατά την παράγραφο 3(β) της Εγκυκλίου που διέπει το θέμα, εφόσον κρίνεται ότι σχολικός βοηθός «που εργοδοτείται ασκεί άριστα τα καθήκοντά του/της, τότε έχει το δικαίωμα (η Επιτροπή Πρόσληψης) να μην προκηρύξει τη θέση και να προσλάβει ξανά το ίδιο άτομο». Δυνατότητα που προκύπτει από το φάκελο ότι χρησιμοποιήθηκε στην περίπτωση της αιτήτριας με απόφαση της Επιτροπής Πρόσληψης ημερομηνίας 3.9.03 ώστε να συνεχίσει η εργοδότησή της και για την επόμενη περίοδο. Δεν συνέβη το ίδιο τον επόμενο χρόνο και η εξήγηση καταγράφεται στο πρακτικό της Επιτροπής Πρόσληψης ημερομηνίας 8.6.04:
«Οι εκπρόσωποι του σχολείου εισηγήθηκαν όπως τερματισθεί το συμβόλαιο της κ. Ελενίτσας Παπαθεοδώρου με τη λήξη της σχολικής χρονιάς 2003-2004 για τους πιο κάτω λόγους:
1. Επενέβαινε στο εκπαιδευτικό έργο της μονάδος.
2. Δεν ήτο εχέμυθος μεταφέροντας λανθασμένες πληροφορίες στους γονείς και άλλους διαβάλλοντας το προσωπικό με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένταση στη μονάδα».
Επομένως, προκηρύχθηκε η θέση, όπως προβλέπεται και στην παράγραφο 3(β) της Εγκυκλίου για ανάλογη περίπτωση αλλά και για την περίπτωση κατά την οποία η Επιτροπή «πιστεύει ότι με τη νέα προκήρυξη θα βρει πιο προσοντούχο άτομο». Στην οποία, ας σημειωθεί, διευκρινίζεται πως ο ως τότε σχολικός βοηθός «έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει και αυτός/ή με άλλους ενδιαφερόμενους/ες τη θέση».
Η αιτήτρια πράγματι επαναδιεκδίκησε τη θέση και μαζί με τους άλλους αιτητές υποβλήθηκε σε προσωπική συνέντευξη. Αποτέλεσμα της οποίας, όπως αναφέρεται στο πρακτικό της Επιτροπής Πρόσληψης, ημερομηνίας 29.6.04, ήταν ο αποκλεισμός της. Μεταφέρω την αιτιολογία:
«Δεν ικανοποίησε την επιτροπή σχετικά με τις απόψεις της σχετικά με την εχεμύθεια που πρέπει να τηρεί κατά την ενημέρωση των γονιών των παιδιών με ειδικές ανάγκες».
Αντικείμενο της προσφυγής είναι η μετέπειτα απόφαση για πρόσληψη της ενδιαφερόμενης Μ. Ανδρέου.
Συζητήθηκαν, βεβαίως, τα αφορώντα στην πιο πάνω αιτιολογία αλλά πρέπει, πρώτα, να εξετάσω δυο άλλα θέματα. Κατ' αρχάς την προδικαστική ένσταση πως η απόφαση απώλεσε την εκτελεστότητά της ή η προσφυγή το αντικείμενό της αφού η πρόσληψη της ενδιαφερόμενης αφορούσε μόνο σε δεκάμηνη περίοδο που ήδη έληξε. Ασφαλώς δεν μπορούμε να στρέψουμε το χρόνο πίσω ώστε να τίθεται ζήτημα, ανάλογα με το αποτέλεσμα της προσφυγής, πράγματι υπηρεσίας της αιτήτριας για την περίοδο εκείνη, αλλά η αιτήτρια παραπέμπει σε ζημιά την οποία θα είναι δυνατό να διεκδικήσει δυνάμει του Άρθρου 146.6 του Συντάγματος, νοουμένου ότι θα προϋπάρξει ακυρωτική απόφαση. Δεν διατυπώθηκε αντίλογος επ' αυτού, η νομολογία είναι σαφής πως κάτω από τις περιστάσεις εξακολουθεί να παραμένει αντικείμενο και η προδικαστική ένσταση είναι αβάσιμη.
Το δεύτερο θέμα έχει εγερθεί από την αιτήτρια και αφορά στη νομιμότητα της σύνθεσης της Επιτροπής Πρόσληψης, όπως περιορίστηκε η εισήγηση κατά τις διευκρινίσεις, ως εξής:
«Τυπογράφος - Θέλω μόνο να περιορίσω τον ισχυρισμό μου σε σχέση με το θέμα της σύνθεσης εγκαταλείποντας όλους τους άλλους ισχυρισμούς μου στο ότι συμμετείχε πρόσωπο το οποίο δεν μπορούσε να συμμετάσχει, συγκεκριμένα η Μαρία Χατζηκώστα, καθότι η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας μιλά για εκπαιδευτικό τάξης ή καθηγητή και όχι εκπαιδευτικούς ή καθηγητές ώστε να δικαιούνται να παρίστανται περισσότερα πρόσωπα.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Δηλαδή η κα Χατζηκώστα μπορούσε να συμμετάσχει αν ήταν μόνη ως εκπαιδευτικός της τάξης.
Τυπογράφος - Ναι, αλλά συμμετείχε άλλη εκπαιδευτικός της τάξης, η κα Μαρία Τζιαρή. Θα το δείτε στο πρακτικό της 29ης Ιουνίου 2004.».
Η σύνθεση της Επιτροπής Πρόσληψης προβλέπεται στη σχετική Εγκύκλιο. Κατά την παράγραφό της που ενδιαφέρει προβλέπει συμμετοχή του διευθυντή/διευθύντριας του σχολείου και εκπαιδευτικού της τάξης/ειδικής μονάδας/καθηγητή συμβουλευτικής, με την επεξήγηση πως αυτοί θα έχουν μια ψήφο. Θεωρώ ορθή την εισήγηση των καθ' ων η αίτηση πως δεν θα υπήρχε ανάγκη ρητής πρόνοιας πως οι πιο πάνω θα είχαν μόνο μια ψήφο αν ήταν επιτρεπτό να παρίσταται μόνο ένας από αυτούς και δεν διαπιστώνω παρανομία στη σύνθεση.
Επί της ουσίας τώρα. Η αιτιολογία του αποκλεισμού της αιτήτριας δεν παραπέμπει στα παράπονα που διατυπώθηκαν εναντίον της για τη συμπεριφορά της την προηγούμενη χρονιά. Παραπέμπει «στις απόψεις της σχετικά με την εχεμύθεια» και εύλογα η αιτήτρια θέτει θέμα σε σχέση με την απουσία οφειλόμενης, σε τέτοια περίπτωση, αιτιολογίας. Ειδικά, αναφορικά με το ποια άποψη εξέφρασε που δεν ικανοποίησε ώστε να είναι δυνατό και να ασκηθεί δικαστικός έλεγχος. Η ίδια, στην αγόρευσή της, ανέφερε πως της υποβλήθηκε μόνο η ερώτηση αν γνώριζε ότι, με βάση τους όρους εργοδότησης, πρέπει να τηρεί εχεμύθεια, στην οποία απάντησε πως γνώριζε πως πρέπει να εργάζεται με εχεμύθεια και να μην αναφέρει οτιδήποτε σε τρίτους. Οι καθ' ων η αίτηση, από την άλλη, επίσης με την αγόρευσή τους, δίδουν άλλα ως περιεχόμενο της συνέντευξης. Ως εξής:
«Οι καθ' ων η αίτηση, στην προσωπική συνέντευξη της αιτήτριας, ανάφεραν σε αυτήν τις κατηγορίες που είχαν ενώπιον τους και από τις απαντήσεις και εξηγήσεις που έδωσε η αιτήτρια απλά επιβεβαίωνε τις εν λόγω κατηγορίες αφού οι απόψεις της σε σχέση με την ενημέρωση τρίτων ήταν αντίθετοι προς τους κανονισμούς στην σύμβαση εργασίας».
Ούτως ή άλλως, τα πρακτικά δεν αναφέρονται σε επιβεβαίωση κατηγοριών που αναφέρθηκαν στην αιτήτρια αλλά απλώς παραπέμπουν σε «απόψεις» που διατύπωσε. Δεν είναι δυνατό να ασκηθεί αναθεωρητικός έλεγχος πάνω σε υποθετική βάση, έξω από τα πρακτικά που τηρήθηκαν και καταλήγω πως ελλείπει στην περίπτωση η αναγκαία αιτιολόγηση. Ώστε να μην αφήνεται και ως ενδεχόμενο να ήταν καταχρηστική η αναφορά σε «απόψεις» ενώ ο πραγματικός λόγος ήταν η εκτίμηση αναφορικά με την προηγούμενη συμπεριφορά της. Οπότε, σε τέτοια περίπτωση, θα έπρεπε να είχε δοθεί στην αιτήτρια η ευκαιρία να απαντήσει. Σημειώνω συναφώς πως, όπως είναι η θέση της, με παραπομπή και στο πρακτικό της 8.6.04, ουδέποτε της δόθηκε τέτοια ευκαιρία. Ούτε και της γνωστοποιήθηκε ο λόγος για τον οποίο προκρίθηκε αντί της συνέχισης της εργοδότησής της η προκήρυξη της θέσης. Αυτά δε, δίνουν και την απάντηση στην εισήγηση των καθ' ων η αίτηση πως το όποιο παράπονό της θα έπρεπε να το είχε διατυπώσει στο πλαίσιο προσφυγής κατά της απόφασης για προκήρυξη της θέσης. Και να ήταν δυνατό να ασκηθεί τέτοια προσφυγή, θέμα στο οποίο δεν χρειάζεται να υπεισέλθω, δεν μπορούσε η αιτήτρια να γνωρίζει πως η απόφαση για προκήρυξη συνδεόταν προς τη δική της συμπεριφορά αφού, αν όχι οτιδήποτε άλλο, σύμφωνα με την Εγκύκλιο, προκήρυξη μπορεί να γίνει και για μόνο το λόγο ότι επιδιώκεται η εργοδότηση βοηθού με περισσότερα προσόντα. Ενώ, όπως και οι καθ' ων η αίτηση δέχονται, η αιτήτρια είχε δικαίωμα να διεκδικήσει εκ νέου τη θέση, με επακόλουθη νομιμοποίηση να προσφύγει κατά του μετέπειτα αποκλεισμού της και της πρόσληψης άλλου.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.