|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1370/2005
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
VAHID GHTALBAHR,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - - -
Α. Ιωάννου (κα), για τον αιτητή
Λ. Ουστά (κα), για τους καθ΄ων η αίτηση.
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο Ιρανός αιτητής ζητά κατά λέξη τις πιο κάτω θεραπείες:
«Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη των Καθ΄ων η αίτηση να διατάξουν παράταση της κράτησης του αιτητή ασύλου από τις 28.01.2005 μέχρι σήμερα, μετά που συνελήφθηκε κατά την διάρκεια τροχαίου ελέγχου επειδή οδηγούσε μηχανοκίνητο όχημα άνευ ασφαλείας έναντι τρίτου, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερείται παντός εννόμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να μην επικυρώνεται η πράξη και ή απόφαση των Καθ΄ων η αίτηση, δια την παραμονή του αιτητή στα Αστυνομικά κρατητήρια Λεμεσού, και να αναγνωρίζεται στον Αιτητή το δικαίωμα παραμονής του στην Κύπρο, και η άμεση απελευθέρωση του, μέχρι τελικής απόφασης επί της αιτήσεως του για παραχώρηση πολιτικού ασύλου.»
Οι καθ΄ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενοι ότι ο αιτητής εστράφη εναντίον ανύπαρκτης διοικητικής πράξης, αφού ποτέ δεν υπήρξε απόφαση των καθ΄ων η αίτηση με την οποία να διατάσσεται η παράταση της κράτησής του αιτητή και η μόνη εκτελεστή διοικητική πράξη είναι διατάγματα απέλασης και κράτησης του αιτητή, που εκδόθηκαν στις 29.1.05 και τα οποία ουδέποτε έχουν προσβληθεί ενώπιον του Δικαστηρίου.
'Σύμφωνα με τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον μου, σε κάποιο στάδιο ο αιτητής υπέβαλε αίτηση ασύλου, αλλά όταν έγινε προσπάθεια να του επιδοθεί επιστολή με την οποία τον καλούσαν να παρουσιασθεί για συνέντευξη, επίδοση της δεν έγινε κατορθωτή γιατί ο αιτητής δεν βρισκόταν στη δοθείσα διεύθυνση. Κατ΄ακολουθία ο φάκελος του αιτητή έκλεισε και δεν εθεωρείτο πλέον αυτός ως αιτητής ασύλου. Στις 3.9.04 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, με επιστολή ενημέρωνε τον αιτητή ότι η άδεια παραμονής του είχε ακυρωθεί και τον καλούσε να εγκαταλείψει τη Δημοκρατία. Στις 28.1.05 ο αιτητής εντοπίστηκε από την Αστυνομία Λεμεσού στη διάρκεια τροχαίου ελέγχου και συνελήφθη, την επόμενη δε εκδόθηκαν διατάγματα απέλασης και κράτησης. Ακολούθως, σε κάποιο στάδιο η Υπηρεσία Ασύλου επανάνοιξε το φάκελο του αιτητή για να εξετάσει την αίτηση ασύλου του και η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ανέστειλε την εκτέλεση του διατάγματος απέλασης. Η αίτηση για άσυλο απορρίφθηκε, καθώς επίσης και η ιεραρχική προσφυγή που ακολούθησε.
Προκύπτει σαφώς από τα πιο πάνω πως η κράτηση του αιτητή δεν ήταν άμεση συνέπεια της σύλληψης του μετά από τροχαίο έλεγχο και με βάση τη διάπραξη τροχαίων αδικημάτων που συνέβηκαν στις 28.1.05 όταν εντοπίστηκε, όπως ανέφερα πιο πάνω και ούτε τίθεται θέμα διοικητικής πράξης επακόλουθης «παράτασης» της κράτησης. Η κράτησή του έγινε δυνάμει διατάγματος κράτησης που εκδόθηκε στις 29.1.05 μαζί με το διάταγμα απέλασης μετά τον εντοπισμό του από την Αστυνομία Λεμεσού, αφού αυτός βρισκόταν παράνομα στην Κύπρο.
Είναι γεγονός ότι τα διατάγματα απέλασης και κράτησης του αιτητή ημερομηνίας 29.1.05 ουδέποτε προσεβλήθησαν με προσφυγή και ως εκ τούτου κρίνω ότι η προδικαστική ένσταση ευσταθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διάταγμα για έξοδα.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.