ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 555/2005)
7 Απριλίου, 2006
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
SAGAR SAGAR
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ/Η ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
Θ. Αχιλλέως για τον αιτητή.
Δ. Κούσιου για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής, ηλικίας 25 ετών, κατάγεται από την Μπαγκλαντές και στις 2.8.03 εισήλθε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία. Στις 28.11.03 υπέβαλε αίτηση για παροχή πολιτικού ασύλου και η προσφυγή αφορά στην απόρριψή της, κατ' αρχάς από την Υπηρεσία Ασύλου και στη συνέχεια, μετά τη διοικητική προσφυγή που άσκησε, από την Αναθεωρητική Αρχή, η οποία ταυτόχρονα έκρινε πως δεν θεμελιώθηκε λόγος για παραχώρηση στον αιτητή, δυνάμει του άρθρου 19A του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(1)/2000 όπως τροποποιήθηκε), του καθεστώτος διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.
Βρισκόταν στη βάση των απορριπτικών αποφάσεων η αξιολόγηση πως ο αιτητής ήταν αναξιόπιστος. Αυτό ενόψει, κυρίως, τριών στοιχείων. Ενώ, κατά τον ισχυρισμό του, αιτία της απόφασής του να εγκαταλείψει τη χώρα του ήταν ο φόβος του εξαιτίας της ιδιότητάς του ως μέλος του πολιτικού κόμματος AWAMI League, κατά τη συνέντευξη στην οποία υπεβλήθη δεν γνώριζε βασικά στοιχεία σε σχέση με το κόμμα, οι όποιες δε απαντήσεις έδωσε ήταν γενικές και αόριστες. Περαιτέρω, ουδέποτε αντιμετώπισε οποιοδήποτε πρόβλημα ο ίδιος και, τελικά, υπέβαλε το αίτημα για πολιτικό άσυλο μήνες μετά την παράνομη άφιξή του στην Κύπρο. Ό,τι προέκυπτε, κατά την εκτίμηση της Αναθεωρητικής Αρχής, ήταν η ύπαρξη στοιχείων, όπως η δήλωσή του πως αρχικός του σκοπός ήταν η μεταβασή του στην Ιταλία για εξασφάλιση εργασίας εκεί, οικονομικού μετανάστη. Προσθέτω πως η Αναθεωρητική Αρχή, αναφερόμενη στους λόγους που ο αιτητής περιέλαβε στη διοικητική του προσφυγή εξήγησε πως δεν ευσταθούσε ο ισχυρισμός του πως η υπηρεσία ασύλου αξιολόγησε κακώς ή καθόλου τα γεγονότα και πως ο αιτητής παρά το παράπονό του, είχε χρόνο να προσκομίσει οποιαδήποτε έγγραφα κατά την υποβολή της διοικητικής προσφυγής.
Τα νομικά σημεία, τα γεγονότα στην προσφυγή και η γραπτή αγόρευση του αιτητή εξαντλούνται σε γενικότητες. Αναφέρονται σε κακή αξιολόγηση των γεγονότων, σε παραβίαση βασικών αρχών δικαιοσύνης και δικαιωμάτων, σε ανύπαρκτη ή ελαττωματική έρευνα, σε πλάνη, σε στήριξη της διοίκησης σε πεπλανημένα κριτήρια, σε συνύπαρξη των προϋποθέσεων του άρθρου 19Α, εντελώς γενικώς και αορίστως. Χωρίς καμιά απολύτως εξειδίκευση με αναφορά σε οτιδήποτε το συγκεκριμένο και, πολύ λιγότερο, επιχειρηματολογία, περιορίστηκαν σε ξηρούς ισχυρισμούς.
Η αιτιολογία της απόρριψης ήταν σαφής, παραπέμπει ρητώς σε στοιχεία υπαρκτά, όπως αυτά προέκυψαν από την έρευνα που περιλάμβανε την προσωπική συνέντευξη στην οποία υποβλήθηκε ο αιτητής και, στην απουσία στοιχειοθέτησης οποιουδήποτε λόγου που θα μπορούσε να επιδράσει στη νομιμότητά της, είτε σε σχέση με το πολιτικό άσυλο είτε σε σχέση με τη συμπληρωματική προστασία ή το άρθρο 19Α, καταλήγω πως η προσφυγή είναι εντελώς αβάσιμη. Απορρίπτεται, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.