ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 157/2005)

 

18 Απριλίου, 2006

 

[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής.]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25, 26, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΜΙΤΑΣ,

Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,

Καθ΄Ων η Αίτηση.

 

_________

 

Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Ε. Ζαχαριάδου, δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα  για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.

_________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση στην Πολεοδομική Αρχή για Χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση κατοικίας σε κτήμα του στο Λυθροδόντα για το οποίο, εφ΄όσον ευρίσκεται εκτός του ορίου ανάπτυξης, ισχύουν οι πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής και δη της παραγράφου 9(Γ)(β)(1)(α) ότι απαιτείται η ύπαρξη ικανοποιητικής προσπέλασης.  Το εν λόγω κτήμα είχε προκύψει μετά από υποδιαίρεση κτήματος και εγγραφή δρόμου, του οποίου και εφάπτεται, το 1998.  Η Πολεοδομική Αρχή αρνήθηκε τη χορήγηση άδειας για τους ακόλουθους λόγους:

 

 

"(500)    Το τεμάχιο με αρ. 225 πάνω στο οποίο προτείνεται η ανέγερση της μονοκατοικίας εμπίπτει μέσα στην πολεοδομική ζώνη Γ3 που βρίσκεται εκτός περιοχής ανάπτυξης όπου ισχύουν οι πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής για τη Μεμονωμένη κατοικία.  Δεδομένου ότι το τεμάχιο αυτό προέκυψε μεταγενέστερα της 1.12.90 ως αποτέλεσμα υποδιαίρεσης των τεμ. με αρ. 134 και 135/2 με διαδικασία η οποία δεν συνάδει με τις πρόνοιες της Πολιτικής 9(Γ)(β)1(α) της Δήλωσης Πολιτικής η χορήγηση της αιτούμενης άδειας δεν είναι δυνατή σύμφωνα με την Πολιτική αυτή.

 

(501)     Η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν διαθέτει κατάλληλη, ικανοποιητική και άνετη δημόσια προσπέλαση σύμφωνα με τις πρόνοιες της Εντολής Ι/94, κατά παράβαση των προνοιών της παρ. 1(γ) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής (Γενικές Πρόνοιες Πολιτικής)."

 

 

 

Η Πολεοδομική Αρχή φαίνεται να βασίσθηκε στα αναφερόμενα σε επιστολή του Επάρχου Λευκωσίας ημερομηνίας 3.11.2004 στην οποία αναφέρονται τα εξής:

 

"Οι δρόμοι που φαίνονται με μπλε χρώμα στο συνημμένο σχέδιο έχουν εγγραφεί.  Μετά την εγγραφή τους το πρώην Συμβούλιο Βελτιώσεως Λυθροδόντα ζήτησε από το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας τη διαγραφή τους γιατί η εγγραφή των δρόμων είχε γίνει κατόπιν αίτησης του Προέδρου του Συμβουλίου Βελτιώσεως χωρίς την έγκριση των μελών του.

 

Το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας δεν έχει μέχρι στιγμής δώσει οποιαδήποτε απάντηση κατά πόσο προτίθεται να προβεί ή όχι στη διαγραφή των δρόμων.

 

Να σημειωθεί όμως ότι για το μέρος του τεμ. 208 (Παράρτημα ΙΙ) το οποίο φαίνεται με κόκκινο χρώμα δεν λήφθηκε η συγκατάθεση του ιδιοκτήτη και ως εκ τούτου ακόμα και αν οι υπόλοιποι δρόμοι θεωρηθούν ως εγγραφέντες η προσπέλαση προς το τεμ. 225 αποκόπτεται λόγω του πιο πάνω γεγονότος."

 

 

 

Αναφέρετο ακόμα επιστολή του Κοινοτικού Συμβουλίου Λυθροδόντα με την οποία ενίστατο στη διενεργηθείσα εγγραφή των εν λόγω δρόμων και ζητούσε τη διαγραφή τους.

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Αιτητή προβαίνει σε σειρά αλληλένδετων εισηγήσεων αναφορικά με τη θέση του Αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη.  Ως προς τον πρώτο λόγο για τον οποίο απερρίφθη η αίτηση για πολεοδομική άδεια, συμφωνώ ότι η Πολεοδομική Αρχή ενήργησε υπό πλάνη.  Η παράγραφος 9(Γ)(β)(1)(α) προνοεί ότι η Πολεοδομική Αρχή μπορεί να χορηγήσει πολεοδομική άδεια για την ανέγερση κατοικίας σε κτήμα που βρίσκεται εκτός του ορίου ανάπτυξης αν αυτό, μεταξύ άλλων, προέκυψε από διαίρεση γης μετά από χορήγηση της αναγκαίας άδειας μετά από την 1.12.1990.  Εδώ ήταν δεδομένη η νομιμότητα της διαίρεσης που έγινε το 1998 από την οποία προέκυψε το τεμάχιο 225 και ήταν ανεπίτρεπτο για την Πολεοδομική Αρχή να την αμφισβητήσει λέγοντας ότι το εν λόγω κτήμα προέκυψε ως αποτέλεσμα υποδιαίρεσης "με διαδικασία η οποία δεν συνάδει με τις πρόνοιες της Πολιτικής 9(Γ)(β)(1)(α) της Δήλωσης Πολιτικής".  Έλεγχος της νομιμότητας της πράξης διαχωρισμού δεν μπορούσε να γίνει από την Πολεοδομική Αρχή.  Δοθείσας λοιπόν της νομιμότητας του διαχωρισμού, το κτήμα του Αιτητή πληρούσε τις προς τούτο προϋποθέσεις της παραγράφου 9(Γ)(β)(1)(α). 

 

Ως προς το δεύτερο λόγο για τον οποίο απερρίφθη η αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας, η κρίση της Πολεοδομικής Αρχής φαίνεται να βασίζεται, εφ΄όσον συναρτάται προς την επιστολή του Επάρχου, στο ότι, αν και το κτήμα εφάπτετο δρόμου, ο δρόμος αυτός δεν του παρείχε απρόσκοπτη προσπέλαση αφού διακόπτετο στα σημεία που παρεμβάλλετο το τεμάχιο 208 και, ευρύτερα, αν και οι εν λόγω δρόμοι είχαν εγγραφεί, εν τούτοις το Κοινοτικό Συμβούλιο Λυθροδόντα είχε ζητήσει τη διαγραφή τους ως παρανόμως διενεργηθείσα.  Στο βαθμό που η απόφαση βασίζεται στο δεύτερο στοιχείο, και σημειωτέον ότι δεν εξειδικεύει σε ποια στοιχεία της επιστολής του Επάρχου βασίζεται, είναι σαφώς πεπλανημένη αφού και πάλι η νομιμότητα της εγγραφής των δρόμων είναι δεδομένη και μόνο με ανάκληση της και ακόλουθη διαγραφή των δρόμων θα μπορούσε να άλλαζαν τα δεδομένα.  Στο βαθμό δε που η απόφαση βασίζεται στο πρώτο στοιχείο, είναι αμφίβολο αν η Εντολή 1/1994, προς την οποία τούτο συναρτάται χωρίς όμως να συσχετίζεται προς οποιαδήποτε συγκεκριμένη πρόνοια της ώστε να απολήγει να είναι και αναιτιολόγητο, αναφέρεται σε προσπέλαση με την έννοια που την αντελήφθη η Πολεοδομική Αρχή, δηλαδή ως προς την ευρύτερη περιοχή, παρά μόνο ως προς την άμεση προσπέλαση του κτήματος σε δημόσιο δρόμο την οποία αναμφιβόλως διέθετε το κτήμα του Αιτητή.

 

Καταλήγω λοιπόν ότι η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.  Η Δημοκρατία θα καταβάλει £500 έξοδα στον Αιτητή.

 

 

                                                                   Δ. Χατζηχαμπής,

                                                                                  Δ.

/ΚΧ"Π


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο