|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1440/2005)
21 Μαρτίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΟΛΙΒΙΑ ΠΑΣΧΑΛΗ,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Ξ. Ξενοφώντος για την Αιτήτρια.
Ελ. Λοϊζίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια, η οποία είναι εκπαιδευτικός του δημοσίου τομέα, είχε ζητήσει άδεια για μερική ιδιωτική απασχόληση, σύμφωνα με το άρθρο 54 των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 - 2004. Αρχικά το αίτημά της απορρίφθηκε. Παρόμοια άδεια της είχε παραχωρηθεί για το 2003-2004. Η αιτήτρια ζητούσε τη συγκεκριμένη άδεια λόγω ολικής ανικανότητας του συζύγου της για εργασία ένεκα αναπηρίας.
Δέκα μέρες μετά την καταχώρηση της προσφυγής το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού με επιστολή του την πληροφόρησε ότι ύστερα από επανεξέταση του θέματος και λαμβανομένων υπ΄ όψιν των ιδιαίτερων οικογενειακών περιστάσεών της, οι οποίες κρίθηκαν ότι συνιστούν εξαιρετική περίπτωση, το αίτημά της για μερική απασχόληση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου εγκρίθηκε.
Στις 13.2.2006 ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας εξεδήλωσε την πρόθεσή του να αποσύρει την προσφυγή, αλλά η κα Λοϊζίδου που παρουσιαζόταν για τους καθ΄ ων η αίτηση ζήτησε χρόνο για να διερευνήσει το θέμα των εξόδων. Στη συνέχεια, στις 20.2.2006, η κα Λοϊζίδου ανέφερε ότι δεν δέχεται να καταβάλει οποιαδήποτε έξοδα, με αποτέλεσμα η υπόθεση να οριστεί για ακρόαση επί του θέματος αυτού.
Είναι καθιερωμένη η αρχή ότι τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα. Αποτελεί επίσης πρακτική ότι στην περίπτωση που προσφυγή αποσύρεται, είτε λόγω παραδοχής της διοίκησης ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι παράνομη, είτε ακύρωσής της λόγω επανεξέτασης και έγκρισης του σχετικού αιτήματος, τα έξοδα της διαδικασίας βαρύνουν τους καθ΄ ων η αίτηση.
Στην παρούσα περίπτωση η κα Λοϊζίδου αρνήθηκε να καταβάλει έξοδα γιατί, όπως ισχυρίστηκε αρχικά, η παραχώρηση στην αιτήτρια έγινε χαριστικά. Στη συνέχεια υπενόησε ότι ο λόγος της άρνησης καταβολής των εξόδων ήταν η αδικαιολόγητη, κατά την άποψή της, καταχώρηση της παρούσας προσφυγής, γιατί συγκεκριμένος λειτουργός του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, λίγες μέρες προηγουμένως, είχε αφήσει να νοηθεί στο δικηγόρο της αιτήτριας ότι το αίτημά της θα ικανοποιείτο. Εκτός του ότι ο τελευταίος ισχυρισμός συνιστά μαρτυρία και δεν μπορεί να ληφθεί υπ΄ όψιν, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η προσφυγή καταχωρήθηκε λίγες μόνο μέρες πριν την εκπνοή της προνοουμένης προθεσμίας. Ο συνήγορος της αιτήτριας δεν μπορούσε, βέβαια να αφήσει να παρέλθει η προθεσμία, βασιζόμενος σε μία αόριστη και καθόλου δεσμευτική δήλωση κάποιου λειτουργού του Υπουργείου.
Δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά. Από τα τεκμήρια που κατατέθηκαν ενώπιόν μου και ιδίως το τεκμήριο 6 όπου, κατά παραδοχή των καθ΄ ων η αίτηση, οι ιδιαίτερες οικογενειακές περιστάσεις της αιτήτριας κρίθηκαν ότι συνιστούν «εξαιρετική περίπτωση», ό,τι απαιτεί δηλαδή το άρθρο 54, φαίνεται το βάσιμο των λόγων της επιτυχούς προσφυγής της αιτήτριας.
Δεν θεωρώ την άρνηση της κας Λοϊζίδου να δεχθεί την απόσυρση της προσφυγής με έξοδα, σαν προσπάθεια διασφάλισης του δημοσίου χρήματος, αλλά ενέργεια που κατέληξε σε σπατάλη του χρόνου του δικαστηρίου, χωρίς μάλιστα ιδιαίτερο λόγο.
Ο βαθύτερος λόγος της έγκρισης του αιτήματος από το Υπουργείο είναι ουσιαστικά άνευ σημασίας, κι΄ αν η αιτούμενη άδεια δόθηκε, όπως υπάρχει ισχυρισμός, για ανθρωπιστικούς λόγους, γεγονός παραμένει το ότι το Υπουργείο θεώρησε την αίτηση δικαιολογημένη μέσα στα πλαίσια του σχετικού νόμου και τις περιστάσεις «εξαιρετική περίπτωση».
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης,
Δ.
/ΜΔ