|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1111/2004,
1171/2004 και 35/2005)
21 Μαρτίου, 2006
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1111/2004)
ΡΕΝΑ ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
--------------
(Υπόθεση Αρ. 1171/2004)
ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΣΩΖΟΜΕΝΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
--------------
(Υπόθεση Αρ. 35/2005)
ΑΝΔΡΟΥΛΛΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
--------------
Προσφυγή Αρ. 1111/2004
Χρ. Κληρίδης, για την Αιτήτρια.
Δ. Λυσάνδρου εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
Γ. Παναγίδης για Στ. Δρυμιώτη για το Ενδιαφ. Μέρος 1 Π. Αφάμη.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφ. Μέρος 2 Α. Χριστοφίδη.
Μ. Σπανού, για το Ενδιαφ. Μέρος 3 Μ. Λαμπρινό και το Ενδιαφ. Μέρος 5 Γ. Χατζηιωσήφ.
Α. Λαδάς, για το Ενδιαφ. Μέρος 4 Σ. Ζαπίτη.
Προσφυγή Αρ. 1171/2004
Σ. Νικολάου για Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδη, για τον Αιτητή.
Δ. Λυσάνδρου εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
Γ. Παναγίδης για Στ. Δρυμιώτη για το Ενδιαφ. Μέρος 1 Π. Αφάμη.
Μ. Φιλίππου για Χρ. Μαυρονικόλα, για το Ενδιαφ. Μέρος 2 Ι. Σοφό.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφ. Μέρος 3 Α. Χριστοφίδη.
Μ. Σπανού, για το Ενδιαφ. Μέρος 4 Μ. Λαμπρινό και το Ενδιαφ. Μέρος 6 Γ. Χατζηιωσήφ.
Α. Λαδάς, για το Ενδιαφ. Μέρος 5 Σ. Ζαπίτη.
Προσφυγή Αρ. 35/2005
Χρ. Κληρίδης, για την Αιτήτρια.
Δ. Λυσάνδρου εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
Γ. Παναγίδης για Στ. Δρυμιώτη για το Ενδιαφ. Μέρος 1 Π. Αφάμη.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφ. Μέρος 2 Α. Χριστοφίδη.
Μ. Σπανού, για το Ενδιαφ. Μέρος 3 Μ. Λαμπρινό και το Ενδιαφ. Μέρος 5 Γ. Χατζηιωσήφ.
Α. Λαδάς, για το Ενδιαφ. Μέρος 4 Σ. Ζαπίτη.
Μ. Φιλίππου για Χρ. Μαυρονικόλα, για το Ενδιαφ. Μέρος 6 Ι. Σοφό.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι συνεκδικαζόμενες αυτές προσφυγές κατεχωρήθησαν από τρεις μη επιλεγέντες υποψήφιους για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Εκτελεστικού Μηχανικού στο Τμήμα Δημοσίων Έργων (θέση προαγωγής) στην οποία με την προσβαλλόμενη απόφαση της ΕΔΥ διορίσθησαν τα έξι Ενδιαφερόμενα Μέρη. Οι προσφυγές προσβάλλουν την προαγωγή όλων των Ενδιαφερομένων Μερών πλην της 1111/2004 η οποία δεν προσβάλλει την προαγωγή του κ. Σοφού.
Ενώπιον της ΕΔΥ ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή μόνο δύο από τα Ενδιαφερόμενα Μέρη, τον κ. Σοφό και τον κ. Αφάμη. Οι άλλοι τέσσερις υποψήφιοι που σύστησε δεν επιλέγησαν από την ΕΔΥ. Μεταξύ εκείνων ήσαν και οι Αιτήτριες στις προσφυγές 1111/2004 και 35/2005 κα Αντωνιάδου και κα Χαραλάμπους. Ο Αιτητής στην προσφυγή 1171/2004 κ. Παπασωζόμενος δεν είχε συστηθεί από το Διευθυντή.
Η προσφυγή του κ. Παπασωζόμενου επικεντρώνεται, ως θα αναμένετο, στην εισήγηση ότι η σύσταση του Διευθυντή έπασχε, εισήγηση που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε βέβαια εν πάση περιπτώσει να καλύπτει τους τέσσερις μη συστηθέντες και επιλεγέντες από την ΕΔΥ παρά μόνο τον κ. Σοφό και τον κ. Αφάμη. Αντιπαρέρχομαι τις εισηγήσεις ότι ο Διευθυντής δεν μπορούσε να γνώριζε, όπως είπε ότι γνώριζε, προσωπικά όλους τους 29 υποψήφιους, και ότι η γνώμη του Διευθυντή ήταν προπαρασκευασμένη και όχι προϊόν γνήσιας έρευνας και διαβούλευσης με τους άμεσα προϊσταμένους, που εν πάση περιπτώσει δεν στοιχειοθετούνται αλλά και έχουν ήδη απαντηθεί στη νομολογία. Η βασική εισήγηση του κ. Παπασωζόμενου είναι ότι ο Διευθυντής, αλλά και η ΕΔΥ, εβασίσθη και ανεφέρθη μόνο στα της υπηρεσίας των συστηθέντων και των επιλεγέντων και ουδόλως ανεφέρθη στα της υπηρεσίας του Αιτητή. Γίνεται προς τούτο μακρά αναφορά στην υπηρεσία του Αιτητή στην αγόρευση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του. Για να καταδειχθεί όμως τι; Όλα αυτά τα στοιχεία ήσαν ενώπιον του Διευθυντή. Τα όσα ο Διευθυντής ανέφερε για την υπηρεσία των υποψηφίων τους οποίους σύστησε ήσαν περιγραφικά της υπηρεσίας τους και ουδόλως εξυπάκουαν ότι δεν είχε υπ΄ όψη του ή ότι παραγνώρισε την αντίστοιχη υπηρεσία του κ. Παπασωζόμενου. Απεναντίας, ο Διευθυντής σύγκρινε και σχολίασε ειδικά τον κ. Παπασωζόμενο με κάθε ένα από τους υποψήφιους που σύστησε και αιτιολόγησε την κατάληξη του να συστήσει κάθε ένα από αυτούς αντί τον κ. Παπασωζόμενο.
Για αυτή την αιτιολόγηση παραπονείται βέβαια στη συνέχεια ο κ. Παπασωζόμενος ειδικά ως προς την άποψη του Διευθυντή ότι το μεταπτυχιακό του κ. Παπασωζόμενου (MSC in Water and Waste Engineering for Developing Countries) δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Δύο πράγματα να λεχθούν. Από τα στοιχεία που είχε ενώπιον του ο Διευθυντής, σε συνάρτηση με το σχέδιο υπηρεσίας, δεν καταδεικνύεται ως πεπλανημένη ή μη εύλογα επιτρεπτή η διαπίστωση αυτή, και έπειτα είναι φανερό από τα όσα ανέφερε ο Διευθυντής ότι η σύσταση του βασίσθηκε ουσιαστικά στην υπεροχή σε αξία των συστηνομένων, και δη των κ. Σοφού και κ. Αφάμη που όπως είπα μόνους μπορεί να αφορά η εισήγηση ως προς τη σύσταση αφού οι άλλοι συστηθέντες δεν επιλέγησαν, έναντι του κ. Παπασωζόμενου παρά την υπεροχή του σε αρχαιότητα. Η αντίληψη για την υπεροχή αυτή δεν ανατρέπεται από τα στοιχεία των φακέλων, αφού μάλιστα η αξιολόγηση του κ. Παπασωζόμενου κατά τα έτη 2002 και 2003 έδειχνε πτώση του. Εξ άλλου, και ο κ. Αφάμης διέθετε μεταπτυχιακό που εκρίθη σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, στο οποίο επίσης απεδόθη σημασία. Ούτε πεπλανημένη ούτε αναιτιολόγητη ήταν λοιπόν η σύσταση του Διευθυντή.
Παράπονο εκφράζει όμως ο κ. Παπασωζόμενος και ως προς την επιλογή της ΕΔΥ. Χωρίς έρευνα και αναιτιολόγητα, λέγει, δέχθηκε τη σύσταση για τον κ. Σοφό και τον κ. Αφάμη και επέλεξε αυτούς και τα άλλα τέσσερα Ενδιαφερόμενα Μέρη. Πέραν της αναφοράς σε γενική νομολογία, η εξειδίκευση της θέσης αυτής περιορίζεται στην εισήγηση ότι, ενώ ο κ. Παπασωζόμενος δεν υστερούσε σε αξία, παρεγνωρίσθη η αρχαιότητα του και η υπεροχή του σε προσόντα. Ως προς τον κ. Σοφό και τον κ. Αφάμη βεβαίως, όσα ελέχθησαν για τη σύσταση του Διευθυντή ισχύουν και για την ΕΔΥ. Η ΕΔΥ επέλεξε τον κ. Σοφό και τον κ. Αφάμη αφού τους συνέκρινε ειδικά με τον κ. Παπασωζόμενο βασικά με αναφορά στην υπεροχή τους σε αξία στην οποία νόμιμα απέδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα από ότι στην αρχαιότητα του κ. Παπασωζόμενου η οποία εν πάση περιπτώσει περιορίζετο σε μερικούς μήνες, αλλά και, όσον αφορά τον κ. Αφάμη, με αναφορά στην κατοχή μεταπτυχιακού σχετικού με τα καθήκοντα της θέσης. Ούτε ήταν παράνομη, για το λόγο που ήδη ανεφέρθη ως προς την αντίστοιχη κρίση του Διευθυντή, η κρίση της ότι το MSc του κ. Παπασωζόμενου δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Ως προς τα άλλα τέσσερα Ενδιαφερόμενα Μέρη, και πάλι δεν μπορεί να λεχθεί ότι η επιλογή της ΕΔΥ δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή. Όλοι υπερείχαν σε βαθμολογημένη αξία του κ. Παπασωζόμενου, η υπεροχή του οποίου σε αρχαιότητα δεν ήταν ούτε ένα έτος, ενώ εκείνοι διέθεταν πρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Ήταν στην υπεροχή τους σε αξία κατά κύριο λόγο και σε προσόντα, παρά την αρχαιότητα άλλων, όπως ο κ. Παπασωζόμενος, που η ΕΔΥ βασίσθηκε, απόλυτα νόμιμα, για να τους επιλέξει.
Η Αιτήτρια στην προσφυγή 1111/2004 κα Αντωνιάδου όπως και η Αιτήτρια στην προσφυγή 35/2005 είχαν συστηθεί από το Διευθυντή. Η ΕΔΥ όμως απεφάσισε να μη δεχθεί τη σύσταση του και αντ΄αυτών επέλεξε τα άλλα τέσσερα Ενδιαφερόμενα Μέρη διότι:
"...συγκρινόμενοι με τους συστηθέντες, υπερέχουν και/ή είναι ίσοι αυτών σε αξία, όπως η αξία αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση αυτές των τελευταίων χρόνων στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, αξιολογηθέντες ως καθόλα εξαίρετοι, και διαθέτουν όλοι υπέρτερα προσόντα, τα οποία, παρόλο που δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και, ως εκ τούτου, τους δόθηκε η ανάλογη βαρύτητα."
Είναι κατά της κρίσης αυτής της ΕΔΥ που κυρίως βάλλουν οι Αιτήτριες, εισηγούμενες ότι η ΕΔΥ απέκλινε από τη σύσταση του Διευθυντή χωρίς να δώσει τη δέουσα ειδική αιτιολογία. Ορθώς βεβαίως υποδεικνύει στην αγόρευσή του ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία ότι η όλη εισήγηση αυτή είναι αντιφατική προς το νομικό σημείο 10 της προσφυγής ότι "Η σύσταση του Διευθυντή και η τελική κρίση της Καθ΄ης στερούνται αιτιολογίας και θυματοποίησαν την Αιτήτρια", έστω και αν αυτό τελικά απεσύρθη, εφ΄όσον ο Διευθυντής είχε συστήσει τις Αιτήτριες. Εν πάση περιπτώσει όμως, θα εξετάσω το θέμα. Οι Αιτήτριες, εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος τους, ουσιαστικά ήσαν ισοδύναμες σε αξία των εν λόγω τεσσάρων Ενδιαφερομένων Μερών και υπερείχαν αυτών σε αρχαιότητα. Σημειώνοντας βεβαίως ότι τα εν λόγω τέσσερα Ενδιαφερόμενα Μέρη υπερείχαν σε αξία, έστω και ελαφρά, των Αιτητριών, και ότι η αρχαιότητα των Αιτητριών ήταν ουσιαστικά άνευ σημασίας αφού περιορίζετο στον ένα μήνα, δεν μπορεί να έχει έρεισμα η εισήγηση ότι είναι αναιτιολόγητη η απόκλιση της ΕΔΥ υπό τη σύσταση του Διευθυντή και μη εύλογα επιτρεπτή η επιλογή της. Η σύσταση του Διευθυντή είναι μόνο ένα από τα στοιχεία κρίσης. Η ΕΔΥ εδικαιούτο να θέσει βαρύτητα στις καθ΄όλα εξαίρετες αξιολογήσεις των τεσσάρων Ενδιαφερομένων Μερών, που αποκάλυπταν έστω και ελαφρά υπεροχή τους, σε συνδυασμό με τα υπέρτερα προσόντα τους που ήσαν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και που δεν διέθεταν οι Αιτήτριες, για να δικαιολογήσει την απόκλιση της από τη σύσταση του Διευθυντή και την επιλογή της. Δεν μπορεί να λησμονείται ότι η ευθύνη της τελικής αξιολόγησης όλων των στοιχείων κρίσης και της λήψης απόφασης ανήκει στην ΕΔΥ και μόνο, η επιλογή της οποίας κρίνεται ως προς το εύλογα επιτρεπτό της με αναφορά σε όλα τα ενώπιον της δεδομένα και όχι ως προς την κρίση που θα μπορούσε εναλλακτικά να προσφερθεί.
Ως προς τον κ. Αφάμη, ο οποίος είχε συστηθεί, δεν γίνεται οποιαδήποτε σχετική εισήγηση. Τούτο δεν εκπλήττει, αφού η όλη υπόθεση των Αιτητριών οικοδομείται στη σύσταση τους από το Διευθυντή ώστε να ήταν αντιφατικό προς αυτή οποιοδήποτε παράπονο για την επιλογή του επίσης συστηθέντος κ. Αφάμη.
Όλες οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται στην ολότητά τους. Η Αιτήτρια στην προσφυγή 1111/2004 θα καταβάλει £300 έξοδα στη Δημοκρατία και ανά £100 έξοδα στα Ενδιαφερόμενα Μέρη κ. Χριστοφίδη, κ. Ζαπίτη, κ. Λαμπρινό και κ. Χατζηϊωσήφ. Ο Αιτητής στην προσφυγή 1171/2004 θα καταβάλει £300 έξοδα στη Δημοκρατία και ανά £100 έξοδα στα Ενδιαφερόμενα Μέρη κ. Χριστοφίδη, κ. Ζαπίτη, κ. Λαμπρινό και κ. Χατζηϊωσήφ. Η Αιτήτρια στην προσφυγή 35/2005 θα καταβάλει £300 έξοδα στη Δημοκρατία και ανά £100 έξοδα στα Ενδιαφερόμενα Μέρη κ. Χριστοφίδη, κ. Ζαπίτη, κ. Λαμπρινό και κ. Χατζηϊωσήφ.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π