|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 1109/2004)
28 Μαρτίου, 2006
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
- - - - - -
Α. Παναγιώτου, για τον Αιτητή.
Α. Μαππουρίδης, για την Καθ΄ ης η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής, επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (στο εξής «η Αναθεωρητική Αρχή») με την οποία η Αρχή, αποδέχτηκε την ιεραρχική προσφυγή του ενδιαφερόμενου μέρους Δημήτρη Κωνσταντίνου και ακύρωσε την απόφαση της Αρχής Αδειών για τη χορήγηση μιας άδειας οδικής χρήσεως αστικού ταξί στον αιτητή.
Η Αρχή Αδειών, γνωστοποίησε με ανακοίνωση της τη χορήγηση νέων αδειών οδικής χρήσης αστικών ταξί για την περιοχή Λευκωσίας. Στην ανακοίνωση αναφερόταν ότι θα ληφθούν υπόψη και αιτήσεις που είχαν υποβληθεί προηγουμένως. Στις 2.10.01 η Αρχή Αδειών ζήτησε από τον αιτητή, ο οποίος είχε υποβάλει τέτοια αίτηση, να παρουσιάσει όλα τα σχετικά πιστοποιητικά και βεβαιώσεις από τα οποία να προκύπτει ότι ικανοποιεί τα κριτήρια που είχαν τεθεί για τη χορήγηση των νέων αδειών. Ο αιτητής απέστειλε όλα τα σχετικά. Ο Ανώτερος Ελεγκτής Μεταφορών ετοίμασε έκθεση και στις 5.6.02 ο αιτητής παρακάθισε σε προφορική εξέταση ενώπιον της Αρχής Αδειών. Οι εντυπώσεις που καταγράφηκαν είναι οι εξής:
«Συνέβαλε πάρα πολύ στη συνέντευξη. Απάντησε έξυπνα και εύστοχα σε όλες τις ερωτήσεις που του/της υποβλήθηκαν. Μιλούσε εύκολα και έδωσε την εντύπωση ότι έχει απόλυτη γνώση σε ότι αφορά το επάγγελμα του οδηγού αστικού ταξί.»
Η Αρχή Αδειών, ζήτησε, στη συνέχεια τις απόψεις του Τμήματος Οδικών Μεταφορών σχετικά με το αποτέλεσμα έρευνας που έγινε αναφορικά με την αξία πώλησης των αδειών οδικής χρήσεως ανά αστική περιοχή καθώς και για τις θέσεις των εκπροσώπων των αυτοκινητιστικών οργανώσεων σχετικά με την ανάγκη χορήγησης νέων αδειών. Η Αρχή Αδειών αφού έλαβε υπόψη όλα τα σχετικά έγγραφα, καθόρισε τα αριθμητικά πλαίσια των νέων αδειών που θεώρησε ότι έπρεπε να χορηγηθούν για κάθε μια αστική τροχαία περιοχή. Εξέτασε επίσης τους διοικητικούς φακέλους όλων των υποψηφίων για την αστική τροχαία περιοχή Λευκωσίας και ενέκρινε τους αιτητές με αύξοντα αριθμό 1-28, συμπεριλαμβανομένου και του αιτητή, γεγονός που του κοινοποίησε με διπλοσυστημένη επιστολή ημερ. 2.12.02.
Στις 20.12.02 υποβλήθηκε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης από το ενδιαφερόμενο μέρος Δημήτρη Κωνσταντίνου. Η Αναθεωρητική Αρχή, εξέτασε την πιο πάνω προσφυγή και έδωσε οδηγίες στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών για διεξαγωγή έρευνας προκειμένου να διαπιστωθεί αν ο αιτητής είναι κάτοχος οποιασδήποτε άδειας οδικής χρήσεως οχήματος δημοσίας χρήσεως. Το Τμήμα διαπίστωσε ότι ο αιτητής όντως ήταν κάτοχος του τουριστικού λεωφορείου με αρ. εγγραφής ABF 653. Η διαπίστωση κοινοποιήθηκε στην Αναθεωρητική Αρχή η οποία, αφού κάλεσε τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο μέρος ενώπιον της, προχώρησε στη διεξαγωγή έρευνας εξ υπαρχής, με αποτέλεσμα να αποδεχθεί την ιεραρχική προσφυγή και να ακυρώσει την απόφαση της Αρχής Αδειών. Η αιτιολογία της απόφασης εμπεριέχεται στα πιο κάτω αποσπάσματα από τα πρακτικά της κρίσιμης συνεδρίας της Αναθεωρητικής Αρχής ημερ. 19.9.04:
«Περαιτέρω κατά την εξέταση στην οποία είχε την ευκαιρία να θέσει τον ενδιαφερόμενο η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών στόχος αυτής ήτο να διαπιστώσει κατά πόσο ο ενδιαφερόμενμος πληρεί τις προϋποθέσεις του άρθρου 9 παράγραφος 3 για να εγκρίνει το αίτημα του. Μέσα από τον διοικητικό φάκελλο καθώς και τα όσα έχουν κατατεθεί ενώπιον μας δεν διαπιστώνουμε ο ενδιαφερόμενος να μην είναι καλού χαρακτήρος πλην όμως παρατηρούμε ότι ενώ ο ενδιαφερόμενος αναφέρει τόσο σε έρευνα του Ανώτερου Ελεγκτή Μεταφορών όσο και ενώπιον μας ότι επαγγελλόταν τον οδηγό δεν έχει προσκομίσει βεβαίωση των κοινωνικών ασφαλίσεων ούτε στην Αρχή Αδειών αλλά ούτε και ενώπιον μας που να βεβαιώνει τον ισχυρισμό του τούτον. συγκεκριμένα στον Διοικητικό φάκελλο υπάρχει βεβαίωση του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων όπου αναφέρονται οι ασφαλιστέες μονάδες και ασφαλιστέες αποδοχές από το 1981 μέχρι και το 1990. Από το 1991 μέχρι και το 2000 δεν υπάρχει οποιαδήποτε δηλωμένη ασφαλιστική μονάδα ούτε και ασφαλιστέες αποδοχές. Επισυνάπτεται επί της δήλωσης μια απόδειξη πληρωμής κοινωνικών ασφαλίσεων που φέρει ημερ. 25.5.2001 στην κατηγορία αυτοτελώς εργαζόμενου. Είναι κατεγραμμένο στα πρακτικά ότι ο ενδιαφερόμενος μέχρι το 1996 διατηρούσε εργοστάσιο κατασκευής υποδημάτων. Η Α.Α.Α. διέταξε έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο ο ενδιαφερόμενος έχει επ΄ ονόματι του οποιαδήποτε άδεια οδικής χρήσεως και το αποτέλεσμα αυτής ήτο ότι είναι κάτοχος του τουριστικού λεωφορείου με αρ. εγγραφής ΕΒF653. Κατά την εξέταση ενώπιον μας ο ενδιαφερόμενος δεν μας έπεισε ότι έχει την επαγγελματική επάρκεια ούτε και πληρεί τα κριτήρια κατά την κρίση μας να μετέλθει ως κύριο επάγγελμα τις μεταφορές. Ούτε και μας έπεισε ότι προγενέστερα ασκούσε το επάγγελμα των μεταφορών ως κύριο επάγγελμα. Θα πρέπει η Α.Α.Α. ασκώντας την διακριτική της εξουσία να λαμβάνει υπόψη της και το άρθρο 5 παράγραφος 13 όπου της επιβάλλεται να παρέχει κατά το δυνατό σε όλους τους ενδιαφερόμενους ίση ευκαιρία κτίσεως κέρδους. Ενώπιον της Α.Α.Α. εκκρεμούν μερικές εκατοντάδες αιτήσεις για παραχώρηση άδειας οδικής χρήσεως αστικού ταξί και η αρχή θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική σε ποιους χορηγεί ή μη τέτοιας μορφής άδεια. Σημειώνουμε ότι ο ενδιαφερόμενος είναι κάτοχος τουριστικού λεωφορείου σε αντίθεση με άλλους ενδιαφερόμενους που ενώ πληρούν τα κριτήρια για να τους χορηγηθεί άδεια οδικής χρήσεως αστικού ταξί δεν διαθέτουν καμία άδεια οδικής χρήσεως αστικού ταξί ή άλλου οχήματος δημοσίας χρήσεως.»
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι έχει εμφιλοχωρήσει πλάνη στην πιο πάνω απόφαση αναφορικά με «την επαγγελματική επάρκεια» και «την προηγούμενη άσκηση του επαγγέλματος του αυτοκινητιστή ως κύριου επαγγέλματος», κριτήρια τα οποία, κατά την κρίση της Αναθεωρητικής Αρχής δεν διέθετε. Η Αναθεωρητική Αρχή δεν πείστηκε ότι ο αιτητής ασκούσε προηγουμένως μεταφορές ως κύριο επάγγελμα κυρίως γιατί δεν κατέβαλε οποιαδήποτε ασφαλιστική εισφορά ούτε υπάρχει δηλωμένη οποιαδήποτε ασφαλιστική μονάδα για την περίοδο από 1991-2000. Αυτό δεν αμφισβητείται από τον αιτητή όπως επίσης δεν αμφισβητείται και το γεγονός ότι μέχρι το 1996 διατηρούσε επιχείρηση κατασκευής υποδημάτων. Παρατηρώ ότι στην ίδια την ανακοίνωση της Αρχής Αδειών (παράρτημα 1 στην ένσταση), εξειδικεύονται τα εφαρμοστέα κριτήρια κατά την εξέταση των αιτήσεων για χορήγηση των αδειών ως εξής:
«Τα προσόντα των αιτητών και την επάρκεια τους να ασκούν το επάγγελμα του ιδιοκτήτη/οδηγού αστικού ταξί.
2.1 ................................................................................................................................................
2.2 Αν ο αιτητής είναι οδηγός οχήματος δημόσιας χρήσης, που αποδεικνύεται ότι είναι οδηγός τέτοιου οχήματος, από τις εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων:-
.............................................................................................................................................»
Η Αναθεωρητική Αρχή, ορθά απέδωσε βαρύτητα στο συγκεκριμένο στοιχείο της μη καταβολής των κοινωνικών ασφαλίσεων, προκειμένου να κρίνει, αν κατά τεκμήριο, ο αιτητής ήταν οδηγός οχήματος δημόσιας χρήσης. Το κριτήριο ωστόσο τίθεται στο άρθρο 5(9) του περί Ρύθμισης της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου Ν. 9/1982 (όπως τροποποιήθηκε) ως εξής:
«(9) Ουδεμία άδεια οδικής χρήσεως θα χορηγήται αναφορικώς προς οιονδήποτε όχημα δημοσίας χρήσεως προς εκτέλεσιν οιασδήποτε οδικής χρήσεως δι΄ ην απαιτείται τοιούτον όχημα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εκτός εάν ο ιδιοκτήτης τούτου πείση την αρχήν αδειών ότι μετέρχεται ή προτίθεται όπως μετέλθη την μεταφορικήν επιχείρησιν ως κύριον αυτού επάγγελμα.»
Αυτό που δεν διευκρινίζεται από την Αναθεωρητική Αρχή είναι, ποιούς παράγοντες εκτός από τη μη καταβολή των κοινωνικών ασφαλίσεων έλαβε υπόψη για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν πληρούσε το πιο πάνω κριτήριο του Νόμου, δηλαδή «ότι δεν μετήρχετο ούτε προτίθετο να μετέλθη την μεταφορική επιχείρηση ως κύριο του επάγγελμα». Το βάρος απόδειξης ήταν πάνω στους ώμους του αιτητή να αποδείξει ότι κατά τη συγκεκριμένη περίοδο απασχολείτο ως επαγγελματίας οδηγός παρότι δεν κατέβαλε κοινωνικές ασφαλίσεις. Τα στοιχεία της έρευνας, τόσο ενώπιον της Αρχής Αδειών όσο και αυτά που προέκυψαν από την εξ υπαρχής έρευνα της Αναθεωρητικής Αρχής, που ήταν απολύτως συναφή με το συγκεκριμένο κριτήριο, ήταν τα ακόλουθα:
· Η έκθεση του Ανώτερου Ελεγκτή Μεταφορών στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρονται:
«11. Το επάγγελμα του αιτητή είναι: Οδηγός.
12. Ασκεί και το επάγγελμα του οδηγού; ΝΑΙ.
13. Αν ΝΑΙ ως κύριο ή ως συμπληρωματικό; Κύριο.
14. Ποιας κατηγορίας όχημα ΔΧ οδηγεί; Αστικό ταξί.
15. Πόσα χρόνια οδηγεί όχημα δημόσιας χρήσης; 6.
16. Κατηγορίες Επαγγελματικής Αδειας οδηγού: Α, Β, Γ, Δ, Στ, Η.
17. Αλλα (να προσδιοριστούν): Ενοικιάζει το ΕΡΡ145 αστικό ταξί Λευκωσίας.»
· Το περιεχόμενο της συνέντευξης του αιτητή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής το οποίο παρατίθεται:
«Πρόεδρος
......................................................................................................................................................
κ. Παπαθανασίου σας έχει χορηγήσει ποτέ η Αρχή Αδειών οποιαδήποτε άδεια οδικής χρήσης;
κ. Παπαθανασίου:
Οχι.
Πρόεδρος
Ούτε είχατε επ΄ ονόματι σας και τις αποξενωθήκατε;
κ. Παπαθανασίου
Οχι.
Πρόεδρος
Δίνονται οδηγίες στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών να ερευνήσει αν ο κ. Παπαθανασίου Γεώργιος, κάτοχος δελτίο ταυτότητας 149884 έχει επ΄ ονόματι του οποιεσδήποτε άδειες οδικής χρήσης οχημάτων δημόσιας χρήσης και η σχετική έρευνα να κατατεθεί στον φάκελλο της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με αρ. 121/2002.
κ. Κυπριανού
Το Mini Bus είναι τουριστικό Τ που έχει πάνω;
κ. Παπαθανασίου
Ναι.»
· Η έρευνα που διέταξε η ίδια η Αναθεωρητική Αρχή, απέδειξε ότι ο αιτητής ήταν κάτοχος του τουριστικού λεωφορείου με αρ. Εγγραφής EBF653.
· Ο αιτητής κατείχε επαγγελματική άδεια την οποία ανανέωνε ανελλιπώς από το 1995.
· Τίτλος ιδιοκτησίας του τουριστικού λεωφορείου και βεβαίωση του Τμήματος Οδικών Μεταφορών ότι ο αιτητής ήταν κάτοχος του τουριστικού λεωφορείου.
· Παραδοχή εκ μέρους του προσφεύγοντα ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής ότι ο «αιτητής κατείχε τουριστικό λεωφορείο 22 θέσεων και ότι ενοικιάζει και αστικό ταξί και ότι χρησιμοποιεί και ιδιωτικά οχήματα τα οποία χρησιμοποιεί ως αστικά ταξί».
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών συμπέρανε ο αιτητής δεν ασκούσε το επάγγελμα των μεταφορών ως κύριο επάγγελμα από την ένδειξη της μη καταβολής κοινωνικών ασφαλίσεων το οποίο όμως, από μόνο του, δεν αποτελούσε το αποκλειστικό κριτήριο. Η Αναθεωρητική Αρχή δεν φαίνεται να σχολιάζει τα πιο πάνω σημαντικά στοιχεία που έπρεπε να ληφθούν σοβαρά υπόψη και αυτό καθιστά την κατάληξη της επισφαλή λόγω ανεπαρκούς αιτιολόγησης.
Επίσης η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών αναφέρει στη σελ. 7 της επίδικης απόφασης ότι ο «ενδιαφερόμενος δεν την έπεισε ότι έχει την επαγγελματική επάρκεια», χωρίς ωστόσο να εξηγεί ποιους παράγοντες έλαβε υπόψη για να διαφωνήσει με την Αρχή Αδειών αναφορικά με τις γνώσεις και την απόδοση του αιτητή. Η επαγγελματική επάρκεια είναι ξεχωριστός παράγοντας που πρέπει να διερευνάται επισταμένα προτού χορηγηθεί οποιαδήποτε άδεια οδικής χρήσης οχήματος γιατί, ως νομοθετική προϋπόθεση, αφορά στην προστασία της δημόσιας ασφάλειας όσο και στο δημόσιο συμφέρον γενικότερα. Το περιεχόμενο της συνέντευξης ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής (σελ. 8 πιο πάνω) δεν συνέβαλε προς αυτή την κατεύθυνση αφού δεν υποβλήθηκαν στον αιτητή ερωτήσεις πάνω στο γνωστικό αντικείμενο ενώ στην Αρχή Αδειών, ο αιτητής εξετάστηκε πάνω σε ουσιαστικά θέματα (γεωγραφικές γνώσεις, οικονομική οδήγηση, κυπριακή νομοθεσία που αφορά τις μεταφορές και πειθαρχικά αδικήματα που αφορούν τους οδηγούς αστικών ταξί).
Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας και λήφθηκε χωρίς να διεξαχθεί προηγουμένως δέουσα έρευνα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.