|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 296/2004
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ Τ0 ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΔΙΟΙΚΗΤΗ 1ης ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΠΕΖΙΚΟΥ,
Καθ΄ου η Αίτηση.
______________
Σ. Οικονομίδης, για τον Αιτητή
Κ. Σταυρινός, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι μόνιμος υπαξιωματικός του Στρατού με το βαθμό του Αρχιλοχία. Με την προσφυγή του ζητά την ακύρωση της απόφασης του Διοικητή της 1ης Μεραρχίας Πεζικού, με την οποία αύξησε σε 10 ημέρες φυλάκιση την πειθαρχική ποινή της 4ήμερης κράτησης που του επέβαλε ο Διοικητής του ΚΕΝ Λάρνακας, στο οποίο υπηρετούσε.
Στις 10.2.2004 κλήθηκε από το Διοικητή του ΚΕΝ Λάρνακας σε διοικητική απολογία ως ακολούθως:
«Με αυτή τη διαταγή καλείστε σε διοικητική απολογία διότι ενώ εκτελείται χρέη δχστου υλικού και ενώ παραλάβατε τα υλικά των Ν/Σ οπλιτών 2004Α ΕΣΣΟ ετοποθετήσατε αυτά σε θαλάμους του 9ου Λόχου δεν ασκήσατε τον προβλεπόμενο έλεγχο στους χώρους αυτούς με αποτέλεσμα στις 29 Δεκ 03 να διαπιστωθεί ότι η αποθήκη είχε διαρρηχθεί και κλάπηκαν υλικά ιματισμού πολύ ενωρίτερα από την παραπάνω ημερομηνία.»
Ο αιτητής, στη γραπτή απολογία του, ανέφερε ότι ο έλεγχος έγινε τόσο από τον ίδιο όσο και από τον Διοικητή και Υποδιοικητή της Μονάδας. Καθώς και ότι η κλοπή έγινε σε χρόνο κατά τον οποίο απουσίαζε με άδεια.
Ο Διοικητής του ΚΕΝ Λάρνακας αποφάσισε να τιμωρήσει τον αιτητή με 4ήμερη κράτηση.
Ακολούθως ο Διοικητής της 1ης Μεραρχίας Πεζικού επαύξησε την ποινή σε 10ήμερη φυλάκιση. Παραθέτω απόσπασμα από την απόφαση του:
«Αφού έλαβα υπόψη τα στοιχεία της διενεργηθείσας ποινικής ανάκρισης, την από 10 Φεβ 04 Διοικητική Απολογία του Αλχία (ΤΘ) Αντωνίου Αντώνη του Κυριάκου ΑΜ 3342, του ΚΕΝ ΛΚΑΣ, την επιβληθείσα σ΄αυτόν ποινή 4ήμερης κράτησης από τον Δκτή του ΚΕΝ ΛΚΑΣ,
επαυξάνω
σε 10ήμερη φυλάκιση, διότι ως Διαχειριστής Υλικού του ΚΕΝ ΛΚΑΣ, ενώ στις 04 Δεκ 03 παρέλαβε τα υλικά των Ν/Σ οπλιτών της 2004 Α΄ΕΣΣΟ και τα τοποθέτησε σε θάλαμο του 9ου Λόχου, ο οποίος εχρησιμοποιείτο ως αποθήκη, δεν ασκούσε τον προβλεπόμενο έλεγχο στον υπόψη θάλαμο, με αποτέλεσμα να μη διαπιστωθεί έγκαιρα η διάρρηξή του και η κλοπή υλικών ιματισμού από αυτόν, αλλά στις 29 Δεκ 03, δηλαδή μετά από πάροδο αρκετών ημερών.
2. Η επαύξηση κρίθηκε επιβεβλημένη αφού λήφθηκε υπόψη η φύση του παραπτώματος στο οποίο υπέπεσε ο υπόψη Αλχίας.»
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε πως η προσβαλλόμενη απόφαση έχει γενική και αόριστη αιτιολογία.
Παρέπεμψε στον Κανονισμό 11Α(7) των Πειθαρχικών Κανονισμών της Εθνικής Φρουράς, όπου καθορίζεται:
«(7) Ο προϊστάμενος του επιβαλόντος ποινήν τινά διοικητής ή ο Διοικητής της Δυνάμεως δύναται να επαυξήση ταύτην εάν κρίνη ότι η φύσις του παραπτώματος, αι συνθήκαι υφ΄ας τούτο έλαβε χώραν, η προτέρα διαγωγή του τιμωρηθέντος ή η ανάγκη περιστολής συχνών παραπτωμάτων παρομοίας φύσεως, επιβάλλουν αυστηροτέραν ποινήν. Ο όρος επαύξησις περιλαμβάνει και μετατροπήν του είδους της ποινής επί το αυστηρότερον:
Νοείται, ότι επί τοιαύτης επαυξήσεως επιβληθείσης ποινής λαμβάνονται υπ΄όψιν και εκπίπτονται δια την έκτισιν ταύτης, αι ήδη εκτιθείσαι ημέραι της αρχικώς επιβληθείσης ποινής, ανεξαρτήτως του είδους ταύτης.»
Η θέση του δικηγόρου της Δημοκρατίας είναι ότι ο Διοικητής της 1ης Μεραρχίας Πεζικού προέβηκε στην επαύξηση της ποινής βασιζόμενος στη «φύση του παραπτώματος», κριτήριο που προβλέπεται από τον εν λόγω Κανονισμό. Πρόβαλε ότι δεν απαιτείται η απόφασή του να είναι αιτιολογημένη και συνεπώς αφού δεν είναι απαραίτητο να περιέχεται στην απόφαση του αιτιολογία, μπορεί αυτή να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Ο Κανονισμός 11Α(7) καθορίζει τα κριτήρια τα οποία δικαιολογούν την επιβολή αυστηρότερης ποινής από αυτή που επιβλήθηκε. Ο Διοικητής της 1ης Μεραρχίας Πεζικού αποφάσισε ότι η επαύξηση ήταν επιβεβλημένη «αφού λήφθηκε υπόψη η φύση του παραπτώματος στο οποίο υπέπεσε ο υπόψη Αλχίας».
Συμφωνώ με το δικηγόρο του αιτητή ότι η αιτιολογία που περιέχεται στο κείμενο της επίδικης απόφασης είναι γενική και αόριστη. Παραθέτει απλά τα πραγματικά γεγονότα επαναλαμβάνοντας την αρχική απόφαση, με την οποία επιβλήθηκε η ποινή της 4ήμερης κράτησης και αναφέρει ότι η επαύξηση της ποινής επιβαλλόταν λόγω της φύσης του παραπτώματος. Δεν υπάρχει όμως κανένα στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι η φύση του παραπτώματος για το οποίο τιμωρήθηκε ο αιτητής ήταν τέτοια που δικαιολογούσε την επιβολή αυστηρότερης ποινής από αυτή που του επιβλήθηκε. Η απλή παραπομπή στο κριτήριο του Κανονισμού, τη φύση δηλαδή του παραπτώματος, το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε περίπτωση, είναι γενική και αόριστη και δε συνιστά επαρκή αιτιολογία.
Κατά συνέπεια, η θέση του δικηγόρου του αιτητή γίνεται αποδεκτή.
Για το λόγο αυτό η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη διοικητική πράξη ακυρώνεται. Εκδίδεται διαταγή για έξοδα υπέρ του αιτητή.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.