|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 665/2002)
9 Σεπτεμβρίου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΑΦΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,
Αιτήτρια,
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Η Αιτήτρια εμφανίζεται προσωπικά.
Κ.Καποδίστριας για Κ. Βελάρη, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια αξιώνει δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των καθ΄ων η αίτηση να τοποθετήσουν σύστημα κλιματισμού στο γραφείο της στη Νομική Υπηρεσία, είναι παράνομη και πως κάθε τι που παραλήφθηκε, θα έπρεπε να είχε διενεργηθεί.
Η αιτήτρια είναι μέλος της Νομικής Υπηρεσίας και το γραφείο της εξυπηρετείται από κεντρικό σύστημα κλιματισμού. Φαίνεται πως από το 1991 είχε τοποθετηθεί στο γραφείο της επιπρόσθετη συσκευή κλιματισμού, η οποία, τον Αύγουστο του 2001 και ενώ η αιτήτρια βρισκόταν με άδεια άνευ απολαβών, αφαιρέθηκε.
Στις 28.6.2002, αποστάληκε από το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα στο Υπουργείο Οικονομικών σημείωση για έγκριση αγοράς και εγκατάστασης μιας συσκευής κλιματισμού στο γραφείο της αιτήτριας.
Η απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών ημερ. 26.7.2002, ήταν απορριπτική. Η αιτήτρια είχε όμως, εν τω μεταξύ, στις 22.7.2002, καταχωρήσει την παρούσα προσφυγή, προσβάλλοντας την παράλειψη των καθ΄ων η αίτηση να τοποθετήσουν στο γραφείο της σύστημα κλιματισμού. Μετά την απόρριψη του αιτήματος από το Υπουργείο Οικονομικών καταχώρησε και την προσφυγή υπ΄αρ. 998/2002, στην οποία ο Κωνσταντινίδης, Δ., στις 15.6.2005 κατέληξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή πράξη, υποκείμενη σε αναθεώρηση δυνάμει του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος.
Και στην παρούσα προσφυγή ηγέρθη ένσταση ως προς την εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης παράλειψης. Οι καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι το θέμα αφορά εσωτερικές ρυθμίσεις για τη λειτουργία της υπηρεσίας, δεν επηρεάζουν το καθεστώς της αιτήτριας ως δημόσιου υπάλληλου και συνεπώς στερούνται εκτελεστότητας.
Αντικρούοντας τις πιο πάνω θέσεις, η αιτήτρια, η οποία ας σημειωθεί εμφανίστηκε προσωπικά, υποστήριξε ότι πρόκειται για παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, η οποία είναι εκτελεστή πράξη. Η παράλειψη, συνεχίζει η αιτήτρια, αφορά την υγεία, ασφάλεια και ευημερία της ως εργαζόμενης στο χώρο εργασίας της, η οποία προστατεύεται από το άρθρο 64 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90, αλλά και του περί Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία Νόμου του 1996, Ν.89(Ι)/96.
Δεν έχω λόγους να αποστώ από την κατάληξη του αδελφού Δικαστή Κωνσταντινίδη στην υπόθεση υπ΄ αρ. 998/2002. Ορθά κρίθηκε ότι «οι αποφάσεις ή οι ενέργειες της διοίκησης αναφορικά με την οργάνωση και τον εξοπλισμό των κτηρίων είναι πράξεις εσωτερικές, δεν άπτονται αφ΄εαυτών οποιουδήποτε θέματος που θα ήταν δυνατό να συνδεθεί προς το καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου και δεν επιφέρουν οι ίδιες οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα».
Συμφωνώ ακόμα ότι δεν θα ήταν επιτρεπτό να μετατοπιστεί το θέμα ώστε, διά του ελέγχου μιας τέτοιας ενέργειας, να εξεταστεί ως εντασσόμενο στη δικαιοδοσία του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος, το κατά πόσο η Δημοκρατία ανταποκρίνεται ή όχι στις υποχρεώσεις της ως εργοδότη. Αυτό είναι άλλο θέμα που δεν εντάσσεται στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ιδιαίτερα λόγω και της διατύπωσης την οποία έχει χρησιμοποιήσει η αιτήτρια στο αιτητικό της. Η ρητή αναφορά της αιτήτριας στην παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να τοποθετήσουν ή εγκαταστήσουν σύστημα κλιματισμού στο γραφείο της, καθιστά το ζήτημα άμεσα ως θέμα οργάνωσης και εξοπλισμού των κτηρίων και όχι υγείας ή ασφάλειας των εργοδοτουμένων.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με έξοδα εναντίον της αιτήτριας.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ