|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 314/2004)
2 Ιουνίου 2005
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ,
Αιτητής,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Σε διαδικασία για την πλήρωση της μόνιμης θέσης Διευθυντή Εμπορίου και Βιομηχανίας, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας (θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής) η Ε.Δ.Υ., με απόφαση ημερ. 17 Δεκεμβρίου 2003, επέλεξε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Γεώργιο Μιχαηλούδη.
Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο συγκαταλέγονταν στους τέσσερεις συστηθέντες από τη Συμβουλευτική Επιτροπή για προαγωγή. Στην ενώπιον της προφορική εξέταση η Συμβουλευτική Επιτροπή αξιολόγησε και τους δύο ως σχεδόν εξαίρετους. Όμως στην τελική αξιολόγηση χαρακτήρισε τον κ. Μιχαηλούδη ως εξαίρετο ενώ τον αιτητή ως σχεδόν εξαίρετο και δικαιολογημένα αφού, παρόλον που σε βαθμολογημένη αξία ήταν ισοδύναμοι με εξαίρετα σε όλα τα σημεία κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, ο κ. Μιχαηλούδης ήταν όχι μόνο κατά είκοσι μήνες αρχαιότερος, περιορισμένης εδώ σημασίας στοιχείο, αλλά διέθετε και μεταπτυχιακό το οποίο, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, αποτελούσε πλεονέκτημα.
Προφορική εξέταση διεξήγαγε και η Ε.Δ.Υ. με συμμετοχή του Γενικού Διευθυντή ο οποίος, προς υποβοήθηση του έργου της, εξέφρασε την άποψη ότι ο αιτητής ήταν πάρα πολύ καλός και ο κ. Μιχαηλούδης πολύ καλός. Αλλά δεν επεκτάθηκε αφού η επί του ζητήματος κρίση ανήκε αποκλειστικά στην Ε.Δ.Υ. Η οποία σχημάτισε διαφορετική εντύπωση. Θεώρησε, για τους λόγους που κατέγραψε, πως ήταν και οι δύο πάρα πολύ καλοί.
Ο Γενικός Διευθυντής, στηριζόμενος αποκλειστικά στη δική του προσωπική άποψη για την απόδοση των υποψηφίων, σύστησε τον αιτητή. Είπε, σε ό,τι αφορά τη σύγκριση μεταξύ αιτητή και κ. Μιχαηλούδη, τα εξής:
«Συγκρίνοντας τον Περικλέους με το Μιχαηλούδη, βρίσκω ότι έχουν την ίδια αξία. Ο Μιχαηλούδης κατέχει το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας και υπερτερεί σε αρχαιότητα, αλλά η απόδοσή του στην προφορική εξέταση έχει αξιολογηθεί από εμένα σε χαμηλότερο επίπεδο, στο επίπεδο του Πολύ Καλός, ενώ τον Περικλέους στο επίπεδο του Πάρα πολύ καλός.
Σημειώνω ότι η υπό πλήρωση θέση είναι διευθυντική, όπου η απόδοση στην προφορική εξέταση είναι σημαντικό στοιχείο στην αξιολόγηση του υποψηφίου και γι΄ αυτό πιστεύω ότι συνολικά ο Περικλέους υπερτερεί και τον συστήνω.»
Η Ε.Δ.Υ. δεν ακολούθησε τη σύσταση. Καθώς εξήγησε:
«Ο συστηθείς έχει αξιολογηθεί από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, στην τελική της αξιολόγηση, ως Σχεδόν εξαίρετος, στο ίδιο δηλαδή επίπεδο με το Σοφοκλέους αλλά σε χαμηλότερο από το Μιχαηλούδη, ο οποίος έχει αξιολογηθεί από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, κατά την τελική αξιολόγηση, ως Εξαίρετος. Επίσης, ο συστηθείς, ναι μεν δεν υστερεί σε αξία των ανθυποψηφίων του, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ΄ αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων, όπου και οι τρεις είναι αξιολογημένοι ως Εξαίρετοι και στα οκτώ σημεία αξιολόγησης, εντούτοις, υστερεί σε προσόντα του Μιχαηλούδη, αφού ο δεύτερος διαθέτει το πλεονέκτημα, και σε αρχαιότητα και των δύο ανθυποψηφίων του. Συγκεκριμένα, ο συστηθείς υστερεί του Μιχαηλούδη σε αρχαιότητα κατά 20 μήνες στην παρούσα θέση, του δε Σοφοκλέους κατά δύο χρόνια περίπου στην προηγούμενη θέση.
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, η Επιτροπή δεν βρίσκει ότι τεκμηριώνεται από τα στοιχεία των Φακέλων, όπως αναλυτικά έχουν εκτεθεί πιο πάνω, οποιαδήποτε υπεροχή του Περικλέους που να δικαιολογεί την υπέρ του σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν υιοθετεί τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.»
Με τις υπό αναφορά επισημάνσεις της Ε.Δ.Υ., καθίστατο αναπόφευκτη η επιλογή του κ. Μιχαηλούδη.
Ο αιτητής θέτει με την προσφυγή του σωρεία ζητημάτων. Μερικά δεν συνδέονται με τις ανάγκες της περίπτωσης αλλά τελικά προωθήθηκαν εκ μέρους του οι εξής εισηγήσεις: (α) ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν απέδωσε βαρύνουσα σημασία στο πλεονέκτημα και ότι το ίδιο θα έπρεπε να έπραττε και η Ε.Δ.Υ.• (β) ότι η Ε.Δ.Υ. εσφαλμένα θεώρησε πως η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε τον κ. Μιχαηλούδη καλύτερο• (γ) ότι «υπήρχε ένα σαφές προβάδισμα υπέρ του αιτητή από την κρίση της Συμβουλευτικής»• (δ) ότι ο αιτητής επίσης είχε προβάδισμα από «την κρίση επί της συνέντευξης του Γενικού Διευθυντή»• (ε) ότι σε σχέση με τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης η Ε.Δ.Υ. προέβη σε «γενικόλογη, νεφελώδη και αόριστη» αναφορά• (στ) ότι η Ε.Δ.Υ. δεν αιτιολόγησε τη μη υιοθέτηση της σύστασης του Γενικού Διευθυντή αφού, σύμφωνα με την άποψη του αιτητή «η αρχαιότητα (οριακή) και το πρόσθετο προσόν ως απλή επίκληση για μη υιοθέτηση μιας τεκμηριωμένης και σύμφωνης προς τους φακέλους σύστασης, δεν αποτελούν ειδική αιτιολογία»• (ζ) ότι δεν αντικρίστηκε ορθά το πρόσθετο προσόν το οποίο «δεν εξαιρούσε κάθε άλλο υποψήφιο που δεν το κατείχε ή τον αιτητή που κατείχε δύο πτυχία»• (η) ότι εσφαλμένα η Ε.Δ.Υ. δεν ζήτησε διευκρινίσεις από τον Γενικό Διευθυντή• (θ) ότι η Ε.Δ.Υ. θα έπρεπε να ακολουθήσει την «κρίση από ένα ανώτατο στην ιεραρχία λειτουργό που ως εκ της θέσης του και των γνώσεων του για τους υφιστάμενους του, γνωρίζει τις δυνατότητες του καθενός και οφείλει να συστήσει, χάριν της υπηρεσίας και προς εξυπηρέτηση του συμφέροντος της υπηρεσίας, αξιοκρατικά και τεκμηριωμένα»• (ι) ότι η «λεγόμενη υπεροχή σε προσόντα που χρησιμοποιεί η ΕΔΥ δεν είναι ορθή τοποθέτηση, γιατί έχει όλα τα απαραίτητα προσόντα (ο αιτητής μάλιστα δύο πτυχία) το δε ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχει και το πλεονέκτημα κατά το Σχέδιο Υπηρεσίας που σ΄ αυτή την περίπτωση δεν είναι π.χ. η πείρα, αλλά το μεταπτυχιακό.»• (κ) ότι «υπάρχει σαφέστατη υπεροχή σε αρχαιότητα ως προς τα 31 και πλέον χρόνια του στην υπηρεσία (από το 1973, ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο από το 1976)»• και (λ) ότι «η Ε.Δ.Υ. δεν έκρινε κατάλληλο για προαγωγή τον αιτητή, παρ΄ όλη την υπεροχή του».
Θεωρώ αβάσιμες και αδικαιολόγητες όλες αυτές τις εισηγήσεις. Στην πραγματικότητα, αντίθετα από ό,τι προβάλλεται, η Συμβουλευτική Επιτροπή απέδωσε βαρύνουσα σημασία στο πλεονέκτημα και δεν έδωσε προβάδισμα στον αιτητή. Η Ε.Δ.Υ. ορθά αντιλήφθηκε ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή είχε κρίνει τον κ. Μιχαηλούδη καλύτερο και ορθά απέδωσε και η ίδια βαρύτητα στο πλεονέκτημα. Τη γενική εντύπωση της για την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική συνέντευξη η Ε.Δ.Υ. την αιτιολόγησε δεόντως, με τρόπο και σε έκταση που δεν διέφερε άλλωστε από εκείνο της Συμβουλευτικής Επιτροπής, σε σχέση με τον οποίο ο αιτητής δε διατύπωσε παράπονο. Η άποψη του Γενικού Διευθυντή ως προς την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση εντασσόταν στο γενικότερο πλαίσιο υποβοήθησης της Ε.Δ.Υ., δεν αποτελούσε αυτοτελές στοιχείο κρίσης και η Ε.Δ.Υ. δεν είχε καμιά υποχρέωση να του ζητούσε διευκρινίσεις. Η Ε.Δ.Υ. στάθμισε ορθά τα διάφορα στοιχεία και αιτιολόγησε επαρκώς τη μη υιοθέτηση της σύστασης. Μπορεί τελικά να πει κανείς ότι εν προκειμένω το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε λογικά να ήταν διαφορετικό.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ