|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1260/2003)
31 Μαΐου, 2005
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ελληνικη τραπεζα λτδ.,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
Καθ΄ων η Αίτηση.
Χ. Αρτέμης, για την Αιτήτρια.
Δ. Κούσιου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια είναι δημόσια μετοχική εταιρεία, νόμιμα εγγεγραμμένη σύμφωνα με τον περί Εταιρειών Νόμο, Κεφ. 113 και διεξάγει τραπεζικές εργασίες.
Με την παρούσα προσφυγή της ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση η οποία περιέχεται σε επιστολή του Εφόρου Τελών Χαρτοσήμων ημερομηνίας 22/10/03 η οποία λήφθηκε από και/ή κοινοποιήθηκε στους αιτητές την 27/10/03 και με την οποία απαιτείται η πληρωμή ΛΚ900.036 (ήτοι ΛΚ750.000 τέλος χαρτοσήμων και ΛΚ150.036 πρόσθετη επιβάρυνση - πρόστιμο), αντίγραφο της οποία επισυνάπτεται ως ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Α», είναι παράνομη, άκυρη και στερείται οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.»
Η αιτήτρια με Ενημερωτικό Δελτίο και Πρόσκληση για Εγγραφή, ημερ. 21.6.1999 ανακοίνωσαν την έκδοση £15.000.000 μη μετατρέψιμων χρεογράφων 2004/2009 με κυμαινόμενο επιτόκιο που εκδόθηκαν στο άρτιο σε αξία της £1. Με το δελτίο η αιτήτρια καλούσε το κοινό όπως υποβάλλει αίτηση αγοράς με ελάχιστο ποσό αυτό των £500 μεταξύ 28.6.1999 και 9.7.1999.
Όταν το γεγονός αυτό περιήλθε στη γνώση των καθ' ων η αίτηση στις 2.12.2002 απέστειλαν ειδοποίηση στην αιτήτρια με την οποία την καλούσαν να υποβάλει ενώπιον τους, εντός 15 ημερών, το Ενημερωτικό Δελτίο και Πρόσκληση για εγγραφή της υπό αναφοράς έκδοσης. Η αιτήτρια συμμορφώθηκε.
Οι καθ' ων η αίτηση, με βάση τα ενώπιον τους στοιχεία, προέβηκαν σε υπολογισμό του τέλους χαρτοσήμου με βάση το άρθρο 32 του περί Χαρτοσήμων Νόμου 19/63 όπως έχει τροποποιηθεί ως επίσης και με βάση το άρθρο 9 του περί Εισπράξεως των Φόρων Νόμου 31/62. Με σχετική επιστολή ημερ. 22.10.2003 κάλεσαν την αιτήτρια όπως καταβάλει, εντός 30 ημερών, το ποσό των £900.036. Επακολούθησαν συναντήσεις μεταξύ της αιτήτριας και τους καθ' ων η αίτηση. Οι τελευταίοι επέμεναν στην απόφαση τους. Η αιτήτρια πρότεινε την καταβολή πενήντα σεντ ανά £100 ως τέλος χαρτοσήμου, πρόταση που απερρίφθη από τους καθ' ων η αίτηση.
Η αιτήτρια κατά κύριο λόγο προβάλλει ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατά πλάνη περί το νόμο και συγκεκριμένα κατά παράβαση του περί Χαρτοσήμων Νόμου 1963-2002.
Οι καθ' ων η αίτηση επέβαλαν το τέλος χαρτοσήμου σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του στοιχείου 12(α)(i) του Πρώτου Παραρτήματος του περί Χαρτοσήμων Νόμου 1963-2002 ήτοι για κάθε μία λίρα, τέλος χαρτοσήμου πέντε σεντ, συνολικά £750.000.
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι κατά πλάνη οι καθ' ων η αίτηση εφάρμοσαν την πρώτη παράγραφο του στοιχείου 12(α)(I) ενώ έπρεπε να εφαρμόσουν την τέταρτη παράγραφο που σήμαινε επιβολή τέλους χαρτοσήμου 50 σεντ ανά £100.
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω θέση της αιτήτριας. Οι καθ' ων η αίτηση ορθά εφάρμοσαν την πρώτη περίπτωση του στοιχείου και όχι την τέταρτη, αφού η έκδοση αφορούσε τον τρόπο διάθεσης τους και όχι στην έκδοση τους.
Ακριβώς παρόμοιο θέμα με όμοια γεγονότα η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απεφάνθη υπέρ των καθ' ων η αίτηση. Στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Claridge Investment Ltd., Α.Ε. 3338, ημερ. 13.9.2004 έχουν λεχθεί τα εξής:-
«Ο Έφορος επέβαλε τέλος χαρτοσήμου ξεχωριστά για κάθε χρεόγραφο αξίας £1, εφαρμόζοντας την πρώτη περίπτωση του 12(α)(i), ενώ ήταν η θέση των εφεσίβλητων ότι θα έπρεπε να εφαρμοστεί η τέταρτη περίπτωση του πιο πάνω στοιχείου, δηλαδή επιβολή τέλους χαρτοσήμου με βάση τις £100, αφού τα χρεόγραφα θα μεταβιβάζονταν μόνο σε πολλαπλάσια των £100. Αποτέλεσμα της πιο πάνω επιβολής φορολογίας τέλους χαρτοσήμου ήταν να απαιτεί ο Έφορος ποσό δεκαπλάσιο εκείνου, που κατά τη γνώμη των εφεσίβλητων, έπρεπε να επιβληθεί.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο δέχθηκε τη θέση των εφεσίβλητων, κρίνοντας ότι το τέλος θα έπρεπε να επιβληθεί με βάση την τέταρτη περίπτωση του στοιχείου 12(α)(i), αφού η μεταβίβαση των χρεογράφων θα γινόταν σε «πακέτα» των 100 ή πολλαπλάσια αυτών, θεωρώντας ότι πρόθεση του νομοθέτη δεν μπορούσε να ήταν η χαρτοσήμανση καθενός χρεογράφου αξίας £1 ξεχωριστά, ώστε να πληρώσει ο φορολογούμενος το δεκαπλάσιο.
Η πιο πάνω θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Είναι προφανές από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Εφόρου από τους εφεσίβλητους πως η έκδοση ήταν για χρεόγραφα αξίας £1 και όχι £100. Το γεγονός ότι θα παραχωρούνταν μόνο ανά 100 ή πολλαπλάσια αυτών, αφορούσε τη μέθοδο διάθεσης τους και όχι την έκδοσή τους. Στα στοιχεία αυτά δηλώθηκε πως θα εκδίδονταν στο άρτιο 1.900.000 χρεόγραφα αξίας £1 και δεν μπορούν τώρα οι αιτητές να ισχυρίζονται το αντίθετο. (Δέστε και απόφαση Π. Καλλή στην Τράπεζα Κύπρου Λτδ. ν. Δημοκρατίας, Αρ. Πρέπει να. 259/97, ημερ. 31.8.99). Εάν επιθυμούσαν θα μπορούσαν να εκδώσουν χρεόγραφα αξίας £100 το καθένα και σε τέτοια περίπτωση θα φορολογούνταν με βάση το δικό τους υπολογισμό.»
Έχω την άποψη ότι η πιο πάνω απόφαση λύει το πρόβλημα που προβάλλεται στην παρούσα προσφυγή.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας στην απαντητική του αγόρευση επιχείρησε να διαφοροποιήσει τα γεγονότα της παρούσας προσφυγής από εκείνα στην υπόθεση Claridge (πιο πάνω). Δεν έχω πεισθεί ότι τα γεγονότα της παρούσας διαφέρουν ουσιωδώς από εκείνα στην Claridge ούτως ώστε η τελευταία να μην τυγχάνει εφαρμογής. Πιστεύω ότι τα γεγονότα είναι ταυτόσημα.
Περαιτέρω ο συνήγορος της αιτήτριας στην προφορική ακρόαση ενώπιον μου επιχείρησε να αποδείξει ότι η Claridge είναι έκδηλα λανθασμένη αν και τελικά παραδέχθηκε ότι το Δικαστήριο τούτο είναι δεσμευμένο να την εφαρμόσει.
Η αιτήτρια προβάλλει επίσης ως λόγους ακύρωσης τη μη δέουσα έρευνα και την πλάνη περί τα πράγματα των καθ'ων η αίτηση κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης. Επίσης ότι πάσχει ως αναιτιολόγητη.
Οι λόγοι αυτοί ακύρωσης συναρτώνται, όπως και η αιτήτρια παραδέχεται, με τον πρώτο και κύριο λόγο που προέβαλε ο οποίος ήδη έχει απορριφθεί. Νοουμένου ότι ορθά οι καθ' ων η αίτηση εφάρμοσαν το σχετικό νόμο έπεται ότι οι αιτιάσεις αυτές δεν ευσταθούν. Εξάλλου οι λόγοι αυτοί πολύ συνοπτικά ή καθόλου αναπτύσσονται στη γραπτή αγόρευση της αιτήτριας.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
&# 9;(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ