ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

1 Μαρτίου, 2005

[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 12, 19, 24, 25, 26, 28, 35 ΚΑΙ 146

ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

SIGMA RADIO T.V. LTD,

ν.

ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,

_________

_________________

Η Αιτήτρια, Sigma Radio TV Ltd, ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού SIGMA, προσβάλλει απόφαση της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (ΑΡΚ) με την οποία, αφού είχε κριθεί προηγουμένως ένοχη παραβάσεων του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998 (Ν. 7(Ι)/1998), της επεβλήθησαν κυρώσεις υπό τη μορφή διοικητικών προστίμων συμποσούμενων σε £80.000.

Η υπόθεση είχε ως αφετηρία την αυτεπάγγελτη εξέταση από την ΑΡΚ πιθανών παραβάσεων του Νόμου από την Αιτήτρια. Μετά από αρμόδια διερεύνηση της υπόθεσης, στη συνοπτική έκθεση της οποίας διαπιστώνονται 387 πιθανές παραβάσεις από 16.12.2002 μέχρι 31.12.2002, η ΑΡΚ στις 12.8.2003 αποφάσισε την προώθηση της υπόθεσης και έθεσε ενώπιον της Αιτήτριας τις διερευνώμενες παραβάσεις για οποιεσδήποτε εξηγήσεις ή παραστάσεις. Σε σχετικό σημείωμα το οποίο ετέθη ενώπιον της ΑΡΚ και παρέπεμπε την υπόθεση ενώπιον της, αναφέρονται 34 παραβάσεις του άρθρου 33(2)(η), 18 παραβάσεις του άρθρου 34(2), 34 παραβάσεις της παραγράφου ΣΤ.3 του Κώδικα Διαφημίσεων, Τηλεμπορικών Μηνυμάτων και Προγραμμάτων Χορηγίας, 45 παραβάσεις του άρθρου 34(4)(α), 130 παραβάσεις του άρθρου 34(4)(Β)(i), 117 παραβάσεις του άρθρου 34(4)(β)(ii) και 9 παραβάσεις του άρθρου 34(4)(β)(iii). Ακολούθησε στις 17.9.2003 ακροαματική διαδικασία στην παρουσία του δικηγόρου της Αιτήτριας και η έκδοση της καταδικαστικής απόφασης της ΑΡΚ για όλες τις πιο πάνω παραβάσεις και στις 31.10.2003 η απόφαση της ΑΡΚ για επιβολή των κυρώσεων αφού και πάλι ακούσθηκε ο δικηγόρος της Αιτήτριας.

Ουσιαστικά δύο θέματα τίθενται από την Αιτήτρια. Το πρώτο αφορά τη νομιμότητα της λειτουργίας της ΑΡΚ. Και στις τρεις συνεδρίες της το μέλος της κ. Κακογιάννης απουσίαζε και αναφέρεται ως απών. Το όνομα του δεν περιλαμβάνεται βεβαίως ούτε στη σύνθεση της ΑΡΚ στην απόφαση για καταδίκη και στην απόφαση για επιβολή κυρώσεων. Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την Αιτήτρια εισηγείται ότι είναι άγνωστο αν προσκλήθηκε ο κ. Κακογιάννης στις εν λόγω συνεδρίες. Μετά από αίτηση εδόθη άδεια προσαγωγής μαρτυρίας ως προς το έτσι αμφισβητούμενο θέμα της κανονικότητας της πρόσκλησης. Η μαρτυρία της ΑΡΚ είναι ότι η υπάλληλος που είχε την αποκλειστική ευθύνη αποστολής των προσκλήσεων ανελλιπώς απέστελλε αυτές με fax προς όλα τα μέλη της ΑΡΚ (εκτός από την κα Δωρίτη στην οποία η πρόσκληση εδίδετο, κατ΄επιθυμία της, δια χειρός) στους αριθμούς fax που τα ίδια τα μέλη της είχαν δώσει και ελάμβανε επιβεβαίωση της λήψης του fax. Τις επιβεβαιώσεις αυτές τις εφύλαγε μέχρι 15 μέρες μετά από την ημέρα της συνεδρίας την οποία αφορούσαν και έτσι δεν τις έχει πλέον (από τον Ιούλιο του 2004 οι επιβεβαιώσεις φυλάσσονται και μετά τη συνεδρία). Αυτή η διαδικασία ακολουθήθηκε και ως προς τις συνεδρίες της 12.3.2003, 17.9.2003 και 31.10.2003. Η εν λόγω υπάλληλος αντεξετάσθηκε, αναφέροντας ότι προσκλήσεις απέστελλε πάντοτε παρά το ότι οι συνεδρίες της ΑΡΚ ήσαν τακτικές.

Φρονώ ότι δεν μπορεί να αμφισβητείται η νομιμότητα της λειτουργίας της ΑΡΚ. Η ενώπιον μου μαρτυρία τεκμηριώνει την κανονική αποστολή και λήψη των προσκλήσεων προς όλα τα μέλη περιλαμβανομένου του κ. Κακογιάννη με νόμιμο και αποδεκτό τρόπο. Να ζητείται οτιδήποτε άλλο προς απόδειξη τούτου θα υπερέβαινε τα όρια της συνήθους πορείας όσο και της κοινής λογικής των πραγμάτων.

Το άλλο ουσιαστικό θέμα που τίθεται από την Αιτήτρια φαίνεται να αφορά μόνο τις καταδίκες και κυρώσεις κάτω από το άρθρο 34(4)(α)(β)(i)(ii)(iii), το οποίο προνοεί:

Η εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου της Αιτήτριας είναι ότι η κρίση ως προς το τι είναι "παιδικό παιχνίδι" είναι θέμα ειδικής μαρτυρίας και όχι γενικής και υποκειμενικής κρίσης της ΑΡΚ. Τοσούτο μάλλον αφού η ίδια η ΑΡΚ, ως ενδιαφερόμενη, ενδέχετο να είχε μεροληπτική γνώμη επί του θέματος. Η έλλειψη αντικειμενικής κρίσης επί του θέματος, καταλήγει ο κ. Αγγελίδης, στερούσε την απόφαση από τη δέουσα αιτιολογία.

Όπως τίθεται το θέμα, δεν αφορά τις καταδίκες και κυρώσεις για υπέρβαση του χρόνου κάτω από τα άρθρα 33(2)(η) και 34(2) και την παράγραφο ΣΤ.3 του Κώδικα. Ως προς αυτές λοιπόν δεν χρειάζεται καν να εξετασθεί η προδικαστική ένσταση της ΑΡΚ ότι η Αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος καθ΄ότι παραδέχθη ρητώς ή σιωπηρώς ενοχή, αφού ουδεμία εισήγηση γίνεται στην προσφυγή για αυτές τις παραβάσεις. Να λεχθεί μόνο ότι, τουλάχιστον για τις παραβάσεις κάτω από το άρθρο 34(2) όντως υπήρξε και ρητή παραδοχή του δικηγόρου της Αιτήτριας κατά την ακρόαση, και ότι ουδεμία μνεία του θέματος ως προς τα άρθρα 33(2)(η) και 34(2) και την παράγραφο ΣΤ.3 γίνεται στις αγορεύσεις της Αιτήτριας.

Ως προς τις καταδίκες κάτω από τα άρθρα 34(α)(β)(i)(ii)(iii) τώρα, είναι γεγονός ότι και κατά την ακρόαση της υπόθεσης ο δικηγόρος της Αιτήτριας, παραδεχόμενος μεν τις παραβάσεις που αφορούσαν την υπέρβαση του χρόνου διαφημίσεων δυνάμει του άρθρου 34(2), ανέφερε όμως ότι μερικά από τα διαφημισθέντα, και δη τα "Super Mac PC", "Harry Potter Ηλεκτρονική Ατζέντα", "Fisher Price New Tape Recorder" και "Fisher Price Κήπος Τρελή Χαρά" ίσως να μην ήσαν "παιδικά παιχνίδια". Η ευπαίδευτη συνήγορος για την ΑΡΚ εισηγείται, στα πλαίσια της εν λόγω προδικαστικής ένστασης της, ότι η μη αναφορά σε άλλα παιχνίδια συνιστά σιωπηρή ή εξυπακουόμενη παραδοχή ως προς τα λοιπά. Συμφωνώ και παρατηρώ ότι, όπως και στην περίπτωση των παραβάσεων που αφορούν υπέρβαση του χρόνου, ουδεμία μνεία του θέματος γίνεται στις αγορεύσεις της Αιτήτριας. Εξ άλλου, με δεδομένη την περιορισμένη αναφορά του δικηγόρου της Αιτήτριας κατά την ακρόαση, δεν θα μπορούσε να λεχθεί, επί της ουσίας, ότι ως προς τα λοιπά διαφημισθέντα παιχνίδια δεν υπήρξε δέουσα έρευνα ή αιτιολογία της απόφασης. Ως προς αυτά δεν υπήρχε καθόλου θέμα, υπό τις συνθήκες, προσαγωγής ειδικής μαρτυρίας και ειδικής διερεύνησης του πράγματος. Το θέμα περιορίζεται λοιπόν μόνο στις κατηγορίες που αφορούν τα συγκεκριμένα παιχνίδια στα οποία αναφέρθηκε ο δικηγόρος της Αιτήτριας κατά την ακρόαση. Στην καταδικαστική απόφαση της η ΑΡΚ επελήφθη του θέματος και απεφάσισε ότι τα εν λόγω διαφημισθέντα ήσαν "παιδικά παιχνίδια" με αναφορά στον ορισμό του όρου "παιχνίδι" στην εγκυκλοπαίδεια "Μπριτάνικα" και στο "Μείζον Ελληνικό Λεξικό" και σε σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έχω την άποψη ότι, εφ΄όσον το θέμα απλώς ετέθη υπό μορφή ερωτήματος από το συνήγορο της Αιτήτριας χωρίς συγκεκριμένη επιχειρηματολογία, η ΑΡΚ δεν ήταν υποχρεωμένη να το ερευνήσει ιδιαιτέρως με δική της πρωτοβουλία πέραν της ανωτέρω αναφοράς που έκανε σε αυτό. Ο δικηγόρος της Αιτήτριας ούτε εξειδίκευσε ως προς ποία πτυχή του πράγματος αναφέρετο ούτε ζήτησε να ακουσθεί μαρτυρία που να αφορούσε την απλή αναφορά του ότι τα εν λόγω ίσως να μην ήσαν παιχνίδια. Ούτε δέουσας έρευνας λοιπόν ούτε αιτιολογίας εστερείτο η απόφαση της ΑΡΚ.

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η αιτήτρια θα καταβάλει £500 έξοδα στην ΑΡΚ.