ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

_________

ΘΩΜΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

_________

ΘΑΛΕΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

_________

_________________

Στις 12.10.2001 δημοσιεύθησαν 28 θέσεις Διοικητικού Λειτουργού στο Γενικό Διοικητικό Προσωπικό (Θέση Πρώτου Διορισμού), από τις οποίες 17 ήσαν κενές και 11 προβλέπετο να κενωθούν μέχρι το τέλος του έτους. Υπεβλήθησαν 906 αιτήσεις οι οποίες διεβιβάσθησαν στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) και εξετάσθησαν αρχικά από την αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή (ΣΕ) η οποία απεφάσισε τη διεξαγωγή Ειδικού Γραπτού Διαγωνισμού "η επιτυχία στον οποίο είναι απαίτηση του οικείου Σχεδίου Υπηρεσία". Η αναφορά είναι προφανώς στην παράγραφο 3(4) του Σχεδίου Υπηρεσίας, η οποία ακολουθεί την πρόνοια της παραγράφου 3(3) για την απαιτούμενη γνώση της Ελληνικής (πολύ καλή) και Αγγλικής (καλή), ότι:

Τα θέματα του γραπτού διαγωνισμού καθορίσθησαν έτσι ως τα Ελληνικά και τα Αγγλικά, με βάση επιτυχίας το 50% σε κάθε θέμα. Απεφασίσθη μάλιστα ότι, στην περίπτωση υποψηφίων που δεν είχαν προσκομίσει τεκμήρια κατοχής της Ελληνικής και της Αγγλικής στον προνοούμενο στο σχέδιο υπηρεσίας βαθμό, ο διαγωνισμός θα είχε και διαγνωστικό χαρακτήρα. Απεφασίσθη περαιτέρω ότι στόχος του διαγωνισμού θα ήταν:

Από τους 510 διαγωνισθέντες υποψηφίους 398 επέτυχαν στο γραπτό διαγωνισμό και στα δύο θέματα. Η ΣΕ κατάρτισε κατάλογο τους τόσο κατά αύξοντα αριθμό αίτησης όσο κατά σειρά επιτυχίας, ακολούθως δε κάλεσε 366 υποψήφιους, τους οποίους έκρινε προσοντούχους, σε προφορική εξέταση, την απόδοση των 336 προσελθόντων στην οποία και αξιολόγησε. Αφού έλαβε δε υπ΄όψη την κρίση της για την προφορική εξέταση, τα αποτελέσματα του διαγωνισμού, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης και τα λοιπά στοιχεία των υποψηφίων, και αφού διαπίστωσε ότι ουδείς υποψήφιος κατείχε το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας, κατάρτισε κατάλογο 112 υποψηφίων (τετραπλάσιων του αριθμού των θέσεων) τους οποίους έκρινε ότι υπερείχαν των άλλων. Όλα αυτά η ΣΕ περιέλαβε στην έκθεση της την οποία υπέβαλε προς την ΕΔΥ.

Η ΕΔΥ επελήφθη του θέματος στις 11.2.2003, αποφασίζοντας κατ΄αρχή ότι, καθ΄όσον οι εν λόγω 11 θέσεις δεν εκενώθησαν, όπως αρχικά προβλέπετο, μέχρι το τέλος του 2001, η διαδικασία θα αφορούσε την πλήρωση των 17 ήδη κενών θέσεων μόνο. Στη συνέχεια η ΕΔΥ, αφού εξέτασε την έκθεση της ΣΕ και έλαβε αποφάσεις που αφορούσαν το θέμα των προσόντων, κατάρτισε τον τελικό κατάλογο της, ο οποίος ήταν ο ίδιος με τον προκαταρκτικό κατάλογο της ΣΕ, και κάλεσε τους υποψηφίους που περιλαμβάνονταν σε αυτό σε προφορική εξέταση, παρόντος και του Διευθυντή του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού. Ακολούθως, αφού ο Διευθυντής αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση, έπραξε το ίδιο και η ΕΔΥ, η οποία και εν τέλει επέλεξε 17 υποψηφίους ως υπερέχοντες των άλλων. Ένας από αυτούς δεν απεδέχθη το διορισμό και η ΕΔΥ στις 30.5.2003 επέλεξε μια άλλη υποψήφια.

Οι τρεις προσφυγές κατεχωρήθησαν εναντίον της πρώτης απόφασης της ΕΔΥ η οποία αναφέρεται πλέον σε 16 διορισμούς. Η προσφυγή 743/2003 αφορά τελικά, αφού απεσύρθη εναντίον ορισμένων, τα Ενδιαφερόμενα Μέρη κα Αβραάμ, κα Δαμιανού και κα Λιβέρη. Η προσφυγή 773/2003 αφορά τελικά, αφού απεσύρθη εναντίον ορισμένων, τα Ενδιαφερόμενα Μέρη κα Δαμιανού, κα Κατελάρη, κα Κουρτέλλα και κα Λιβέρη. Η προσφυγή 778/2003 αφορά τελικά, αφού απεσύρθη εναντίον ορισμένων, τα Ενδιαφερόμενα Μέρη κα Τούρου, κα Γεωργιάδου, κα Θεοφάνους, κα Κατελάρη, κα Κουρτέλλα και κα Ψάλτη.

Στην προσφυγή 743/2003 ο Αιτητής κ. Ιωαννίδης ισχυρίζεται ότι είναι αναιτιολόγητη έναντι του η επιλογή των κυριών Αβραάμ, Δαμιανού και Λιβέρη. Παραπέμπει συναφώς στο ότι και οι τρεις είχαν υποδεέστερη του απόδοση στο γραπτό διαγωνισμό - ο ίδιος ήταν 10^ος με 154 μονάδες (72 στα Ελληνικά και 82 στα Αγγλικά), η κα Αβραάμ ήταν 65^η με 145 μονάδες (62 στα Ελληνικά και 83 στα Αγγλικά), η κα Δαμιανού ήταν 128^η με 140 μονάδες (61 στα Ελληνικά και 79 στα Αγγλικά) και η κα Λιβέρη ήταν 159^η με 137 μονάδες (58 στα Ελληνικά και 79 στα Αγγλικά). Παραπέμπει επίσης στο ότι η ΣΕ στην ενώπιον της προφορική εξέταση είχε αξιολογήσει τον ίδιο ως "Πάρα Πολύ Καλός", τις δε κυρίες Αβραάμ, Δαμιανού και Λιβέρη ως "Πολύ Καλή", "Πολύ Καλή" και "Σχεδόν Πάρα Πολύ Καλή" αντίστοιχα. Μόνο η ΕΔΥ στην ενώπιον της προφορική εξέταση αξιολόγησε τον Αιτητή ("Πολύ Καλός") χαμηλότερα από τις κυρίες Αβραάμ, Δαμιανού και Λιβέρη ("Πάρα Πολύ Καλή", "Σχεδόν Εξαίρετη" και "Σχεδόν Εξαίρετη" αντίστοιχα). Αυτό όμως δεν μπορούσε, εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Αιτητή, να εξουδετέρωνε την υπεροχή του Αιτητή στη γραπτή εξέταση και στην ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής προφορική εξέταση, τοσούτο μάλλον αφού το σκεπτικό της ΕΔΥ για την επιλογή των κυριών Αβραάμ, Δαμιανού και Λιβέρη δεν παρέχει επαρκή αιτιολογία για την κρίση της ΕΔΥ. Το σκεπτικό είχε ως εξής:

Η εισήγηση αυτή, η οποία έχει ως επίκεντρο το γραπτό διαγωνισμό, βασίζεται στην αντίληψη ότι εδόθη υπέρμετρη βαρύτητα στην υποκειμενική αντίληψη από την ενώπιον της ΕΔΥ προφορική εξέταση εις βάρος της γραπτής εξέτασης ως κοινού και ίσου, και έτσι και αντικειμενικού, μέτρου κρίσης. Παραγνωρίζει βεβαίως η εισήγηση ότι τουλάχιστον οι κυρίες Αβραάμ και Λιβέρη, πέραν της υπεροχής τους στην ενώπιον της ΕΔΥ προφορική εξέταση, διέθεταν και πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν (Master in Business Administration και Master of Arts in Human Resource Management, αντίστοιχα) το οποίο ο Αιτητής δεν διέθετε. Κυρίως όμως παραγνωρίζει την περιορισμένη σημασία του γραπτού διαγωνισμού, τον οποίο θεωρεί ως ανταγωνιστικό. Όπως υποδεικνύουν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη κα Κουρτέλλα και κα Ψάλτη στις άλλες προσφυγές, ο γραπτός διαγωνισμός δεν ήταν ανταγωνιστικός αλλά διαγνωστικός ή πρόκρισης. Αυτό είναι σαφές από την αναφορά της ΣΕ, αποφασίζοντας τη διεξαγωγή γραπτού διαγωνισμού, σε "επιτυχία στον οποίο" σύμφωνα με την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας, όπως προνοείται στην παράγραφο 3(4) η οποία και συσχετίζεται προς την παράγραφο 3(3). Εξ ου και τα θέματα του διαγωνισμού περιορίσθησαν στα Ελληνικά και στα Αγγλικά που αναφέρονται στην παράγραφο 3(3) και δεν επεκτάθησαν στο αντικείμενο. Εξ ου επίσης και το ότι όλοι οι υποψήφιοι θα διαγωνίζοντο, περιλαμβανομένων εκείνων που ενδεχομένως να είχαν τεκμήρια της απαιτούμενης γνώσης στην Ελληνική και Αγγλική, ενώ και οι μη έχοντες τέτοια τεκμήρια θα τεκμηρίωναν την απαιτούμενη γνώση τους μέσω του διαγωνισμού. Ρητά μάλιστα η ΣΕ αναφέρει ως στόχο του διαγωνισμού τη διαπίστωση της ικανότητας σύνταξης εγγράφων στην Ελληνική και Αγγλική σε συνάρτηση με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης. Η περαιτέρω αναφορά, ως επίσης στόχου του γραπτού διαγωνισμού, στη "σύγκριση των υποψηφίων μεταξύ τους με βάση ενιαίο μέτρο κρίσης "δεν ανάγει τη φύση του διαγωνισμού από διαγνωστική σε ανταγωνιστική. Η αναφορά αυτή συναρτάται μάλλον προς το χαρακτηρισμό του γραπτού διαγωνισμού ως ενιαίου μέτρου κρίσης των υποψηφίων ως προς την απαιτούμενη γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής, προτιμητέου των ενδεχομένως ποικίλων υφισταμένων τεκμηρίων εκάστου υποψηφίου, αλλά και ως υποχρεωτικού ενιαίου κριτηρίου δυνάμει του σχεδίου υπηρεσίας. Ούτε υπάρχει ένδειξη ότι η ίδια η ΣΕ, αν και όντως κατάρτισε και κατάλογο επιτυχόντων κατά σειρά επιτυχίας (πλην δύο άλλων καταλόγων κατά αύξοντα αριθμό αίτησης και επιτυχόντων κατά αύξοντα αριθμό αίτησης) προέβη στην επιλογή της με βάση τη σειρά επιτυχίας στο γραπτό διαγωνισμό. Ούτε βεβαίως και η ΕΔΥ, με αυτά τα δεδομένα, είχε λόγο να αποδώσει σημασία στη σειρά επιτυχίας στο γραπτό διαγωνισμό. Και αν δε ακόμα ο διαγωνισμός αυτός ήταν ενδεικτικός της σχετικής υπεροχής μεταξύ των υποψηφίων στα Ελληνικά και στα Αγγλικά, η σημασία του περιορίζετο σε αυτά και μόνο και δεν επεκτείνετο στο υπόλοιπο φάσμα των προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας και δη της γνώσης του αντικειμένου. Είναι για τούτο που η ΕΔΥ αναφέρεται μόνο πληροφοριακά και όχι συγκριτικά στο σύνολο των μονάδων των υποψηφίων που επέλεξε και μάλιστα χωρίς να ξεχωρίζει μεταξύ των μονάδων για τα Ελληνικά και των μονάδων για τα Αγγλικά.

Αφαιρουμένου του γραπτού διαγωνισμού ως ανταγωνιστικού μέτρου κρίσης των υποψηφίων στο σύνολο των προσόντων τους, η ΕΔΥ ορθά δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη σειρά επιτυχίας σε αυτό και είχε δικαίωμα να βασισθεί κατά κύριο λόγο στη δική της αξιολόγηση της προφορικής εξέτασης, αφού μάλιστα επρόκειτο για θέση πρώτου διορισμού και έστω και αν δεν επρόκειτο για θέση ψηλά στην ιεραρχία, στην οποία οι κυρίες Αβραάμ, Δαμιανού και Λιβέρη υπερείχαν, με πρόσθετη μάλιστα υπεροχή των κυριών Αβραάμ και Λιβέρη και σε πρόσθετα προσόντα. Η δε υπεροχή του Αιτητή έναντι και των τριών στην αξιολόγηση της ΣΕ (και η ΕΔΥ αναφέρεται στην αξιολόγηση των επιλεγέντων από τη ΣΕ), όχι μόνο αφορούσε κατά κύριο λόγο την ίδια τη ΣΕ για σκοπούς της σύστασης της προς την ΕΔΥ αλλά και ασφαλώς δεν θα μπορούσε να υπερίσχυε της άποψης που η ίδια η ΕΔΥ είχε για τους υποψηφίους. Δεν ήταν λοιπόν αναιτιολόγητη η επιλογή των κυριών Αβραάμ, Δαμιανού και Λιβέρη, αντί του Αιτητή, και η προσφυγή 743/2003 δεν μπορεί να επιτύχει.

Υπέρμετρη βαρύτητα στην προφορική συνέντευξη ενώπιον της ΕΔΥ εις βάρος της επιτυχίας στο γραπτό διαγωνισμό εισηγείται ότι εδόθη από την ΕΔΥ και ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Αιτητή στην προσφυγή 773/2003 κ. Γρηγορίου. Ο κ. Γρηγορίου ήταν 42^ος στο γραπτό διαγωνισμό με 148 μονάδες (64 στα Ελληνικά και 84 στα Αγγλικά), υπερέχοντας έτσι και των τεσσάρων Ενδιαφερομένων Μερών κας Δαμιανού, κας Λιβέρη, κας Κατελάρη και κας Κουρτέλλα. Και στην προσφυγή αυτή το επίκεντρο των εισηγήσεων είναι λοιπόν η υπεροχή του Αιτητή στο γραπτό διαγωνισμό ως αποφασιστικού κριτηρίου επιλογής. Όσα ελέχθησαν ως προς τούτο σε σχέση με την προσφυγή 743/2003 ισχύουν και για την προσφυγή 773/2003. Να σημειωθεί ότι η ΕΔΥ αξιολόγησε, τον μεν κ. Γρηγορίου ως "Πολύ Καλός", τις δε κυρίες Δαμιανού, Λιβέρη, Κατελάρη και Κουρτέλλα ως "Σχεδόν Εξαίρετη", η δε κα Δαμιανού, όπως ελέχθη, διέθετε και πρόσθετο προσόν. Το σκεπτικό της ΕΔΥ για τις κυρίες Δαμιανού και Λιβέρη ήδη παρετέθη, παρατίθεται δε και το σκεπτικό της για τις κυρίες Κατελάρη και Κουρτέλλα:

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον κ. Γρηγορίου εγείρει όμως και άλλα θέματα. Λέγει ότι υπήρχε πλάνη της ΕΔΥ ως προς τα πλήρη προσόντα του κ. Γρηγορίου τα οποία και δεν ελήφθησαν υπ΄όψη και ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα για να διαπιστωθεί η κατοχή από τον κ. Γρηγορίου του πλεονεκτήματος. Οι εισηγήσεις αυτές δεν έχουν αντίκρισμα στα γεγονότα. Η ΕΔΥ είχε ενώπιον της όλα τα στοιχεία που αφορούσαν τα προσόντα του Αιτητή, ούτε εξειδικεύεται ποίο προσόν του παραγνωρίσθη. Η δε ΣΕ, το πόρισμα της οποίας ως προς τη μη κατοχή του πλεονεκτήματος από οποιοδήποτε υποψήφιο υιοθέτησε η ΕΔΥ, είχε διεξάγει τη δέουσα έρευνα στη βάση του συνόλου των στοιχείων που ήσαν ενώπιον της και τα οποία περιλάμβαναν, στην περίπτωση του κ. Γρηγορίου που ήταν δημόσιος υπάλληλος, το φάκελο του, ούτε έχει καταδειχθεί ότι η ΣΕ και η ΕΔΥ ερμήνευσαν πεπλανημένα τη σχετική αναφορά του σχεδίου υπηρεσίας. Πέραν τούτου βεβαίως, εν πάση περιπτώσει η αναφορά του σχεδίου υπηρεσίας στο πλεονέκτημα της πείρας είναι "μεταξύ ισάξιων υποψηφίων" μόνο, και δεν έχει καταδειχθεί τούτο στην προκειμένη περίπτωση.

Οι άλλες δύο εισηγήσεις αφορούν μόνο την κα Κουρτέλλα. Η πρώτη είναι ότι η κα Κουρτέλλα δεν κατείχε το προσόν της "πολύ καλής γνώσης" της Ελληνικής καθ΄ότι είχε εξασφαλίσει μόνο 51% στα Ελληνικά στο γραπτό διαγωνισμό. Θα μπορούσε, σύμφωνα με την εισήγηση, να λεχθεί ότι η κα Κουρτέλλα είχε "καλή γνώση" αλλά όχι "πολύ καλή γνώση" της Ελληνικής αφού μόλις εξασφάλισε τη βάση. Η απάντηση σε αυτό είναι όμως η ίδια η απόφαση της ΣΕ ημερομηνίας 1.3.2002 (την οποία η ΕΔΥ υιοθέτησε) σε συσχετισμό με την απαίτηση της παραγράφου 3(3) του σχεδίου υπηρεσίας με την οποία καθορίσθηκε το ποσοστό του 50% ως ποσοστό επιτυχίας στο διαγωνισμό, σκοπός του οποίου ήταν ακριβώς, όπως απεφάσισε η ΣΕ, η διαπίστωση της προβλεπόμενης στο σχέδιο υπηρεσίας επάρκειας στη γλώσσα. Ο καθορισμός του ποσοστού αυτού ήταν άμεσα συναρτημένος προς την αντίληψη της ΣΕ για την ερμηνεία της πρόνοιας του σχεδίου υπηρεσίας για πολύ καλή γνώση της Ελληνικής. Πέραν τούτου βεβαίως, να λεχθεί ότι η κα Κουρτέλλα είχε και GCE "A" Level στα Ελληνικά με βαθμό "Α".

Η δεύτερη εισήγηση είναι ότι η κα Κουρτέλλα δεν κατείχε το προσόν του πανεπιστημιακού διπλώματος κατά τον κρίσιμο χρόνο της 5.11.2001 που έληγε η προθεσμία υποβολής αιτήσεων, ή δεν διερευνήθηκε τούτο επαρκώς. Γίνεται συναφώς παραπομπή στα πρακτικά της ΕΔΥ ημερομηνίας 11.2.2003, στα οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:

Ακολούθως, δεν εδόθη συνέχεια στο θέμα και έτσι, σύμφωνα με την εισήγηση, η ΕΔΥ ουδέποτε ερεύνησε τούτο επαρκώς.

Η εισήγηση βασίζεται σε παρερμηνεία της στάσης της ΕΔΥ. Η ΕΔΥ δεν ανέβαλε την εξέταση του θέματος της κατοχής του προσόντος από την κα Κουρτέλλα. Το μόνο που ζήτησε η ΕΔΥ ήταν η κα Κουρτέλλα να προσκομίσει βεβαίωση απόκτησης του πτυχίου πριν από τις 5.11.2001 και δεν υπήρχε οτιδήποτε άλλο το οποίο θα έκρινε η ΕΔΥ. Αυτό και έπραξε η κα Κουρτέλλα με βεβαίωση του Πανεπιστημίου ότι η κα Κουρτέλλα "completed her BA Honours degree in European Studies on the 15^th June 2001", δηλαδή πολύ πριν τις 5.11.2001. Η περαιτέρω αναφορά ότι η κα Κουρτέλλα "graduated on the 15th November 2001" δεν επηρεάζει ποσώς τα πράγματα αφού, σύμφωνα με τη νομολογία, κρίσιμος είναι όχι ο χρόνος αποφοίτησης ως τυπικής διαδικασίας απονομής του πτυχίου αλλά ο χρόνος επιτυχούς συμπλήρωσης των σπουδών προς εξασφάλιση του.

Και για την προσφυγή 773/2003 λοιπόν δεν διαπιστώνω βάση στην οποία θα μπορούσε να επιτύχει.

Η προσφυγή 778/2003 της κας Ιωαννίδου εγείρει εν πολλοίς τα ίδια θέματα ως προς το αναιτιολόγητο της απόφασης και την πρόσδοση υπέρμετρης βαρύτητας στην προφορική εξέταση, σε συνάρτηση όμως με εισήγηση για έκδηλη υπεροχή της κας Ιωαννίδου. Και τούτο στη βάση ότι η κα Ιωαννίδου ήταν 1^η κατά σειρά επιτυχίας στο γραπτό διαγωνισμό με 162 μονάδες (69 στα Ελληνικά και 93 στα Αγγλικά) υπερέχοντας έτσι όλων, διέθετε δε και μεταπτυχιακό δίπλωμα (ΜΑ in International Conflict Analysis) το οποίο μόνο η κα Γεωργιάδου και η κα Ψάλτη επίσης διέθεταν από τα έξι Ενδιαφερόμενα Μέρη των οποίων ο διορισμός προσβάλλεται.

Φρονώ ότι δεν μπορεί να γίνεται λόγος για έκδηλη υπεροχή, λαμβανομένων υπ΄όψη των ήδη λεχθέντων ως προς τη φύση του γραπτού διαγωνισμού ως διαγνωστικού και όχι ανταγωνιστικού αλλά και περιοριζόμενου στα Ελληνικά και Αγγλικά. Τα έξι Ενδιαφερόμενα Μέρη είχαν αξιολογηθεί "Σχεδόν Εξαίρετη" από την ΕΔΥ σε αντίθεση με την κα Ιωαννίδου η οποία είχε αξιολογηθεί "Πολύ Καλή", και το μόνο άλλο στοιχείο στο οποίο υπερείχε έναντι των πέντε η κα Ιωαννίδου, το μεταπτυχιακό, δεν θα μπορούσε να της προσέδιδε έκδηλη υπεροχή αφού μάλιστα μόνο περιορισμένη βαρύτητα μπορούσε να είχε.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την κα Ιωαννίδου εισηγείται ακόμη ότι δεν είναι αιτιολογημένη η κρίση της ΕΔΥ για την απόδοση των έξι Ενδιαφερομένων Μερών στην ενώπιον της προφορική εξέταση. Δεν συμφωνώ. Η ΕΔΥ δεν περιορίσθηκε σε χαρακτηρισμό της απόδοσης του κάθε υποψήφιου αλλά παρέθεσε και ειδικά σχόλια ανάλογα με την περίπτωση για να εξηγήσει την άποψη της για τον κάθε υποψήφιο όπως έκανε και για την ίδια την κα Ιωαννίδου. Το Δικαστήριο βεβαίως, και η νομολογία είναι σαφής, δεν μπορεί να υπεισέλθει περαιτέρω στις ερωτήσεις που ετέθησαν, στις απαντήσεις που εδόθησαν και στην υποκειμενική ουσιαστική κρίση της ΕΔΥ για να ελέγξει με ποιο τρόπο η ΕΔΥ θα μπορούσε να είχε αποκομίσει τις εντυπώσεις της που συνοψίζονται στα επί μέρους σχόλια της.

Η τελευταία εισήγηση είναι ότι η ΣΕ και η ΕΔΥ δεν διεξήγαγαν δέουσα έρευνα για να διαπιστώσουν την κατοχή των απαιτούμενων προσόντων από τις κυρίες Κουρτέλλα και Ψάλτη. Για την κα Κουρτέλλα η εισήγηση είναι η ίδια που υπεβλήθη και στην προσφυγή 773/2003 ως προς το χρόνο απόκτησης του πτυχίου της και τα λεχθέντα εκεί ισχύουν και εδώ. Για την κα Ψάλτη η εισήγηση στηρίζεται στην πιο κάτω τοποθέτηση της ΣΕ την οποία υιοθέτησε η ΕΔΥ:

Ούτε η ΣΕ ούτε η ΕΔΥ, σύμφωνα με την εισήγηση, διερεύνησε επαρκώς το θέμα, καθ΄όσον η αναφορά της ΣΕ είναι γενική και αόριστη και δεν εξειδικεύει ποία από τα θέματα του ΜΑ της ήσαν σχετικά και γιατί με τις Δημόσιες Σχέσεις.

Δεν πιστεύω ότι η ΣΕ είχε υποχρέωση παροχής τέτοιας λεπτομερούς εξήγησης. Ήταν έργο της ΣΕ και της ΕΔΥ να αποφασίσει κατά πόσο το πτυχίο της κας Ψάλτη ενέπιπτε στα πλαίσια του προσόντος του σχεδίου υπηρεσίας. Η κα Ιωαννίδου δεν έχει αναφερθεί σε οτιδήποτε συγκεκριμένο που να δείχνει ότι η απόφαση της ΣΕ ήταν πεπλανημένη ή ήταν αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας. Να λεχθεί όμως και κάτι άλλο. Η ΣΕ αναφέρεται κατά κύριο λόγο στο ΜΑ της κας Ψάλτη. Η κα Ψάλτη όμως είχε και BA in Public Relations, στο οποίο επίσης αναφέρθηκε η ΣΕ και το οποίο ασφαλώς ικανοποιούσε την πρόνοια της παραγράφου 3(1) του σχεδίου υπηρεσίας για πανεπιστημιακό δίπλωμα, μεταξύ άλλων, στις Δημόσιες Σχέσεις. Αλλά και η ίδια η ΕΔΥ, όπως αναπτύσσει ο ευπαίδευτος συνήγορος για την κα Ψάλτη, εξέτασε το θέμα των προσόντων ενδελεχώς και έλαβε ανάλογες αποφάσεις, όπως προκύπτει από τα πρακτικά, και ούτε ελλιπής μπορεί να λέγεται ότι ήταν η έρευνα της ούτε πεπλανημένη, η δε κατάληξη της ήταν στα πλαίσια της αρμοδιότητας της για ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας σε συνάρτηση με τα προσόντα.

Ούτε λοιπόν η προσφυγή 778/2003 μπορεί να επιτύχει.

Και οι τρεις προσφυγές αποτυγχάνουν στο σύνολό τους και απορρίπτονται. Ο κάθε Αιτητής θα καταβάλει £300 έξοδα στη Δημοκρατία.

Δ. Χατζηχαμπής

Δ.

/ΚΧ"Π