ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΡΩΣΣΙΔΟΥ

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

_________

_________________

Η Αιτήτρια προσβάλλει την προαγωγή του Ενδιαφερόμενου Μέρους στη θέση Τεχνικού Επιθεωρητή, Τμήμα Δημοσίων Έργων, η οποία είναι θέση προαγωγής. Στο επίκεντρο των εισηγήσεων της Αιτήτριας είναι η σύσταση του Διευθυντή για το Ενδιαφερόμενο Μέρος, την οποία έλαβε υπ΄όψη της και η ΕΔΥ για την επιλογή του.

Ο Διευθυντής περιέγραψε κατ΄αρχή συνοπτικά την προηγούμενη εργασία του Ενδιαφερόμενου Μέρους. Στη συνέχεια, συγκρίνοντας το Ενδιαφερόμενο Μέρος ειδικά με την Αιτήτρια, ευθύς εξ αρχής επεσήμανε την αρχαιότητα του Ενδιαφερόμενου Μέρους έναντι της Αιτήτριας η οποία ανήρχετο σε δύο έτη και ανάγετο στην ημερομηνία γέννησης αφού κατά τα άλλα τόσο η Αιτήτρια όσο και το Ενδιαφερόμενο Μέρος είχαν διορισθεί ως Τεχνικός 2ας Τάξης στις 15.6.1977 και είχαν προαχθεί σε Τεχνικό 1^ης Τάξης στις 15.10.1982 και σε Ανώτερο Τεχνικό στην 1.3.1997. Ο Διευθυντής επεσήμανε επίσης ότι οι δύο ήσαν ίσοι σε αξία στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Ανεγνώρισε ότι η Αιτήτρια, πέραν του απολυτηρίου Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης που είχε και το Ενδιαφερόμενο Μέρος, είχε και Δίπλωμα Τεχνικού Μηχανικού Πολιτικής Μηχανικής του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου, το οποίο όμως έλαβε υπ΄όψη του ως μη απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας και ως μη αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν. Έκρινε δε ότι στο σύνολο το Ενδιαφερόμενο Μέρος υπερείχε της Αιτήτριας, καταλήγοντας, αφού συνέκρινε το Ενδιαφερόμενο Μέρος και με τους άλλους υποψηφίους, με τα ακόλουθα:

Είναι η εισήγηση της ευπαιδεύτου συνηγόρου για την Αιτήτρια ότι η σύσταση είναι αναιτιολόγητη και μη συνάδουσα με τα στοιχεία των φακέλων. Κατά πρώτο, λέγει, ο Διευθυντής, αναφερθείς ειδικά στην προηγούμενη εργασία του Ενδιαφερόμενου Μέρους, χωρίς να πράξει το ίδιο για την Αιτήτρια, ουσιαστικά υπερτόνισε την πείρα του για να του αποδώσει ανύπαρκτη υπεροχή σε πείρα αλλά και σε άλλα στοιχεία.

Αν ο Διευθυντής είχε περιορισθεί σε απλή αναφορά της προηγούμενης εργασίας του Ενδιαφερόμενου Μέρους, το πράγμα ίσως να ήταν διαφορετικό. Με την καταληκτική όμως αιτιολόγηση της προτίμησης του για το Ενδιαφερόμενο Μέρος ο Διευθυντής, και συμφωνώ με την Αιτήτρια, έδωσε την εντύπωση ότι τόσο η προηγούμενη απασχόληση όσο και οι δυνατότητες αξίας του Ενδιαφερόμενου Μέρους τον καθιστούσαν καταλληλότερο της Αιτήτριας για τα καθήκοντα της θέσης. Ούτε όμως του ήταν επιτρεπτό να βασισθεί πάνω σε ιδιαίτερα καθήκοντα που είχε αναλάβει το Ενδιαφερόμενο Μέρος, για την εκτέλεση των οποίων είχε εξ άλλου ήδη βαθμολογηθεί στις υπηρεσιακές εκθέσεις, αλλά ούτε και υστερούσε η Αιτήτρια σε ανάλογη πείρα ή σε αξία στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Δεν υπήρχε, ως προς την πείρα ή την αξία των δύο, βάση πάνω στην οποία θα μπορούσε να λεχθεί, το κατά τα άλλα και ασαφές, γενικό και αόριστο, ότι το Ενδιαφερόμενο Μέρος ήταν "καταλληλότερος να αναλάβει τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης" ή ότι θα συνέβαλλε "πιο ενεργά και αποτελεσματικά στην ποιοτική αναβάθμιση των εκτελούμενων έργων και ιδιαίτερα στην επίτευξη των στόχων του Τμήματος, στους οποίους περιλαμβάνεται και η αναβάθμιση και διαπίστευση των υπηρεσιών του εξειδικευμένου Τομέα Εργαστηρίων". Ούτε προκύπτει από τις απαντήσεις του Διευθυντή στις ερωτήσεις της ΕΔΥ που αφορούσαν την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης οτιδήποτε που να δείχνει ότι το Ενδιαφερόμενο Μέρος ήταν καταλληλότερο για αυτά παρά μάλλον ότι οποιοσδήποτε προσοντούχος υποψήφιος θα μπορούσε να τα εκτελεί εξ ίσου καλά. Το μόνο στοιχείο στο οποίο υπερείχε το Ενδιαφερόμενο Μέρος ήταν η αρχαιότητα του η οποία, αναγόμενη μόνο στην ημερομηνία γέννησης, δεν του προσέδιδε υπέρτερη πείρα. Δεν εξετάζω βεβαίως κατά πόσο ο Διευθυντής θα μπορούσε νομίμως να είχε συστήσει το Ενδιαφερόμενο Μέρος ως εκ της αρχαιότητας του και μόνο. Αναφέρομαι όμως στην αρχαιότητα για να επισημάνω ότι η απάντηση την οποία έδωσε ο Διευθυντής, σε ερώτηση της ΕΔΥ, ότι κατά την άποψη του η νομολογία του επέβαλλε να συστήσει τον αρχαιότερο μεταξύ ίσων σε αξία, δεν ήταν η βάση της αιτιολογίας της σύστασης του.

Δεν θα με απασχολήσει η άλλη πτυχή της εισήγησης της Αιτήτριας που αφορά το αναιτιολόγητο της άποψης του Διευθυντή ότι το πρόσθετο προσόν της Αιτήτριας δεν μπορούσε να είχε βαρύτητα. Να παρατηρήσω όμως μόνο ότι ο Διευθυντής, παρά και σχετική ερώτηση της ΕΔΥ, δεν εξέτασε ειδικά τη σχετικότητα του πρόσθετου προσόντος της Αιτήτριας με τα καθήκοντα της θέσης για να διαπιστωθεί αν αυτό της προσέθετε καταλληλότητα για αυτά.

Οι ίδιες παρατηρήσεις ισχύουν βεβαίως κατ΄αναλογία και ως προς την επιλογή της ΕΔΥ η οποία, εν πάση περιπτώσει, παρασύρεται σε ακυρότητα ως εκ του ότι βασίσθηκε στην πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή.

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει £500 έξοδα στην Αιτήτρια.

Δ. Χατζηχαμπής

Δ.

/ΚΧ"Π