__________

_________

Οι αιτητές ήταν, κατά τον ουσιώδη χρόνο, ιδιοκτήτες του τεμαχίου 1444, Φύλλο/Σχέδιο LIV/33, στην Αγία Φύλα Λεμεσού. Το τεμάχιο προέκυψε από το διαχωρισμό οικοπέδων, ύστερα από άδειες διαχωρισμού που εκδόθηκαν το 1986 και με τροποποιητική άδεια που εκδόθηκε το 1992.

Στις 22.2.1996 εκδόθηκε από το Δήμο Λεμεσού πιστοποιητικό έγκρισης διαχωρισμού των οικοπέδων του πιο πάνω διαχωρισμού, στο οποίο όμως δεν περιλαμβάνονταν 8 οικόπεδα, τα οποία εξαιρέθηκαν και ενεγράφησαν ως χωράφια, γιατί η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου είχε αρνηθεί να τα ηλεκτροδοτήσει.

Αργότερα, με επιστολή προς τους δικηγόρους των αιτητών ημερ. 4.2.1998, η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου αναθεώρησε την απόφασή της και επιβεβαίωσε ότι αποφάσισε να ηλεκτροδοτήσει τα πιο πάνω τεμάχια.

Στις 13.12.2000 οι αιτητές καταχώρησαν στο Δήμο Λεμεσού αίτηση με την οποία ζητούσαν τη μετατροπή του χωραφιού σε οικόπεδα. Η αίτησή τους απορρίφθηκε και οι αιτητές καταχώρησαν ιεραρχική προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε για τους ίδιους λόγους.

Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές αξίωναν αρχικά ακύρωση από τη μια της απόφασης με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική τους προσφυγή και από την άλλη ακύρωση της πράξης του Δήμου Λεμεσού, με την οποία απορρίφθηκε η αρχική τους αίτηση για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για μετατροπή του χωραφιού σε οικόπεδο. Στο στάδιο της απαντητικής αγόρευσης, οι αιτητές δέκτηκαν την ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση 2 και δήλωσαν ότι αποσύρουν τη δεύτερη θεραπεία με την οποίαν αξίωναν ακύρωση της απόφασης του Δήμου Λεμεσού.

Σε μια πολυσέλιδη αγόρευση οι αιτητές υποστηρίζουν βασικά ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας. Υποστηρίζουν ότι οι καθ΄ ων η αίτηση 1 δεν αναφέρουν ο,τιδήποτε ως αιτιολογία της δικής τους απόφασης, αλλά απλώς παραπέμπουν στους λόγους που οδήγησαν το Δήμο Λεμεσού στη λήψη της απόφασής του. Και η αιτιολογία που οι καθ΄ ων η αίτηση 2 έδωσαν για την απόρριψη του αιτήματος των αιτητών ήταν ότι το χωράφι που προέκυψε από το διαχωρισμό, βρίσκεται κάτω από εναέρια γραμμή υψηλής τάσης και γι΄ αυτό η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, με επιστολή της ημερ. 26.11.2001, δεν δίνει τη συγκατάθεσή της. Την αιτιολόγηση αυτή οι αιτητές θεωρούν ως ανεπαρκή.

Δεν θα συμφωνήσω με τους αιτητές. Η αιτιολογία που δόθηκε είναι επαρκέστατη. Το γεγονός ότι επαναλαμβάνει το λόγο για τον οποίο ο Δήμος Λεμεσού απέρριψε την αίτηση των αιτητών, δεν βλέπω πώς εξασθενεί τη δοθείσα αιτιολογία. Αποτελεί αναντίλεκτο γεγονός ότι το συγκεκριμένο ακίνητο επηρεάζεται από εναέρια γραμμή μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης και η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, με πλήρη σαφήνεια απευθυνόμενη στο Δήμο Λεμεσού στις 26.11.2001, εκφράζει την έλλειψη συναίνεσης στο διαχωρισμό, γιατί τότε επροωθείτο νομοθεσία η οποία θα καθόριζε τις ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών μεταφοράς και των οικοπέδων και έτσι δεν κρινόταν σωστό να συγκατατεθεί στη δημιουργία οικοπέδων, τα οποία με την έγκριση της νέας νομοθεσίας δεν θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τους πιθανούς αγοραστές τους.

Μπορεί η επιστολή που στάληκε στους δικηγόρους των αιτητών ημερ. 3.3.2003, με την οποία πληροφορούνταν την απόρριψη της ιεραρχικής τους προσφυγής, να έλεγε μόνο ότι η ιεραρχική προσφυγή απορρίφθηκε για τους ίδιους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε η αίτηση από την πολεοδομική αρχή (δηλαδή την έλλειψη συναίνεσης της Αρχής Ηλεκτρισμού), αλλά στο σημείωμα για την Υπουργική Επιτροπή που υπάρχει στο διοικητικό φάκελο, (ερυθρό 33 του τεκμηρίου 1), γίνεται εκτενής αναφορά στο θέμα. Σημειώνεται ότι η απόφαση της πολεοδομικής αρχής προήλθε μετά από διεξοδική μελέτη της αίτησης, ενώ περιέχεται και η συμφωνία του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως με τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής. Τονίζεται ακόμα ότι η οικοδομική αξιοποίηση τεμαχίων που βρίσκονται κοντά ή κάτω από εναέριες γραμμές μεταφοράς, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Ηλεκτρισμού Νόμου Κεφ.170, επιτρέπεται μόνο εφ΄ όσον εξασφαλιστεί η έγκριση της Αρχής Ηλεκτρισμού, συγκατάθεση η οποία δεν εξασφαλίστηκε στην παρούσα υπόθεση.

Η άρνηση της Αρχής Ηλεκτρισμού, σύμφωνα πάντα με το σημείωμα για την Υπουργική Επιτροπή ημερ. 13.1.2003, απορρέει από την αναγκαιότητα διασφάλισης της δημόσιας υγείας και ασφάλειας, με τον καθορισμό θεσμοθετημένων ελάχιστων αποστάσεων μεταξύ των γραμμών μεταφοράς και των οικοπέδων, ο οποίος κατά την άποψη του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως αποτελεί ουσιώδη παράγοντα, για τον οποίο η ανάπτυξη δεν θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί (βλέπε άρθρο 26(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972, Ν. 90/72, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 7/90).

΄Οπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Μυλωνάς ν. Δημοκρατίας (Αρ.2) (1997) 3 Α.Α.Δ. 332, οι ουσιώδεις παράγοντες οι οποίοι μπορεί να επιδράσουν στη λήψη της διοικητικής απόφασης, δεν προσδιορίζονται. Το κριτήριο είναι αντικειμενικό και ουσιώδης είναι κάθε παράγοντας, ο συνυπολογισμός του οποίου είναι αναγκαίος για τη λήψη της επίδικης διοικητικής απόφασης.

Στην παρούσα περίπτωση, επειδή η χρήση του τεμαχίου ως οικοπέδου υπόκειται δυνάμει ρητής νομοθετικής διάταξης (άρθρο 32(1) (α) του περί Ηλεκτρισμού Νόμου, Κεφ. 170), στην έγκριση της Αρχής Ηλεκτρισμού, η εξασφάλιση των θέσεων της Αρχής ήταν επιτακτική.

Η παρασχεθείσα αιτιολογία σαφώς παρέχει το κριτήριο πάνω στο οποίο στηρίχτηκαν οι καθ΄ ων η αίτηση για να εκδόσουν την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά και όλα τα στοιχεία που ήταν απαραίτητα για τη διακρίβωση της νομιμότητας της πράξης.

Δεν συμφωνώ με τους αιτητές ότι η απλή αναφορά στην επιστολή του Δήμου Λεμεσού, στην απουσία συγκατάθεσης της Αρχής Ηλεκτρισμού, δεν αποκαλύπτει με επάρκεια τις σκέψεις της διοίκησης. Είναι σαφές γιατί η άρνηση της Αρχής Ηλεκτρισμού επηρέασε την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση. Ούτε είναι επίσης ορθό ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δεν αποκάλυψαν στην παρούσα περίπτωση τους λόγους για τους οποίους αποφάσισαν να απορρίψουν την ιεραρχική προσφυγή.

Αφού το αιτητικό 2 έχει αποσυρθεί, δεν χρειάζεται να εξεταστούν οι προβαλλόμενοι λόγοι ακύρωσης. Θα σχολιάσω απλώς ένα σημείο. Προβλήθηκε ισχυρισμός για αντιφατική και κακόπιστη συμπεριφορά της διοίκησης. Το όργανο το οποίο επέδειξε διαφορετική κατ΄ αρχάς στάση, την οποία στη συνέχεια μετέβαλε, ήταν η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, η οποία βέβαια δεν είναι διάδικος. Συνεπώς, οι καθ΄ ων η αίτηση 2 και πολύ περισσότερο οι καθ΄ ων η αίτηση 1, δεν μπορούν να κατηγορηθούν για αντιφατική ή κακόπιστη συμπεριφορά, αφού απλώς συμμορφώθηκαν με την έλλειψη συγκατάθεσης της Αρχής Ηλεκτρισμού.

Η προσφυγή τόσο εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση 1, όσο και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση 2, απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των αιτητών.

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.