|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση αρ. 325/2003)
16 Σεπτεμβρίου 2004
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
VASILIKA PUBLISHING & MARKETING LTD
ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ ΝΕΑ»,
Αιτήτρια,
- ν. -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΚΑΙ/Η ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΦΟΡΟΥ ΕΚΛΟΓΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Φ. Βαλιαντής, για την Αιτήτρια.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προβλέπεται στον περί Εκλογής (Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας) Νόμο του 1959 (όπως τροποποιήθηκε) η δημοσίευση εκλογικών γνωστοποιήσεων: βλ. άρθρα 9(6) και 20(1). Με επικείμενες τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου 2003, ο Γενικός Έφορος Εκλογής καθόρισε στις 8 Ιανουαρίου 2003 τα κριτήρια που κατά την άποψη του θα έπρεπε να πληρούν τα έντυπα στα οποία θα δίδονταν οι γνωστοποιήσεις για δημοσίευση. Πριν από την οριστικοποίηση των κριτηρίων ο Έφορος συσκέφθηκε με το Σύνδεσμο Εκδοτών Εφημερίδων και Περιοδικών Κύπρου, στην παρουσία του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, για αλληλοενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων. Έγινε τότε αναφορά στα καθιερωμένα κριτήρια, δηλαδή εκείνα που είχαν χρησιμοποιηθεί σε προηγούμενες εκλογές. Δεν εκφράστηκε οποιαδήποτε αντίρρηση και ο Έφορος τα υιοθέτησε. Συνίσταντο στα εξής:
«(α) Οι εκλογικές γνωστοποιήσεις θα δοθούν για δημοσίευση σε όλες τις ελληνικές, ημερήσιες και εβδομαδιαίες, πολιτικού και ειδησεογραφικού περιεχομένου εφημερίδες, που κατά το χρόνο της δημοσίευσης των γνωστοποιήσεων θα έχουν ήδη συμπληρώσει τουλάχιστον δωδεκάμηνη ανελλιπή, συνεχή και αδιάκοπη έκδοση και κυκλοφορία. Στην κατηγορία αυτή δεν περιλαμβάνονται οι εφημερίδες επί ειδικών χρηματοοικονομικών, εμπορικών διαφημίσεων, αθλητικών, διαφημιστικών, συνδικαλιστικών και εργατικών θεμάτων και ούτε τα εβδομαδιαία περιοδικά.
(β) Οι εφημερίδες της Δευτέρας, οι οποίες αποτελούν ουσιαστικά την έβδομη έκδοση των ημερήσιων εφημερίδων, δεν θεωρούνται ως εβδομαδιαίες εφημερίδες, εν τη εννοία του όρου που τίθεται πιο πάνω, για το σκοπό της δημοσίευσης των εκλογικών γνωστοποιήσεων.
(γ) Οι δημοσιεύσεις θα γίνουν μόνο στις ελληνικές εφημερίδες, που εκδίδονται και κυκλοφορούν σήμερα στην Κύπρο, οι οποίες πληρούν τα ειδικά κριτήρια που καθορίστηκαν για το σκοπό αυτό.»
Έπειτα ο Έφορος, έχοντας ήδη στην κατοχή του τα στοιχεία τα οποία τηρούσε το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, κατέληξε ότι τα εν λόγω κριτήρια τα πληρούσαν μόνο οι ημερήσιες εφημερίδες ΑΛΗΘΕΙΑ, ΜΑΧΗ, ΠΟΛΙΤΗΣ, ΣΗΜΕΡΙΝΗ, ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ και ΧΑΡΑΥΓΗ, όπως και η εβδομαδιαία Η ΚΥΠΡΟΣ ΣΗΜΕΡΑ, όχι οποιεσδήποτε άλλες. Επειδή δε στο παρελθόν απασχόλησε παρόμοιο θέμα σε σχέση με εφημερίδες που προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο όταν δεν συμπεριλήφθηκαν μεταξύ εκείνων που είχαν καθορισθεί για τη δημοσίευση των εκλογικών γνωστοποιήσεων, ο Έφορος ζήτησε από τον Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών ειδική επιβεβαίωση σε σχέση, μεταξύ άλλων, με την εφημερίδα «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ ΝΕΑ». Επιβεβαιώθηκε ότι από τα στοιχεία του Αρχείου του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών προέκυπτε ότι:
«Η Εφημερίδα «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ ΝΕΑ» είναι οικονομική, χρηματιστηριακή και όχι πολιτική. Επίσης έχει πάψει, από τον Απρίλη του 2002, να εκδίδεται πάνω σε εβδομαδιαία βάση και τώρα εκδίδεται μια ή δύο φορές το μήνα.»
Ο Έφορος σε ανακοίνωση του τόνισε ότι «δεν έχει οποιαδήποτε ευθύνη για αποζημίωση οιωνδήποτε άλλων εφημερίδων, που τυχόν θα δημοσιεύσουν τις εκλογικές γνωστοποιήσεις των Προεδρικών Εκλογών, χωρίς τη δική του εξουσιοδότηση». Ωστόσο, η εφημερίδα «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΑ ΝΕΑ» ενήργησε κατ΄ αντίθεση. Προέβη αυθαιρέτως σε δημοσίευση των γνωστοποιήσεων και απαίτησε πληρωμή. Με επιστολή ημερ. 28 Φεβρουαρίου 2003 της δόθηκε αρνητική απάντηση. Ως αποτέλεσμα, η αιτήτρια προσέβαλε την απόφαση για μη συμπερίληψη της εφημερίδας της «στον κατάλογο εφημερίδων οι οποίες εξουσιοδοτήθηκαν όπως δημοσιεύσουν τις εκλογικές γνωστοποιήσεις για τις Προεδρικές Εκλογές 2003.»
Η αιτήτρια προβάλλει ότι χρησιμοποιήθηκαν κριτήρια που αντίκεινται στην αρχή της ισότητας η οποία διασφαλίζεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος και ότι εν πάση περιπτώσει αυτά ή μερικά από αυτά ήταν άσχετα ή παράνομα ή έξω από τον επιδιωκόμενο από τον σχετικό νόμο σκοπό. Σε άλλο επίπεδο προβάλλει ότι δεν διεξήχθη δέουσα έρευνα, ότι υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα, ότι ο Έφορος δεν άσκησε ορθά τη διακριτική του εξουσία και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας. Όλα αυτά συζητήθηκαν με αναφορά σε δύο παράπονα. Πρώτο, ότι τα καθορισθέντα κριτήρια για την επιλογή εφημερίδων ήταν πλημμελή και, δεύτερο, ότι εφαρμόστηκαν λανθασμένα.
Θεωρώ και τα δύο παράπονα ολωσδιόλου αδικαιολόγητα. Δεν διέκρινα οποιαδήποτε πλημμέλεια στον καθορισμό των υπό αναφορά κριτηρίων. Ο Έφορος στηρίχθηκε σε πλήρη και έγκυρα δεδομένα με τα οποία εφοδιάστηκε. Η κρίση του ως προς την επιλογή των κριτηρίων όχι μόνο ασκήθηκε εντός των λογικών ορίων της εξουσίας του αλλά και φαίνεται, κατά την άποψη μου, να πέτυχε ακριβώς την τήρηση του μέτρου μεταξύ αφενός εκείνου που πρακτικώς χρειαζόταν για να πληροφορηθεί το κοινό, όπως απαιτεί ο σχετικός νόμος, και αφετέρου για να αποφευχθεί σπατάλη δημόσιου χρήματος. Έπειτα, τα συγκεντρωθέντα στοιχεία καθιστούσαν τη μη συμπερίληψη της εφημερίδας της αιτήτριας αναπόφευκτη. Ως προς τη φυσιογνωμία της εν λόγω εφημερίδας, ο συνήγορος της αιτήτριας αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην έκδοση, ημερ. 24 Φεβρουαρίου 2003, με την οποία δημοσιεύθηκε ο κατάλογος Εκλογικών Κέντρων. Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από τη γραπτή αγόρευση του συνηγόρου:
«Εάν οι καθ΄ ων η αίτηση ερευνούσαν το θέμα και έβλεπαν προσεκτικά την εφημερίδα των αιτητών - που τους επεσυνάφθη μαζί με την επιστολή ημερ. 24/2/03 - δηλ. το Φύλλο αρ. 118 τότε θα διαπίστωναν ότι η εφημερίδα αυτή είναι πολιτική, ειδησεογραφική με θέματα γενικού ενδιαφέροντος, αναφορικά με την τοπική και την παγκόσμια επικαιρότητα και δεν ασχολείται με εξειδικευμένα μόνον θέματα.»
Αλλά το περιεχόμενο της εφημερίδας σε μια συγκεκριμένη έκδοση της, και μάλιστα μεταγενέστερη του χρόνου κατά τον οποίο αποφασίστηκε ποιές εφημερίδες πληρούσαν τα κριτήρια, δεν ενδιαφέρει. Ενδιαφέρει το περιεχόμενο της σε ένα συνεχές διάστημα από το οποίο να μπορεί να προσδιοριστεί η φυσιογνωμία της. Ούτε και επιχείρησε η αιτήτρια να στοιχειοθετήσει τον ισχυρισμό της ότι η εφημερίδα της συνέχιζε να εκδίδεται κάθε εβδομάδα ανελλιπώς, ένα ισχυρισμό που βρισκόταν σε αντίθεση με τα επίσημα στοιχεία τα οποία τηρούσε το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών και στα οποία ευλόγως στηρίχθηκε ο Έφορος.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ