ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

23 Σεπτεμβρίου, 2004

[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

ν.

1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,

Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή του ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-

Ο αιτητής ήταν εγγεγραμμένος στο Μητρώο του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) από την 1.7.1992 μέχρι 31.7.1998. Ο αιτητής είχε ως δραστηριότητα την εκμετάλλευση και διαχείριση εστιατορίου με την επωνυμία «Μέγαρο» στην οδό Αγκύρας αρ. 6 στη Λεμεσό. Στις 31.7.1998 η επιχείρηση του εστιατορίου μεταβιβάστηκε από τον αιτητή ως λειτουργούσα στη Ροβανιά Ρουπίνα.

Ο Έφορος του Φ.Π.Α. ασκώντας τις εξουσίες με βάση το Νόμο 246/90 (όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 95(1)/2000) διενήργησε επίσκεψη ελέγχου στο υποστατικό του αιτητή στις 17.10.2002 και ολοκληρώθηκε στις 25.11.2002. Κατά την επίσκεψη ζητήθηκαν τα βιβλία και αρχεία τα οποία ο αιτητής όφειλε να τηρεί για την περίοδο 1.7.1995 μέχρι 31.7.1998, για να εξεταστούν σε σχέση με τα υποβληθέντα στοιχεία στις φορολογικές δηλώσεις για την ίδια περίοδο.

Από την εξέταση των τηρουμένων βιβλίων και αρχείων για την πιο πάνω περίοδο ο Έφορος διαπίστωσε τα ακόλουθα:-

(α) Δεν τήρησε Λογαριασμό Φόρου Προστιθέμενης Αξίας με βάση το άρθρο 7 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τήρηση Βιβλίων, Αρχείων και Στοιχείων) Διατάγματος του 1962, Κ.Δ.Π. 114/92.

(β) Δεν τήρησε βιβλία και αρχεία όλων των παραδόσεων αγαθών ή και παροχών υπηρεσιών που πραγματοποίησε μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης σύμφωνα με το άρθρο 4(1) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τήρηση Βιβλίων, Αρχείων και Στοιχείων) Διατάγματος του 1992, Κ.Δ.Π. 114/92. Δεν τήρησε τα ημερήσια δελτία (ρολά της ταμειακής μηχανής.

(γ) Δεν τήρησε αρχείο για τα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης τα οποία διέθετε προς ιδιωτική χρήση, ως δώρα ή αυτοπαραδόσεις (κατανάλωση από το προσωπικό) το οποίο είχε υποχρέωση να τηρεί δυνάμει της παραγράφου 4(3) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τήρηση Βιβλίων, Αρχείων και Στοιχείων) Διατάγματος του 1992.

(δ) Δεν τήρησε τα βιβλία και αρχεία για τις αγορές που πραγματοποιούσε όπως είχε υποχρέωση να τηρεί δυνάμει του άρθρου 5 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τήρηση Βιβλίων, Αρχείων και Στοιχείων) Διατάγματος του 1992, Κ.Δ.Π. 114/92.

(ε) Δεν τήρησε μητρώο αποθεμάτων ούτε στοιχεία σχετικά με τη διακύμανση των αποθεμάτων έτσι που να μπορεί να ελεγχθεί η ορθή καταβολή του φόρου σύμφωνα με το άρθρο 39(1) του Ν. 246/90 και της παραγράφου 3(3) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τήρηση Βιβλίων, Αρχείων και Στοιχείων) Διάταγμα του 1992.

(στ) Ο αιτητής δεν δήλωσε στις φορολογικές του δηλώσεις όλες τις εισπράξεις της επιχείρησης του ούτε απόδιδε τον ορθό φόρο εκροών που αναλογεί στις εκροές που πραγματοποιούσε. Η διαπίστωση έγινε από τις καταστάσεις λογαριασμού που τηρεί η εταιρεία JCC Payment Systems Ltd., η οποία επεξεργάζεται τις συναλλαγές με πιστωτικές κάρτες στην Κύπρο.

Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα ο Έφορος, διά των αρμοδίων λειτουργών της Υπηρεσίας Φ.Π.Α., έκρινε ότι ο αιτητής δεν απέδωσε όλο το ποσό του φόρου εκροών που αναλογούσε στις φορολογητέες παραδόσεις αγαθών και/ή υπηρεσιών που πραγματοποίησε κατά τις φορολογικές περιόδους 1.7.1995 μέχρι 31.7.1998. Κατέληξε δε στις ακόλουθες διαπιστώσεις μετά την έρευνα του:-

(α) Υπολόγισαν τα αποθέματα των ποτών κατά την 1.7.1995 σε £500.

(β) Οι αγορές των ποτών για την περίοδο 1.7.1995 - 31.7.1998 υπολογίστηκαν σε £8.277,56. Ο υπολογισμός περιγράφεται στο μέρος 2(Α)(1) της έκθεσης του λειτουργού και στον πίνακα 2 της έκθεσης (βλ. Παράρτημα Β). Υπολόγισαν την αξία των εισροών για την πιο πάνω περίοδο σε £11.036,75 με βάση τα στοιχεία των φορολογικών του δηλώσεων. Οι λειτουργοί ζήτησαν από δύο προμηθευτές ποτών του αιτητή, την εταιρεία ΚΕΟ Λτδ. και την A & P Λτδ., καταστάσεις πωλήσεων για την περίοδο αυτή. Οι πωλήσεις προς τον αιτητή είναι £2971,99 και 1850,00 αντιστοίχως. Θεώρησαν ότι ποσοστό 75% της αξίας των εισροών που δηλώθηκαν είναι αγορές ποτών. Σε αξία £8277,56 (δηλαδή 11036,75 Χ 75%). Οι αγορές ποτών μόνο από την εταιρεία Κ.Ε.Ο. ΛΤΔ., αποτελούν το 35,90% των £11036,75). Το ποσοστό αυτό αποτελεί ικανοποιητική ένδειξη για την ορθότητα του υπολογισμού για τα ποτά (δηλαδή ότι το συνολικό μερίδιο της αξίας των εισροών αποτελούν με ποσοστό 75% οι αγορές των ποτών).

(γ) Υπολόγισαν ότι τα αποθέματα των ποτών κατά την 31.7.1998 ήταν £1000, αυξημένα σε σχέση με τα αποθέματα στις 1.7.1995 κατά £500.

(δ) Έλαβαν υπόψη τους ότι ποτά χρησιμοποιούνται στην κουζίνα και επίσης υπάρχουν απώλειες. Η αξία αυτή υπολογίστηκε σε £200 για την περίοδο 1.7.1995 - 31.7.1998.

(ε) Το κόστος ποτών που καταναλώθηκαν από το προσωπικό για την ίδια περίοδο, ανέρχεται σε £300.

(στ) Το κόστος των ποτών που καταναλώθηκε από τον ίδιο τον αιτητή για την πιο πάνω περίοδο είναι £450.

(ζ) Το κόστος των ποτών που διατέθηκαν για σκοπούς φιλοξενίας (κεράσματα σε πελάτες) ανέρχεται σε £750.

(η) Από το άθροισμα του (α) και (β) (δηλαδή £8777,56) μειωμένο κατά το άθροισμα των (γ) μέχρι (ζ) (δηλαδή £2700), προκύπτει το κόστος πωληθέντων ποτών £6077,56.

(θ) Το μέσο σταθμικό περιθώριο κέρδους της επιχείρησης επί των ποτών υπολογίστηκε σε 130% αφού λήφθηκαν υπόψη οι επεξηγήσεις του αιτητή και του λογιστή του καθώς επίσης και στοιχεία της επιχείρησης της Ελευθερίου Αφρούλλας με αρ. φακέλου 00378154Α, η επιχείρηση της οποίας, είναι όμοιου τύπου με αυτή του αιτητή. Το κέρδος των πωληθέντων ποτών, υπολογίστηκε σε £7900,83 (δηλαδή £6077,56 Χ 130%). Οι συνολικές εισπράξεις της επιχείρησης για την πιο πάνω περίοδο από την πώληση ποτών είναι £13978,39 (κόστος £6077,56 + κέρδος £7900,83).

(ι) Μετά από επεξηγήσεις του αιτητή και του λογιστή, οι λειτουργοί υπολόγισαν ότι η αξία των ποτών που πωλήθηκαν στην πιο πάνω περίοδο αντιστοιχεί με το 25% επί των συνολικών πωλήσεων της επιχείρησης. Οι συνολικές πωλήσεις της επιχείρησης υπολογίστηκαν σε £55913,56. Οι ανασυγκροτημένες πωλήσεις της επιχείρησης είναι £56363,56, περιλαμβανομένου και του κόστους των ποτών που καταναλώθηκε από τον ίδιο τον αιτητή για την πιο πάνω περίοδο που είναι £450.

(ια) Στη συνέχεια υπολόγισαν το φόρο εκροών που αναλογεί στις ανασυγκροτημένες πωλήσεις (εκροές) της επιχείρησης. Οι ανασυγκροτημένες εκροές της επιχείρησης κατανεμήθηκαν σε κάθε φορολογική περίοδο κατ΄ αναλογία των εκροών θετικού συντελεστή που δηλώθηκαν στις φορολογικές δηλώσεις που υπόβαλε ο αιτητής στον Έφορο. Υπολογίστηκε ο φόρος εκροών που αναλογεί για την περίοδο 1.7.1995 - 31.7.1998 ότι είναι £4509,07. Ο φόρος εκροών που δηλώθηκε από τον αιτητή για την ίδια περίοδο στις φορολογικές του δηλώσεις είναι £736,77. Ο φόρος εκροών που βεβαιώθηκε για αδήλωτες πωλήσεις είναι £3772,30.

Ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων, ο Έφορος έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις τις οποίες υπέβαλε ο αιτητής κατά τις φορολογικές περιόδους από 1.7.1995 μέχρι 31.7.1998 ήταν ελλιπείς και/ή περιείχαν σφάλματα. Ένεκα τούτου προέβη σε βεβαίωση φόρου εκροών με βάση την εξουσία που του παρέχει το άρθρο 34(1) του Νόμου 246/90 και σε βεβαίωση φόρου εισροών με βάση το άρθρο 34(2). Στη συνέχεια ειδοποίησε τον αιτητή με επιστολή ημερ. 29.11.2002 στην οποία αναφέρετο ο υπολογισθείς φόρος ύψους £3.856,41, ποσό το οποίο όφειλε ο αιτητής να καταβάλει στον Έφορο.

Εναντίον αυτής της απόφασης του Εφόρου καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή. Στη γραπτή του αγόρευση ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή επιχειρηματολογεί επί των πιο κάτω λόγων που, κατά την εισήγηση του, οδηγούν σε ακύρωση της επίδικης απόφασης:-

(α) Ότι δεν δόθηκε στον αιτητή, ως όφειλε, από τον Έφορο το δικαίωμα να ακουστεί πριν την έκδοση της επίδικης απόφασης.

(β) Ότι ήταν λανθασμένος ο τρόπος υπολογισμού του φόρου, και

(γ) Ότι ο Έφορος έκαμε κακή χρήση της διακριτικής του εξουσίας.

Ως προς τον πρώτο πιο πάνω λόγο έχω να παρατηρήσω ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή ότι στερήθηκε του δικαιώματος της προηγούμενης ακρόασης πριν την έκδοση της επίδικης απόφασης δεν υποστηρίζονται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου. Προκύπτει ότι δόθηκε στον αιτητή η δυνατότητα ως και χρονικό περιθώριο αν ήθελε να παρουσιάσει οποιοδήποτε στοιχείο ή βιβλία, πριν την έκδοση της απόφασης. Ο αιτητής παρέλειψε να υποβάλει τέτοια στοιχεία εντός του καθορισθέντος χρόνου που ήταν τουλάχιστον διαρκείας 6-7 εβδομάδων. Σχετική προς τούτο είναι η συστημένη επιστολή του Εφόρου προς τον αιτητή, ημερομηνίας 9.9.2002.

Ως προς τους άλλους λόγους (πιο πάνω) έχω να παρατηρήσω ότι στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή δεν αναπτύσσεται επαρκώς ούτε επισημαίνεται το λάθος του Εφόρου ή η παράλειψη του να λάβει υπόψη οποιαδήποτε άλλα στοιχεία. Απλώς αναφέρεται γενικά και αόριστα ότι «επέβαλαν στον αιτητή Φ.Π.Α. ύψους £3.856,41 με υπολογισμούς που ανάγονται στη σφαίρα μεθόδων επισφαλών, υποθετικών κριτηρίων και υπολογισμών και/ή επιλογής μη ενδεδειγμένων τρόπων διεξαγωγής της έρευνας.»

Από την έκθεση του λειτουργού προκύπτει ξεκάθαρα ο τρόπος υπολογισμού του φόρου και τα στοιχεία τα οποία λήφθηκαν υπόψη και τα οποία ευρίσκοντο ενώπιον του Εφόρου. Κατά συνέπεια καταλήγω ότι ο Έφορος προχώρησε στον υπολογισμό του φόρου χρησιμοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κρίση του με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιον του. Το Δικαστήριο μπορεί να επέμβει μόνο όταν συντρέχει περίπτωση υπέρβασης ή κακής χρήσης της διακριτικής ευχέρειας του Εφόρου. (Βλέπε: Van Boechel v. Customs and Excise Commissioners (1981) 2 All E.R. 505, Rahman (Trading as Khayan Restaurant) v. Customs and Excise Commissioners (1998) S.T.C. 826 και Kokos Athanasiou Motors Ltd. v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 21).

Δεν έχω διαπιστώσει οποιαδήποτε υπέρβαση ή κακή χρήση της διακριτικής εξουσίας του Εφόρου στην παρούσα υπόθεση. Η απόφαση στην οποία κατέληξε ήταν εύλογη κάτω από τις δοσμένες περιστάσεις και τα γεγονότα όπως φαίνονται στο φάκελο και ιδιαίτερα στην έκθεση ελέγχου του λειτουργού του Φ.Π.Α. (Βλέπε: Blue Moon Trading Ltd. v. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2874, ημερ. 12.12.2001).

Έχω καταλήξει ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη και εύλογη υπό τις περιστάσεις.

Η προσφυγή, ως εκ τούτου, απορρίπτεται με έξοδα.

Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.