|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 4 ΑΑΔ 824
18 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΗ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 556/2002)
Ο περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμος ― Άρθρο 78(2) ― Ιεραρχική προσφυγή κατά της απόφασης του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων ― Αρμόδιο όργανο ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ― Στην απουσία οποιασδήποτε ένδειξης μεταβίβασης της αρμοδιότητας στον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου, η απόφασή του ακυρώνεται λόγω αναρμοδιότητας.
Ο αιτητής προσέβαλε την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής του κατ' αποφάσεως του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αναφορικά με άτομο που θεωρήθηκε μισθωτό πρόσωπο στην υπηρεσία του αιτητή. Ο αιτητής πληροφορήθηκε για την επίδικη απόρριψη με επιστολή της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Στο φάκελο της παρούσας υπόθεσης δεν φαίνεται να υπάρχει γραπτή εξουσιοδότηση του αρμόδιου υπουργού προς τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου, όπως απαιτεί ο Νόμος. Από την άλλη, η διατύπωση της σχετικής επιστολής και ιδιαίτερα η χρήση των λέξεων «λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία και γεγονότα τα οποία τέθηκαν ενώπιον μου», δηλαδή ενώπιον της Γενικής Διευθύντριας, δείχνει ότι την ιεραρχική προσφυγή εξέτασε και έκρινε, παρά το εν συνεχεία λεκτικό, η Γενική Διευθύντρια που δεν είναι το αρμόδιο προς τούτο όργανο. Παρ' όλον ότι αρμόδιος ήταν ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, πουθενά, πλην της αναφοράς στην επιστολή ότι ο Υπουργός έκρινε ότι η απόφαση να θεωρήσει την απασχόληση της συγκεκριμένης υπαλλήλου ως υπηρεσία προς τον αιτητή, δεν φαίνεται ότι είχε οποιαδήποτε συμμετοχή στην έρευνα και λήψη της επίδικης απόφασης.
Δεν υπάρχει ακόμα οποιοδήποτε πρακτικό που να καταγράφει τη διαδικασία που ακολουθήθηκε ή στο οποίο να φαίνεται η καθ' οιονδήποτε τρόπο ενασχόληση του Υπουργού με την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή.
Χαρακτηριστικά θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιστολή δεν υπογράφεται από τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου για λογαριασμό του Υπουργού, αλλά προσωπικά, ενώ την υπόθεση δεν φαίνεται να διασώζει η επίκληση του Άρθρου 2(στ) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90, σύμφωνα με το οποίο αρμόδια αρχή σημαίνει τον Υπουργό που ενεργεί συνήθως μέσω του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου. Στην παρούσα υπόθεση ο Υπουργός θα έπρεπε να ασχοληθεί με το θέμα και να καταλήξει σε δική του κρίση. Αντίθετα, σε κανένα μέρος του φακέλου δεν φαίνεται ότι ο Υπουργός απασχολήθηκε καθ' οιονδήποτε τρόπο, έστω και επιφανειακά, με το θέμα.
Ακόμα κι' αν ήθελε υποστηριχθεί ότι ο Υπουργός εξουσιοδότησε τη Γενική Διευθύντρια να ενασκήσει εκείνη τις συγκεκριμένες εξουσίες του, θα απαιτείτο η σχετική γραπτή εξουσιοδότηση του Άρθρου 3(2) του Νόμου περί Εκχωρήσεως της Ενασκήσεως των Εξουσιών των Απορρεουσών εκ τινός Νόμου, του 1962, Ν.23/62.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Προσφυγή.
Γ. Γιάλλουρος, για τον Αιτητή.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ' ων η αίτηση.
�Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ύστερα από σχετικό παράπονο που υποβλήθηκε στο Επαρχιακό Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λευκωσίας, ο αιτητής, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης της ταβέρνας «Το Μελαχρινάκι», κλήθηκε από το Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων να καταβάλει εισφορές σε όλα τα ταμεία που διαχειρίζεται το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων για συγκεκριμένο άτομο που θεωρήθηκε ως μισθωτό πρόσωπο στην υπηρεσία του για την περίοδο από 18.9.1998 μέχρι 19.5.2001. Η σχετική απόφαση του Διευθυντή εκδόθηκε στις 6.11.2001 βάσει του άρθρου 76(1) (α), (β), (δ), (ε) και (στ) της περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων νομοθεσίας.
Ο αιτητής αμφισβήτησε την πιο πάνω απόφαση με ιεραρχική προσφυγή στον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων που καταχωρήθηκε στις 27.11.2001.
Σύμφωνα με το άρθρο 78 (2) του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 1980, Ν.41/80, ο Υπουργός εξετάζει την εις αυτόν γενομένη προσφυγή, αποφασίζει επ' αυτής και κοινοποιεί αμελλητί την απόφασή του στον προσφεύγοντα.
Η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με επιστολή της ημερ. 5.4.2002, πληροφόρησε το δικηγόρο του αιτητή ότι ο Υπουργός έκρινε ότι η απόφαση του Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων να θεωρήσει την απασχόληση του συγκεκριμένου προσώπου ως απασχόληση μισθωτού προσώπου στην υπηρεσία του αιτητή, ήταν ορθή και ως εκ τούτου απέρριψε την προσφυγή.
Με την παρούσα προσφυγή με την οποία αξιώνεται η ακύρωση της πιο πάνω απόρριψης, ο αιτητής ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι η ιεραρχική προσφυγή του δεν εξετάστηκε από το αρμόδιο όργανο, δηλαδή τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Ακόμα, υποβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση υπογράφεται από τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου προσωπικά και όχι από τον Υπουργό ο οποίος ουδόλως ενημερώθηκε ή έλαβε γνώση. Η τελική απόφαση, σύμφωνα πάντα με τον αιτητή, ελήφθη από τη Γενική Διευθύντρια.
Το σχετικό απόσπασμα της επιστολής της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερ. 5.4.2002, έχει ως ακολούθως:
«Ύστερα από εξέταση της υπόθεσης αυτής και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία και γεγονότα τα οποία τέθηκαν ενώπιον μου, καθώς επίσης και οι πρόνοιες της νομοθεσίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έκρινε ότι η απόφαση του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων να θεωρήσει την απασχόληση της κας Ε. Ανδρονίκου ως απασχόληση μισθωτού προσώπου στην υπηρεσία του κ. Παντελή Κυριάκου για την περίοδο από 18.9.1998 μέχρι 19.5.2001 είναι ορθή και ως εκ τούτου απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή.
Είμαστε στη διάθεσή σας για τυχόν διευκρινίσεις.
Με εκτίμηση,
(Λένια Σαμουήλ)
Γενικός Διευθυντής»
Στο φάκελο της παρούσας υπόθεσης δεν φαίνεται να υπάρχει γραπτή εξουσιοδότηση του αρμόδιου υπουργού προς τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου, όπως απαιτεί ο Νόμος. Από την άλλη, η διατύπωση της σχετικής επιστολής και ιδιαίτερα η χρήση των λέξεων «λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία και γεγονότα τα οποία τέθηκαν ενώπιον μου», δηλαδή ενώπιον της Γενικής Διευθύντριας, δείχνει ότι την ιεραρχική προσφυγή εξέτασε και έκρινε, παρά το εν συνεχεία λεκτικό, η Γενική Διευθύντρια που δεν είναι το αρμόδιο προς τούτο όργανο. Παρ' όλον ότι αρμόδιος ήταν ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων πουθενά, πλην της αναφοράς στην επιστολή ότι ο Υπουργός έκρινε ότι η απόφαση να θεωρήσει την απασχόληση της συγκεκριμένης υπαλλήλου ως υπηρεσία προς τον αιτητή, δεν φαίνεται ότι είχε οποιαδήποτε συμμετοχή στην έρευνα και λήψη της επίδικης απόφασης.
Δεν υπάρχει ακόμα οποιοδήποτε πρακτικό που να καταγράφει τη διαδικασία που ακολουθήθηκε ή στο οποίο να φαίνεται η καθ΄ οιονδήποτε τρόπο ενασχόληση του Υπουργού με την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή.
Χαρακτηριστικά θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επιστολή δεν υπογράφεται από τη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου για λογαριασμό του Υπουργού, αλλά προσωπικά, ενώ την υπόθεση δεν φαίνεται να διασώζει η επίκληση του άρθρου 2(στ) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90, σύμφωνα με το οποίο αρμόδια αρχή σημαίνει τον Υπουργό που ενεργεί συνήθως μέσω του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου. Στην παρούσα υπόθεση ο Υπουργός θα έπρεπε να ασχοληθεί με το θέμα και να καταλήξει σε δική του κρίση. Αντίθετα, σε κανένα μέρος του φακέλου δεν φαίνεται ότι ο Υπουργός απασχολήθηκε καθ' οιονδήποτε τρόπο, έστω και επιφανειακά, με το θέμα.
Ακόμα κι' αν ήθελε υποστηριχθεί ότι ο Υπουργός εξουσιοδότησε τη Γενική Διευθύντρια να ενασκήσει εκείνη τις συγκεκριμένες εξουσίες του, θα απαιτείτο η σχετική γραπτή εξουσιοδότηση του άρθρου 3(2) του Νόμου περί Εκχωρήσεως της Ενασκήσεως των Εξουσιών των Απορρεουσών εκ τινός Νόμου, του 1962, Ν.23/62.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα υπέρ του αιτητή, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.