ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ.
Υπόθεση Αρ.1074 /2002
11 Νοεμβρίου, 2003
[
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μαρίνου Μάρκου, από τη Λευκωσία
Αιτητής,
v.
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Kαθ΄ης η αίτηση.
------------------------
Ελ.Γαβριήλ για κ.Ι.Νικολάου,
για τον ΑιτητήΚ.Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν.Εισαγγελέα, για την Καθ΄ης η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 29.4.02 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, ΕΔΥ, προχώρησε σε επανεξέταση της πλήρωσης της επίδικης θέσης, Λειτουργός Ερευνών Α΄, Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών, μετά την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους από συνάδελφο δικαστή (Καλλής, Δ.), υποθ.αρ.224/01 Μαρίνος Μάρκου ν. ΕΔΥ, 22.1.2002. Η ΕΔΥ επαναπροήγαγε το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η θέση είναι προαγωγής και επομένως η διαδικασία για την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου διέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 35 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90. Η πρώτη απόφαση ακυρώθηκε για τους πιο κάτω λόγους, που απαριθμεί ο δικαστής στην απόφαση του.
(1) Η σύσταση του Διευθυντή δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων ήτοι με τις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις.
(2) Ο Διευθυντής έχει με τη σύσταση του διαμορφώσει υπεροχή υπέρ του Ε.Μ. ενώ οι υπηρεσιακές εκθέσεις δεν του δίδουν τέτοια υπεροχή.
(3) Ο Διευθυντής δεν έχει προσδιορίσει ποιές είναι οι απαιτήσεις της θέσης.
Στην καταληκτική παράγραφο της ακυρωτικής απόφασης του, ο δικαστής λέγει:
«............και εφόσον είναι άγνωστο ποία θα ήταν η κατάληξη της ΕΔΥ αν απουσίαζε η σύσταση του Διευθυντή υπέρ του Ε.Μ. είναι σκόπιμο να αφεθεί η ΕΔΥ να επανεξετάσει το θέμα και να διαμορφώσει την κρίση της υπό το φως της νέας σύστασης του Διευθυντή, χωρίς να είχε προηγηθεί δικαστική κρίση επί των άλλων λόγων οι οποίοι οδήγησαν στην απόφαση της.»
Τα αντικειμενικά αξιολογικά κριτήρια, όπως αναδεικνύονται στους υπηρεσιακούς φακέλους, και τα οποία διαπιστώθηκαν και στην ακυρωτική απόφαση, είναι τα εξής: Ο αιτητής υπερέχει σε αξία οριακά. Κατέχει και το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας, και επομένως υπερτερεί και στα προσόντα. Το ενδιαφερόμενο μέρος έχει συντριπτική αρχαιότητα, κατέχει την προηγούμενη θέση από 15.3.79, ενώ ο αιτητής από 1.6.92. Η ΕΔΥ, συμμορφούμενη με την ακυρωτική απόφαση, κάλεσε πάλιν ενώπιον της το διευθυντή για να προβεί σε συστάσεις, αναγόμενες βέβαια στον ουσιώδη χρόνο. Η σύσταση του αυτή τη φορά περιστράφηκε κυρίως γύρω από την ανάλυση των απαιτούμενων προσόντων από σχέδια υπηρεσίας της επίδικης θέσης. Στάθηκε ιδιαίτερα στο προσόν της ερευνητικής εργασίας με συναφείς επιστημονικές δημοσιεύσεις, για να πει πως το ενδιαφερόμενο μέρος έχει περισσότερεις δημοσιεύσεις από τον αιτητή, συγκεκριμένα από σύνολο 12, 7 ως πρώτος ερευνητής και συγγραφέας, ενώ ο αιτητής από σύνολο 7, 4 ως κύριος ερευνητής και συγγραφέας. Αναφέρθηκε στο πλεονέκτημα του αιτητή, που είναι μεταπτυχιακό δίπλωμα, αλλά αντιπαρέβαλε σε αυτό τη συντριπτική αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους και την υπεροχή του στο προσόν της ερευνητικής εργασίας. Προχώρησε δε να κάνει και το εξής σχόλιο, ότι μολονότι ο αιτητής διαθέτει το πλεονέκτημα φαίνεται πως τούτο δεν αξιοποιήθηκε από τον ίδιο στο βαθμό που αναμενόταν. Πρόβαλε δε ως παράδειγμα την περίπτωση που κάποιος μπορεί να έχει και διδακτορικό δίπλωμα, χωρίς όμως να το αξιοποιεί με την παρουσίαση ερευνητικής εργασίας και επιστημονικής δημοσίευσης.
'Εχω τη γνώμη, με αυτά που ανάφερα πιο πάνω, πως αυτή τη φορά η σύσταση του διευθυντή συνήδε απόλυτα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, και με τη σκέψη της ακυρωτικής απόφασης.. Τα ίδια ισχύουν και για την ΕΔΥ, η οποία αιτιολόγησε επαρκώς την απόφαση της να μην επιλέξει τον αιτητή, παρότι αυτός διέθετε το πλεονέκτημα, ενόψει της πολύ μεγάλης αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους, της οριακής υπεροχής του αιτητή στην αξία, αλλά και της καλύτερης απόδοσης της, αναφορικά με το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν δηλαδή τη δημοσίευση ερευνητικής και επιστημονικής εργασίας, συναφούς βέβαια με την ειδικότητα της θέσης. Το σχόλιο του διευθυντή επί του προκειμένου, ότι δηλαδή ο αιτητής δεν αξιοποίησε στο βαθμό που αναμενόταν το μεταπτυχιακό του προσόν, δεν οδήγησε στην εξαφάνιση του προσόντος του. Το σχόλιο κατευθυνόταν στη νόμιμη, κατά την άποψη μου, σύγκριση των διεκδικητών της θέσης αναφορικά με το άλλο απαιτούμενο προσόν, της ερευνητικής εργασίας με συναφείς επιστημονικές δημοσιεύσεις. Εξάλλου το πλεονέκτημα του αιτητή ήταν δεδομένο και αξιολογήθηκε. Δεν διαπιστώνω τίποτε το μεμπτό στην προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία και ως εκ τούτου επικυρώνεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα.
Xρ .Αρτεμίδης,
9; Δ.
/ΜΑ