|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Προσφυγή Αρ.979/2002)
11 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/τής.]
Αναφορικά με το αρθρο 146 του Συντάγματος
ΑΝΝΑ ΚΑΜΠΟΥΡΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ου η Αίτηση
_________________
Λεύκος Κληρίδης & Υιοί Λτδ
για την Αιτήτρια.Α. Χριστοφόρου δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 14.5.1998 η Αιτήτρια, εκτοπισθείσα από την Κυθραία, υπέβαλε αίτηση στην Υπηρεσία Μερίμνης και Αποκαταστάσεως Εκτοπισθέντων για χορηγία προς αγορά διαμερίσματος. Στις 26.6.1998 η Αιτήτρια συνεβλήθη και με αγοραπωλητήριο έγγραφο του εν λόγω διαμερίσματος. Η αίτηση της απερρίφθη στις 23.11.1998 καθ΄όσον τα συνολικά ετήσια εισοδήματα της οικογένειας της, που αποτελείτο από την ίδια και τον εξ Ελλάδος σύζυγό της, υπερέβαιναν τα τότε ισχύοντα εισοδηματικά κριτήρια. Η Αιτήτρια επανήλθε στις 25.5.1999 ζητώντας επανεξέταση της αίτησής της. Καθ΄όσον όμως, όπως και η ίδια δήλωσε, δεν υπήρχε διαφοροποίηση στα εισοδήματα της οικογένειας, η αίτηση της απερρίφθη και πάλι στις 4.10.1999 για τον ίδιο λόγο.
Στις 3.1.2000 η Αιτήτρια ζήτησε και πάλι επανεξέταση της αίτησης της. Τα εισοδηματικά κριτήρια που ίσχυαν προηγουμένως είχαν εν τω μεταξύ καταργηθεί με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αριθμό 50.669 ημερομηνίας 24.11.1999. Η αίτηση έτσι ενεκρίθη αυτή τη φορά στις 14.4.2000 αλλά μόνο για £3.390 που ήταν το 50% του ποσού της χορηγίας που θα εδικαιούτο η Αιτήτρια όταν αγόρασε το διαμέρισμα. Η Αιτήτρια αντέδρασε με επιστολή ημερομηνίας 26.5.2000 ζητώντας να της καταβληθεί όλο το ποσό της χορηγίας, επιχειρηματολογώντας ότι η αίτηση της υπεβλήθη στις 14.5.1998, δηλαδή πριν από την αγορά του διαμερίσματος. Η Υπηρεσία απέρριψε
το αίτημα αυτό με επιστολή ημερομηνίας 1.6.2000 στην οποία αναφέρετο το ιστορικό του πράγματος και η οποία κατέληγε ότι:"Στις 3.1.2000 ζητήσατε και πάλιν την επανεξέταση της αίτησης σας. Αυτή διερευνήθηκε και εξετάστηκε βάσει των νέων κριτηρίων που έχουν τεθεί με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 24.11.99 και η οποία καταργεί το εισοδηματικό κριτήριο που υπήρχε προηγουμένως. Το αποτέλεσμα ήταν να σας δοθεί από την Επιτροπή στις 14.4.2000, έγκριση παραχώρησης οικονομικής βοήθειας για την αγορά διαμερίσματος. Εφόσον όμως είχατε ήδη αγοράσει το διαμέρισμα σας, με βάση τους ισχυοντες κανονισμούς η έγκριση σας περιορίστηκε στην παραχώρηση του 50% της παρεχόμενης κατά την ημερομηνία σύναψης του συμβολαίου σας βοήθειας. Ολόκληρο το ποσό της βοήθειας θα σας παραχωρείτο εάν η αγορά εγίνετο μετά την υποβολή του τελευταίου αιτήματος σας για επανεξέταση, στις 3.1.2000."
Στην εν λόγω επιστολή παρέπεμψε και άλλη επιστολή της Υπηρεσίας ημερομηνίας 3.8.2000. Στις 17.8.2000 ο δικηγόρος της Αιτήτριας απηύθυνε επιστολή προς την Υπηρεσία ζητώντας να πληροφορηθεί σε ποια νομική βάση στηρίχθηκε η απόφαση της 1.6.2000 εφ΄όσον ο ίδιος θεωρούσε ότι ήταν νομικά εσφαλμένη και ως εκ τούτου ζητούσε επανεξέταση του θέματος. Η Υπηρεσία απάντησε με επιστολή ημερομηνίας 6.9.20
00 στην οποία αναφέροντο τα εξής:"Σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 14.1.98, Αρ. Απόφ. 47.201 οι αιτητές μπορούν να προβαίνουν στην αγορά διαμερίσματος/σπιτιού πριν εγκριθούν από την ΚΕΕΚ αλλά μετά την υποβολή της αίτησης τους ή του νέου αιτήματος τους για επανεξέταση, πράγμα το οποίο συμβαίνει και στην περίπτωση της πελάτιδος σας. Το νέο της αίτημα για επανεξέταση υπεβλήθη στις 3.1.2000 ενώ η αγορά διαμερίσματος έγινε στις 26.6.98.
Ως εκ τούτου δεν είναι δυνατό βάσει της πιο πάνω απόφασης να της παραχωρηθεί ολόκληρο το ποσό της βοήθειας."
Κατόπιν τούτου, στις 21.12.2000 η Αιτήτρια υπέγραψε τη σχετική συμφωνία με τη Δημοκρατία για την παροχή προς αυτή της εγκριθείσας χορηγίας των £3.390 η οποία και της κατεβλήθη σύντομα μετά.
Σχεδόν ενάμισυ χρόνο μετά, η Αιτήτρια ανακίνησε και πάλι το θέμα. Σε επιστολή του δικηγόρου της ημερομηνίας 14.5.2002 αναφέρετο ότι:
"... κατόπιν ερεύνης και μελέτης του όλου θέματος εξακριβώσαμε ότι κατά την περίοδο κατά την οποία ελήφθη η απόφαση της Υπηρεσίας σας είχε αρθεί το κριτήριο του ύψους του εισοδήματος της πελάτιδας μας και επομένως το ποσόν στο οποίο δικαιούτο ως βοήθημα για αγορά διαμερίσματος είναι τώρα Λ.Κ. 12,000.
2. Ζητούμε άμεση επανεξέταση του αιτήματος της πελάτιδας μας."
Το αίτημα απερρίφθη με απόφαση ημερομηνίας 10.6.2002 η οποία επαναβεβαίωσε την απόφαση της 14.4.2000. Νέα επιστολή του δικηγόρου της Αιτήτριας ημερομηνίας 9.7.2002 στην οποία επιχειρηματολογούσε ότι η κρίσιμη αίτηση ήταν η αρχική της 14.5.1998, δηλαδή πριν αγορασθεί
το διαμέρισμα, και όχι εκείνη της 3.1.2000, εξετάσθηκε και απορρίφθηκε με επαναβεβαίωση της απόφασης της 10.6.2002. Ακολούθησε η προσφυγή.Έχω εκθέσει σε πλήρη έκταση το ιστορικό της υπόθεσης διότι θεωρώ ότι ομιλεί αφ΄εαυτού για να καταδείξει το έγκυρο των προδικαστικών ενστάσεων της Δημοκρατίας. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι, όπως εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία, σαφώς βεβαιωτική προγενεστέρας και μη δυναμένης πλέον εμπροθέσμως να προσβληθεί, εκείνης δηλαδή της 14.4.2000. Ουδεμία διαφοροποίηση επήλθε στη νομική ή πραγματική βάση στην οποία είχε στηριχθεί η απόφαση της 14.4.2000, η οποία αφορούσε το αίτημα της 3.1.2000, και ουδεμία νέα έρευνα υπήρξε. Απεναντίας, η διαφωνία μεταξύ της Αιτήτριας και της Υπηρεσίας αφορούσε και παρέμεινε εξ
αρχής, όπως προκύπτει τόσο από την επιστολή της Αιτήτριας της 26.5.2000 όσο και από την επιστολή της Υπηρεσίας της 1.6.2000, αλλά και στην όλη συνέχεια, την ερμηνεία της σχετικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου υπ΄αριθμό 47.201 ημερομηνίας 14.1.1998.Πλην τούτου όμως, η αιτήτρια δεν μπορεί να προσβάλλει την εν λόγω απόφαση αφού, όπως επίσης εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία, είχε ήδη αποδεχθεί αυτή πλήρως και ανεπιφυλάκτως με την υπογραφή της συμφωνίας της 21.12.2000 και μάλιστα με την ίδια την είσπραξη του εγκριθέντος ποσού των £3.390 στις 12.2.2001, στερουμένη έτσι έκτοτε και εννόμου συμφέροντος και μη δυνάμενη να αμφισβητήσει πλέον απόφαση την οποία είχε ήδη αποδεχθεί υπό τοιαύτες συνθήκες.
Δεν είναι έτσι αναγκαίο να υπεισέλθω στην ουσία της προσφυγής. Και επ΄αυτού όμως το πράγμα είναι καθαρό. Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 14.1.1998 έχει ως εξής:
"Όσοι Πρόσφυγες υποβάλουν αίτηση για αγορά διαμερίσματος ή σπιτιού και αγόρασαν πριν εγκριθούν από την ΚΕΕΚ, αλλά μετά την υποβολή της αίτησής τους, τότε να τους παραχωρείται ολόκληρο το ποσό και όχι το 50%, όπως παραχωρείτο μέχρι σήμερα γιατί αγόρασαν προτού εγκριθούν. Νοείται ότι σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης από την ΚΕΕΚ για οιονδήποτε λόγο, υποβληθεί νέα αίτηση, θα παραχωρείται ολόκληρη η βοήθεια μόνο αν το διαμέρισμα/σπίτι αγοραστεί μετά την νέα αίτηση."
Εδώ η αρχική αίτηση της Αιτήτριας της 14.5.1998 απερρίφθη λόγω μη ικανοποίησης των τότε ισχυόντων εισοδηματικών κριτηρίων. Για σκοπούς της πιο πάνω απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, η αίτηση, η οποία και ενεκρίθη, ήταν εκείνη της 3.1.2000 που ετέθη σε νέα νομική βάση εφ΄όσον είχαν καταργηθεί τα εισοδηματικά κριτήρια. Το διαμέρισμα όμως είχε αγορασθεί πριν από την υποβολή της αίτησης αυτής, και έτσι δεν μπορούσε να καταβληθεί ολόκληρη η χορηγία βάσει του πρώτου σκέλους της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου. Αλλά και το δεύτερο σκέλος της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου καθιστά σαφές ότι, εφ΄όσον η πρώτη αίτηση της Αιτήτριας απερρίφθη, δεν μπορούσε να πάρει όλη τη χορηγία παρά μόνο αν αγόραζε το διαμέρισμα μετά από την υποβολή της νέας αίτησης της.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει £300 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π