|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 4 ΑΑΔ 886
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 858/2002)
30 Σεπτεμβρίου 2003
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
NATALIYA MIROSHNICHENKO
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ
Καθ΄ ων η Αίτηση.
---------------------------
Π. Μιχαήλ
, για την Αιτήτρια.Στ. Θεοδούλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για τους Καθ΄ ων η Αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια είναι Ουκρανή υπήκοος. Απασχολήθηκε για κάποιο διάστημα στην Κύπρο ως καλλιτέχνιδα και στις 22 Ιουνίου 2002 επέστρεψε στην πατρίδα της. Σε έλεγχο που διενήργησαν οι αρχές ασφαλείας κατά την αναχώρηση της για Κίεβο από το αεροδρόμιο Λάρνακας, βρέθηκε στην κατοχή της, εκτός από ποσό ΗΠΑ$ 4.000 σε τραπεζικό συνάλλαγμα το οποίο νόμιμα έπαιρνε μαζί της,
και, ποσό ΗΠΑ$ 7.000 σε χαρτονομίσματα, για το οποίο δεν υπήρχε άδεια εξαγωγής. Αυτό το δεύτερο κατασχέθηκε από το Τμήμα Τελωνείων προς δήμευση.Στις 6 Αυγούστου 2002, κατόπιν μελέτης, η αιτήτρια ειδοποιήθηκε μέσω του δικηγόρου της ότι η Διευθύντρια του Τμήματος ήταν διατεθειμένη να αποδεχθεί συμβιβασμό του διαπραχθέντος αδικήματος με την πληρωμή ποσού £1.230 αντί ποινικής δίωξης. Αποδέχθηκε το συμβιβασμό και η αιτήτρια. Παραθέτω την ενυπόγραφη δήλωση του δικηγόρου της, στον σχετικό τύπο:
«Αναφέρομαι στο πιο πάνω θέμα και παρακαλώ όπως, αντί να διωχθώ σε δικαστήριο για αδίκημα/τα κατά παράβαση της τελωνειακής ή άλλης νομοθεσίας, για την οποία έχει αρμοδιότητα το Τμήμα Τελωνείων μου επιτραπεί να πληρώσω το συμβιβαστικό ποσό των £1230 χιλίων διακόσιων τριάντα
λιρών.Το/Τα αδίκημα/τα αφορά/ούν τα πιο κάτω αγαθά:
Παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος 7000 Δολλάρια ΗΠΑ.»
Κατ΄ ακολουθίαν το ποσό μετατράπηκε σε Κυπριακό νόμισμα και αφού πληρώθηκε το ποσό του συμβιβασμού, το υπόλοιπο επιστράφηκε στην αιτήτρια.
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά:
«Απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη των καθ΄ ων η αίτηση να επιβάλουν και/ή να καθορίσουν επί τη βάσει δήθεν συμβιβασμού το ποσό των ΛΚ1.230 ως αντάλλαγμα για την αποφυγή ποινικής δίωξης της αιτήτριας λόγω παράβασης της τελωνειακής νομοθεσίας είναι παράνομη και/ή αναιτιολόγητη και/ή καταχρηστική και/ή στηρίχθηκε σε αντισυνταγματική νομοθεσία. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ημερ. 6/8/02, αριθμό φακέλου κατάσχεσης 153/02 και αύξων αριθμό Β000458 (Παρ. Α).»
Εξουσία για εξώδικο συμβιβασμό ποινικών αδικημάτων παρέχεται στον Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων από το άρθρο 178 του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1967 (Ν. 82/67 όπως τροποποιήθηκε). Η άσκηση αυτής της εξουσίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική απόφαση ή πράξη και επομένως δεν εμπίπτει στην αναθεωρητική δικαιοδοσία δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Εξηγήθηκε ο λόγος στην
Herodotou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 874 (Α. Λοΐζου, Δ.), η οποία ακολουθήθηκε στην Boyadjis v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2458 (Σαββίδης, Δ.) και στη Stakasco Trading Co. Ltd ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 1012/98 ημερ. 12 Μαΐου 2000, (Νικολάου, Δ). Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την Herodotou (ανωτέρω):«It is clear from a mere reading of section 178, which governs compounding that compounding is resorted to in lieu of criminal proceedings; and that after compounding the taking of any Court proceedings in respect of the alleged offence is prohibited.
This being the position I hold that compounding is closely interwoven with criminal proceedings and as such it does not constitute an exercise of "executive or administrative authority" within the meaning of Article 146 of the Constitution.
One cannot even with reservation of rights, elect to accept compounding and thus avoid criminal proceedings and the consequences therefrom, which include imprisonment, and then question the validity of compounding before the Supreme Court. The compounding clearly arose from the commission of criminal offence, punishable by the customs legislation and if applicant had cause to question the validity of the compounding, she ought to have declined to pay the amount of £300 and fight her case before the proper forum, the Criminal Court. The attitude of the applicant in this case is nothing but a device to change forum. It is for these reasons that I think, that the act of compounding is so closely interwoven with the institution of judicial proceedings that it cannot amount to the exercise of executive or administrative authority in the sense of Article 146.1 of the Constitution; therefore this Court has no jurisdiction to take congnizance of relief (2).»
Εφόσον λοιπόν δεν ενεργοποιείται η δικαιοδοσία προσφυγής βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, δεν εξετάζεται οποιοδήποτε ζήτημα.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως μη παραδεκτή. Έξοδα υπέρ της Δημοκρατίας.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ