|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 774/2002)
8 Σεπτεμβρίου, 2003
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΙΜΙΤΕΔ
,Αιτητές,
v.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
,Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Α. Κωνσταντίνου,,
για τους Αιτητές.Ν. Χρ. Χαραλάμπους, για τους Kαθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και ιδιοκτήτες του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού σταθμού ΑΝΤΕΝΝΑ. Στις 17.7.2002 οι καθ΄ ων η αίτηση (στο εξής «η Αρχή»), επιβεβαίωσαν απόφασή τους ημερ. 29.5.2002 ότι παρατηρήθηκε παράβαση του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και επέβαλε στους αιτητές διοικητικό πρόστιμο ύψους £1.500. Η απόφαση τους κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 13.8.2002. Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές αξιώνουν ακύρωσή της.
Η διερεύνηση άρχισε ύστερα από καταγγελία από ιδιώτη εναντίον του σταθμού των αιτητών για πιθανές παραβάσεις των παραγράφων 7.1 και 10 του Μέρους ΙΙ του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000, Κ.Δ.Π. 10/2000.
Μετά την υποβολή του πορίσματος της λειτουργού που ανέλαβε τη διερεύνηση, πραγματοποιήθηκε στις 29.5.2002 στα γραφεία της Αρχής η εξέταση της υπόθεσης. Η Αρχή κατέληξε ότι δεν διαπιστώθηκε μεν παράβαση της παραγράφου 7.1 του Μέρους ΙΙ του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, αλλά όμως ότι υπήρχε παράβαση της παραγράφου 10 του Μέρους ΙΙ.
Αφού ο σταθμός των αιτητών κλήθηκε να υποβάλει τις απόψεις του για σκοπούς επιβολής κυρώσεων, τους επιβλήθηκε πρόστιμο.
Η διαδικασία που αποτελεί αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, ενεργοποιήθηκε ύστερα από παράπονο ιδιώτη και χωρίς να προηγηθεί η προβλεπόμενη από το Νόμο αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Οι αιτητές υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, αφού ελήφθη χωρίς προηγούμενη αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Το άρθρο 3 (2) (ζ) (ii) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμων του 1998 - 2001, προβλέπει ότι η Αρχή επιβάλλει κυρώσεις για παράβαση του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, έπειτα από αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Ο Κώδικας αποτελεί το Παράρτημα VIII των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000, Κ.Δ.Π. 10/2000.
Το ίδιο ακριβώς θέμα απασχόλησε και στην προσφυγή Antenna T.V. Limited v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υποθ. Αρ. 812/2001, ημερ. 25.9.2002. Αποφασίστηκε ότι η Αρχή δεν μπορεί να εξετάζει παραβάσεις του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας χωρίς αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Ο Δικαστής Γαβριηλίδης αναφέρει σχετικά:
«Αν πρόθεση του νομοθέτη ήταν η Αρχή να εξετάζει και παραβάσεις του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, αυτεπάγγελτα ή άλλως πως, όπως στις περιπτώσεις των άλλων τριών παραβάσεων, τότε θα διατύπωνε την υποπαράγραφο (ii) της παραγράφου (ζ) με τη φράση «του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας» μόνο. Χωρίς, δηλαδή, να προσθέσει τη φράση «έπειτα από αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας», αφού τέτοια προσθήκη δεν θα εξυπηρετούσε κανένα χρήσιμο σκοπό.»
Η αντιμετώπιση αυτή με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Στην ίδια βάση κινείται και ο δεύτερος λόγος ακύρωσης. Οι αιτητές υποστηρίζουν ότι η παράγραφος 19 του Μέρους ΙΙ του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε., βρίσκεται εκτός της εξουσιοδότησης (ultra vires) του Νόμου 7(I)/98.
Η παράγραφος προβλέπει ότι παραβάσεις του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας εξετάζονται αυτεπάγγελτα από την Αρχή ή κατόπιν υποβολής παραπόνου.
΄Ομως, όπως είδαμε και πιο πάνω, σύμφωνα με το άρθρο 3 (2) (ζ) (ii) του Νόμου 7(Ι)/98, καμιά κύρωση δεν μπορεί να επιβληθεί για παράβαση του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, εκτός ύστερα από αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Αυτό σημαίνει ότι ο Νόμος δεν παρέχει στην Αρχή δικαίωμα αυτεπάγγελτης εξέτασης παραπόνων, αλλά περιορίζει την εξέταση ύστερα από αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Το δικαίωμα που παρέχει η παράγραφος 19 κείται σαφώς εκτός του πλαισίου του άρθρου 51 (2) (ιε) που παρέχει την εξουσία στην Αρχή να εκδίδει κανονισμούς προς ρύθμιση θεμάτων δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Κι΄αυτό γιατί, όπως είδαμε, συγκρούεται ευθέως με το άρθρο 3 (2) (ζ) (ii) του Νόμου που απαιτεί για εξέταση παραπόνου προηγούμενη αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας (βλέπε Αntenna Τ.V. Limited v. Αρχής Ρατιοτηλεόρασης Κύπρου, ανωτέρω).
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.