ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ.714/2002

26 Σεπτεμβρίου, 2003

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος

ΑΔΩΝΙΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Αιτητής,

v.

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Kαθ΄ης η αίτηση.

------------------------

Α.Ευσταθίου, για τον αιτητή

Αντ.Βασιλειάδης, , Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν.Εισαγγελέα, για την Καθ΄ης η αίτηση

-----------------------

ΑΠΟΦΑΣΗ

Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος ήσαν οι μόνοι διεκδικητές, με πρώτο διορισμό, της θέσης Ιατρικού Λειτουργού 1ης τάξης στην ειδικότητα της πλαστικής χειρουργικής, (θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής). Η προσβαλλόμενη επίδικη διαδικασία αφορά επανεξέταση για την επιλογή και διορισμό του καταλληλότερου από τους δυο υποψήφιους. Η πρώτη απόφαση της ΕΔΥ, ημερ. 23.5.00, ακυρώθηκε από μέλος αυτού του Δικαστηρίου στις 29.10.01 μετά από προσφυγή του ίδιου αιτητή (υποθ. Αρ.1361/00 ΄Αδωνις Χ΄Βασιλείου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας).

Η επιχειρηματολογία της δικηγόρου του αιτητή στηρίζεται, κατά κύριο λόγο, στην εισήγηση πως κατά την υπό συζήτηση επανεξέταση η ΕΔΥ, παραβιάζοντας το δεδικασμένο, διόρισε πάλιν αναδρομικά από 17.7.00 το ενδιαφερόμενο μέρος. ΄Εχει σημασία, επομένως, να εντοπιστεί το κεντρικό και ουσιαστικό μέρος της ακυρωτικής απόφασης που οδήγησε στα στοιχεία που αποτελούν δεδικασμένο. Κατά την πρώτη διαδικασία η ΕΔΥ έκρινε πως το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας, σε αντίθεση με τον αιτητή που το διέθετε. Το ενδιαφερόμενο μέρος όμως αξιολογήθηκε σε ψηλότερη κατάταξη στην προφορική εξέταση ενώπιον της Συμβουλευτική Επιτροπής και της ΕΔΥ, και είχε επιπλέον τη σύσταση του διευθυντή. Η ΕΔΥ έκρινε πως η καλύτερη απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους στην προφορική εξέταση και η σύσταση του διευθυντή δικαιολογούσαν την επιλογή του, μολονότι ο αιτητής, καθώς διαπίστωσε, διέθετε το πλεονέκτημα.

Ο δικαστής έκρινε, στην πιο πάνω απόφαση, πως η ΕΔΥ δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφαση της να παραγνωρίσει το πλεονέκτημα που διέθετε ο αιτητής. Η κρίση του βασίστηκε σε δυο στοιχεία, τη σύσταση του διευθυντή και την απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους στην προφορική εξέταση. Για το πρώτο είπε τα εξής:

«Ο νόμος δεν επιβάλλει αιτιολόγηση της σύστασης του διευθυντή στις περιπτώσεις που πρόκειται να πληρωθεί θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Ωστόσο η σημασία της συσχετίζεται με τα αντικειμενικά δεδομένα στα οποία ερείδεται. ΄Οταν μάλιστα διαπιστωθεί ότι δεν συνάδει με τέτοια στοιχεία, η σύσταση χάνει ολότελα τη δυναμική της. ΄Ετσι, η απλή σύσταση, χωρίς αιτιολόγηση, δεν έχει ιδιαίτερη αξία. Αυτό θα έλεγα και για την παρούσα περίπτωση ενόψει της μικρής διαφοράς στη βαθμολογία για την προφορική εξέταση. Δημιουργείται η εντύπωση πως η σύσταση δεν είχε στέρεο υπόβαθρο. Ιδιαίτερα αν αναλογισθούμε την πείρα που απέκτησε ο αιτητής (εκτός εκείνης του πλεονεκτήματος), που άσκησε την ειδικότητα από το 1989, ενώ ο διορισθείς από το 2000.»

 

Αναφορικά με το δεύτερο στοιχείο ο δικαστής εξέφρασε την άποψη πως η καλύτερη απόδοση του ενδιαφερόμενου μέρους στην προφορική εξέταση δεν μπορούσε να εκτοπίσει την κατοχή του πλεονεκτήματος που διέθετε το ενδιαφερόμενο μέρος, και αναφέρθηκε βεβαίως σε σχετική νομολογία.

Κατά την επανεξέταση, αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, η ΕΔΥ είχε ενώπιον της την ακυρωτική απόφαση, στην οποία κάνει ειδική αναφορά, ενώ από το σύνολο του πρακτικού καταδεικνύεται πως λειτούργησε στη βάση της.

Το πλεονέκτημα καθορίζεται ως εξής στα σχέδια υπηρεσίας:

«Πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση, είτε σε έκτακτη απασχόληση στη δημόσια υπηρεσία».

Η ΕΔΥ προέβη σε νέα λεπτομερή έρευνα για να διακριβώσει αν ο αιτητής διέθετε το πλεονέκτημα.. Υπενθυμίζω πως κατά την πρώτη διαδικασία αποφάσισε πως ο αιτητής το κατείχε. Επί του προκειμένου, η ΕΔΥ είχε ενώπιον της τα πιο κάτω νέα στοιχεία. ΄Εγγραφο του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας σύμφωνα με το οποίο ο αιτητής ουδέποτε εργάστηκε ως εδικός πλαστικός χειρούργος στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας είτε πάνω σε έκτακτη ή μόνιμη βάση. Αναφέρεται μάλιστα πως, παρόλον που του είχε προσφερθεί στις 19.9.94 διορισμός Ιατρικού Λειτουργού 1ης τάξης πάνω σε έκτακτη βάση στην ειδικότητα της πλαστικής χειρουργικής στο Μακάρειο Νοσοκομείο Λευκωσίας, ο ίδιος δεν τον αποδέκτηκε. Αναφορικά δε με την περίοδο 1.1.94-31.7.94, για την οποία ο ίδιος ο αιτητής είχε προσκομίσει βεβαίωση εργασίας στην πλαστική χειρουργική κλινική του Μακάρειου Νοσοκομείου, από τα στοιχεία που διέθετε το πιο πάνω τμήμα τέτοια απασχόληση δεν αποδεικνύεται. Αντίθετα, από τα βιβλία που διατηρεί το νοσοκομείο δεν φαίνεται ο αιτητής να είχε διενεργήσει οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση. Το ίδιο περίπου περιεχόμενο είχε και η επιστολή προς την ΕΔΥ της κας.Γ.Κουλέρμου, Επιμελητή Πλαστικής Χειρουργικής στις Ιατρικές Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, η οποία ανέφερε πως για μικρή μόνο περίοδο από 1.1.94 έως 31.7.94, και κατά καιρούς, ο αιτητής με την άδεια ή τη συγκατάθεση του διευθυντή παρακολούθησε ως παρατηρητής τις εργασίες των πλαστικών χειρούργων.

Με βάση τα πιο πάνω στοιχεία η ΕΔΥ αποφάσισε, κατά την επανεξέταση, πως ο αιτητής δεν διαθέτει το πλεονέκτημα. Στην απόφαση αυτή κατέληξε μετά που αντιπαράθεσε τα πιο πάνω στοιχεία με επιστολή του Δρ.Α.Καμμίτση, ο οποίος μετά που αφυπηρέτησε και ως ιδιώτης πλέον είχε βεβαιώσει πως ο αιτητής, κατά την περίοδο που αναφέρεται πιο πάνω, παρακολουθούσε την εργασία των πλαστικών χειρούργων στο Μακάρειο Νοσοκομείο. Στο σημείο αυτό να σημειώσω και τη δική μου άποψη, ότι δηλαδή, και εν πάση περιπτώσει, η βεβαίωση του κ.Καμμίτση δεν τοποθετούσε τον αιτητή μέσα στο πλεονέκτημα, που προνοεί: «........... είτε σε έκτακτη απασχόληση στη δημόσια υπηρεσία». Ο αιτητής, όπως διαπίστωσε η ΕΔΥ, δεν απασχολήθηκε ποτέ με οποιαδήποτε ιδιότητα που προβλέπεται ως πλεονέκτημα στο σχέδιο υπηρεσίας.

Μετά την πιο πάνω απόφαση της ΕΔΥ, αναφορικά με το πλεονέκτημα, παρέμενε η σύγκριση των υποψηφίων υπό το φως των στοιχείων που υπήρχαν, και βέβαια της ακυρωτικής απόφασης. Η πλάστιγγα έκλινε υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους που είχε, όπως είπα ήδη, καλύτερη απόδοση στις συνεντεύξεις και επιπλέον τη σύσταση του διευθυντή.

Αναφορικά με τη σύσταση του διευθυντή, η οποία δεν επιβάλλεται εκ του νόμου να είναι αιτιολογημένη, έχω διαφορετική γνώμη απ΄αυτή που εξέφρασε ο αδελφός δικαστής στο απόσπασμα της απόφασης του, που παραθέτω πιο πάνω. Με το ζήτημα έχει ασχοληθεί η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην ΑΕ2775 Φρόσω Χατζηλουκά και Δημοκρατίας, ημερ. 29.6.2001 και εκτενέστερα και ειδικότερα το συζήτησα στην υπόθεση αρ. 262/02 Χρύσα Τζιακούρη Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας, ημερ. 3.3.2003, στην οποία παραπέμπω. Με το ίδιο θέμα ασχολείται και ο αδελφός δικαστής Κραμβής στην υπόθεση αρ. 77/01 Χαράλαμπος Σπανός ν. Δημοκρατίας, ημερ. 12.9.2003, όπου κάνει αναφορά στην υφιστάμενη νομολογία.

Η εισήγηση της δικηγόρου του αιτητή ότι είναι δεδικασμένο στοιχείο η κατοχή από τον αιτητή του πλεονεκτήματος δεν είναι ορθή. Ο δικαστής στην ακυρωτική του απόφαση δεν προβαίνει σε εύρημα ότι ο αιτητής διαθέτει το πλεονέκτημα. Εκείνο που λέει είναι ότι η ίδια η Επιτροπή είχε διαπιστώσει πως ο αιτητής κατέχει το πλεονέκτημα, και πάνω σ΄αυτή τη βάση ξεκίνησε την αιτιολογία για να καταλήξει στην απόφαση του, όπως την εξέθεσα πιο πάνω.

Η γνώμη μου είναι πως η ΕΔΥ, κατά την επανεξέταση, λειτούργησε μέσα στα πλαίσια του νόμου λαμβάνοντας υπόψη και ακολουθώντας την ακυρωτική απόφαση. ΄Ασκησε δε ορθά τη διακριτική της ευχέρεια για να καταλήξει στην επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου. Ενόψει των ανωτέρω κρίνω πως η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι με οποιοδήποτε τρόπο μεμπτή. Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα.

X< /FONT>ρ.Αρτεμίδης,

&# 9; Δ.

 

 

/ΜΑ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο