|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 825/1999
30 Ιουνίου, 2003
[ ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.
Κώστας Κασκάνης,
Αιτητής
ν.
Δήμου Πάφου,
Καθ΄ου η αίτηση.
- - - - - - -
Α. Κουντουρή, για τον αιτητή
Ο. Παλάτου για Ε. Χρυσοστομίδου, για τους καθ΄ων η αίτηση
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Το νυχτερινό κέντρο αναψυχής «Tropica na Aphrodi te» λειτουργούσε στην Πάφο από το έτος 1986 με άδεια λειτουργίας που εκδόθηκε από το Δήμο Πάφου και εκδιδόταν κάθε έτος μέχρι το έτος 1998.
Στεγαζόταν στο υπόγειο κτιριακού συγκροτήματος ο ιδιοκτήτης του οποίου παρουσίασε κατά την έκδοση της άδειας οικοδομής συγκατάθεση του ιδιοκτήτη γειτονικού τεμαχίου για χωροθέτηση σ΄αυτό οκτώ χώρων στάθμευσης, αφού δεν υπήρχαν οι απαιτούμενοι χώροι στάθμευσης στο τεμάχιό του.
Προέκυψε πρόβλημα στην ανανέωση της άδειας λειτουργίας του εν λόγω κέντρου, όταν ο ιδιοκτήτης του γειτονικού τεμαχίου απέσυρε τον Αύγουστο του 1997 τη συγκατάθεση που έδωσε.
Ο αιτητής ανέλαβε την επιχείρηση του κέντρου τον Ιούλιο του 1998.
Το θέμα ανανέωσης της άδειας λειτουργίας τέθηκε ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πάφου στις 4.8.98. Έγινε συζήτηση και ακολούθως ψηφοφορία. Αποφασίστηκε η έκδοση άδειας λειτουργίας και λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την άρση των παρατυπιών. Η άδεια που εκδόθηκε είχε ισχύ μέχρι 31.12.98.
Τα γεγονότα που ενδιαφέρουν για την εξέταση της προσφυγής αυτής αρχίζουν από το έτος 1999 όταν ο αιτητής ζήτησε από το Δήμο Πάφου ανανέωση της άδειας λειτουργίας του κέντρου για το έτος αυτό. Το θέμα παραπέμφθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αφού έγινε συζήτηση αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία στη συνεδρία του ημερομηνίας 30.3.99 η απόρριψη της αίτησης για έκδοση πιστοποιητικού καταλληλότητας, το οποίο απαιτείται με βάση το άρθρο 112(2)(β) του περί Δήμων Νόμου του 1985 (Ν. 111/85) για την έκδοση άδειας λειτουργίας του κέντρου, λόγω της έλλειψης του απαιτούμενου αριθμού χώρων στάθμευσης.
Ο δικηγόρος του αιτητή με επιστολή του ημερομηνίας 5.4.99 προς το Δήμαρχο και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου ζητούσε την κοινοποίηση της απόφασης ημερομηνίας 30.3.99. Ανέφερε στην επιστολή του ότι γνώριζε την απόρριψη του αιτήματος του αιτητή, αγνοούσε όμως τους λόγους στους οποίους στηρίχθηκε.
Ο Δήμαρχος Πάφου με επιστολή του ημερομηνίας 6.5.99 κοινοποίησε στο δικηγόρο του αιτητή το λόγο της απόρριψης της αίτησης. Παραθέτω το πιο κάτω μέρος από την επιστολή του:
«Ο λόγος της απόρριψης είναι το γεγονός έλλειψης του αριθμού των χώρων στάθμευσης που καθορίζεται από τις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας. Συγκεκριμένα, αντί του αριθμού των 12 χώρων στάθμευσης που υποδείχθηκαν από τον ιδιοκτήτη του υπό ανάπτυξη τεμαχίου και στους οποίους βασίστηκε η έκδοση της Άδειας Οικοδομής, επί τόπου υφίστανται μόνο 3 χώροι. Οι υπόλοιποι χώροι που βρίσκονται σε γειτονικό ακίνητο δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν λόγω περίφραξης του ακινήτου από τον ιδιοκτήτη του, ο οποίος και απέστειλε επιστολή στον Δήμο Πάφου αναφέροντας ότι αποσύρει τη συγκατάθεσή του.»
Στον αιτητή κοινοποίησε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με επιστολή ημερομηνίας 3.5.99. Σ΄αυτή περιέλαβε το πιο πάνω απόσπασμα για το λόγο της απόρριψης της αίτησής του.
Την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ημερομηνίας 30.3.99 είναι που προσβάλλει ο αιτητής με την προσφυγή αυτή.
Ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση πρόβαλε ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Ισχυρίστηκε ότι ο αιτητής είχε γνώση της επίδικης απόφασης πριν από την 5.4.99, ημερομηνία της επιστολής που απέστειλε ο δικηγόρος του στο Δήμαρχο και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, και συνεπώς μέχρι την καταχώριση της προσφυγής την 21.6.99 είχαν παρέλθει 77 ημέρες.
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε την απόρριψη της ένστασης. Πρόβαλε ότι ο αιτητής είχε πλήρη γνώση της επίδικης απόφασης μόνο μετά την επιστολή του Δημάρχου ημερομηνίας 6.5.99. Προφανώς θα εννοούσε την επιστολή προς τον αιτητή ημερομηνίας 3.5.99.
Ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση ανέφερε ότι ο αιτητής επισκέφθηκε με το δικηγόρο του τα γραφεία του Δήμου Πάφου μετά την 30.3.99 και πριν την 5.4.99 ζητώντας να πληροφορηθεί τους λόγους της απόρριψης της αίτησής του, όπου ο Δημοτικός Γραμματέας και ο Δημοτικός Μηχανικός τους εξήγησαν το λόγο της απόρριψης. Δεν προσκομίστηκε όμως μαρτυρία για να αποδείξει την προφορική εξήγηση και το περιεχόμενό της που έγινε στον αιτητή. Ο ισχυρισμός παραμένει ως εκ τούτου ασαφής και αόριστος.
Το βάρος απόδειξης του εκπρόθεσμου της προσφυγής βαρύνει τη διοίκηση, και οποιαδήποτε αμφιβολία για το θέμα πρέπει να αποφασίζεται υπέρ του αιτητή.
Κατά συνέπεια, δεν έχει αποδειχθεί ότι ο αιτητής γνώριζε όχι μόνο την απόρριψη της αίτησής του για ανανέωση της άδειας λειτουργίας του κέντρου, αλλά και το λόγο της απόρριψης πριν από τη λήψη της επιστολής της 3.5.99. Δεν μπορεί έτσι να θεωρηθεί με την αναγκαία βεβαιότητα ότι ήταν ενήμερος για κάθε ουσιώδη πτυχή της υπόθεσης. Η ενημέρωση αυτή ήταν απαραίτητη για ενεργοποίηση της προθεσμίας που ορίζεται στο άρθρο 146.3 του Συντάγματος. (Βλ. Pittas Dairy Industries Ltd v. Δήμου Λατσιών, Προσφυγή 38/94, 9.12.94).
< o:p>
Κρίνω ότι ο χρόνος για την άσκηση της προσφυγής ενεργοποιείται από τη λήψη της επιστολής και ότι, συνεπώς, η προσφυγή ασκήθηκε εμπρόθεσμα. Η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Περαιτέρω, ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση αναφέρθηκε στη γραπτή αγόρευσή του σε γεγονότα τα οποία δεν τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου με την ένσταση. Ανέφερε ότι ο δικηγόρος του αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 7.5.99 προς το Δήμαρχο και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου υπέβαλε χωροταξικό σχέδιο στο οποίο υποδεικνύονταν πέντε χώροι στάθμευσης οι οποίοι ήταν αναγκαίοι για τη λειτουργία του κέντρου και ζήτησε την έκδοση της επίδικης άδειας. Έγινε επιτόπια εξέταση από μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και λειτουργούς του Δήμου από την οποία διαπιστώθηκε ότι μόνο τρεις χώροι στάθμευσης μπορούσαν να λειτουργήσουν. Στη συνέχεια το θέμα παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Τεχνικών Θεμάτων η οποία προέβη στην ίδια διαπίστωση και ακολούθως στο Δημοτικό Συμβούλιο. Το τελευταίο αποφάσισε την 6.7.99 ότι δεν συνέτρεχαν λόγοι αναθεώρησης της προηγούμενης απόφασής του.
Ο δικηγόρος του Δήμου πρόβαλε, με βάση τα πιο πάνω, ότι ο καθ΄ου η αίτηση προέβη σε σιωπηρή ανάκληση της επίδικης απόφασης και έτσι το αντικείμενο της προσφυγής έχει εκλείψει και η δίκη πρέπει να θεωρηθεί καταργηθείσα.
Σύμφωνα με το Γενικό Διοικητικό Δίκαιο, τρίτη έκδοση, του Π.Δ. Δαγτόγλου, παραγρ. 683 «Έκδοση πράξεως που τροποποιεί προηγούμενη αναλύεται σε ανάκληση της προηγούμενης και έκδοση νέας πράξεως με διάφορο περιεχόμενο».
Στην εξεταζόμενη περίπτωση, η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 6.7.99 δεν τροποποιεί την προηγούμενη της 30.3.99 ώστε να εκδίδεται νέα πράξη με διαφορετικό περιεχόμενο. Έτσι, η θέση του καθ΄ου η αίτηση ότι υπήρξε ανάκληση απορρίπτεται.
Πρόβαλε περαιτέρω ο δικηγόρος του καθ΄ου η αίτηση ότι με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 6.7.99 εκδόθηκε νέα πράξη, χωρίς να εξηγεί περαιτέρω τον ισχυρισμό του αυτό.
Αν η πράξη της 6.7.99 συνιστά νέα εκτελεστή διοικητική πράξη ως ληφθείσα μετά από νέα έρευνα στην οποία έχει ενσωματωθεί η προσβαλλόμενη προγενέστερη εκτελεστή διοικητική πράξη της 30.3.99 είναι θέμα το οποίο εξετάζεται και αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο ως αναφερόμενο στην εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.
Μια απόφαση για να αποτελεί νέα εκτελεστή διοικητική πράξη, απαιτείται να λήφθηκε ύστερα από νέα ουσιαστική έρευνα και εξέταση νέων στοιχείων. Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 241 καθορίζεται πότε υπάρχει νέα έρευνα. «Νέα έρευνα υπάρχει εάν, προ της εκδόσεως της νεωτέρας πράξεως, λαμβάνη χώραν εξέτασις νεωστί προκυπτόντων, ή προϋπαρχόντων μεν αλλά τέως ανγώστων κυρίων στοιχείων κρίσεως, άτινα νυν λαμβάνονται προσθέτως υπ΄όψιν». Σχετικές είναι οι αποφάσεις στις υποθέσεις Δήμος Λευκωσίας ν. Μέλπω Γρηγορίου, Α.Ε. 1431, ημερ. 26.4.96 και Αρχιμήδης Ζίττη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 2082, ημερ. 29.5.98.
Με τη «νέα έρευνα» ο καθ΄ου η αίτηση εξέτασε το χωροταξικό σχέδιο που υποβλήθηκε σχετικά με τους χώρους στάθμευσης του κέντρου. Αυτό το στοιχείο προϋπήρχε, δεν ήταν τέως άγνωστο και είχε ληφθεί υπόψη και κατά την έκδοση της προγενέστερης απόφασης.
Από τα πιο πάνω και από το διοικητικό φάκελο προκύπτει ότι η απόφαση της 6.7.99 δεν έχει εκδοθεί με βάση νέα πραγματικά στοιχεία αλλά κατόπιν επανέρευνας των ίδιων πραγματικών στοιχείων τα οποία είχαν ληφθεί υπόψη κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης. Κρίνω κατ΄ακολουθία, πως η μεταγενέστερη απόφαση της 6.7.99 δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά βεβαιωτική.
Έχοντας ασχοληθεί με όλα τα προδικαστικά θέματα που προβλήθηκαν θα προχωρήσω τώρα στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης.
Ο δικηγόρος του αιτητή πρόβαλε, μεταξύ άλλων λόγων ακύρωσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 112(2) του Νόμου.
Υποστήριξε ότι το υποστατικό στο οποίο λειτουργούσε η επιχείρηση του πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις χορήγησης άδειας λειτουργίας.
Το εν λόγω άρθρο καθορίζει τι στοιχεία απαιτούνται για την έκδοση άδειας λειτουργίας κάποιου χώρου ο οποίος θα χρησιμοποιείται για οποιοδήποτε θέαμα στο οποίο το κοινό γίνεται δεκτό, όπως η περίπτωση του κέντρου αυτού.
Απαιτείται η άδεια οικοδομής, το πιστοποιητικό έγκρισης του υποστατικού, το πιστοποιητικό καταλληλότητας που εκδίδεται από το Δημοτικό Μηχανικό, το πιστοποιητικό επιθεώρησης της ηλεκτρικής εγκατάστασης που εκδίδεται από το Διευθυντή του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών και το πιστοποιητικό πυροπροστασίας που εκδίδεται από τον προϊστάμενο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Ο αιτητής υπέβαλε στον καθ΄ου η αίτηση την άδεια οικοδομής και τα υπόλοιπα πιστοποιητικά εκτός από το πιστοποιητικό καταλληλότητας το οποίο ο καθ΄ου η αίτηση αρνήθηκε να εκδώσει λόγω της έλλειψης του απαιτούμενου αριθμού χώρων στάθμευσης. Ως επακόλουθο της απόφασης αυτής απορρίφθηκε η αίτηση για χορήγηση της άδειας λειτουργίας.
Το άρθρο 112 καθορίζει στην παρ. (β) του εδαφίου (2) για το πιστοποιητικό καταλληλότητας:
«πιστοποιητικόν παρά του δημοτικού μηχανικού, ή μη υπάρχοντος δημοτικού μηχανικού εις τινα δήμον, του διευθυντού του Τμήματος Δημοσίων Έργων ή του αντιπροσώπου αυτού ότι τα υποστατικά ή το αντίσκηνον και τα εντός αυτών προσαρτήματα, εξαρτημάτα, επίπλωσις και ο φωτισμός και εξαερισμός αυτών είναι αντιστοίχως κατάλληλα και ασφαλή από πάσης απόψεως για το σκοπόν δια τον οποίον προορίζονται να χρησιμοποιηθούν»
Έγινε επιθεώρηση στο υποστατικό στο οποίο λειτουργεί η επιχείρηση του αιτητή από τον Ανώτερο Τεχνικό του Δήμου στις 24.2.99. Διαπιστώθηκε ότι ο αιτητής συμμορφώθηκε με όλες τις υποδείξεις που του έγιναν προηγουμένως. (Εσωτερικό υπόμνημα του Ανώτερου Τεχνικού προς το Δημοτικό Γραμματέα βρίσκεται στο διοικητικό φάκελο).
Στη συνεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου της 30.3.99 δεν έγινε αναφορά στις διαπιστώσεις που προέκυψαν από την επιθεώρηση. Αναφέρθηκε από το Δημοτικό Μηχανικό ότι υπήρχε πρόβλημα σε σχέση με τους χώρους στάθμευσης του κτιριακού συγκροτήματος στο οποίο βρίσκεται το κέντρο. Επισήμανε την ύπαρξη τριών χώρων στάθμευσης για ολόκληρο το κτιριακό συγκρότημα ενώ σύμφωνα με τη νομοθεσία απαιτούνται πέντε χώροι στάθμευσης για το κέντρο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί. Δεν αντιλαμβάνομαι πώς οι χώροι στάθμευσης συνδέονται με την καταλληλότητα του υποστατικού, των προσαρτημάτων, των εξαρτημάτων, της επίπλωσης και του φωτισμού εντός αυτού, καθώς και του εξαερισμού του ως κατάλληλα και ασφαλή για το σκοπό για τον οποίο προορίζονται να χρησιμοποιηθούν.
Προκύπτει από τα πιο πάνω ότι η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να αρνηθεί την έκδοση του πιστοποιητικού καταλληλότητας με επακόλουθο τη μη έκδοση άδειας λειτουργίας πάσχει.
Εν όψει της κατάληξής μου δεν θα εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους ακυρότητας που προβλήθηκαν.
Κατά συνέπεια η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ του αιτητή.
< /span>
/Χ.Π.
< o:p>
< o:p>
< o:p>
< o:p>
< o:p>
< o:p>
< o:p>