|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Προσφυγή Αρ.711/2002)
13 Ιουνίου, 2003
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/τής.]
Αναφορικά με τα αρθρα 146, 229 και 29 του Συντάγματος
ΗΣΥΧΙΟΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
_________________
Μ. Πιερίδης
, για τον Αιτητή.Κ. Στιβαρού για Κακογιάννη και Δημητρίου, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Αιτητής ήταν υπάλληλος της Αρχής Ηλεκτρισμού (ΑΗΚ) από το 1954. Το 1978 του εδόθη, κατόπιν αιτήματος του, άδεια απουσίας άνευ απολαβών για δύο χρόνια. Περαιτέρω αίτημα του για παράταση της εν λόγω άδειας απουσίας ενεκρίθη, στη σχετική επιστολή δε που του απεστάλη αναφέροντο τα εξής:
"Ωσαύτως πληροφορείσθε ότι ουδεμία περαιτέρω παράτασις θα δοθή και ως εκ τούτου δέον όπως παρουσιασθήτε εις τον Διευθυντήν Οικονομικών Υπηρεσιών, Κεντρικά Γραφεία, την 1.9.1980 δι΄ανάληψιν των καθηκόντων σας.
Εις περίπτωσιν κατά την οποίαν παραλείψητε να επιστρέψητε εις την εργασίαν σας την 1.9.1980 η Αρχή θα θεωρήση ότι δεν επιθυμείτε να συνεχίσητε τας εργασιακάς σας σχέσεις μετ΄αυτής και ότι υποβάλλητε αυτοβούλως την παραίτησίν σας από την υπηρεσίαν της Αρχής, αι δε υπηρεσίαι σας θα θεωρηθούν ως τερματισθείσαι από της 31ης Αυγούστου, 1980, ημερομηνίας λήξεως της παρούσης αδείας απουσίας σας άνευ απολαβών."
Καθ΄όσον ο Αιτητής δεν επέστρεψε στην εργασία του μετά τη λήξη της εν λόγω άδειας και της παράτασης της καθώς και περαιτέρω δεκαπενθήμερης άδειας ασθενείας, η ΑΗΚ τερμάτισε τις υπηρεσίες του. Στη σχετική επιστολή που του απεστάλη ημερομηνίας 2.10.1980 αναφέροντο τα εξής:
"Επειδή δεν έχετε συμμορφωθή με το περιεχόμενον της ως άνω επιστολής μου ήτοι να επιστρέψητε εις την εργασίαν σας την 1.9.1980 πληροφορείσθε ότι η Αρχή εθεώρησε ότι δεν επιθυμείτε να συνεχίσητε τας εργασιακάς σας σχέσεις μετ΄αυτής και ότι υποβάλατε αυτοβούλως την παραίτησίν σας από την υπηρεσίαν της Αρχής, αι δε υπηρεσίαι σας εθεωρήθησαν ως τερματισθείσαι από της 31ης Αυγούστου, 1980."
Ο Αιτητής ήταν τότε στη Σαουδική Αραβία εργαζόμενος. Εκεί του απεστάλη και η επιταγή που αντιπροσώπευε τα δικαιώματα του στο Ταμείο Προνοίας.
Μια εικοσαετία αργότερα ο Αιτητής απηύθυνε επιστολή προς την ΑΗΚ αναφέροντας το πιο πάνω ιστορικό και ζητώντας να περιληφθεί στο Σχέδιο Συντάξεων της ΑΗΚ αναδρομικά από την ημερομηνία "της μονομερούς παραίτησης μου" εφ΄όσον επιστρέφετο το εισπραχθέν ποσό του Ταμείου Προνοίας. Υποστήριζε το αίτημα του αναφέροντας ότι δεν γνώριζε ότι από 1.1.1978 η ΑΗΚ είχε καθιερώσει Σχέδιο Συντάξεων και έτσι δεν του εδόθη η ευκαιρία να επιλέξει μεταξύ τούτου και του Ταμείου Προνοίας. Το ίδιο αίτημα έθεσε και με δεύτερη επιστολή του.
Η ΑΗΚ απέρριψε το αίτημα σε συνεδρία ημερομηνίας 2.4.2002 με το ακόλουθο σκεπτικό:
"Οι Κανονισμοί του Σχεδίου Συντάξεων ΑΗΚ δεν μπορεί να έχουν αναδρομική ισχύ, καθότι δεν επηρεάζουν δυσμενώς οποιαδήποτε κεκτημένα δικαιώματα που είχαν οι δύο πρώην υπάλληλοι πριν τη θέσπιση των Κανονισμών.
Η Αρχή δεν έχει καμία νομική υποχρέωση να επιτρέψει στους δύο πρώην υπαλλήλους της να επιλέξουν ένταξή τους στο Σχέδιο Συντάξεων ΑΗΚ δυνάμει των Κανονισμών που εγκρίθηκαν μετά την παραίτησή τους από την υπηρεσία της Αρχής.
Ο όποιος δεσμός (νομικός και πραγματικός) με την Αρχή, έπαυσε να υπάρχει με την αποχώρησή τους και την είσπραξη από αυτούς οποιουδήποτε ποσού εδικαιούντο ως ωφελήματα Ταμείου Προνοίας, με την ιδιότητα τους ως μελών του Ταμείου Προνοίας."
Με επιστολή ημερομηνίας 17.4.2002 η ΑΗΚ πληροφόρησε σχετικά τον Αιτητή. Ο Αιτητής απηύθυνε νέα επιστολή στην ΑΗΚ ημερομηνίας 15.5.2002 σχολιάζοντας την επιστολή της ΑΗΚ στη βάση ότι ουδέποτε υπέβαλε παραίτηση ή εισέπραξε οποιοδήποτε ποσό από το Ταμείο Προνοίας και ότι δεν του επιτρέπετο η έξοδος από τη Σαουδική Αραβία πριν τη λήξη της βίζας του στις 28.7.1981. Απαιτούσε δε απόσυρση της επιστολής της ΑΗΚ, τροποποίηση των Κανονισμών και θεώρηση της υπηρεσίας του ως συνεχούς αντί ως τερματισθείσας το 1980. Η ΑΗΚ απάντησε στις 19.6.2002 αναφέροντας ότι το περιεχόμενο της επιστολής εθεωρείτο απαράδεκτο και ότι:
"Όσον αφορά το αίτημα σας για ένταξη στο Σχέδιο Συντάξεων ΑΗΚ, σας πληροφορώ ότι δεν έχω να προσθέσω οτιδήποτε επιπρόσθετο απ΄ότι αναφέρθηκε στην επιστολή μου ημερομηνίας 17.4.2002."
Ο Αιτητής κατεχώρησε την προσφυγή στις 31.7.2002 προσβάλλοντας, όπως αναφέρεται στο αιτητικό, την απόφαση της ΑΗΚ που περιέχεται στην επιστολή της 19.6.2002 με την οποία απερρίφθη το αίτημα του για ένταξη του στο Σχέδιο Συντάξεων της ΑΗΚ.
Είναι προφανές το έρεισμα της προδικαστικής ένστασης της ΑΗΚ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη παρά μόνο βεβαιωτική εκείνης που περιείχετο στην επιστολή της 17.4.2002. Είναι σε εκείνη την επιστολή που περιέχεται η απόφαση της ΑΗΚ να απορρίψει το αίτημα του Αιτητή καθώς και η πλήρης αιτιολογία της απόφασης. Η επιστολή της 19.6.2002 ακριβώς παραπέμπει απλώς στην επιστολή της 17.4.2002 και δεν περιέχει νέα απόφαση ούτε εβασίσθη σε νέα έρευνα στη βάση νέων στοιχείων. Τούτο βεβαίως σημαίνει ότι η προσφυγή καθίστατο και εκπρόθεσμη καθ΄όσον οι εβδομήντα πέντε μέρες από τις 17.4.2002 είχαν ήδη παρέλθει στις 31.7.2002 που κατεχωρήθη η προσφυγή.
Έρεισμα έχει όμως και η άλλη προδικαστική ένσταση της ΑΗΚ ότι ο Αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον. Είναι προφανές ότι οι υπηρεσίες του Αιτητή ετερματίσθησαν ή εθεωρήθησαν ως τερματισθείσες από την ΑΗΚ με την επιστολή της 2.10.1980. Ο Αιτητής δεν προσέβαλε την απόφαση αυτή. Όχι μόνο εδέχθη δε την απόφαση αυτή αλλά εδέχθη και την πλήρη και οριστική διευθέτηση των ως εκ τούτης δικαιωμάτων του στο Ταμείο Προνοίας. Δεν του ήταν λοιπόν δυνατό να ισχυρίζεται, είκοσι χρόνια αργότερα, ότι διατηρούσε οποιαδήποτε σχέση με την ΑΗΚ που να του παρείχε έννομο συμφέρον.
Δεν θα υπεισέλθω βέβαια στην ουσία της προσφυγής η οποία αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο Αιτητής θα καταβάλει £300 έξοδα στην ΑΗΚ.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π