|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 849/2002)
23 Μαΐου, 2003
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - -
Α.Σ. Αγγελίδης,
για τον Αιτητή.Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.
: Ο αιτητής είναι Ανώτερος Εκτελεστικός Μηχανικός, Τμήμα Δημοσίων Έργων. Με επιστολή του ημερομηνίας 10.7.2002 ο Διευθυντής του Τμήματος Δημοσίων Έργων Ε. Χαμπουλλάς τον πληροφόρησε για την πρόθεσή του να υποβάλει πρόταση για μετάθεσή του από το Επαρχιακό Γραφείο Δημοσίων Έργων Λεμεσού, όπου υπηρετούσε, στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος Δημοσίων Έργων, στη Λευκωσία, και τον κάλεσε να υποβάλει τις παραστάσεις του. Εις απάντηση, με επιστολή του ημερομηνίας 22.7.2002, ο αιτητής υπέβαλε ένσταση στην προτεινόμενη μετάθεσή του προβάλλοντας αριθμό προσωπικών, οικογενειακών και οικονομικών λόγων, όπως και λόγων υγείας. Εισηγήθηκε, μάλιστα, αντί να μετατεθεί ο ίδιος στη Λευκωσία και ο συνάδελφός του Σ. Βραχίμης από τη Λευκωσία, όπου και η μόνιμη διαμονή του, στη Λεμεσό, να παραμείνουν και οι δύο στις θέσεις τους, κάτι που θα εξυπηρετούσε εξίσου καλά τις ανάγκες της υπηρεσίας. (Η επιστολή επισυνάπτεται στο Παράρτημα 1 της Ένστασης). Ακολούθως, ο Διευθυντής του Τμήματος Δημοσίων Έργων Ε. Χαμπουλλάς, με επιστολή του προς τον Αν. Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων Ε. Χαμπουλλά, ημερομηνίας 12.8.2002, υπέβαλε έκθεση σχετικά με τις παραστάσεις του αιτητή για την προτεινόμενη μετάθεσή του, εκθέτοντας τις απόψεις του. (Η έκθεση επισυνάπτεται στο Παράρτημα 1 της Ένστασης). Την ίδια μέρα, 12.8.2002, ο Αν. Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων Ε. Χαμπουλλάς, με επιστολή του προς την ΕΔΥ, πρότεινε τη μετάθεση του αιτητή, από το Επαρχιακό Γραφείο Δημοσίων Έργων Λεμεσού στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος των Δημοσίων Έργων στη Λευκωσία, προβάλλοντας ως λόγο τον ακόλουθο:"Η προτεινόμενη μετάθεση σκοπό έχει την πλήρωση της κενής θέσης Προϊστάμενου Κλάδου Προσφορών και Συμβολαίων και είναι απαραίτητη για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία του Τμήματος."
Ακολούθως, η ΕΔΥ, αφού μελέτησε την πρόταση για μετάθεση, αφενός, και τις παραστάσεις του αιτητή, αφετέρου, κατά τη συνεδρία της 22.8.2002, αποφάσισε τη μετάθεση του αιτητή στη Λευκωσία από 16.9.2002. Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της 22.8.2002 έχει ως εξής:
"Ο Κωνσταντινίδης Κωνσταντίνος, στην επιστολή του ημερ. 22.7.02, προς το Διευθυντή Τμήματος Δημόσιων Έργων, αναφέρεται σε επαγγελματικούς, οικογενειακούς και λόγους υγείας και θεωρεί ότι η προτεινόμενη μετάθεσή του είναι άδικη, μειωτική, χωρίς να εξυπηρετεί τις λειτουργικές ανάγκες του Τμήματος, δεδομένου ότι σε τρία χρόνια αφυπηρετεί και η πολύχρονη πείρα και γνώσεις που απέκτησε σε θέματα εκτέλεσης και διοίκησης στο Γραφείο της Λεμεσού υπαγορεύουν από μόνα τους πως θα ήταν προς το συμφέρον του Τμήματος η παραμονή του στο Επαρχιακό Γραφείο Λεμεσού.
Ο Διευθυντής του Τμήματος Δημόσιων Έργων, σχολιάζοντας τις ενστάσεις του εν λόγω υπαλλήλου, με επιστολή του προς τον Αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή, Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων, με αρ. φακ. Π.1089 και ημερ. 12.8.02, διαφωνεί με αυτές και ισχυρίζεται ότι η μετάθεση είναι αναγκαία για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία του Τμήματος. Οι θέσεις του Διευθυντή Τμήματος Δημόσιων Έργων αναφέρονται αναλυτικά στην πιο πάνω επιστολή του.
.................................< /P>
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού μελέτησε τόσο τις προτάσεις του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή για τις προτεινόμενες μεταθέσεις όσο και τις ενστάσεις που υπέβαλαν οι δύο πιο πάνω υπάλληλοι, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι μεταθέσεις είναι απαραίτητες για την αποτελεσματική και εύρυθμη λειτουργία του Τμήματος και εξυπηρετούν τις υπηρεσιακές ανάγκες αυτού. Οι δε ανάγκες της Υπηρεσίας υπερισχύουν των οποιωνδήποτε προσωπικών περιστάσεων των υπαλλήλων. Σημείωσε, επίσης, πως τις ίδιες δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν οι εν λόγω υπάλληλοι θα αντιμετώπιζε και οποιοσδήποτε άλλος υπάλληλος."
Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη μετάθεση του αιτητή είναι προϊόν μη δέουσας έρευνας και, συνεπακόλουθα, προϊόν πλάνης περί τα πράγματα ενώ, ταυτόχρονα, δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη.
Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως ευσταθεί. Σύμφωνα με το άρθρο 48(2) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων, η μετάθεση δημόσιου υπαλλήλου αποφασίζεται από την ΕΔΥ μετά από δεόντως αιτιολογημένη πρόταση που υποβάλλεται από την αρμόδια αρχή. Η πρόνοια αυτή του άρθρου 48(2) έχει καταστήσει την αιτιολογία ουσιώδη τύπο της πρότασης για μετάθεση. Τούτο σημαίνει ότι η αιτιολογία πρέπει να περιέχεται στο σώμα της πρότασης, ως συστατικό στοιχείο της, με ανοικτή τη δυνατότητα αυτή να συμπληρωθεί, όχι όμως και να αναπληρωθεί, από τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης. Η μη ύπαρξη, στην ίδια την πρόταση της αρμόδιας αρχής, πραγματικών στοιχείων που δικαιολογούν τη μετάθεση υπαλλήλου σε συνάρτηση με τη μη ύπαρξη πραγματικών στοιχείων μέσα από το φάκελο της υπόθεσης που να μπορούν να τη συμπληρώσουν, καθιστά την πρόταση ανεπαρκώς αιτιολογημένη και, συνεπακόλουθα, την τελική απόφαση της ΕΔΥ, που στηρίχθηκε στην πρόταση, ακυρωτέα και πάλι λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας. (Βλ., μεταξύ άλλων, Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (1994) 3 ΑΑΔ 544). Στην προκείμενη περίπτωση, από την επιστολή του Διευθυντή Δημοσιών Έργων προς τον Αν. Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, ημερομηνίας 12.8.2002, που ήταν το ίδιο πρόσωπο, ο κ. Ε. Χαμπουλλάς, όσο και από την πρόταση του Αν. Διευθυντή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων προς την ΕΔΥ, ίδιας ημερομηνίας, δηλαδή 12.8.2002, δεν προκύπτει, κατά τρόπο συγκεκριμένο και με αναφορά σε πραγματικά στοιχεία, γιατί η προτεινόμενη μετάθεση του αιτητή, παρά τους προσωπικούς, οικογενειακούς και άλλους λόγους που πρόβαλε, "είναι απαραίτητη για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία του Τμήματος". Η πρόταση, σε συνάρτηση με την επιστολή, χαρακτηρίζεται από γενικότητα και αοριστία ενώ, ταυτόχρονα, οι προσωπικοί, οικογενειακοί και άλλοι λόγοι που πρόβαλε ο αιτητής, αντί να λαμβάνονται υπόψη και σταθμίζονται, παρακάμπτονται χωρίς επαρκή αξιολόγηση. Το ίδιο δε ισχύει και για το συμπέρασμα της ΕΔΥ ότι η μετάθεση του αιτητή, παρά τους ίδιους λόγους, είναι απαραίτητη "για την αποτελεσματική και εύρυθμη λειτουργία του Τμήματος και εξυπηρετεί τις υπηρεσιακές ανάγκες αυτού" και ότι τις ίδιες δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει ο αιτητής "θα αντιμετώπιζε και οποιοσδήποτε άλλος υπάλληλος".
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ