|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ.1218/2002
18 Απριλίου, 2003
[
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΩΣ ΣΤΕΓΗΣ
Αιτητής,
v.
ΕΦΟΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ
Kαθ΄ου η αίτηση.
------------------------
Αίτηση ημερ. 19.12.02 για προσωρινό διάταγμα
Μ.Παπαπέτρου με Αλ.Γαβριηλίδη, για τον Αιτητή
Γ.Λαζάρου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ου η αίτηση
-----------------------
ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι προσφεύγοντες είναι οργανισμός δημοσίου δικαίου που συνεστήθη με τον περί Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης Νόμο, Ν.43/80. Mε βάση το άρθρο 5(1) του Νόμου ως κύριος σκοπός του οργανισμού καθορίζεται η παροχή δανείων για στεγαστικούς σκοπούς, κατά προτεραιότητα σε πρόσωπα μετρίoυ και χαμηλού εισοδήματος, η δε λειτουργία του τίθεται υπό την εποπτεία και έλεγχο της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου. Βάσει του άρθρου 22(2) του Νόμου οι δόσεις σχεδίων αποταμιεύσεων του Οργανισμού, στην έκταση που ο υπουργός οικονομικών καθόρισε, εκπίπτουν του φορολογητέου εισοδήματος ενός εκάστου των καταθετών. Ο υπουργός των οικονομικών, σύμφωνα με την πάνω διάταξη, ενέκρινε σχέδιο αποταμίευσης του Οργανισμού ώστε το 40% των καταθέσεων στο σχέδιο αποταμίευσης του Οργανισμού για στεγαστικούς σκοπούς να εκπίπτει του φορολογητέου εισοδήματος ενός εκάστου των καταθετών, με ανώτατο ποσό το 25% του συνολικού εισοδήματος τους.
Το πιο πάνω σχέδιο υποβλήθηκε στον καθ΄ου η αίτηση, ΄Εφορο Δημοσίων Ενισχύσεων, για έγκριση, σύμφωνα με τον περί Ελέγχου των Δημοσίων Ενισχύσεων Νόμο του 2001, 30(1)/01. Δεν είναι η ώρα να αναφερθώ με λεπτομέρεια στους σκοπούς του πιο πάνω νομοθετήματος. Θα παραθέσω μόνο από το ερμηνευτικό του άρθρο την ερμηνεία που δίδεται στην έννοια «δημόσια ενίσχυση», από όπου διαφαίνεται και ο σκοπός του Νόμου αυτού.
«δημόσια ενίσχυση» σημαίνει την οικονομική ενίσχυση που χορηγείται υπό οποιαδήποτε μορφή, άμεσα ή έμμεσα, από το Δημόσιο ή με πόρους του Δημοσίου και που νοθεύει ή απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό δια της ευνοϊκής μεταχείρισης ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής περιλαμβάνει δε και την επιχορήγηση, την εγγύηση δανείου ή άλλη εγγύηση, την παροχή δανείου με μειωμένο επιτόκιο, την επιδότηση επιτοκίου, τη μείωση ή απαλλαγή φόρων, δασμών ή τελών, περιλαμβανομένης της επιταχυνόμενης απόσβεσης επί στοιχείων πάγιου ενεργητικού και της μείωσης ή απαλλαγής κοινωνικών επιβαρύνσεων, την πώληση ή ενοικίαση κινητού ή ακινήτου με ευνοϊκούς όρους και τη συμμετοχή σε κεφάλαιο επιχείρησης ή παροχή κεφαλαίου υπό περιστάσεις ή όρους διαφορετικούς από εκείνους υπό τους οποίους θα παρείχειτο ίδιο κεφάλαιο ιδιώτης επενδυντής.
Ο ΄Εφορος δεν ενέκρινε το επίδικο σχέδιο που υποβλήθηκε. Η απόφαση του δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 11.10.02 αφού κοινοποιήθηκε στον Οργανισμό και στο τμήμα εσωτερικών προσόδων. Η αιτιολογημένη απόφαση του Εφόρου καταλαμβάνει τέσσερις σχεδόν πυκνοτυπωμένες σελίδες της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας. Με την απόφαση αυτή ο ΄Εφορος, μαζί με την αρνητική του τοποθέτηση, ορίζει όπως το υφιστάμενο πρόγραμμα ενισχύσεων καταργηθεί από 30.4.03.
Ο προσφεύγων Οργανισμός προσβάλλει την πιο πάνω απόφαση. Στις 19.12.02 καταχωρίστηκε από τον Οργανισμό η υπό συζήτηση αίτηση για προσωρινό διάταγμα, με το οποίο να διατάσσεται η αναστολή της απόφασης του Εφόρου μέχρι την εκδίκαση της προσφυγής. Ο τελευταίος ενίσταται σ΄αυτή την αίτηση. Κρίνω, σε αντίθεση με την εισήγηση του δικηγόρου του Εφόρου, πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εκτελεστή διοικητική πράξη από την ημερομηνία κοινοποίησης της, και όχι από την ημερομηνία που θα τεθεί σε ισχύ, δηλαδή 30.4.03.
Η νομολογία μας έχει καθιερώσει τις αρχές βάσει των οποίων εξετάζεται αίτηση για προσωρινό διάταγμα αναστέλλον διοικητική απόφαση, αντικείμενο προσφυγής. Κατά κανόνα δεν αναστέλλεται αρνητική απόφαση. Στις άλλες περιπτώσεις αναστέλλεται όταν διαπιστωθεί έκδηλη παρανομία στη λήψη της.
Κανένα από τα πιο πάνω δυο κριτήρια δεν ισχύει στην υπό συζήτηση υπόθεση. Η απόφαση του Εφόρου είναι αρνητική. Μ΄αυτή δεν εγκρίνεται το επίδικο σχέδιο ενισχύσεων, που λειτουργούσε μέχρι που τέθηκε ενώπιον του Εφόρου για έγκριση σύμφωνα με το Ν.30(1)/01. Η επιχειρηματολογία των δικηγόρων του προσφεύγοντος οργανισμού πως η απόφαση δεν είναι αρνητική, αλλά παράλειψη έγκρισης υφιστάμενου σχεδίου δεν ευσταθεί. Το ουσιαστικό περιεχόμενο της επίδικης απόφασης είναι η απόρριψη του αιτήματος του Οργανισμού. Επίσης, δεν εντοπίζω έκδηλη παρανομία. Αντίθετα, όπως υπέδειξα πιο πάνω, η αιτιολογία της απόφασης του Εφόρου δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας όπου και καταλαμβάνει 4 περίπου σελίδες της. Οι δικηγόροι του Οργανισμού υποστήριξαν πως η έκδηλη παρανομία έγκειται στο γεγονός πως ο ΄Εφορος δεν κάνει ιδιαίτερη μνεία του εδαφίου (γ) του άρθρου 4 του Νόμου. Είναι αρκετό, για τους σκοπούς της απόφασης αυτής, να αναφέρω πως η αιτιολογία της απόφασης του Εφόρου καλύπτει όλο το φάσμα του Νόμου, με ιδιαίτερες μάλιστα αναφορές που άπτονται όλων των διατάξεων του. Η απόφαση του Εφόρου, περιέχει πολύ σοβαρές κρίσεις σχετικές με το σύνολο της οικονομίας της πολιτείας μας και του τρόπου λειτουργίας της που, καθώς αντιλαμβάνομαι, επιδιώκεται να συνάδει με την προσχώρηση μας στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Ο Ν.30(1)/01 είναι εναρμονιστικός αυτής της πορείας.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Xρ .Αρτεμίδης,
&# 9; Δ.
/ΜΑ