|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ.193/2001
14 Μαρτίου, 2003
[
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΞΕΝΗΣ ΛΑΡΚΟΣ
Αιτητής,
v.
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Kαθ΄ης η αίτηση.
------------------------
Ο αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά
Γ.Ερωτοκρίτου, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας,
για την Καθ΄ης η αίτηση-----------------------
ΑΠΟΦΑΣΗ
Στις 3.11.00 η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποδέκτηκε την έφεση και ακύρωσε την απόφαση της ΕΔΥ ημερ. 13.7.95 με την οποία είχε προαχθεί το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Διευθυντή, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων (δες: ΑΕ2482 Ξενής Λάρκου ν. Δημοκρατίας, 3.11.2000). Ο εφεσείων και το ενδιαφερόμενο μέρος στην πιο πάνω έφεση είναι ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα προσφυγή αντίστοιχα. Η έφεση πέτυχε για ένα λόγο. Κρίθηκε πως η σύσταση, που έγινε ενώπιον της Ε.Δ.Υ. από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών, προήλθε από αναρμόδιο λειτουργό, γιατί η υπηρεσία Φόρου Εισοδήματος αποτελεί ξεχωριστό Τμήμα με Προϊστάμενο, το Διευθυντή Φόρου Εισοδήματος. Ο τελευταίος όμως βρισκόταν κατά τον ουσιώδη χρόνο με προαφυπηρετική άδεια και γι΄αυτό η διοίκηση είχε την άποψη πως η σύσταση θα μπορούσε να γίνει από το διευθυντή του υπουργείου οικονομικών. Θέση όμως με την οποία διαφώνησε το Ανώτατο Δικαστήριο, που σημείωσε στην απόφαση του πως «το κενό θα μπορούσε νόμιμα να πληρωθεί με αναπληρωτικό διορισμό, όπως ειδικά προβλέπεται στο ΄Αρθρο 42 του Νόμου», δηλαδή του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90. Εκείνος που θα διοριζόταν ως αναπληρωτής προϊστάμενος του Φόρου Εισοδήματος θα είχε αρμοδιότητα να εκτελεί όλα τα καθήκοντα της θέσης, και επομένως να προβεί και στις συστάσεις ενώπιον της ΕΔΥ, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν.1/90.
Η διοίκηση και η ΕΔΥ, συμμορφούμενη με την πιο πάνω απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, διόρθωσε την ενώπιον της διαδικασία κατά την επανεξέταση. Διορίστηκε αναπληρωτής προϊστάμενος του τμήματος ο γενικός διευθυντής του υπουργείου, ο οποίος και προέβη στη σύσταση ενώπιον της ΕΔΥ. Η διαδικασία έγινε στις 15.11.00 Κρίθηκε πάλιν ως καταλληλότερος για προαγωγή, μεταξύ των 3 υποψηφίων, το ενδιαφερόμενο μέρος.
Να συνοψίσω την πιο πάνω σύσταση. Είπε, συγκεκριμένα, ο αναπληρωτής προϊστάμενος πως κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν υπηρετούσε ως διευθυντής ή αναπληρωτής διευθυντής στο τμήμα εσωτερικών προσόδων, και επομένως δεν είχε γνώση της αξίας των υποψηφίων, ούτε και διαβουλεύθηκε με τον προηγούμενο διευθυντή ο οποίος είχε ήδη αφυπηρετήσει. Βάσισε, κατά συνέπεια, τη σύσταση του στο περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων, από τις οποίες διαπίστωσε πως υπερτερούσε σε αξία των άλλων δύο υποψηφίων, μεταξύ αυτών και του αιτητή, το ενδιαφερόμενο μέρος, που τα τελευταία έτη, εκτός από το 1991, αξιολογείται και ως εξαίρετος στο στοιχείο της διευθυντικής ικανότητας, μια και η επίδικη θέση είναι αυτή του διευθυντή. Η ΕΔΥ προέβη στις ίδιες διαπιστώσεις και ως εκ τούτου έκρινε καταλληλότερο για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος.
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει πάλιν την επίδικη απόφαση. Στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του προβάλλονται διάφοροι λόγοι για την προώθηση της εισήγησης για επανα-ακύρωση της, με τους οποίους όμως δεν θα ασχοληθώ γιατί είναι ολωσδιόλου αβάσιμοι, και αντίθετοι με το δεδικασμένο της απόφασης της Ολομέλειας, στην οποία θα βασιστεί η δική του κρίση.
Σε κάποιο στάδιο της διαδικασίας ο δικηγόρος του αιτητή αποσύρθηκε και ανέλαβε ο ίδιος το χειρισμό της υπόθεσής του. Ορθά αντιλήφθηκε τη μοναδική σημασία που έχουν στην έκβαση της προσφυγής του οι υπηρεσιακές εκθέσεις, στις οποίες το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει έναντι του. Γι΄αυτό και υπέβαλε αίτημα να του δοθεί άδεια να προσάξει μαρτυρία για να αποδείξει, πως οι επίμαχες εκθέσεις 1981-89 ήσαν, καθώς ισχυρίζεται, το αποτέλεσμα της εις βάρος του προκατάληψης του προϊσταμένου, και ως εκ τούτου δεν ανταποκρίνονταν στην αληθινή υπηρεσιακή απόδοση. Απέρριψα το αίτημα. Το περιεχόμενο των υπηρεσιακών αυτών εκθέσεων αποτέλεσε το αντικείμενο της απόφασης της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές 455/87 και 638/87, στη μια από τις οποίες ήταν ο ίδιος αιτητής. Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου έκρινε πως οι επίμαχες υπηρεσιακές εκθέσεις ήσαν έγκυρες. (δες: Ξενής Λάρκος κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 80)4. Απέρριψα επίσης αίτημα του να εξαιρεθώ από την εκδίκαση της παρούσας προσφυγής για το λόγο που πρόβαλε, ότι δηλαδή συμμετείχα στη σύνθεση της που επελήφθη των πιο πάνω προσφυγών. Οι λόγοι αναφέρονται στη σχετική μου απόφαση (πρακτικό ημερ. 7.3.03)
Η σύσταση του διευθυντή, και η τελική απόφαση της ΕΔΥ, έχουν ως σταθερό υπόβαθρο την υπέρτερη αξία του ενδιαφερόμενου μέρους όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις υπηρεσιακές εκθέσεις. Σ΄αυτό το στοιχείο δόθηκε η βαρύτητα και ήταν μέσα στα ορθά πλαίσια λειτουργίας της ΕΔΥ. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσαν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας, το δε ενδιαφερόμενο μέρος είχε και αρχαιότητα έναντι του αιτητή στην προηγούμενη θέση. Με αυτά τα δεδομένα δεν θα μπορούσε ο αιτητής βάσιμα να διεκδικεί την επίδικη θέση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £600 έξοδα.
Xρ .Αρτεμίδης,
&# 9; Δ.
/ΜΑ