|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 4 ΑΑΔ 1126
29 Νοεμβρίου, 2002
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
L. D. HIGH HEELS MODEL AGENCY LTD.,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 546/2001)
Συνταγματικό Δίκαιο ― Επαγγελματική ελευθερία ― Άρθρο 25 του Συντάγματος ― Ερμηνεία σε συνδυασμό και με το Άρθρο 164(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 καθώς και με το Άρθρο 6(1)(e) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 ― Η απόρριψη άδειας ιδρύσεως οίκου ανοχής επικυρώθηκε.
Διοικητική Πράξη ― Αιτιολογία ― Αιτιολογία με αναφορά στις διατάξεις του νόμου ― Δεν απαιτεί περαιτέρω εξειδίκευση ούτε περαιτέρω έρευνα.
Η αιτήτρια εταιρεία επεδίωξε την ακύρωση της απόρριψης της αίτησής της για παραχώρηση άδειας λειτουργίας οίκου ανοχής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Με το Άρθρο 25.1 και 2 το Σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα επιλογής και ελεύθερης άσκησης επαγγέλματος. Ταυτόχρονα όμως επιτρέπει στο νομοθέτη όπως με νόμο επιβάλει όρους και περιορισμούς για την προστασία βασικών αρχών, μεταξύ δε άλλων για την προστασία των δημοσίων ηθών.
Τόσο ο Ποινικός Κώδικας όσο και ο περί Αλλοδαπών Νόμος, για την προστασία των δημοσίων ηθών, ο μεν πρώτος ορίζει ως ποινικό αδίκημα το «αποζείν από κέρδη πορνείας» ο δε δεύτερος απαγορεύει την είσοδο στη Δημοκρατία γυναικών που θα ασκήσουν πορνεία.
2. Στη μακρά γραπτή αγόρευση του ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας παραθέτει μεγάλο αριθμό αυθεντιών και αποσπάσματα από διάφορα συγγράμματα για να υποστηρίξει τη θέση του, ότι δεν επιτρέπεται προληπτικός έλεγχος στην πρόθεση της αιτήτριας να ασκήσει επιχειρηματική δραστηριότητα και ότι με την απορριπτική του απόφαση πλήττεται ο πυρήνας του δικαιώματος για εργασία.
Οι αρχές που προκύπτουν από τις αυθεντίες που έχουν παρατεθεί από το δικηγόρο της αιτήτριας δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση. Καμιά διάταξη νόμου ή κανονισμού δεν εξαρτά την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, όπως την εννοεί η αιτήτρια, από την προηγούμενη άδεια οποιασδήποτε δημόσιας αρχής. Αυτό είναι αυτονόητο αφού η ενασχόληση της αιτήτριας με την οργανωμένη πορνεία συνιστά, όπως εξηγήθηκε πιο πάνω, παράνομη δραστηριότητα, η οποία τιμωρείται, ως ποινικό αδίκημα, από το νόμο. Δεν έχει προταθεί ούτε έχει εξειδικευθεί από την αιτήτρια ότι τα Άρθρα 164(1) του Κεφ. 154 και 6(1)(e) του Κεφ. 105 αντιβαίνουν προς το Σύνταγμα της Δημοκρατίας.
3. Οι παρεπόμενοι λόγοι που προβάλλονται, αυτοί της ανεπαρκούς έρευνας και αιτιολογίας, εν όψει και των πιο πάνω, δεν ευσταθούν. Το θέμα ήταν καθαρά νομικό και η επίδικη απόφαση αιτιολογείται από την αναφορά στο νόμο. Σε θέματα νομικής φύσεως δεν απαιτείται ιδιαίτερη αιτιολογία ούτε και περαιτέρω έρευνα, αφού όλα τα γεγονότα ήσαν ενώπιον του διοικητικού οργάνου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
L. D. High Heels Model Agency Ltd v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 544/2001, ημερ. 25.7.2002.
Προσφυγή.
Α. Παπαντωνίου, για τους Αιτητές.
Γ. Γεωργαλλής, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία ζητά, με την παρούσα προσφυγή, την πιο κάτω θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομ. 2/05/2001 με την οποία απερρίπτετο αίτημα της Αιτήτριας για παραχώρηση άδειας σε αυτήν για άσκηση συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας ήτοι άδεια για λειτουργία οίκου ανοχής είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος.»
Με επιστολή του δικηγόρου της αιτήτριας προς τον Υπουργό Εσωτερικών, ημερ. 21.3.2001 τον πληροφορούσε ότι προτίθεται να δημιουργήσει οίκον ανοχής στον οποίο θα εργοδοτούνταν μόνο αλλοδαπές και προς τούτο ζητούσε τη σχετική άδεια της αρμοδίας αρχής, ούτως ώστε να αναπτύξει, όπως αναφέρει, ελεύθερα την επιχειρηματική της δραστηριότητα. Ο λόγος προτίμησης προς τις αλλοδαπές, είναι γιατί, μετά από έρευνα της αγοράς εκ μέρους της, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν Κυπρίες για τέτοια απασχόληση. Διαβεβαίωνε δε ότι θα μεριμνούσε όπως η λειτουργία του οίκου ανοχής θα ήταν άψογη. Αναλάμβανε δε πλήρως τη διατροφή και διαμονή των αλλοδαπών γυναικών. Με άλλην επιστολή, της ίδιας ημερομηνίας, η αιτήτρια ζητούσε την παραχώρηση άδειας εισόδου και εργασίας σε είκοσι αλλοδαπές.
Ο Υπουργός Εσωτερικών, με επιστολή του, ημερ. 2.5.2001, απέρριψε τα αιτήματα της αιτήτριας αναφέροντας τα εξής:-
«Αναφέρομαι στις δύο επιστολές σας ημερομηνίας 21 Μαρτίου 2001, σχετικά με το αίτημα της εταιρείας L.D. High Heels Model Agency Ltd. να φέρει στην Κύπρο αλλοδαπές με σκοπό να απασχοληθούν σε οίκο ανοχής ή ως συνοδοί επιχειρηματιών και σας πληροφορώ ότι το εν λόγω αίτημα εξετάστηκε πολύ προσεκτικά, αλλά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
Αναφέρεται συναφώς πως με βάση το άρθρο 6(1)(Ε) των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμων Κεφ. 105 δεν επιτρέπεται η παραμονή στην Κύπρο αλλοδαπών που έχουν σκοπό την άσκηση πορνείας ή να ζουν από κέρδη πορνείας.»
Όσον αφορά το αίτημα για άδεια εισόδου και εργασίας στις αλλοδαπές, για τους σκοπούς του οίκου ανοχής, ο Νικολάου, Δ., με απόφασή του ημερ. 25.7.2002 απέρριψε την προσφυγή της αιτήτριας. (Βλέπε: L.D. High Heels Model Agency Ltd. v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 544/2001, ημερ. 25.7.2002). Η προσφυγή εκείνη απορρίφθηκε για τον λόγο ότι δεν επροσβάλλετο εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα.
Ως κύριο λόγο ακυρότητας της επίδικης απόφασης η αιτήτρια προβάλλει, στην αγόρευση του δικηγόρου της, τον ισχυρισμό ότι περιορίζει ανεπίτρεπτα το δικαίωμα εργασίας, το οποίο προστατεύεται από το Άρθρο 25 του Συντάγματος. Δευτερευόντως ισχυρίζεται έλλειψη δέουσας έρευνας και ανεπαρκούς αιτιολογίας της επίδικης απόφασης.
Το Άρθρο 25.1 και 2 του Συντάγματος έχει ως ακολούθως:-
«25.1.Έκαστος έχει το δικαίωμα να ασκή οιονδήποτε επάγγελμα ή να επιδίδεται εις οιανδήποτε απασχόλησιν, εμπόριον ή επικερδή εργασίαν.
2. Η άσκησις του δικαιώματος τούτου δύναται να υπαχθή εις τους υπό του νόμου τιθεμένους όρους, περιορισμούς ή διατυπώσεις, αναφερομένους αποκλειστικώς εις τα συνήθως απαιτούμενα διά την άσκησιν οιουδήποτε επαγγέλματος προσόντα ή οίτινες είναι απαραίτητοι μόνον προς το συμφέρον της ασφαλείας της Δημοκρατίας ή της συνταγματικής τάξεως ή της δημοσίας ασφαλείας ή της δημοσίας τάξεως ή της δημοσίας υγιείας ή των δημοσίων ηθών ή της προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών των ηγγυημένων υπό του Συντάγματος εις οιονδήποτε πρόσωπον ή προς το δημόσιον συμφέρον υπό τον όρον ότι διατυπώσεις, όροι και περιορισμοί δεν θα τίθενται διά νόμου κατ' επίκλησιν του δημοσίου συμφέροντος εφ' όσον είναι αντίθετοι προς τα συμφέροντα εκατέρας κοινότητος.»
Με το πιο πάνω Άρθρο το Σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα επιλογής και ελεύθερης άσκησης επαγγέλματος. Ταυτόχρονα όμως επιτρέπει στο νομοθέτη όπως με νόμο επιβάλει όρους και περιορισμούς για την προστασία βασικών αρχών, μεταξύ δε άλλων για την προστασία των δημοσίων ηθών.
Το άρθρο 164(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (όπως τροποποιήθηκε) έχει ως εξής:-
«164.-(1) Όποιος
(α) γνωρίζει ότι ζει εξολοκλήρου ή μερικώς από τα κέρδη πορνείας. ή
(β) ..................................................................................................
είναι ένοχος πλημμελήματος.»
Το δε άρθρο 6(1)(e) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 θεωρεί τις πόρνες ή οποιοδήποτε πρόσωπο που αποζεί από τα κέρδη πορνείας ως απαγορευμένους μετανάστες στους οποίους η είσοδος στη Δημοκρατία απαγορεύεται.
Από την ανάγνωση των πιο πάνω άρθρων προκύπτει ότι τόσο ο Ποινικός Κώδικας όσο και ο περί Αλλοδαπών Νόμος, για την προστασία των δημοσίων ηθών, ο μεν πρώτος ορίζει ως ποινικό αδίκημα το «αποζείν από κέρδη πορνείας» ο δε δεύτερος απαγορεύει την είσοδο στη Δημοκρατία γυναικών που θα ασκήσουν πορνεία.
Στη μακρά γραπτή αγόρευση του ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας παραθέτει μεγάλο αριθμό αυθεντιών και αποσπάσματα από διάφορα συγγράμματα για να υποστηρίξει τη θέση του ότι δεν επιτρέπεται προληπτικός έλεγχος στην πρόθεση της αιτήτριας να ασκήσει επιχειρηματική δραστηριότητα και ότι με την απορριπτική του απόφαση πλήττεται ο πυρήνας του δικαιώματος για εργασία.
Οι αρχές που προκύπτουν από τις αυθεντίες που έχουν παρατεθεί από το δικηγόρο της αιτήτριας δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην παρούσα υπόθεση. Καμιά διάταξη νόμου ή κανονισμού δεν εξαρτά την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, όπως την εννοεί η αιτήτρια, από την προηγούμενη άδεια οποιασδήποτε δημόσιας αρχής. Αυτό είναι αυτονόητο αφού η ενασχόληση της αιτήτριας με την οργανωμένη πορνεία συνιστά, όπως εξηγήθηκε πιο πάνω, παράνομη δραστηριότητα, η οποία τιμωρείται, ως ποινικό αδίκημα, από το νόμο. Δεν έχει προταθεί ούτε έχει εξειδικευθεί από την αιτήτρια ότι τα άρθρα 164(1) του Κεφ. 154 και 6(1)(e) του Κεφ. 105 αντιβαίνουν προς το Σύνταγμα της Δημοκρατίας.
Οι παρεπόμενοι λόγοι που προβάλλονται, αυτοί της ανεπαρκούς έρευνας και αιτιολογίας θεωρώ ότι, εν όψει των πιο πάνω λεχθέντων, δεν ευσταθούν. Το θέμα ήταν καθαρά νομικό και η επίδικη απόφαση αιτιολογείται από την αναφορά στο νόμο. Σε θέματα νομικής φύσεως δεν απαιτείται ιδιαίτερη αιτιολογία ούτε και περαιτέρω έρευνα αφού όλα τα γεγονότα ήσαν ενώπιον του διοικητικού οργάνου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.